Loading...

145ο Νηπιαγωγείο Αθηνών ( Τμήμα 2)

Loading...

Η συνέντευξη της Μαριλούς

Loading...

Loading...

Σχολικό έτος 2020-21
Νηπιαγωγός : Αλεξίου Σταυρούλα

....Σας ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου, είπε συγκινημένη και κοίταξε στα μάτια ένα ένα τα άλλα ζώα ." Αν δεν ήσασταν εσείς μπορεί να μην ήμουν ζωντανή", κι ένα δάκρυ φάνηκε να κυλά στο πρόσωπό της...
Τα ζώα ξέσπασαν σε χειροκροτήματα.
" Περαστικά, Μαριλού!"
"Σιδερένια, Μαριλού!"
" Και μακριά από τις παγίδες!".........
Εκείνη την ώρα δύο γιατροί δημοσιογράφοι περνούσαν από εκεί κοντά και άκουσαν αυτά τις κουβέντες. Παραξενεύτηκαν και ήθελαν να μάθουν τι έγινε. " Ας πάρουμε μια συνέντευξη από τη Μαριλού" , σκέφτηκαν.

Μαριλού πώς χτύπησες;

Μια μέρα πήγα στο δάσος για να παίξω και να μυρίσω τα λουλούδια. Επειδή κάποια από αυτά είχαν αγκάθια,έφυγα και πήγα να βρω φαγητό, να φάω ένα μεζεδάκι επειδή πεινούσα. Μου μύρισε ένα κρέας και νόμιζα ότι ήταν ένα κοτόπουλο. Κάποιοι , όμως, πολύ κακοί άνθρωποι που δεν αγαπούν τα ζώα είχαν βάλει παγίδες και λιχουδιές. Κατέβηκα στη ρεματιά, για να μυρίσω τη λιχουδιά που νόμιζα ότι ήταν κάτω από κάτι ξερόκλαδα.Μια δαγκάνα που ήταν μέσα στην παγίδα μου έπιασε την ουρά μου, την έκοψε. Ούρλιαζα από τον πόνο...παραλίγο να πεθάνω.

Ποιος σου είπε να πας στα ξερόκλαδα;

Αρχικά , έψαχνα να βρω τη λίμνη για να κάνω μια ευχή γιατί ο θρύλος λέει ότι αν πεις την ευχή σου ψιθυριστά, τότε αυτή αμέσως γίνεται πραγματικότητα. Έπειτα ,έψαχνα φαγητό στη ρεματιά, πεινούσα , όπως σου είπα. Συνάντησα το λαγό και νόμιζα ότι μου είπε να πάω στα ξερόκλαδα γιατί εκεί κοντά θα έβρισκα σίγουρα τροφή. Όμως τώρα που το σκέφτομαι η ρεματιά μου είπε ότι είχε εκεί ένα κοτόπουλο για να φάω. Σκέφτηκα, λοιπόν , και πήγα μόνη μου. Μύρισα τη λιχουδιά, το μεζεδάκι που ήταν εκεί και έπεσα στην παγίδα. Κατά λάθος έγινε. Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι οι κακοί άνθρωποι μου έβαλαν την παγίδα.