Ήθη και έθιμα του Πάσχα .


Ήθη και έθιμα του Πάσχα

Watercolor texture 1

Το “κάψιμο του Ιούδα” Γειά σας παιδιά είμαι η Μαρία από το 6ο Γυμνάσιο Πετρούπολης, θα ήθελα κι εγώ με τη σειρά μου να σας παρουσιάσω το παρακάτω έθιμο. Το “κάψιμο του Ιούδα” αποτελεί ένα ξεχωριστό έθιμο το οποίο αναβιώνει σε περιοχές της Ελλάδας κάθε βράδυ της Ανάστασης, προσελκύοντας πλήθος κόσμου που θέλει να θαυμάσει την τιμωρία του φιλάργυρου προδότη. Η διατήρηση του εθίμου μέχρι σήμερα, μπορεί να εκφράζει την έντονη ανάγκη για αποτίναξη κάθε είδους προδοσίας. Συχνά, παρομοιάζεται με έναν άσχημο και τρελαμένο άντρα, τον “Κουτεντέ” που γυρνάει “γδυμνός” στα βουνά γιατί δεν τον δέχεται ούτε ο Χάρος. Ο “Ιούδας ο Ισκαριώτης”, που πρόδωσε τον Ιησού για “τριάντα αργύρια”, έχει γίνει το αρχέτυπο του προδότη στην δυτική τέχνη και λογοτεχνία, και μέχρι σήμερα το έθιμο του καψίματος, αναβιώνει σε πολλά μέρη ανά την Ελλάδα. Τα παλιά χρόνια, η μεταφορά του ομοιώματος γινόταν με γαϊδουράκι, υιοθετώντας έναν άκρως παραδοσιακό χαρακτήρα.

Είναι ένα έθιμο που γιορτάζεται μόνο στην Κέρκυρα και που έχει ρίζες από τα ενετικά χρόνια της κατοχής του νησιού.&nbsp;Οι Βενετοί τότε καθολικοί έσπαγαν τις παλιές στάμνες την Πρωτοχρονιά, ως «φόρο» στο νέο χρόνο, προκειμένου να τους φέρει καινούργια αγαθά στο σπιτικό τους. Οι ορθόδοξοι Κερκυραίοι, υιοθέτησαν το έθιμο και το μετέφεραν χρονικά στο Πάσχα, που οι Ενετοί τους επέτρεπαν να γιορτάσουν μόνο το μεσημέρι.

Το αυγό στο εικονοστάσι Γεια σας είμαι η Αναστασία από το 3ο&nbsp;Γυμνάσιο Ορεστιάδας, νομός Έβρου. Εδώ στον Έβρο, ειδικά οι παλιοί τηρούν πολύ τα έθιμα του Πάσχα. Θα σας γράψω για «Το αυγό στο εικονοστάσι». Τα παλιά χρόνια υπήρχε το έθιμο οι νοικοκυρές να βάζουν ένα αυγό στο εικονοστάσι που θα προστάτευε την οικογένεια, αφού πίστευαν ότι είχε θεραπευτικές ιδιότητες και έδιωχνε το κακό από το σπίτι. Στο τέλος όταν την επόμενη χρονιά θα το αντικαθιστούσαν με το καινούργιο αυγό θα τους προειδοποιούσε για την καλή ή κακή χρονιά που θα ακολουθούσε. Το έθιμο αυτό βασιζόταν στην σημασία που έδιναν οι πρόγονοί μας από τα αρχαία χρόνια στη δύναμη του αυγού. Επειδή λοιπόν μέσα από το αυγό μπορεί να ξεπηδήσει μια νέα ζωή το χρησιμοποιούσαν ακόμα και σαν μαντικό μέσο. Το έθιμο αυτό πέρασε κάπως έτσι και στα χριστιανικά χρόνια. Το βάψιμο των πασχαλινών αυγών γινόταν τη Μεγάλη Πέμπτη μετά τη βραδινή ακολου­θία στη διάρκεια της οποίας διαβάζονται τα 12 Ευαγ­γέλια, όπου εξιστορούνται τα Θεία Πά­θη. Στη συνέχεια το πρώτο αυγό το ονόμαζαν ως «το αυγό της Παναγίας» και το τοποθετούσαν μέσα σε ένα καλαθάκι κάτω από το εικονοστάσι όπου και θα παρέμενε μέχρι την επόμενη χρονιά.

Επιμέλεια καταγραφής υλικού από τη συνομιλία όλων των μαθητών του twinspace οι: Μαρία &amp; Μελίνα από το ΠΓΖΣΙ Κωνσταντίνος &amp; Λουκάς από την Ώθηση Αθηνά &amp; Ευτυχία από το 6ο Γυμνάσιο Πετρούπολης Κωνσταντίνος &amp; Γιώργος-Χρυσοβαλάντης από το 3ο Γυμνάσιο Ορεστιάδας Σωτηρία &amp; Σεραφείμ από το 4ο Γυμνάσιο Θήβας

Η επιμέλεια του ebook έγινε από τις καθηγήτριες Μανουηλίδου Ανατολή, Παπασταμάτη Αργυρώ, Βρίγκα Παναγιώτα, Eξάρχου Μαρία, Αλμπάνη Μαρία, Σίμου Μαρία και Καλαντζή Βασιλική.

