Loading...
''Συναγερμός στον βυθό''Loading...



Μια φορά κι έναν καιρό ζούσαν στο βυθό της θάλασσας δύο ξεχωριστοί λαοί, τα χταπόδια κι οι τσούχτρες. Οι τσούχτρες ζούσαν στον αφρό της θάλασσας και τα χταπόδια χωμένα στην άμμο.
Τα χταπόδια ζούσαν σε σπίτια που ήταν χτισμένα από άμμο και φύκια. Συνήθιζαν να παίζουν ποδόσφαιρο, με τα οχτώ πλοκάμια τους και να κυλιούνται στην άμμο και στα βράχια.
Από την άλλη πλευρά , οι τσούχτρες ζούσαν σε μεγάλες, γυαλιστερές φούσκες , που συχνά χαλούσαν από το κολύμπι των ανθρώπων και συνέχεια τις ξαναέφτιαχναν από την αρχή.
Από την άλλη πλευρά , οι τσούχτρες ζούσαν σε μεγάλες, γυαλιστερές φούσκες , που συχνά χαλούσαν από το κολύμπι των ανθρώπων και συνέχεια τις ξαναέφτιαχναν από την αρχή.

Από πάντα αυτοί οι δύο λαοί είχαν κόντρες. Οι τσούχτρες ήθελαν να ζουν στο μέρος των χταποδιών για να μην μπλέκονται με τους ανθρώπους και για να μην τις τραυματίζουν τα καράβια που διασχίζουν τη θάλασσα. Από την άλλη πλευρά , τα χταπόδια ζήλευαν το μέρος από τις τσούχτρες , γιατί πίστευαν ότι έτσι δε θα τους ψάρευαν τόσο εύκολα οι άνθρωποι. Έτσι λοιπόν , οι αρχηγοί των δύο λαών προσπάθησαν να καταστρώσουν ένα σχέδιο, για να κατακτήσουν ο ένας το ''σπίτι'' του άλλου.

Όλος ο βυθός ήταν πολύ αναστατωμένος. Τα χταπόδια ζήτησαν βοήθεια από τους καρχαρίες για να υλοποιήσουν το σχέδιό τους και οι τσούχτρες από τις όρκες. Οι σύμμαχοί τους κατέφτασαν γρήγορα και ήταν έτοιμοι να τους βοηθήσουν. Οι δύο λαοί προετοιμάζονταν για μέρες μαζί με τους συμμάχους τους.