Çevir Sayfayı Keşfet Dünyayı Etwinning Projesi

Çevir Sayfayı Keşfet Dünyayı

Arzu, heyecanlı bir şekilde bir yazar edasına bürünerek siyah arabanın kapısını açtı. Ayağını mermer parke taşlarına koydu. Arkasından biricik dostu Karaburun indi. Arzu, lüle lüle olan saçlarını savurarak ağır adımlarla okuyucularıyla buluşacağı salona doğru yöneldi. Heyecanını belli ettirmemek için çantasından ona şans getiren kırmızı kalemimi çıkartıp eline aldı. İçinde umutlarını, duygularını paylaştığı, sarı kaplı kitapların üst üste konduğu özenle hazırlanmış masasında yerini aldı. Siyah uzun kuyruğunu sallaya sallaya gelen Karaburun, Arzu'nun yanında yere çöktü. Heyecanlı gözlerle sıraya giren insanları izliyordu.

Nurgül BİLİCİ Türkkonut Emel Önal İlkokulu 4-d

Dedesini ayakta tutan aslında bastonu değil torununun ona yaşattığı gururdu.10 yaşında dedesinden kırmızı kalemini istediğini anlamıştı aslında dedesi o kalemle birlikte yazarlık mesleğini de torununa verecekti. Torununun ışıldayan gözlerine umutla baktı. Titreyen elindeki kitabı torununa uzattı. -İmzalarsanız çok memnun olurum kızım, dedi gözleri nemli. Arzu da aynı duygu seline kapılmıştı. Kitabını aldı dedesinin koluna girdi masasına doğru emin adımlarla ilerlediler. Çocukluğu boyunca hikayeleriyle büyüdüğü dedesi ondan kitabını imzalamasını istemişti. Kitabı büyük bir sevinçle imzaladı. Bu anı da ölümsüzleştirmek istediler. Hep beraber ellerinde imzalı kitapla poz verdiler. Arzu bu fotoğrafı bastırıp çerçeveletip masasının en güzel köşesine yerleştirdi. Bu güzel kare bundan sonraki kitaplarında ona ilham kaynağı oldu…

Zeynep TÜFEKÇİ Türkkonut Emel Önal İlkokulu Özel Eğitim Sınıfı

Arzu da önceliği çok değer verdiği, onun hayallerini gerçekleştirmesinde emeği çok olan onu cesaretlendiren ilkokul öğretmenine vererek ilk fotoğrafı çektirdikten sonra ayni sevinç ve heyecanla diğer okuyucularıyla farklı karelerde buluştu. Çekilen her fotoğrafta Karaburun muzip hareketler yapıyor bu eğlence dolu coşkulu anlar fotoğraflara yansıyordu. Tüm okuyucular söyleşi yapılacak salona geçtikten sonra Arzu hiç azalmayan heyecanı ve gördüğü ilgiden şımardıkça şımaran Karaburun’la salondaki konuşmacı koltuğundaki yerini aldı. Karaburun’da koltuğun hemen yanında ayakucuna yerleşmişti bile. Salon Arzuya uçsuz bucaksız bir deniz gibi geldi. Okuyucular ise denizin içindeki&nbsp;deniz yıldızları... Çünkü Arzu kitap okuyan kitaba gönül veren her kişinin çok özel olduğunu etraflarına ışık yerine bilgi, mutluluk, tecrübe saçtıklarını düşünürdü tıpkı yıldızlar gibi... İşte konuşma, anlatma, paylaşma zamanı gelmişti. Öncelikle konuşmasına ona yolculuğunda eşlik eden, desteklerini esirgemeyen biricik ailesine, yorgunluktan ayakucunda uyuyakalan Karaburun olmak üzere tüm sevenlerine ve kitap sevenlere teşekkür ederek başladı. Ardından "ben kitaplarımı değil kitaplarım beni ortaya çıkarmıştır" diyerek kitaplarına teşekkür etti. Arzu konuştukça okuyucuların hayranlık dolu bakışları daha artıyordu. Zaman kavramı yok olmuş gibiydi. Bu büyülü dakikalar okuyucuların soruları ile devam etti ve Karaburun’un havlayarak uyanması ile son buldu. Evet söyleşinin sonuna gelinmişti...