Dark wood

Οι δυναμίτες της Καλύμνου

Γειά σας, είμαι ο Κωνσταντίνος, από το γυμνάσιο Ώθησης και θα ήθελα να σας παρουσιάσω ένα έθιμο το οποίο πραγματοποιείται στην Κάλυμνο&nbsp;το Πάσχα. Το έθιμο αυτό , πολλοί το λένε ¨οι δυναμίτες της Καλύμνου¨&nbsp;.Το Μεγάλο Σάββατο ,πολλοί Καλύμνιοι συγκεντρώνονται σε δύο ομάδες , οι οποίες ανεβαίνουν η μία στο βουνό Άγιος Νικόλαος και οι άλλοι στο βουνό Άγιος Στέφανος. Μαζί τους μεταφέρουν και πολλούς δυναμίτες . Στόχος του εθίμου - παιχνιδιού , είναι να χτυπήσεις πρώτος την καμπάνα της εκκλησίας του απέναντι βουνού. Aν και το έθιμο είναι τρελό και ριψοκίνδυνο , πολλοί πηγαίνουν για να πάρουν μέρος. Εσείς θα θέλατε να συμμετάσχετε σε ένα τέτοιο γεγονός ;

Τα λαζαράκια Καλημέρα από τα Γιάννενα, είμαστε η Μαρία και η Χριστίνα και θα θέλαμε να σας παρουσιάσουμε το παρακάτω έθιμο, τα Λαζαράκια. Σύμφωνα με την παράδοση ο αναστημένος φίλος του Χριστού, ο Λάζαρος, είχε πει: «Όποιος ζυμώσει και δε με πλάσει, το φαρμάκι μου να πάρει…» Έτσι, το Σάββατο του Λαζάρου, οι νοικοκυρές φτιάχνουν τα «Λαζαράκια» ψωμάκια σε σχήμα ανθρώπου σπαργανωμένου, με σταυρωμένα χέρια, δηλαδή όπως αναπαριστούν τον Λάζαρο στις εκκλησιαστικές εικόνες. Συνηθίζεται όσα παιδιά έχει η οικογένεια τόσους «Λαζάρηδες» να πλάθουν και στη θέση των ματιών να βάζουν δυο γαρίφαλα. «Λαζαράκια για τον Λάζαρο αν δεν πλάσεις, ψωμί δεν θα χορτάσεις», έλεγαν παλιά και λένε ακόμα στα ελληνικά χωριά μας.

Καλησπέρα, είμαι η Σωτηρία από τη Θήβα! Ένα έθιμο που έχουμε στην περιοχή μας για το Πάσχα είναι τα πασχαλινά κουλουράκια! Κάθε οικογένεια ετοιμάζει με ιδιαίτερη προσοχή και αγάπη αυτά τα νόστιμα κουλουράκια.

Το αυγό της προηγούμενης χρονιάς το έσπαγαν συνήθως το πρωί της Μεγάλης Πέμπτης και το πετούσαν στα κεραμίδια των γύρω σπιτιών ή στους αγρούς. Αν το αυγό ήταν σαν να μπορούσε να φαγωθεί τότε έλεγαν ότι θα ακολουθήσει μια φυσιολογική χρονιά, αν ήταν σαν κεχριμπάρι τότε περίμεναν πλούτη και ευτυχία για την οικογένεια. Αν πάλι το αυγό μύριζε τότε θα έπρεπε να είναι όλοι προσεκτικοί γιατί θα ερχόντουσαν δύσκολες μέρες.

Και αυτό το έθιμο συνοδεύεται από τις φιλαρμονικές του τόπου. Αμέσως μόλις ολοκληρωθεί το σπάσιμο των κανατιών, οι Φιλαρμονικές βγαίνουν και πάλι στους δρόμους της πόλης παίζοντας το αλέγρο μαρς «Μην φοβάστε Γραικοί».

Βάψιμο κόκκινων αυγών H Βάλια μας παρουσίασε ένα έθιμο από τα Ιωάννινα. Το έθιμο για το οποίο θα σας μιλήσω είναι το βάψιμο των αυγών. Την Μεγάλη Πέμπτη οι γυναίκες και τα παιδιά τους βάφουν τα αυγά κόκκινα που&nbsp;συμβολίζουν το αίμα του Χριστού. Όταν έρθει το Πάσχα η οικογένεια προσπαθεί να σπάσει ο ένας το αυγό του άλλου. Επίσης το ένα από τα δύο άτομα όταν τσουγκρίσει το αυγό του άλλου ατόμου του λέει "Χριστός Ανέστη και το άλλο άτομο του απαντά Αληθώς ο Κύριος.

