Ζώα που απειλούνται
με εξαφάνιση
στην Ελλάδα
με εξαφάνιση
στην Ελλάδα
14ο Δημ. Σχ. Καρδίτσας
Τάξη: Γ2
Επιμέλεια : Εκπαιδευτικός,
Μαρία Καπνιά
Τάξη: Γ2
Επιμέλεια : Εκπαιδευτικός,
Μαρία Καπνιά
Loading...
ΕισαγωγήLoading...
Η Ελλάδα είναι μια χώρα με πλούσια άγρια ζωή. Και στα βουνά της και εναέρια αλλά και μέσα στο νερό θα συναντήσουμε πολλά ιδιαίτερα ζώα, το καθένα ξεχωριστό με το δικό του τρόπο και φυσικά όλα τους το ίδιο σημαντικά για τη διατήρηση του φυσικού μας περιβάλλοντος. Δυστυχώς εξαιτίας φυσικών καταστροφών αλλά κυρίως εξαιτίας του ανθρώπου πολλά είδη ζώων βρίσκονται υπό εξαφάνιση στην Ελλάδα.Οι μαθητές της Γ2 τάξης του 14ου Δημ. Σχ. Καρδίτσας στα πλαίσια του μαθήματος της Γλώσσας (Ενότητα 3, "Γη και Θάλασσα") αναζήτησαν πληροφορίες στο διαδύκτιο/εγκυκλοπαίδεια για τα ζώα που απειλούνται στην Ελλάδα και μας παρουσιάζουν στοιχεία για το που ζει το κάθε ζώο, τα χαρακτηριστικά του σώματός του, με τι τρέφεται, συνήθειες που έχει και από τι κινδύνεύει.
Συμμετείχαν οι μαθητές:
Μαρία Λ.
Μαρία Μ.
Κωνσταντίνος Μ.
Στέφανος Μ.
Σμαράγδα Π.
Καλλίστη Π.
Βασίλης Π.
Κωνσταντίνος Π.
Ηλία Ρ.
Νικόλαος Ρ.
Χρύσα Σ.
Κωνσταντίνα Σ.
Μαρία Τ.
Απόστολος Τ.
Τιμόθεος Τ.
Δημήτριος Φ.
Ελάφι
(από τη μαθήτρια Μαρία Λ.)
(από τη μαθήτρια Μαρία Λ.)
Το κόκκινο ελάφι είναι από τα μεγαλύτερα ελαφοειδή στην Ελλάδα. Μπορούμε όμως να βρούμε και σε άλλες περιοχές στην Ευρώπη, Ασία και Αμερική.Ζει σε δάση μεικτά και του αρέσει να είναι κοντά σε πηγές και σε λάσπες όπου και κυλιέται, πράγμα που το βοηθάει να αποβάλλει τα παράσιτα.
Το σώμα του είναι μακρόστενο, ο λαιμός μακρύς και τα πόδια του ψηλά και ισχυρά. Μόνο τα αρσενικά έχουν κέρατα.Έχουν πολύ καλή όραση, ακοή και όσφρηση. Το χειμώνα το τρίχωμά τους γίνεται πιο σκούρο και γκρίζο.
Τρέφεται κυρίως με ποώδη φυτά, φύλλα δέντρων αλλά και φρούτα και μανιτάρια. Ζει περίπου 15 χρόνια.
Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του κόκκινου ελαφιού είναι τα κέρατα που φτάνουν έως το ένα μέτρο μήκος. Επίσης λόγω της ιδιαίτερης όσφρησης μυρίζονται τον κίνδυνο από μακριά. Είναι κοινωνικό ζώο που ζει σε αγέλες και τα αρσενικά του κοπαδιού δίνουν μάχη για να την προστατεύουν πάντα.
Φυσικοί εχθροί του ελαφιού είναι ο λύκος, η αρκούδα και σπάνια ο χρυσαετός. Δυστυχώς όμως το ελάφι κινδυνεύει από το κυνήγι των ανθρώπων και γενικά από τις ανθρώπινες δραστηριότητες που καταστρέφουν το περιβάλλον του.
