Βόλτα με το μπαλόνι

Ο κύριος με το μπαλόνι

Τζιάκη Δέσποινα -2021

Μια φορά ήταν κάποιος που πουλούσε μπαλόνια στην πλατεία. Πέρασε από κοντά ένας κύριος που περπατούσε μόνος του. Σταμάτησε για λίγο και κοίταξε τα μπαλόνια.
_Μοιάζεις λυπημένος, του είπε ο άνθρωπος. Τι έχεις;
_ Να θα ήθελα να έχω ένα παιδί, να του αγοράσω ένα μπαλόνι. Να έχω ένα παιδί να το βγάζω βόλτα. Μα δεν έχω ούτε παιδί, ούτε σκυλί, ούτε γατί απάντησε ο κύριος.

Και τότε ο άνθρωπος διάλεξε ένα μπαλόνι και το χάρισε στον κύριο.
_ Ορίστε, πάρε αυτό το μπαλόνι να το βγάζεις βόλτα, του είπε.
Ο κύριος άπλωσε το χέρι του και το πήρε. Το κράτησε με το σπάγκο και χαμογέλασε.
_ Να το προσέχεις όμως, γιατί άμα σπάσει.. πάει!
Έτσι από τότε ο κύριος έβγαζε τακτικά το μπαλόνι του βόλτα. Πρόσεχε όμως να μην πηγαίνει κοντά σε κάκτους ή σε τριανταφυλλιές.

Μια μέρα ξεκίνησε τη βόλτα του με το μπαλόνι.

Ήταν λιακάδα όμως ξαφνικά το φως του ήλιου χάθηκε και σκοτείνιασε ο τόπος. Δεν του άρεσε καθόλου που ο ουρανός ήταν συννεφιασμένος.
Δεν ήθελε να ξεσπάσει η μπόρα και να μην μπορεί να προστατεύσει το μπαλόνι του. Κι όσο τα σκεφτόταν αυτά κι ανησυχούσε είδε στην άκρη του δρόμου ένα λαγό να ξετρυπώνει το κεφάλι του από το λαγούμι.

Τι συμβαίνει; τον ρωτάει ο λαγός, γιατί είσαι λυπημένος;
_ Να κοίτα χάθηκε ο ήλιος. Δεν ξέρω τι να κάνω για να προφυλάξω το μπαλόνι μου. Πάντα το βγάζω βόλτα όταν έχει ήλιο... τι θα κάνω τώρα;
_ Μην ανησυχείς του απάντησε ο λαγός. Περίμενε μια στιγμή.
Έτσι είπε και χάθηκε μέσα στο λαγούμι του.

Σε λίγο βγήκε ξανά κρατώντας ένα γυάλινο μπουκαλάκι που είχε μέσα έναν μικρό ήλιο.
_Πάρε έναν ήλιο για το μπαλόνι σου του είπε.
Ο κύριος πήρε το μπουκαλάκι και όταν άνοιξε το καπάκι βγήκε ο μικρός φωτεινός ήλιος κι άρχισε να μεγαλώνει να μεγαλώνει και ν' ανεβαίνει στον ουρανό. Σε λίγο έγινε πάλι λιακάδα και ο κύριος συνέχισε τη βόλτα του με το μπαλόνι.

Ο λαγός δεν ήθελε τόσο πολύ φως. Προτιμούσε να κάνει τη βόλτα του στο σκοτάδι. Γρήγορα γρήγορα μπήκε στο λαγούμι. Καμάρωνε το δέντρο του που ήταν εκεί μέσα στη φωλιά του. Στα κλαδιά του κρέμονταν πολλά μπουκαλάκια. Και μέσα σε κάθε μπουκαλάκι έλαμπε ένας μικρός ήλιος που περίμενε να έρθει η ώρα του να μεγαλώσει και να λάμψει στον ουρανό.

Τζιάκη Δέσποινα με τα παιδιά του ολοήμερου τμήματος Νηπιαγωγείου Στερνών – 12/5/2021