Καλημέρα από τα περίφημα Γιάννενα. &nbsp; Είμαστε η Αντιγόνη και ο Κυριάκος. Τη μεγάλη Πέμπτη του Πάσχα εδώ στα Γιάννενα από το πρωί οι γυναίκες ζυμώνουν τσουρέκια και βάφουν τα αυγά. Το πρώτο βαμμένο αυγό που&nbsp;βγάζουν από την κατσαρόλα το τοποθέτουν στο εικονοστάσι και το φυλάν εκεί μέχρι το επόμενο Πάσχα. Το αυγό αυτό είναι κάτι σαν φυλαχτό για το σπίτι τα χωράφια και τα ζώα. Το αυγό της προηγούμενης χρονιάς θάβεται στα χωράφια ή στα μαντριά πιστεύοντας ότι έτσι τα «γεννήματα» της γης ή των ζώων θα είναι πολλά.

Γεια σας είμαστε ο Διογένης και ο Χρήστος&nbsp;από το 3ο γυμνάσιο Ν. Ορεστιάδος και&nbsp;θα σας παρουσιάσουμε&nbsp;το&nbsp;παρακάτω έθιμο. Τη Μεγάλη Εβδομάδα συνήθως τα κορίτσια κάνουν τριήμερο, δηλαδή νηστεύουν τις τρεις πρώτες ημέρες γιατί πιστεύουν ότι νηστικής καρδιάς πιάνει η ευχή και ελπίζουν να βρούν γαμπρό. Την τελευταία μάλιστα βραδιά για να ονειρευτούν ποιόν θα πάρουν βάζουν κάτω από το μαξιλάρι τους αλμυροκούλουρα.

Πασχαλινή λαμπάδα Γεια σας είμαι η Νίκη από το Σχολείο Ώθησης στην Σταμάτα και θα σας μιλήσω για το έθιμο της πασχαλινής λαμπάδας. Το έθιμο της Πασχαλινής λαμπάδας που ανάβουμε το βράδυ της Ανάστασης χρονολογείται από τους πρώτους χριστιανικούς χρόνους. Την εποχή που οι νεοφώτιστοι χριστιανοί βαφτίζονταν το Μεγάλο Σάββατο και την Κυριακή του Πάσχα. Η λαμπάδα ουσιαστικά αποτελούσε σύμβολο του νέου φωτός του Χριστού, το οποίο επρόκειτο να φωτίσει την ψυχή του νεοφώτιστου. Ένας άλλος συμβολισμός της Πασχαλινής λαμπάδας είναι ότι αναπαριστά το φως που έφερε στην ανθρωπότητα ο Χριστός, όταν «νίκησε» το θάνατο, και το σκοτάδι, μέσω της Ανάστασης του. Με το πέρασμα όμως των χρόνων, η χριστιανική Εκκλησία κράτησε μονάχα τον συμβολισμό της λαμπάδας που αφορά στην Ανάσταση του Χριστού, μιας και σταδιακά η σύνδεση της με τη βάπτιση έπαψε να υφίσταται.

Σαϊτοπόλεμος Γειά σας !!! Είμαι η Δέσποινα από το Γυμνάσιο-Λύκειο Ώθηση και θα σας μιλήσω για το πανάρχαιο έθιμο του Σαιτοπόλεμου, το οποίο διεξάγεται το Πάσχα στην Καλαμάτα. Το συγκεκριμένο έθιμο έχει ρίζες από την επανάσταση του 1821. Κάθε χρόνο μετά την Καθαρά Δευτέρα ομάδες που αποκαλούνται &lt;&lt;Μπουλούκια&gt;&gt; αρχίζουν την σαρανταήμερη προετοιμασία τους. Ανήμερα του Πάσχα, στις 20:00 η ώρα, στο βόρειο πάρκινγκ του Νέδοντα, τα μπουλούκια των Σαιτολόγων πραγματοποιούν τον Σαιτοπόλεμο. Το έθιμο προήλθε από μια ευφυή χρήση των Ελλήνων στον απελευθερωτικό πόλεμο του 1821, ως ένα είδος εκφοβισμού του ιππικού των Τούρκων.

Κόκκινα αυγά Καλησπέρα είμαι η Βασιλική απο το 3ο Γυμνάσιο Ορεστιάδος. Ένα έθιμο του Πάσχα που έχουμε στην περιοχή μας είναι το βάψιμο των κόκκινων αυγών, που γίνεται την Μεγάλη Πέμπτη και συμβολίζει το αίμα του Ιησού Χριστού που έσταξε όταν τον λόγχισε ο Ρωμαίος στρατιώτης.

