Loading...

Loading...

COMPUTER ADDICTION

Κάποτε στο νησί της Ζακύνθου υπήρχαν τρεις φίλοι: Ο Πέτρος, η Νίκη και ο Σωτήρης. Περνούσαν πολλές ώρες της ημέρας μαζί. Γνωρίστηκαν στο σχολείο και από τότε ήταν αχώριστοι.

Πέτρος

Νίκη

Σωτήρης

Ένα καλοκαίρι, λοιπόν, αφού είχαν κλείσει τα σχολεία η συμπεριφορά του Πέτρου άρχιζε να αλλάζει. Απέφευγε τους φίλους του και δεν πήγαινε βόλτες μαζί τους.
Το πιο περίεργο όμως από όλα ήταν ότι δεν αφιέρωνε χρόνο ούτε στο αγαπημένο του χόμπι που δεν ήταν άλλο από το ποδόσφαιρο. Οι φίλοι του είχαν αρχίσει να ανησυχούν γι΄αυτόν.....

Η καθημερινότητά του είχε αρχίσει να αλλάζει. Περνούσε πολλές ώρες μπροστά σε έναν υπολογιστή ( πολλές φορές ξενυχτούσε) και δεν είχε επαφή με κανέναν. Οι φίλοι του τον έπαιρναν τηλέφωνα αλλά δεν τα σήκωνε. Μάλιστα είχε αρχίσει να ξοδεύει πολλά χρήματα για όλα αυτά κι έλεγε συχνά ψέματα στους γονείς του.
Τα ηλεκτρονικά παιχνίδια ήταν η καινούρια του αγάπη.

Η ενασχόλησή του με τον υπολογιστή τον είχε αλλάξει πολύ. Είχε αρχίσει να γίνεται επιθετικός, αγενής ενώ συχνά έδειχνε αρκετά μελαγχολικός. Κανένας δεν ήθελε να τον κάνει παρέα πια.
Νίκη: Σωτήρη ανησυχώ πολύ για τον Πέτρο.
Σωτήρης: Νομίζω ότι χάνουμε τον φίλο μας.
Νίκη: Όλο αυτό του κάνει κακό. Πρέπει να σκεφτούμε κάτι και μάλιστα γρήγορα.
Έτσι οι φίλοι του αποφάσισαν ότι έπρεπε να κάνουν κάτι πιο δραστικό.....

Μια ηλιόλουστη Κυριακή του Ιουλίου η Νίκη και ο Σωτήρης πήγαν στο σπίτι του Πέτρου. Χτύπησαν την πόρτα και μπήκαν μέσα.
Νίκη: Σήκω Πέτρο, πάμε για μπάνιο. Έχει υπέροχη μέρα σήμερα.
Πέτρος: Δεν έχω όρεξη αφήστε με. Πρέπει να τελειώσω την τελευταία πίστα του παιχνιδιού. Αν τα καταφέρω θα βγω πρώτος.
Σωτήρης: Πέτρο όλο με αυτά ασχολείσαι. Είσαι πραγματικά ευτυχισμένος με αυτά;
Τότε ο Σωτήρης τον τράβηξε από το χέρι και τον έβγαλε στην αυλή του σπίτιου.
Δες, του είπε πόσο όμορφα είναι εδώ. Πάμε για βουτιές στο βράχο, τι λες;