Çiğdem CAN ERBATUR Şeyh Şamil İlkokulu 2-c

Arzu eline aldığı uğurlu kırmızı kalemiyle önüne uzatılan kitapları gururla imzalıyor ve “Her kitap yeni bir çağ açar yolunda. ” diye not düşüyordu. Kitabı imzalatanlar arasında ona her zaman “İyi bir kitap iyi bakılmış meyve ağacıdır.” diyen ilkokul öğretmenini görünce daha da heyecanlandı ve çok mutlu oldu. Hemen öğretmeninin elini öpüp emeklerinden dolayı teşekkür etti. Arzu, öğretmeni ve okuyucuları ile beraber fotoğraf çektirmek istiyordu. Karaburun ise herkesten önce arka ayaklarının üzerinde ön ayaklarını kaldırarak sevimli pozlar vermeye başlamıştı bile. Okuyucular Karaburun’un bu sevimli hallerini görünce başını okşayıp söyleşi yapacakları salona geçiyorlardı.

Nurhan SENAL Kuleönü İlkokulu 2-b

Aytül ALTUNÖZ Türkkonut Emel Önal İlkokulu 4-i

Arzu sabah yaşanan sorunları arkada bırakmanın huzuru içindeydi. Şu an her şey yolunda gidiyordu. Okuyucularıyla buluşacak, kitaplarını imzalayacak, Okuyucularıyla söyleşi yapacak ve isteyenlerle fotoğraf çekinecekti. Tabi ki Karaburun da yer alacaktı fotoğraf karelerinde. Bütün bunları düşündüğünde kalbinin atışlarını dışarda hissediyordu sanki. Karaburun anlamış Arzu'nun heyecanına ortak oluyor, O'na şirinlikler yapıyordu. O sırada babasının sesiyle irkildi. --İşte kızım geldik. İnme vakti. Hazır mısın? Arzu zihninde farklı duygular; --Hazırım Babacığım dedi. Karaburun dönerek: Hadi bakalım büyük günümüz devam ediyor….

CAPTIONS (clockwise) insert your text captions here

Kapıdan çıktığında Karaburun çimlerde yuvarlanıyordu. Arzu onu görünce gözlerine en hüzünlü bakışları yükleyip babasına döndü ve bir kez daha sordu: - Baba Karaburun da bizimle gelsin lütfen. Bugün onun için de büyük gün. Babası: - Karaburun mu imzalayacak kitapları? - Hayır ama okuyucular onunla dostluğumuzu çok sevdi. Onu merak ediyorlar, dedi. O sırada babasının dizlerine sürtünen Karaburun da Arzu gibi hüzünlü bakışlar atınca babası dayanamadı ve tamam dedi. Arzu zıplamaya başlayınca Karaburun da kendi etrafında dönüyor bir o yana bir bu yana koşturuyordu. Arzu ,babası ve Karaburun arabaya binerken annesi içinden “Bakalım akşam eve nasıl gelecekler?” diye düşünmeden edemedi.

Zehra GÜRBÜZDAL Türkkonut Emel Önal İlkokulu 4-h

Ondan fikir alan ona kitap okuduğu dedesinin olmasını çok istemişti ama rahatsızlığından dolayı gelemeyecekti. Oysa ne çok isterdi dedesinin de bu anı yasamasını bu atmosferi solumasını… Hüzünlü bir şekilde uzaklara dalan Arzu’nun gözleri bir anda büyüdü. Rüya ile gerçek arasında kalmıştı. Kapının önünde annesinin koluna girip bastonundan destek alan kişi dedesinin ta kendisiydi. O an dünyalar Arzu’nun olmuştu. Sandalyesinden coşkuyla kalkıp Karaburun’la birlikte kapıya doğru koştular.

Tahira ASADOVA Sumgayıt 26 numara tam orta məktəb

Large grid paper

Hazırlayan: Zeynep TÜFEKÇİ Türkkonut Emel Önal İlkokulu Özel Eğitim Sınıfı

Hayat bazen çok karmaşık oluyor. Her şeyin üst üste geldiğini düşünüyorsun. Arzu tam da böyle bir gündeydi. Sabah kahvaltıda tüm sakarlık maharetini göstermiş çaydanlığı dökmüştü. Saçlarını kuruturken elektrikler gitmiş, dışarı çıkmak için hazırlanırken pantolonunun düğmesi kopmuştu. Derinden bir “off” çekmişti. Aslında bunlar küçük detaylardı, canını çok sıkmaması gerekiyordu ama sorunlar her ne kadar küçük olsa da o gün büyük gündü….

Gamze PEKSAK Mehmet Akif Ersoy İlkokulu 1-j