Μετά Βαΐων και κλάδων

Γεια σας, είμαι ο Γιάννης από την Πετρούπολη. Η Κυριακή της Μεγάλης Εβδομάδας ονομάζεται έτσι, γιατί «μετά Βαΐων και κλάδων» έγινε η υποδοχή του Χριστού στα Ιεροσόλυμα.&nbsp;Χαρακτηριστικό έθιμο της ημέρας είναι ο στολισμός των εκκλησιών με βάγια, ενώ μετά τη λειτουργία ο παπάς ευλογεί και δίνει στους πιστούς σταυρούς από βάγια, τους οποίους βάζουμε στα εικονίσματα ή όπου αλλού χρειαζόμαστε προστασία. Πώς σας φαίνεται αυτό το έθιμο;

Bάψιμο των αυγών Γεια σας, είμαι ο Ανδρέας από την 'Ωθηση. Το βάψιμο των αυγών είναι από τα πιο διαδεδομένα έθιμα. Τα χρωματιστά αυγά τα συναντάμε στην αρχαιότητα, στη Ρώμη, στην Ελλάδα, στην Κίνα, στην Αίγυπτο, ως δώρα στις ανοιξιάτικες γιορτές μαζί με κουνέλια τα οποία είναι σύμβολο της γονιμότητας. Η επικρατέστερη ερμηνεία για το το κόκκινο χρώμα είναι ότι συμβολίζει το αίμα και τη θυσία του Ιησού. Οι άλλες ερμηνείες, έχουν πρωταγωνίστριές τους, τρεις γυναίκες: Την Παναγία, τη Μαγδαληνή και μία δύσπιστη ανώνυμη γυναίκα. Μία εξήγηση που δίνεται συχνά, λέει ότι η Παναγία πήρε ένα καλάθι αυγά και τα πρόσφερε στους φρουρούς Του Υιού της, ικετεύοντάς τους να του φέρονται καλά.

Γεια σας είμαι ο Δημήτρης από το σχολείο Ώθηση.&nbsp; Θα σας παρουσιάσω πως γιορτάζουν το Πάσχα στις Σέρρες.

Στις Σέρρες το Πάσχα αναβιώνουν πανάρχαια έθιμα με ιδιαίτερο συμβολισμό. Πολλά από αυτά τα έθιμα ήρθαν στις Σέρρες από τους πρόσφυγες της Θράκης, του Πόντου και της Μικράς Ασίας, ενώ άλλα διατηρηθήκαν από τα οθωμανικά χρόνια και άλλα βρίσκουν τις ρίζες τους στην Αρχαία Ελλάδα. Όλα μαζί συνάδουν τις ιδιαιτερότητες του νομού και τον πολιτισμό που διατηρεί ο τόπος, παρά το πέρας των χρόνων. Μεγάλη Πέμπτη Τη Μεγάλη Πέμπτη ξεκινούν, ουσιαστικά, οι προετοιμασίες για το Πάσχα. Οι γυναίκες απλώνουν στο μπαλκόνι τους ένα κόκκινο πανί που συμβολίζει το αίμα και τη θυσία του Ιησού. Όσο το κόκκινο πανί είναι κρεμασμένο στο μπαλκόνι ή το παράθυρο, οι γυναίκες δεν πλένουν, ούτε απλώνουν ρούχα, γιατί το θεωρούν κακό σημάδι. Βάφουν κόκκινα αυγά και ψήνουν τσουρέκια. Τα κόκκινα αυγά έχουν ιδιαίτερη σημασία. Το αυγό συμβολίζει τον τάφο του Χριστού που ήταν ερμητικά κλειστός- όπως το περίβλημα του αυγού- αλλά έκρυβε μέσα του τη ζωή αφού από αυτόν βγήκε ο Χριστός και αναστήθηκε.&nbsp;

Γυρνούσαν σ’ όλα τα σπίτια του χωριού από το πρωί μέχρι το βράδυ ή όσο άντεχαν οι ομάδες. Το καλάθι το κρατούσε ένας από την ομάδα ,ανεξαρτήτου ηλικίας, και πήγαινε αυτός μπροστά στην πόρτα για να πάρει το αυγό ή τα αυγά ή ό,τι άλλο τους έδιναν. Τα ρουμάνια άρχιζαν να εγκαταλείπονται στη δεκαετία του ’40, λίγο πριν ή λίγο μετά την κατοχή του νησιού από τους Βουλγάρους.

Τα κάλαντα εξιστορούν όλη την ιστορία της Ανάστασης του Λαζάρου και ψάλλονται στην κερκυραϊκή διάλεκτο. Το απόγευμα του Σαββάτου, στο Δημοτικό Θέατρο Κέρκυρας είθισται να πραγματοποιείται Συναυλία θρησκευτικής μουσικής, από τη δημοτική χορωδία Κέρκυρας «San Giacomo» σε συνεργασία με τη Συμφωνική Ορχήστρα «Φιλαρμονικής Εταιρείας Κέρκυρας».

