ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΖΩΑ

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΖΩΑ"

ΥΠΕΓΡΑΦΗ ΤΟ
2ο ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ: ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΡΙΑ ΦΡΥΓΑΝΙΩΤΗ ΚΑΙ Π.Ι.Π.Μ.!

ΑΦΙΕΡΩΜΑ: "ΚΙΒΩΤΟΣ ΤΟΥ ΝΩΕ, ΜΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ" ΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ - 2021-2022

ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΑΦΙΕΡΩΣΑΝ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ!

ΘΑΥΜΑΣΤΑ ΖΩΑ ΚΑΙ Η ΣΧΕΣΗ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ!!! ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ ΤΗΣ ΔΡΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΡΙΑ ΖΩΗ!

"Κιβωτός του Νώε" μια σύγχρονη ιστορία.
Άλλη μια εκπαιδευτική δράση του Γυμνασίου Φρυγανιώτη σε συνεργασία με το Π.Ι.Π.Μ.!

Η φιλοσοφία του προγράμματος

Τη χρονιά 2021-'22, μια χρονιά που μαστίζεται από δυσκολίες και δυσάρεστες ειδήσεις και πολλοί έχουν χάσει την πίστη τους στον άνθρωπο, 10 μαθητές και μαθήτριες της Α' Γυμνασίου ολοκλήρωσαν μια εκπαιδευτική δράση που υπογραμμίζει τη σημασία του ανθρώπου στον πλανήτη ως προστάτη και ρυθμιστή.

Με αφετηρία την εντολή του Θεού (στο βιβλίο της Γένεσης) στον άνθρωπο να προστατεύει τη φύση αλλά και τον τονισμό πως τα ζώα είναι σημαντικά να διασωθούν στην Κιβωτό για τη συνέχιση της ζωής στη Γη, οι μαθητές κλήθηκαν να διερευνήσουν περαιτέρω τη διαχρονική σχέση του ανθρώπου με τα ζώα, και τον ρόλο αυτού ως έμπρακτου προστάτη.

Συντελεστές:
Γουδεντζίκη Μ. Δελημόση Φ. Καρυώτη Θ. Νικάκη Ν. Οικονόμου Α. Σαρακλίδου-Καλπακίδου E. Σολδάτος Ο. Τζαμπάζης Α. Τσιφτσή Ε. Χατζηλιάδου Χ.

Υπεύθυνη καθηγήτρια:
Τσιρέλη Ε. (ΠΕ01)

Νταϊάν Φόσεϊ - γράφουν οι Μαρία Γουδεντζίκη, Φωτεινή Δελημόση, Οδυσσέας Σολδάτος

Η ζωή της

Γεννήθηκε στο Σαν Φρανσίσκο το 1932. Τα παιδικά της χρόνια ήταν πολύ μοναχικά, με αποτέλεσμα να αναπτύξει από νωρίς μία πολύ μεγάλη αγάπη για τα ζώα. Όταν μεγάλωσε γράφτηκε στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια για να σπουδάσει κτηνιατρική παρά τις επιθυμίες του πατριού της που ήθελε να σπουδάσει οικονομικά. Επιλέγοντας διαφορετικά, δεν είχε πλέον καμία οικονομική βοήθεια από την οικογένειά της κατά της διάρκεια της ζωής της. Τελικά το 1954 πήρε πτυχίο εργοθεραπείας και άρχισε να εργάζεται στο Νοσοκομείο Παίδων Νόρτον στο Λούισβιλ.

Παλεύοντας με τους λαθροθήρες!

Θεωρείται μία από τις πιο σημαντικές πρωτευοντολόγους του κόσμου και άλλαξε τον τρόπο που βλέπουμε τα πρωτεύοντα, τους ανθρώπους και την ανθρωπολογική έρευνα.

Η Φόσεϊ από την πρώτη στιγμή εναντιώθηκε στην παράνομη και απάνθρωπη πρακτική της λαθροθηρίας και άρχισε να βοηθά τις αρχές του εθνικού πάρκου οργανώνοντας η ίδια περιπολίες προκειμένου να ανακαλυφθούν και να καταστραφούν οι παγίδες των λαθροθηρών. Ενώ κάποια στιγμή αργότερα, μετά τον θάνατο του αγαπημένου της γορίλα, ο οποίος ονομαζόταν Ντίτζιτ, το 1978 από λαθροθήρες, ίδρυσε και το Ταμείο Ντίτζιτ για την καταπολέμηση αυτού του εγκλήματος. Κατά τη διάρκεια των ετών με τη δράση της η Φόσεϊ βοήθησε στη σύλληψη πολλών λαθροθηρών.

