Με το Αλφα και το Ρο τραγουδάω και εγώ
Διασκευή: Ελένη Τσούτσια - Λουλάκη, Μαρία Αργυρίου
Απόδοση: Σταυρουλάκη Αναστασία
Απόδοση: Σταυρουλάκη Αναστασία
Γεια σας αγαπημένα μου παιδιά!
Θυμάστε την ιστορία του Αλφαβήτα;
Όσο σας διαβάζω την ηχοιστορία, θέλω να παράγετε τους ήχους που περιγράφονται, όπως κάναμε και στην τάξη, θυμάστε;
Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τη φωνή σας, το σώμα σας και ότι άλλα αντικείμενα υπάρχουν στο σπίτι σας, για να ντύσουμε ηχητικά αυτή την υπέροχη ιστορία!
Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τη φωνή σας, το σώμα σας και ότι άλλα αντικείμενα υπάρχουν στο σπίτι σας, για να ντύσουμε ηχητικά αυτή την υπέροχη ιστορία!
Loading...
Loading...
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας ήχος, ο Αλφαβήτας. Του άρεσε πολύ να κάνει βόλτες στα σχολεία και να παίζει με τα παιδιά. Η αγαπημένη του τάξη όμως ήταν η Α’ Δημοτικού.
Loading...
Μόλις έμπαινε στην τάξη, τα πρωτάκια ενθουσιάζονταν και φώναζαν χαρούμενα
Loading...
Loading...
Loading...
Ο Αλφαβήτας έκανε σβούρες πολλές και βούιζε όλο το σχολείο.Χτυπούσε δυνατά τα πόδια του κάτω και το ίδιο έκαναν και τα παιδιά .
Άνοιγε το στόμα του κι από μέσα έβγαιναν του κόσμου τα γράμματα: ααααααααα, εεεεεεε, ιιιιι, ουουουου, οοοοοοοο, ουι, ουι, ουι, εοεοεοεο...
Έφτιαχνε μια χορωδία με τα παιδιά και όλοι μαζί τραγουδούσαν τα φωνήματα αυτά.
Από την πολλή φασαρία η δασκάλα χτυπούσε θυμωμένα τα χέρια της στο τραπέζι. Ο Αλφαβήτας γελούσε μιμούμενος τον χτύπο των χεριών της δασκάλας και όλη η τάξη αντιλαλούσε από τις φωνές του. Τα παιδιά γελούσαν κι αυτά με τον ίδιο τρόπο... και έτσι η δασκάλα καταλάβαινε πως δεν μπορούσε να θυμώσει άλλο μαζί του!
Έφτιαχνε μια χορωδία με τα παιδιά και όλοι μαζί τραγουδούσαν τα φωνήματα αυτά.
Από την πολλή φασαρία η δασκάλα χτυπούσε θυμωμένα τα χέρια της στο τραπέζι. Ο Αλφαβήτας γελούσε μιμούμενος τον χτύπο των χεριών της δασκάλας και όλη η τάξη αντιλαλούσε από τις φωνές του. Τα παιδιά γελούσαν κι αυτά με τον ίδιο τρόπο... και έτσι η δασκάλα καταλάβαινε πως δεν μπορούσε να θυμώσει άλλο μαζί του!
Ο Αλφαβήτας τότε έβγαινε από το παράθυρο, πετούσε για λίγο μαζί με τον Άνεμο και γυρνούσε ξανά πίσω σφυρίζοντας δυνατά. Τα παιδιά τον μιμούνταν αμέσως.
Σφύριζαν πότε γρήγορα, πότε αργά, πότε «ψιλά», πότε «χαμηλά».
Σφύριζαν πότε γρήγορα, πότε αργά, πότε «ψιλά», πότε «χαμηλά».
Του άρεσε πολύ να ταξιδεύει. Έτσι, πετώντας στο διπλανό χωριό, μπήκε στο λαρύγγι ενός κόκορα και γύρισε κικιρίζοντας καμαρωτά.
Μετά πήγε στο μελίσσι δίπλα στο σχολείο και μάζεψε μέλι με τις μέλισσες. Γυρνώντας, βούιζε όπως εκείνες, σαν να ήταν στο μελίσσι.
Μετά πήγε στο μελίσσι δίπλα στο σχολείο και μάζεψε μέλι με τις μέλισσες. Γυρνώντας, βούιζε όπως εκείνες, σαν να ήταν στο μελίσσι.
Πέταξε ψηλά στον ουρανό, χώθηκε σε ένα σύννεφο, το γαργάλησε και εκείνο άρχισε να ψιχαλίζει.
Πέταξε ακόμα πιο ψηλά, σε ένα τεράστιο σύννεφο, αλλά εκείνο θύμωσε τόσο πολύ και βρόντηξε τόσο δυνατά, που ο Αλφαβήτας γύρισε έντρομος στην τάξη.
Πέταξε ακόμα πιο ψηλά, σε ένα τεράστιο σύννεφο, αλλά εκείνο θύμωσε τόσο πολύ και βρόντηξε τόσο δυνατά, που ο Αλφαβήτας γύρισε έντρομος στην τάξη.
Το βράδυ μάζευε όλα τα γράμματα, έφτιαχνε ιστορίες και νανούριζε τα πρωτάκια με τα παραμύθια του