Το σπάσιμο των «Μπότηδων» Γεια σας, είμαι η Εύα από το σχολείο Ώθηση και θα&nbsp;σας παρουσιάσω το παρακάτω έθιμο: Το σπάσιμο των «Μπότηδων», Πασχαλινό Έθιμο Κέρκυρας. Το Μ. Σάββατο στις 11 το πρωί, με το σήμα της πρώτης Ανάστασης και όταν ο Μητροπολίτης ψάλλει το «Ἀνάστα, ὁ Θεός, κρῖνον τὴν γῆν»], οι καμπάνες όλων των εκκλησιών της πόλης χτυπούν χαρμόσυνα και οι κάτοικοι από τα μπαλκόνια τους ή τα παράθυρά τους ρίχνουν τους μπότηδες. Οι μπότηδες είναι πήλινα κανάτια, γεμάτα νερό, με στενό στόμιο και δυο χερούλια στο πλάι, δεμένα με κόκκινες κορδέλες. Τα μπαλκόνια και τα παράθυρα είναι στολισμένα με ένα κόκκινο πανί.

Το “κάψιμο του Ιούδα” αποτελεί ένα ξεχωριστό έθιμο το οποίο αναβιώνει σε περιοχές της Ελλάδας κάθε βράδυ της Ανάστασης, προσελκύοντας πλήθος κόσμου που θέλει να θαυμάσει την τιμωρία του φιλάργυρου προδότη. Η διατήρηση του εθίμου μέχρι σήμερα, μπορεί να εκφράζει την έντονη ανάγκη για αποτίναξη κάθε είδους προδοσίας. Συχνά, παρομοιάζεται με έναν άσχημο και τρελαμένο άντρα, τον “Κουτεντέ” που γυρνάει “γδυμνός” στα βουνά γιατί δεν τον δέχεται ούτε ο Χάρος. Ο “Ιούδας ο Ισκαριώτης”, που πρόδωσε τον Ιησού για “τριάντα αργύρια”, έχει γίνει το αρχέτυπο του προδότη στην δυτική τέχνη και λογοτεχνία, και μέχρι σήμερα το έθιμο του καψίματος, αναβιώνει σε πολλά μέρη ανά την Ελλάδα. Τα παλιά χρόνια, η μεταφορά του ομοιώματος γινόταν με γαϊδουράκι, υιοθετώντας έναν άκρως παραδοσιακό χαρακτήρα. Πώς σας φαίνεται αυτό το έθιμο;

Σάββατο του Λαζάρου Καλησπέρα είμαι ο Θοδωρής Ν. από το Γυμνάσιο Ώθηση και θα ήθελα να σας πω για το Σάββατο του Λαζάρου στην Κέρκυρα. Κάθε χρόνο την παραμονή του Σαββάτου του Λαζάρου, μετά τη δύση του ηλίου στο χωριό Επίσκεψη στη βόρεια Κέρκυρα, η τοπική χορωδία, αλλά και πλήθος κόσμου, τραγουδάνε τα «Κάλαντα του Λαζάρου» σε όλες τις γειτονιές του χωριού, ενώ οι νοικοκυρές κερνάνε ντόπιους, σαρακοστιανούς μεζέδες και τοπικό κόκκινο κρασί. Ανήμερα του Σαββάτου, μετά τη λειτουργία που τελείται στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου των Γερόντων (San Nicolo dei Vecchi), ο οποίος βρίσκεται στην παλιά πόλη της Κέρκυρας στην περιοχή «Καμπιέλο», στις 11.30 το πρωί, χορωδιακά σύνολα του νησιού ξεκινούν μουσική περιπλάνηση σε διάφορα σημεία του ιστορικού κέντρου της πόλης, ψέλνοντας τα «Κάλαντα του Λαζάρου». Τελική συνάντησή τους γίνεται στο «San Giaccomo», το παλιό Δημαρχείο της Πόλης. Η εκδήλωση αυτή οργανώνεται από τον «Φορέα Κορφιάτικης Έκφρασης».

Χαρτογραφώντας τη γνώση

Το κόκκινο πανί Γειά σας. Ονομάζομαι Πασχάλης, κατοικώ στην Ορεστιάδα Έβρου αλλά κατάγομαι από τις Φέρες Έβρου και θα σας πω για ένα θρακιώτικο έθιμο. Το κόκκινο πανί που βάζουν οι γυναίκες κάπου έξω από το σπίτι την Μεγάλη Πέμπτη και συμβολίζει το αίμα του Χριστού. Την ημέρα αυτή βάφουν τα κόκκινα αβγά με φυτική μπογιά και γι' αυτό την λένε κόκκινη Πέμπτη

Οι μαθητές των Γυμνασίων της Ώθησης, του&#160; 6ου Πετρούπολης, του ΠΓΖΙ, του 4ου "Ηράκλειου" Θήβας και του&#160; 3ου Ορεστιάδας κατέγραψαν και σας παρουσιάζουν τα Πασχαλινά ήθη και έθιμα του τόπου τους και του τόπου καταγωγής τους.

