Ήθη και έθιμα του Πάσχα

Οι μαθητές των Γυμνασίων της Ώθησης, του 6ου Πετρούπολης, του ΠΓΖΙ, του 4ου "Ηράκλειου" Θήβας και του 3ου Ορεστιάδας κατέγραψαν και σας παρουσιάζουν τα Πασχαλινά ήθη και έθιμα του τόπου τους και του τόπου καταγωγής τους.

Σειρά παρουσίασης:

Αττική
Θήβα
Ιωάννινα
Ορεστιάδα
Πετρούπολη

Επιμέλεια καταγραφής υλικού από τη συνομιλία όλων των μαθητών του twinspace οι:

Μαρία & Μελίνα από το ΠΓΖΣΙ
Κωνσταντίνος & Λουκάς από την Ώθηση
Αθηνά & Ευτυχία από το 6ο Γυμνάσιο Πετρούπολης
Κωνσταντίνος & Γιώργος-Χρυσοβαλάντης από το 3ο Γυμνάσιο Ορεστιάδας
Σωτηρία & Σεραφείμ από το 4ο Γυμνάσιο Θήβας

Η επιμέλεια του ebook έγινε από τις καθηγήτριες Μανουηλίδου Ανατολή, Παπασταμάτη Αργυρώ, Βρίγκα Παναγιώτα, Eξάρχου Μαρία, Αλμπάνη Μαρία, Σίμου Μαρία και Καλαντζή Βασιλική.

Αττική

Τα λαμπροκούλουρα

Είμαι η Άννα - Μαρία από την 'Ωθηση. Την Μεγάλη Πέμπτη στο χωριό Άστρος γίνεται το ζύμωμα των λαμπροκούλουρων .

Το κάψιμο του αφανού

Καλησπέρα είμαι ο Θοδωρής από το σχολείο Ώθηση.

Θεωρώ αρκετά ενδιαφέρον να μοιραστώ μαζί σας δύο από τα πασχαλινά έθιμα από την ορεινή Καρδίτσα.

Το πρώτο είναι το κάψιμο του αφανού. Το βράδυ της Ανάστασης στα ορεινά χωριά ανάβουν μια τεράστια φωτιά οι νέου, τότε ο παπάς ψέλνει το "Χριστός Ανέστη". Η μεγάλη θημωνιά συμβολίζει τον Ιούδα, με τον τρόπο αυτό όλοι οι ντόπιοι υμνούν την Ανάσταση.

Ο Διπλός Χορός

Ανήμερα της Λαμπρής όλοι οι κάτοικοι μετά από την εκκλησία μαζεύονται στην κεντρική πλατεία και ετοιμάζονται για τον μεγάλο χορό. Ο παπάς του χωριού είναι ο πρώτος που ανοίγει τον χορό.
Αποτελείται από τέσσερις σειρές, δύο από γυναίκες και δύο από άνδρες. Τα βήματα είναι ειδικά σχετικά με ένα ιδιαίτερο τραγούδι της συγκεκριμένης χρονικής στιγμής αλλά και του τόπου "Σήμερα Χριστός Ανέστη". Σιγά σιγά οι κύκλοι των ανδρών ενώνονται με τους κύκλους των γυναικών σε ένα ολικό μεγάλο κύκλο.

Το σπάσιμο των «Μπότηδων»

Γεια σας, είμαι η Εύα από το σχολείο Ώθηση και θα σας παρουσιάσω το παρακάτω έθιμο: Το σπάσιμο των «Μπότηδων», Πασχαλινό Έθιμο Κέρκυρας.

Το Μ. Σάββατο στις 11 το πρωί, με το σήμα της πρώτης Ανάστασης και όταν ο Μητροπολίτης ψάλλει το «Ἀνάστα, ὁ Θεός, κρῖνον τὴν γῆν»], οι καμπάνες όλων των εκκλησιών της πόλης χτυπούν χαρμόσυνα και οι κάτοικοι από τα μπαλκόνια τους ή τα παράθυρά τους ρίχνουν τους μπότηδες. Οι μπότηδες είναι πήλινα κανάτια, γεμάτα νερό, με στενό στόμιο και δυο χερούλια στο πλάι, δεμένα με κόκκινες κορδέλες. Τα μπαλκόνια και τα παράθυρα είναι στολισμένα με ένα κόκκινο πανί.

Είναι ένα έθιμο που γιορτάζεται μόνο στην Κέρκυρα και που έχει ρίζες από τα ενετικά χρόνια της κατοχής του νησιού. Οι Βενετοί τότε καθολικοί έσπαγαν τις παλιές στάμνες την Πρωτοχρονιά, ως «φόρο» στο νέο χρόνο, προκειμένου να τους φέρει καινούργια αγαθά στο σπιτικό τους. Οι ορθόδοξοι Κερκυραίοι, υιοθέτησαν το έθιμο και το μετέφεραν χρονικά στο Πάσχα, που οι Ενετοί τους επέτρεπαν να γιορτάσουν μόνο το μεσημέρι.

Το σπάσιμο των κανατιών συμβολίζει την απομάκρυνση της κακοτυχίας, γι' αυτό μέχρι και σήμερα τα κομμάτια από τους σπασμένους «μπότηδες» τα παίρνουν στο σπίτι τους οι Κερκυραίοι αλλά και πολλοί επισκέπτες του νησιού, προκειμένου να τους φέρουν καλοτυχία και ευμάρεια.