Αυτού του είδους την ενεργή παρέμβαση στο έργο των λαθροθηρών η Φόσεϊ το ονόμασε "ενεργή προστασία" σε αντιδιαστολή με την "θεωρητική προστασία" που παρείχαν τα διάφορα ταμεία και οι διάφοροι οργανισμοί.

When you realise the value of all life you dwell less on what is past and concentrate on the preservation of the future” - Gorillas in the Mist

Η Φόσει μοιράζεται ένα κομμάτι από τον παράδεισο μαζί μας….

Συνάντηση με την Τζέιν Γκούνταλ!

Η Φόσεϊ έκανε πολυάριθμες ανακαλύψεις σχετικά με τους γορίλες και τις συνήθειές τους όπως για παράδειγμα το πώς μετακινούνται τα θηλυκά από ομάδα σε ομάδα στο πέρασμα δεκαετιών, τους ήχους επικοινωνίας τους, την ιεραρχία κ.ά.

Μέχρι το 1980 είχε αποκτήσει το διδακτορικό της από το πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ και είχε αναγνωρισθεί ως παγκόσμια αυθεντία στη φυσιολογία και τη συμπεριφορά των ορεσίβιων γοριλών, τους οποίους περιέγραφε ως "αξιοπρεπείς, πολύ κοινωνικούς, ήρεμους γίγαντες με ξεχωριστές προσωπικότητες και ισχυρούς οικογενειακούς δεσμούς".

Το βιβλίο της "Γορίλες στην Ομίχλη" παραμένει το βιβλίο σχετικά με τους γορίλες με τις υψηλότερες πωλήσεις.

CAPTION At malesuada nisl felis sit amet dolor. Duis ultrices semper lorem nisl felis sit. At malesuada nisl felis sit amet dolor nisl felis.

Το 1988, τρία χρόνια μετά τον θάνατό της, το αυτοβιογραφικό βιβλίο της "Γορίλες στην Ομίχλη" έγινε ταινία !

Στο ταξίδι της στην Αφρική μαθαίνει για το πρωτοποριακό έργο της ανθρωπολόγου Τζέιν Γκούντολ με τους χιμπατζήδες κι αποφασίζει να ασχοληθεί με αυτό που αγαπάει περισσότερο, τη μελέτη της συμπεριφοράς των ζώων και την προστασία τους.

Το 1966 αφήνει τη δουλειά της, συγκεντρώνει χρήματα, κάνει ένα σεμινάριο στην πρωτευοντολογία, μαθαίνει σουαχίλι και φεύγει για την Αφρική.

Το 1967 επισκέπτεται την Γκούντολ στην Τανζανία και παρατηρεί τις μεθόδους της για να τις χρησιμοποιήσει και η ίδια στο έργο της.

Τζέην Γκούντολ - γράφουν οι Φένια Καρυώτη,
Ανδρέας Τζαμπάζης και Ευαγγελία Τσιφτσή

Η ζωή της

Το έργο της - Ινστιτούτο Jane Goodall

Η Τζέιν Μόρρις Γκούντολ είναι Αγγλίδα πρωτευοντολόγος αλλά και ανθρωπολόγος. Γεννήθηκε στης 3 Απριλίου του 1934. Όταν ήταν μικρή ο πατέρας της θέλοντας να της χαρίσει κάποιο δώρο της έδωσε έναν πάνινο χιμπατζή που τον ονόμασε Τζούμπιλι. Αυτό το πάνινο κουκλάκι ήταν η αιτία που αγάπησε τα ζώα από μικρή τόσο πολύ. Μάλιστα όπως είπε οι φίλες της μητέρας της έβρισκαν το κουκλάκι αυτό τρομακτικό και πίστευαν πως θα της φέρει εφιάλτες παρόλα αυτά ο χιμπατζής βρίσκεται μέχρι και σήμερα στο σπίτι της στο Λονδίνο.

Τον Μάρτιο του 1957, επισκέφθηκε έναν παιδικό της φίλο στο αγρόκτημα της οικογένειάς του, στην Κένυα. Η άγρια φύση της Αφρικής την μάγεψε. Ξεκίνησε να εργάζεται στο Nairobi, πρωτεύουσα της χώρας, όπου και συνάντησε τον διάσημο παλαιοντολόγο Louis Leakey, επιμελητή του μουσείου φυσικής ιστορίας της πόλης.