Σειρά παρουσίασης: Αττική
 Θήβα
 Ιωάννινα
 Ορεστιάδα
 Πετρούπολη

Ρουμάνια Γειά σας είμαι ο Χρήστος από την Ορεστιάδα και θα σας παρουσιάσω το έθιμο «Ρουμάνια» που γίνεται στην Σαμοθράκη. Το Σάββατο του Λάζαρου μια παρέα παιδιών 5-6 άτομα, ηλικίας 5-12 γυρνάνε σε όλο το χωριό για να τραγουδήσουν και να ψάλουν τα «Ρουμάνια». Τα παιδιά κρατούσαν ένα καλάθι, που ήταν ντυμένο ή με χρωματιστά πανάκια ή με λουλούδια. Εκτός από το καλάθι με τα χρωματιστά πανάκια και τα λουλούδια, υπήρχαν ομάδες που κρατούσαν ένα ξύλο με κλαδάκια φουντωτό, ντυμένο με χρωματιστά πανάκια. Ακόμα και σ’ αυτήν την περίπτωση, τα παιδιά, πηγαίνοντας σε κάθε σπίτι, έδιναν από ένα πανάκι και έλεγαν τις κατάλληλες και ανάλογες ευχές. Φεύγοντας από κάθε σπίτι, έλεγαν "και του χρόνου να’ στε γεροί". Το φιλοδώρημα και φυσικά το "αυγό" ήταν η επιδίωξη των παιδιών. Επίσης, μπορεί να τους έδιναν και διάφορα άλλα φιλοδωρήματα ,όπως χρήματα, ξηρούς καρπούς και φρούτα, αλλά η απαίτηση του αυγού ήταν αναγκαία, όπως εξάλλου παρατηρούμε στα δίστιχα που τραγουδούν.

Η κυρά Σαρακοστή Γεια σας παιδιά! Είμαι η Μαρία από την Ορεστιάδα και θα σας πω κάποια έθιμα για το Πάσχα. Η κυρά Σαρακοστή! Σαράντα μέρες κράταγε η νηστεία πριν το Πάσχα. Τόσες νήστεψε και ο Χριστός στην έρημο. Τις τρεις πρώτες μέρες μερικές γυναίκες δεν έβαζαν στο στόμα τους τίποτε. Η ‘κυρά Σαρακοστή’ ήταν το ημερολόγιό τους. Την παρίσταναν ως καλογριά. Έπαιρναν μια κόλλα χαρτί και σχεδίαζαν μια γυναίκα, δεν της έβαζαν στόμα γιατί συνέχεια νήστευε και τα χέρια της ήταν σταυρωμένα γιατί όλο προσευχόταν. Είχε 7 πόδια, τις 7 βδομάδες της Σαρακοστής. Κάθε Σάββατο έκοβαν και ένα πόδι. Το τελευταίο το έκοβαν το Μ. Σάββατο.

Κυριακή των Βαΐων Γεια σας είμαι ο Χρήστος από το 3ο Γυμνάσιο Ν. Ορεστιάδος και θα σας παρουσιάσω το έθιμο η Κυριακή των Βαΐων. Το πρωί πήγαιναν όλοι στη εκκλησία για να πάρουν βάγια, τα οποία είχαν στην εκκλησία οι νιόπαντροι. Οι νοικοκυρές όταν επέστρεφαν στο σπίτι γύριζα στα δωμάτια του σπιτιού, κουνώντας τις βάγιες και λέγοντας &lt;&lt; μέσα βάγιες και χαρές &gt;&gt;. Μετά έκαναν ένα στεφάνι από βάγια, το έβαζαν στο εικονοστάσι και το είχαν όλο το χρόνο για το ξεμάτιασμα.

Σάββατο του Λαζάρου Γειά σας είμαστε ο Βαγγέλης και ο Θανάσης και θα σας πούμε για το έθιμο "Σάββατο του Λαζάρου".

Την ημέρα αυτή οι νοικοκυρές ζυμώνουν το πρωί «Λαζάρηδες» δηλαδή κουλούρια με ανθρώπινη μορφή που συμβολίζει την ψυχή του Λάζαρου. Ακόμη, σε πολλά χωριά της Θράκης γυρίζουν κορίτσια με κόκκινα φορέματα οι «Λαζαρίνες» κρατώντας κούκλα ή κόπανο ή ρόκα τυλιγμένη με πολύχρωμα κουρέλια ή πανέρι στολισμένο με λουλούδια χτυπούν τις πόρτες των σπιτιών τραγουδώντας: «Βάγια Βάγια του βαγιού τρώνε ψάρια και κολιό και την άλλη Κυριακή τρώνε το κόκκινο αβγό».

