Ден на македонскиот јазик

Ден на македонскиот јазик
5 Мај

Кодификацијата е прифаќање и систематизација на јазични правила и закони и пропишување задолжителна јазична норма. Таа претставува значаен чин во историјата на еден народ.
Кодифицираниот јазик е нормиран јазик.
Кодификацијата на Македонскиот јазик е поврзана со следниве историски настани:
*со Решението на Првото заседание на АСНОМ (2 август 1944) за воведување на македонскиот како службен јазик во македонската држава;
*На 3 мај 1945 година, Комисијата за азбука и правопис ( предводена од Блаже Конески) донесе резолуција со која во дефинитивна форма се утврдува азбуката и правописот на македонскиот јазик.
Два дена потоа, на 5 мај 1945 година, Народната влада на Федерална Македонија (претседател: Лазар Колишевски) ја усвои таа резолуција.
со Решението на Президиумот на АСНОМ од мај 5 мај 1945 година за македонската азбука;
*со официјалното усвојување на македонскиот правопис - 7 јуни 1945.

„Јазикот е средство со кое ние дознаваме што мисли, што чувствува и што сака нашиот собеседник.“

„Милоста кон народниот јазик е наш долг и наше право. Ние сме должни да го милуваме нашиот јазик, зашто тој е наш исто така како што е наша татковината.“

„Да си го зачува некој својот народен јазик и да го брани како светиња, значи да му остане верен на духот на своите прадедовци.“

Двете објавени песни на Теона Плушкоска, VII одделение

Книга
Од книга многу ќе научиш,
ти, мило умно дете ,
но, знај книгата не се остава
ниту зиме, ниту лете.
Кога сонцето светло сјае,
кога кучето бесно лае,
кога птицата весело пее,
па дури и кога играта,
нови другарства сее.
И покрај сите твои,
пријатели драги,
другарувај со книгата,
ќе ти биде најблиска во играта,
ќе остави неизбришливи траги.
Така низ животот,
ќе чекориш лесно,
дури и кога пред тебе
нема пат и се наоѓаш во тесно.

Пролет
Низ полиња и гори,
в рани зори,
со цвеќиња во бои,
пролетта доаѓа
во краишта мои.
Детски весел глас
насекаде околу нас,
сонце жолто-златно
ве кани во овој час.
Славеј разлева песна
певлива, пролетна, лесна.
Ластовици назад од југ
вртат пролетен круг.
Се разбуди Баба Меца.
Пролет е мои деца!
Ќе го јаде сиот мед,
пчелки, на вас е ред.
Пролетта ја сакам мила,
облечена во свила,
со волшебна сила,
насекаде се скрила.

Книгата на иднината

Книгата е волшепство.
Книгата е магија,
прекрасна водилка
низ времето и животот.
Книгата е како морето,
длабочина неистражена.
Колку повеќе навлегуваш,
толку повеќе тајни откриваш.
Книгата е како душата,
топла и благородна.
Колку повеќе читаш,
сè повеќе љубов даваш.

Објавена песна на
Драгана Анѓеличиноска, VI одделение

Што ме движи кога сè стои

Сè стои во место,
велам јас често.
Стои за да сме здрави,
па не одиме ниту на слави.

Дојде чудно време,
на грбот ми стои бреме.
Дома сум на час,
не можам да пуштам глас.

Некое ново нормално,
нешто друго е морално.
Како сè да мирува и стои,
денови до крај, секој брои.

Верувам во нешта убави,
први тинејџ-љубови.
Надеж пуштена преку жица,
За слобода низ шир-птица.

Објавена песна на
Симона Шутиноска, IX одделение

Ме движи љубовта моја,
прекриена со црвена боја.
Ме движи добра книга,
кога в рака ми стига.

Крикнувам на цел глас,
за подобро утре, за спас.
За весела насмевка и среќа
и добри мисли, полна вреќа.

Да, ме движи љубовта,
ме движи надежта,
ме исполнува добра мисла,
за подобро наше утре,
за нормален разигран свет,
за живот во вистинска смисла.