Με το έργο της απέδειξε πως οι χιμπατζήδες έχουν συναισθήματα σαν τους ανθρώπους, όπως χαρά, θυμό, λύπη, αγκαλιάζονται, κάνουν φιλικά χτυπηματάκια, παίζουν αλλά και γαργαλιούνται. Επίσης έθεσε σε αμφισβήτηση δύο πεποιθήσεις της εποχής εκείνης που είχαν επικρατήσει για πολύ μεγάλο διάστημα: ότι μόνο οι άνθρωποι ήταν σε θέση να κατασκευάσουν και να χρησιμοποιήσουν εργαλεία και ότι οι χιμπαντζήδες ήταν φυτοφάγοι. Όλα αυτά μας δείχνουν πως τα ζώα είναι πιο έξυπνα από ότι πιστεύουμε και πρέπει να τα σεβόμαστε και να είμαστε πιο κοντά στη φύση.

«Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τον πλανήτη μας είναι η απάθεια» - Jane Goodall

Το 1977, η Goodall ίδρυσε το φημισμένο πλέον ινστιτούτο ερευνών που φέρει το όνομα της. Το Ινστιτούτο Jane Goodall συνεχίζει τις επιστημονικές της μελέτες και παράλληλα καινοτομεί στον τομέα της βελτίωσης των συνθηκών διαβίωσης των τοπικών πληθυσμών στις αφρικανικές χώρες.

«Ο καθένας μας πρέπει να επιλέξει τη διαφορά που θέλει να κάνει στην κοινωνία» - Jane Goodall

Τζέην Γκούνταλ - «Αν είμαστε κοντά ο ένας στον άλλο και ενεργήσουμε μαζί μπορούμε να γίνουμε μια πιο ηχηρή φωνή για το καλό του φυσικού κόσμου.» - Jane Goodall

Για την έρευνά της δεν ακολουθούσε τις παραδοσιακές μεθόδους. Άρχισε να ονομάζει τους χιμπατζήδες που έβρισκε, γεγονός που της επέτρεψε συνδεθεί πιο προσωπικά μαζί τους, αναγνωρίζοντάς τους ως μεμονωμένες προσωπικότητες.

Η πιο σημαντική ίσως ανακάλυψή της είναι πως οι χιμπατζήδες χρησιμοποιούν, όπως και οι άνθρωποι, εργαλεία. Τους παρατήρησε, καθώς έψαχναν για τα σωστά κλαδιά, αφαιρούσαν όλα τα φύλλα και στη συνέχεια χρησιμοποιούσαν το σάλιο τους και το κλαδί για να τραβήξουν τερμίτες από τρύπες. Διαπίστωσε ακόμη πως έχουν κοινωνική δομή. Οι χιμπατζήδες έχουν στενές και συχνά πολύπλοκες σχέσεις με άλλους χιμπατζήδες. Αυτές οι σχέσεις συχνά χαρακτηρίζονται από την κατανομή τροφίμων και συγκεκριμένων τελετουργιών καλλωπισμού. Η έρευνα της Jane Goodall βοήθησε τους ανθρώπους να καταλάβουν όχι μόνο τις σχέσεις των χιμπατζήδων μεταξύ τους, αλλά και τις σχέσεις μεταξύ χιμπατζήδων και ανθρώπων.

Βραβεία και διακρίσεις

Η Jane Goodall έχει λάβει τιμητικά διδακτορικά και θέσεις καθώς και πολυάριθμα βραβεία μεταξύ των οποίων το Βραβείο Διατήρησης της Άγριας Ζωής του J. Paul Getty το 1984, το Βραβείο Χρόνου της Εθνικής Γεωγραφίας το 1988, και το 1995 του δόθηκε το καθεστώς του Διοικητή της Βρετανικής Αυτοκρατορίας (CBE) από τη Βασίλισσα Ελισάβετ Β. Επιπλέον, ως παραγωγός συγγραφέας, η Jane Goodall έχει δημοσιεύσει πολλά καλά παραληφθέντα άρθρα και βιβλία για τους χιμπατζήδες, τη ζωή τους μαζί τους και τη διατήρηση.

Χοακίν Φίνιξ - γράφει η Νικολέττα Νικάκη

Η ζωή και οι επιλογές του

Ο γνωστός ηθοποιός βραβευμένος με όσκαρ, Χοακίν Ράφαελ Μπότομ, γεννήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 1974 στο Σαν Χουάν, την πρωτεύουσα του Πουέρτο Ρίκο. Ανατράφηκε σε μια αντισυμβατική οικογένεια, αλλά με ισχυρούς δεσμούς μεταξύ των μελών της.