Το κάψιμο του αφανού Καλησπέρα είμαι ο Θοδωρής από το σχολείο Ώθηση. Θεωρώ αρκετά ενδιαφέρον να μοιραστώ μαζί σας δύο από τα πασχαλινά έθιμα από την ορεινή Καρδίτσα. Το πρώτο είναι το κάψιμο του αφανού. Το βράδυ της Ανάστασης στα ορεινά χωριά ανάβουν μια τεράστια φωτιά οι νέου, τότε ο παπάς ψέλνει το "Χριστός Ανέστη". Η μεγάλη θημωνιά συμβολίζει τον Ιούδα, με τον τρόπο αυτό όλοι οι ντόπιοι υμνούν την Ανάσταση.

Καλημέρα από τα όμορφα Γιάννενα, είμαστε ο Ορέστης και η Μελίνα. Το Πάσχα εδώ στα Γιάννενα την Μεγάλη εβδομάδα οι κάτοικοι ασβέστωναν τις αυλές τους και καθάριζαν το σπίτι τους. Το Σάββατο οι κάτοικοι τραγουδούσαν και ακόμα τραγουδούν τα κάλαντα του Λαζάρου. Την Κυριακή του Πάσχα μέχρι και σήμερα τα Γιάννενα μυρίζουν τσίκνα. Στα χωριά που πολιούχος είναι ο Αγ. Γεώργιος συνήθιζαν επίσης, να κάνουν γλέντια τα οποία διαρκούσαν μέχρι την Τρίτη μέρα του Πάσχα.

Αρχικά ήταν αυτοσχέδιες κατασκευές, όπου με χρήση μπαρουτιού τοποθετημένο σε αδειασμένο καλάμι, απελευθέρωναν ισχυρή φλόγα από τη μια πλευρά που τρομοκρατούσε τα υποζύγια των Τούρκων ιππέων. Μετά το πέρας του πολέμου αυτές οι αυτοσχέδιες κατασκευές εξελίχθηκαν και μετατράπηκαν στο γνωστό έθιμο του Σαιτοπόλεμου. Αν και αρκετά επικίνδυνο, το έθιμο αυτό είναι ο λόγος που πολλοί τουρίστες επιθυμούν να επισκεφτούν τη χώρα μας.

Σαϊτοπόλεμος

Γεια σας! Είμαι η Ηλιάνα&nbsp;από το σχολείο Ώθηση. Θα ήθελα να σας παρουσιάσω ένα έθιμο από τον τόπο μου, τον Σαϊτοπόλεμο. Αυτό το έθιμο λαμβάνει χώρο στην Πελοπόννησο και πιο συγκεκριμένα στην Καλαμάτα. Το έθιμο αυτό συνδέεται με τους ηρωικούς αγώνες των κατοίκων&nbsp;της Καλαμάτας. Οι Μεσσήνιοι χρησιμοποίησαν τις σαϊτες για να αναχαιτίσουν το ιππικό των Τούρκων. Ο δυνατός θόρυβος και ο κρότος που προκάλεσαν τρόμαξε τα άλογα τόσο πολύ που έριξαν κάτω τους αναβάτες τους και έφυγαν φοβισμένα. Οι συμμετέχοντες χωρίζονται σε ομάδες των 10-15 ατόμων, οι οποίες διαθέτουν λάβαρο, σαλπιγκτή και επικεφαλής. Πολλοί από αυτούς φοράνε παραδοσιακές στολές, ενώ οι υπόλοιποι προτιμούν πρόχειρα ρούχα και στρατιωτικές στολές. Με το σύνθημα της έναρξης οι σαϊτες ανάβουν και η εκκωφαντική φασαρία ξεσηκώνει το πλήθος που ζητωκραυγάζει.

Γεια σας, είμαι η Αθηνά από την Πετρούπολη. Θα σας μιλήσω για ένα πασχαλινό έθιμο της Ελλάδας. Την κυρά-Σαρακοστή που είναι ένα από τα παλαιότερα έθιμα.&nbsp;Όπου απεικονίζει μία γυναίκα με σταυρωμένα χέρια και 7 πόδια την οποία την χρησιμοποιούσαν ως ημερολόγιο και μετά την Καθαρά Δευτέρα της έκοβαν ένα πόδι. Το τελευταίο πόδι το κόβουμε το Μεγάλο Σάββατο. Η κυρά-Σαρακοστή σε κάποιες περιοχές είναι μία χάρτινη ζωγραφιά όμως στην Ελλάδα, η κυρά-Σαρακοστή φτιάχνεται από ζυμάρι. Το ήθος της είναι να διώχνει το κακό και να φέρνει το καλό κοντά μας. Πώς σας φαίνεται αυτό το έθιμο;

Η κυρά-Σαρακοστή

Το τελετουργικό της αδελφοποιΐας. Καλημέρα από Αθήνα. &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Είμαι η Ευτυχία από την Πετρούπολη και θα ήθελα να σας πω για ένα έθιμο της Αθήνας που ίσως να μην γνωρίζατε : Το τελετουργικό της Αδελφοποιΐας. Ένα έθιμο ιδιαίτερα διαδεδομένο παλιά στην πόλη της Αθήνας (έχουμε συχνές αναφορές και στον Ξενόπουλο), το οποίο λάμβανε μέρος της ημέρα της Λαμπρής. Αυτό είναι απόλυτα λογικό μιας και αυτή είναι η μέρα της χριστιανικής αγάπης. Οπότε, αν δύο φίλοι ήθελαν να γίνουν αδέλφια επέλεγαν εκείνη την μέρα να πάνε στην εκκλησία και τον παπά και να ακολουθήσει το τελετουργικό της Αδελφοποιΐας.