Το σώμα του είναι μακρόστενο, ο λαιμός μακρύς και τα πόδια του ψηλά και ισχυρά. Μόνο τα αρσενικά έχουν κέρατα.Έχουν πολύ καλή όραση, ακοή και όσφρηση. Το χειμώνα το τρίχωμά τους γίνεται πιο σκούρο και γκρίζο.
Τρέφεται κυρίως με ποώδη φυτά, φύλλα δέντρων αλλά και φρούτα και μανιτάρια. Ζει περίπου 15 χρόνια.
Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του κόκκινου ελαφιού είναι τα κέρατα που φτάνουν έως το ένα μέτρο μήκος. Επίσης λόγω της ιδιαίτερης όσφρησης μυρίζονται τον κίνδυνο από μακριά. Είναι κοινωνικό ζώο που ζει σε αγέλες και τα αρσενικά του κοπαδιού δίνουν μάχη για να την προστατεύουν πάντα.
Φυσικοί εχθροί του ελαφιού είναι ο λύκος, η αρκούδα και σπάνια ο χρυσαετός. Δυστυχώς όμως το ελάφι κινδυνεύει από το κυνήγι των ανθρώπων και γενικά από τις ανθρώπινες δραστηριότητες που καταστρέφουν το περιβάλλον του.
Φώκια
MONACHUS MONACHUS
(από τη μαθήτρια Μαρία Μ.)
MONACHUS MONACHUS
(από τη μαθήτρια Μαρία Μ.)
Η φώκια Monachus monachus λέγεται και «μεσογειακή φώκια» ή « φώκια μοναχός».
Έχει ατρακτοειδές σώμα, που φτάνει τα τρία μέτρα. Το κεφάλι είναι μικρό, στρογγυλό, με κοντό λαιμό. Δεν έχει αυτιά και τα ρουθούνια βρίσκονται στην πάνω πλευρά του κεφαλιού. Τα πίσω πόδια είναι ενωμένα και σχηματίζουν μια κοντή ουρά. Το σώμα της καλύπτεται από κοντό και απαλό τρίχωμα, καφέ χρώμα στη ράχη και γκριζωπό στην κοιλιά.
Στο νερό κολυμπά με άνεση ενώ στην ξηρά κινείται με δυσκολία. Τρέφεται με μικρά ψάρια. Κάθε δύο χρόνια γεννά 1-2 μικρά κοντά στην ακτή και τα θηλάζει. Η μεσογειακή φώκια ζει στη Μαύρη θάλασσα και στη Μεσόγειο (Ρόδο, Βόρειες Σποράδες) Οι μεσογειακές φώκιες ζουν 45 χρόνια περίπου.
Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τους είναι ότι στο κεφάλι τους έχουν μικρές ακουστικές οπές αντί για αυτιά και μακριά μουστάκια που χρησιμεύουν ως αισθητήρια όργανα.
Κινδυνεύει από τους ανθρώπους και τα δίχτυα των ψαράδων.
Έχει ατρακτοειδές σώμα, που φτάνει τα τρία μέτρα. Το κεφάλι είναι μικρό, στρογγυλό, με κοντό λαιμό. Δεν έχει αυτιά και τα ρουθούνια βρίσκονται στην πάνω πλευρά του κεφαλιού. Τα πίσω πόδια είναι ενωμένα και σχηματίζουν μια κοντή ουρά. Το σώμα της καλύπτεται από κοντό και απαλό τρίχωμα, καφέ χρώμα στη ράχη και γκριζωπό στην κοιλιά.
Στο νερό κολυμπά με άνεση ενώ στην ξηρά κινείται με δυσκολία. Τρέφεται με μικρά ψάρια. Κάθε δύο χρόνια γεννά 1-2 μικρά κοντά στην ακτή και τα θηλάζει. Η μεσογειακή φώκια ζει στη Μαύρη θάλασσα και στη Μεσόγειο (Ρόδο, Βόρειες Σποράδες) Οι μεσογειακές φώκιες ζουν 45 χρόνια περίπου.
Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τους είναι ότι στο κεφάλι τους έχουν μικρές ακουστικές οπές αντί για αυτιά και μακριά μουστάκια που χρησιμεύουν ως αισθητήρια όργανα.
Κινδυνεύει από τους ανθρώπους και τα δίχτυα των ψαράδων.