Εκτός κινηματογράφου ο Χοακίν Φίνιξ εμπλέκεται σε ένα πλήθος κοινωνικών και πολιτικών δραστηριοτήτων. Είναι μεταξύ άλλων μέλος της Διεθνούς Αμνηστίας, της οργάνωσης Peace Alliance, που στοχεύει στην δημιουργία Υπουργείου Ειρήνης στις ΗΠΑ και συμμετέχει στο διοικητικό συμβούλιο της οργάνωσης The Lunchbox Fund, που παρέχει γεύματα σε φτωχά παιδιά της Νοτίου Αφρικής.

«Ο Χοακίν Φίνιξ δεν χάνει ποτέ την ευκαιρία να στρέψει τους προβολείς μακριά από τον εαυτό του και πάνω στα δεινά των ζώων, και αποτελεί ένα πολύ καλό παράδειγμα μίας πορείας vegan» δήλωσε η πρόεδρος της ΡΕΤΑ, Ίνγκριντ Νιούκιρκ.

Ακτιβιστική δράση

Είναι γνωστή η ακτιβιστική φιλοζωϊκή δράση του Χοακίν Φίνιξ - αφιέρωσε σχεδόν όλη την οσκαρική καμπάνια του «Jocker» για προωθήσει έναν vegan τρόπο ζωής που μπορεί να βοηθήσει στην προστασία των ζώων και την οικολογική ισορροπία του πλανήτη.

Αμέσως μετά την 26η τελετή απονομής των βραβείων SAG, όπου απέσπασε το Α' βραβείο Ανδρικού ρόλου για το «Joker», ο Χοακίν δεν πήγε στα πάρτι που ακολουθούν τα βραβεία. Φορώντας ακόμα το σμόκιν του, οδήγησε προς το Βέρνον της Καλιφόρνιας και πήγε σε ένα σφαγείο, όπου φιλοζωικές οργανώσεις είχαν προγραμματίσει μία ολονύχτια διαμαρτυρία για την προγραμματισμένη σφαγή των χοίρων που θα ακολουθούσε.

Κλοντίν Αντρέ - γράφει ο Αντώνης Οικονόμου

Η ζωή της

Η Claudine Andre κατάγεται από το Βέλγιο, αλλά πήγε στο Κονγκό σε μικρή ηλικία με την οικογένεια της και τον πατέρα της που ήταν κτηνίατρος. Έζησε 30 χρόνια στα ανατολικά, στο δάσος του Κίβου, κοντά στο «Εθνικό Πάρκο Virunga». Η αγάπη και το ενδιαφέρον της για τα ζώα γεννήθηκε όταν άρχισε να εργάζεται στον ζωολογικό κήπο Kinshasa. Εκεί ήρθε σε επαφή και με Μπονόμπος και ενθουσιάστηκε.

Το 1994 ίδρυσε το Lola Ya Bonobo (ο Παράδεισος των Μπονόμπο), ένα καταφύγιο για ορφανά Μπονόμπο και μετά από λίγα χρόνια ίδρυσε το ίδρυμα, Friends of Bonobos, για να στηρίξει το έργο της, προσπαθώντας να βρει τρόπους για να επιστρέψει ορφανούς πιθήκους στην άγρια φύση.

«Χρειάζεται να εκπαιδεύσουμε όλο τον πληθυσμό του Κονγκό και να τον ενημερώσουμε. Η εκπαίδευση είναι σημαντική. »

«Η προστασία αρχίζει με την εκπαίδευση». «La conservation commence avec le education».

Οι Μπονόμπο ανήκουν στην οικογένεια των Ανθρωπίδων (Hominidae) μαζί με τους γορίλες, τους ουρακοτάγκους και τους χιμπατζήδες.

Οι Μπονόμπο κινδυνεύουν με εξαφάνιση επειδή τους σκοτώνουν οι άνθρωποι για το κρέας τους, που το καπνίζουν στα κάρβουνα/«Makala» και το τρώνε. Επίσης, πεθαίνουν κάποια ορφανά μικρά Μπονόμπο επειδή είναι θλιμμένα και δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς τη μητέρα τους. Οι Μπονόμπο μπορεί να πεθάνουν και από ένα ατύχημα όταν σκαρφαλώνουν ή όταν παίζουν. Με βάση ερευνών που έχουν γίνει, θεωρείται ότι απομένουν 69 χρόνια μέχρι τον αφανισμό τους αν δεν παρθούν τα κατάλληλα μέτρα.

