Ανθρώπινες Σχέσεις-Συγχώρηση

Χμμ...Για να δούμε.. Πως γίνεται αυτό.

Όταν κάποιος συγχωρεί, προσπαθεί συνειδητά να ελαττώσει το θυμό και τη μνησικακία που νιώθει για το πρόσωπο που το πλήγωσε και αντ΄αυτού να προσφέρει καλοσύνη, γενναιοδωρία, ακόμα και αγάπη.

Δηλαδή , για να συγχωρήσω, πρέπει να ξεχάσω;

Το ότι συγχωρούμε  δεν σημαίνει πως δικαιολογούμε τις πράξεις του άλλου, ούτε ότι ξεχνάμε ή επικροτούμε το κακό και τη βλάβη που μας έχει κάνει, ούτε ότι παραμερίζεται η δικαιοσύνη. 

-Γίνομαι υποχρεωτικά φίλος με αυτόν που με έβλαψε.

-Δικαιολογώ το κακό.
-Προσποιούμαι ότι δεν έγινε κάτι.

-Αποφασίζω επιφανειακά.
-Ξεχνώ.

Είμαι αδύναμος.

-Δε θυμώνω.
-Δε δείχνω στον άλλο το λάθος του.

 Να ξέρεις πως βασικό εμπόδιο στη συγχώρηση είναι ο θυμός. Για να συγχωρήσει κάποιος πρέπει να μπορεί να διαχειριστεί το θυμό του.

Τι είναι,αλήθεια,αυτό που κυρίως με εμποδίζει να συγχωρώ;

Πότε άραγε ο θυμός έχει τη μορφή του  υγιούς θυμού;

   Παρέλυσα..

Δεν μπορώ να κάνω τίποτα..Αρ-νούμαι να το αποδεχτώ...

Δεν μπορώ να το ελέγξω!!!

Θέλω να εκδικηθώ!!!

Άκουσε παιδί μου:Οι πράξεις και τα κίνητρά των ανθρώπων δεν είναι πάντα συνειδητά και έχουν τις ρίζες τους στην παιδική ηλικία.

Κάθε άνθρωπος έχει άλλη "λογική", η οποία στηρίζεται στις εμπειρίες και τις γνώσεις του.

ΟΛΟΙ ΑΞΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΣΥΓΧΩΡΗΣΗ

 ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΙ ΚΑΝΟΥΜΕ  ΛΑΘΗ

Το λάθος του δεν μου καθορίζει το ποιος πραγματικά είναι,ούτε τον υποβιβάζει στα μάτια μου.Είναι άνθρωπος με μοναδική εγγενή αξία.  Δεν μπορώ να δεχτώ την άδικη πράξη του και διαφωνώ με αυτήν. Την ξεχωρίζω όμως από αυτόν και συνεχίζω  να τον αγαπώ. 

Όταν κάποιος αληθινά συγχωρεί προσφέρει στον άλλον  ένα δώρο αγάπης, χωρίς να περιμένει αντάλλαγμα.

Μάλλον πρέπει ν΄αρχίσω να ελέγχω τις σκέψεις μου...

Για να συγχωρέσεις πρέπει να εγκαταλείψεις την ιδέα της εκδικητικότητας .Αυτό όμως χρειάζεται μια διαδικασία