Ο χορός της βροχής Γεια σας είμαι η Μαριάννα από την Ώθηση και θα ήθελα να σας παρουσιάσω τον «χορό της βροχής» ένα έθιμο που πραγματοποιείται το Πάσχα, στα Καλύβια Λιμεναριών της Θάσου που έχει τις ρίζες του στους χορούς του διονυσιακού κύκλου και είναι μία επίκληση για ανοιξιάτικη βροχή. Σύμφωνα με το έθιμο&nbsp;οι κάτοικοι πιάνουν το χορό&nbsp;την Τρίτη ημέρα του Πάσχα. Μαγειρεύουν κρέας και ρύζι σε τσουκάλια και το μοιράζουν στον κόσμο.

Η μαγειρίτσα Γειά σας είμαι ο Δημήτρης από το 3ο γυμνάσιο Ν. Ορεστιάδος. Για τον σκοπό αυτής της εργασία θα σας παρουσιάσω ένα έθιμο του τόπου μου. Η μαγειρίτσα είναι παραδοσιακή σούπα που καταναλώνεται το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου, μετά την Ανάσταση. Μετά τη νηστεία της Σαρακοστής, είναι το πρώτο πιάτο που περιέχει κρέας. Μαγειρεύεται με λαχανικά, άνηθο, εντόσθια του αρνιού (συκωταριά) και ρύζι. Σκοπός του εδέσματος αυτού είναι να προετοιμάσει κατάλληλα το στομάχι του πιστού για την αυριανή κατανάλωση κρέατος μετά τη νηστεία.

Τα λαμπροκούλουρα Είμαι η Άννα - Μαρία από την 'Ωθηση. Την Μεγάλη Πέμπτη στο χωριό Άστρος γίνεται το ζύμωμα των λαμπροκούλουρων .

Γειά σας, είμαι ο Σεραφείμ από το 4ο Γυμνάσιο Θήβας! Θα σας παρουσιάσω κάποια από τα πασχαλινά έθιμα που έχουμε στη Θήβα και στη Λιβαδειά. Τη Μεγάλη Παρασκευή γίνεται η περιφορά των επιταφίων της κάθε πόλης με κοινό σημείο συνάντησης την κεντρική πλατεία! Την Κυριακή του Πάσχα από πολύ νωρίς υπάρχει ένα πυκνό σύννεφο καπνού από τις φωτιές που ανάβουν για το ψήσιμο του οβελία!

Ο Διπλός Χορός Ανήμερα της Λαμπρής όλοι οι κάτοικοι μετά από την εκκλησία μαζεύονται στην κεντρική πλατεία και ετοιμάζονται για τον μεγάλο χορό. Ο παπάς του χωριού είναι ο πρώτος που ανοίγει τον χορό. Αποτελείται από τέσσερις σειρές, δύο από γυναίκες και δύο από άνδρες. Τα βήματα είναι ειδικά σχετικά με ένα ιδιαίτερο τραγούδι της συγκεκριμένης χρονικής στιγμής αλλά και του τόπου "Σήμερα Χριστός Ανέστη". Σιγά σιγά οι κύκλοι των ανδρών ενώνονται με τους κύκλους των γυναικών σε ένα ολικό μεγάλο κύκλο.

Ο χορός Γεμ Γεια σας είμαι η Άννα από την Ώθηση και θα σας παρουσιάσω τα έθιμα μερικών χωριών της Κορινθίας. Στο Σοφικό γίνεται "ο χορός Γεμ", διαρκεί τρεις μέρες και γίνεται στην πλατεία του ιερού ναού της Ευαγγελίστριας. Στην Περαχώρα έχουν σαν έθιμο "τον χορό του Γιαρέντη" γίνεται τη Δευτέρα του Πάσχα. Αυτό το έθιμο χρονολογείται πριν από την Τουρκοκρατία.

Το σπάσιμο των κανατιών συμβολίζει την απομάκρυνση της κακοτυχίας, γι' αυτό μέχρι και σήμερα τα κομμάτια από τους σπασμένους «μπότηδες» τα παίρνουν στο σπίτι τους οι Κερκυραίοι αλλά και πολλοί επισκέπτες του νησιού, προκειμένου να τους φέρουν καλοτυχία και ευμάρεια.

Name

Safari may block some audio or video from playing automatically and ‘read to me’ will skip these. You can configure this in Safari’s preferences.