Οι ιδρυτές της WWF! -γράφει η Ελένη Σαρακλίδου-Καλπακίδου

Julian Huxley

Edward Max Nicholson

Γεννήθηκε το 1887, ήταν βιολόγος, φιλόσοφος, εκπαιδευτικός και συγγραφέας που συνέβαλε στην ανάπτυξη της Εμβρυολογίας και της μελέτης της συμπεριφοράς και της εξέλιξης.
Αδερφός του διάσημου συγγραφέα Άλντους Χάξλεϋ!
Διετέλεσε επίσης πρώτος γενικός διευθυντής της Ουνέσκο (1946-1948) και ιδρυτικό στέλεχος της WWF.

Γεννήθηκε στις 12 Ιουλίου 1904 και πέθανε στις 26 Απριλίου 2003. Ήταν καινοτόμος περιβαλλοντολόγος, ορνιθολόγος και διεθνιστής , και ιδρυτικό στέλεχος της WWF.

Παγκόσμιο Ταμείο για τη Φύση (WWF)

Caption
At malesuada nisl felis sit amet dolor

Το WWF είναι ένας μη κυβερνητικός
οργανισμός για τη διατήρηση, έρευνα και αποκατάσταση του περιβάλλοντος. Είναι ο μεγαλύτερος οργανισμός προστασίας ζώων και αποκατάστασης του περιβάλλοντος, με περισσότερα από 5 εκατομμύρια μέλη παγκοσμίως, με παρουσία σε περισσότερες από 90 χώρες ενώ υποστηρίζει 100 προγράμματα διατήρησης και αποκατάστασης του περιβάλλοντος σε ολόκληρο τον κόσμο. Αποτελεί επίσης φιλανθρωπία, με περίπου το 9% της χρηματοδότησής του να προέρχεται από εθελοντικές δωρεές από ιδιώτες και επιχειρήσεις.

Ρέιτσελ Κάρσον - γράφει η Χριστίνα Χατζηλιάδου

Η ζωή και οι σπουδές

Η Ρέιτσελ Κάρσον γεννήθηκε στις 27 Μαΐου του 1907 στο Σπρίνγκντεϊλ της Πενσιλβάνια. Από μικρή εκδήλωσε μια ιδιαίτερη αγάπη για τη φύση. Σπούδασε στο Κολέγιο Θηλέων της Πενσιλβάνια το 1929 και πήρε το πτυχίο της στη ζωολογία στο Πανεπιστήμιο Τζον Χόπκινς το 1932.

Ο αγώνας ενάντια στη χρήση χημικών στη φύση

Έπειτα έπιασε δουλειά στο Γραφείο Αλιευμάτων των ΗΠΑ, ενώ παράλληλα συμπλήρωνε τον μισθό της γράφοντας άρθρα για τον Ήλιο της Βαλτιμόρης.
Το 1936 ξεκίνησε να εργάζεται ως επιστήμονας.

Αποσύρθηκε το 1952 για να αφιερωθεί αποκλειστικά στην συγγραφή. Βιβλία της είναι τα Under the Sea-Wind – 1941, The Sea Around Us- 1952, The Edge of the Sea- 1955, The Sense of Wonder- 1956 και Silent Spring- 1962.

Τόσο με τη δράση της όσο και με τα βιβλία της, η Ρέιτσελ Κάρσον βοήθησε στην διατήρηση του οικοσυστήματος και την προστασία της φύσης. Το έργο της οδήγησε στη δημιουργία πολλών οικολογικών οργανισμών και άλλαξε ολόκληρη την πολιτική της αμερικανικής κυβέρνησης του 1960.

Αντίκτυπος στην κοινωνία

Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, αναστατωμένη από την όλο και συχνότερη χρήση των συνθετικών εντομοκτόνων, έγραψε το βιβλίο της Σιωπηλή Άνοιξη. Έναυσμα για τη συγγραφή του ήταν μια επιστολή-καταγγελία που έλαβε, στην οποία αναφέρονταν θάνατοι αηδονιών από τη χρήση του εντομοκτόνου DDT. Zήτησε αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι αντιμετώπιζαν τη φύση. Ύστερα από τη δημοσίευσή του δέχτηκε πολλαπλές επιθέσεις από τη χημική βιομηχανία.