Μια φορά κι έναν καιρό ήταν η Κοκκινοσκουφίτσα με την οικογένειά της.
Μια μέρα η μαμά της έδωσε φαγητό για να το πάει στη γιαγιά της. Καθώς περπατούσε στο τρομακτικό δάσος η Κοκκινοσκουφίτσα συνάντησε έναν κυνηγό. Είχε μαζί του μία καραμπίνα για τα ζώα.
Ο κυνηγός τη ρώτησε: - Πού πας μόνη σου μέσα στο δάσος; Εκείνη του απάντησε: - Πάω στο σπίτι της γιαγιάς μου για να της δώσω φαγητό επειδή είναι άρρωστη. Ο κυνηγός τότε ρώτησε: - Θέλεις να σε πάω εγώ; Η Κοκκινοσκουφίτσα του είπε: - Θα με πας μόνο αν μου δώσεις για λίγο το όπλο σου για να σκοτώσω ένα ζώο. - Εντάξει! Μπορείς να το πάρεις αλλά να προσέχεις πάρα πολύ. - Δώστο μου! - Καλά καλά ηρέμησε ! Ορίστε, πάρ΄ το!
Ο κυνηγός τη ρώτησε: - Πού πας μόνη σου μέσα στο δάσος; Εκείνη του απάντησε: - Πάω στο σπίτι της γιαγιάς μου για να της δώσω φαγητό επειδή είναι άρρωστη. Ο κυνηγός τότε ρώτησε: - Θέλεις να σε πάω εγώ; Η Κοκκινοσκουφίτσα του είπε: - Θα με πας μόνο αν μου δώσεις για λίγο το όπλο σου για να σκοτώσω ένα ζώο. - Εντάξει! Μπορείς να το πάρεις αλλά να προσέχεις πάρα πολύ. - Δώστο μου! - Καλά καλά ηρέμησε ! Ορίστε, πάρ΄ το!
- Κυνηγέ ένας λύκος! Να τον σκοτώσω ;
- Ναι! Ναι! Πρόσεχε όμως! Τα όπλα είναι επικίνδυνα και χρειάζονται ιδιαίτερη προσοχή!
