Jan Heweliusz
Jan Heweliusz (1611–1687), gdański astronom, był jednym z najwybitniejszych uczonych, którzy w XVII w. działali na ziemiach polskich. Cieszył się uznaniem europejskich kręgów naukowych i był doceniany przez koronowane głowy.
Mimo że jego nazwisko nie łączy się z żadną przełomową teorią ani odkryciem, pozostaje jedną z najjaśniejszych gwiazd na firmamencie nauki dawnej Rzeczypospolitej.
Dorobiwszy się na browarnictwie, zbudował na dachach swych trzech kamienic przy ulicy Korzennej pawilony mieszczące wyposażenie obserwacyjne. Swoją „dostrzegalnię” doposażał w następnych latach w kolejne przyrządy astrometryczne i kilka lunet o długości do kilkudziesięciu stóp.
Po przebudowie obserwatorium zyskało taras wraz z siedemdziesięciostopowym słupem podtrzymującym największy z teleskopów. Dostrzegalnia spłonęła we wrześniu 1679 roku, podpalona przez jednego ze służących, po czym została odbudowana i Heweliusz wykonał obserwacje również w późniejszych latach.
OBSERWATORIUM HEWELIUSZA
Trzy połączone ze sobą budynki znajdowały się w Gdańsku przy ul. Korzennej, a na ich dachu astronom urządził obserwatorium. Siedziba Heweliusza została nazwana "Stellaeburgum" - Gwiezdnym Zamkiem.
Barokowe kamienice zyskały na sławie, gdy obserwatorium Heweliusza zaczęli odwiedzać znani goście, w tym również polscy królowie.
Niestety, obserwatorium spłonęło we wrześniu 1679 roku, po czym zostało odbudowane. Heweliusz prowadził dzięki temu swoje obserwacje również w latach późniejszych.
Budynki zostały w dużej części zniszczone podczas ostatniej wojny. Mimo zachowanego parteru, domy te wyburzono. Domy Heweliusza zniknęły ostatecznie z powierzchni ziemi w 1953 roku. Obecnie w tym miejscu stoi od kilku lat pomnik Jana Heweliusza.
Barokowe kamienice zyskały na sławie, gdy obserwatorium Heweliusza zaczęli odwiedzać znani goście, w tym również polscy królowie.
Niestety, obserwatorium spłonęło we wrześniu 1679 roku, po czym zostało odbudowane. Heweliusz prowadził dzięki temu swoje obserwacje również w latach późniejszych.
Budynki zostały w dużej części zniszczone podczas ostatniej wojny. Mimo zachowanego parteru, domy te wyburzono. Domy Heweliusza zniknęły ostatecznie z powierzchni ziemi w 1953 roku. Obecnie w tym miejscu stoi od kilku lat pomnik Jana Heweliusza.
Obserwatorium Heweliusza było wówczas jednym z najbardziej nowoczesnych w całej Europie. Składało się ze specjalnych ciemni do obserwacji powierzchni Słońca i Księżyca, tarasu widokowego oraz ruchomych, obracalnych pawilonów wybudowanych na dachach kamienic przy ulicy Korzennej.
Z kolei na instrumentarium Heweliusza składały się liczne lunety, kwadranty, sekstanty, oktanty – część z nich wykonana przez samego astronoma.
Z kolei na instrumentarium Heweliusza składały się liczne lunety, kwadranty, sekstanty, oktanty – część z nich wykonana przez samego astronoma.
NAJWIĘKSZY TELESKOP W EUROPIE
Potężna luneta zawieszona była na słupie sięgającym 30 metrów. Barokowy przodek współczesnych teleskopów różnił się od nich między innymi konstrukcją. Nie był on całkowicie zabudowany, lecz miał ażurową konstrukcję, która znacznie zmniejszała jego ciężar.
Powodem dla którego Heweliusz zdecydował się na takie rozmiary konstrukcji (gdańska luneta była długa na prawie 50 metrów!) były niedoskonałości dostępnych w XVII wieku soczewek – obraz, który dawały, był tym bardziej rozmazany, im mniejsza była odległość między nimi. Dzięki większemu dystansowi szkieł, uzyskany obraz zawierał więcej danych.
Powodem dla którego Heweliusz zdecydował się na takie rozmiary konstrukcji (gdańska luneta była długa na prawie 50 metrów!) były niedoskonałości dostępnych w XVII wieku soczewek – obraz, który dawały, był tym bardziej rozmazany, im mniejsza była odległość między nimi. Dzięki większemu dystansowi szkieł, uzyskany obraz zawierał więcej danych.
Loading...
Projekt wieży, na której zawieszony miał zostać teleskop Heweliusza Sztych z dzieła Machina Coelestis, ze zbiorów Biblioteki Gdańskiej Polskiej Akademii NaukLoading...
OKTANTLoading...
Oktant to dawny przyrząd nawigacyjny do mierzenia wysokości ciał niebieskich nad horyzontem, a także kątów poziomych i pionowych między obiektami, o budowie zbliżonej do sekstantu, ale z kątomierzem (limbusem) stanowiącym wycinek jednej ósmej koła.SEKSTANT
Sekstant – kątomierz lusterkowy, optyczny przyrząd nawigacyjny, stosowany w żeglarstwie i astronomii, służący do mierzenia wysokości ciał niebieskich nad horyzontem, a także kątów poziomych i pionowych pomiędzy obiektami widocznymi na Ziemi, w celu określenia linii pozycyjnych.
Nazwa pochodzi od łacińskiego słowa sexta, co znaczy szóstą część, ponieważ kątomierz (limbus) – podstawowa część przyrządu – stanowi wycinek jednej szóstej koła.
Nazwa pochodzi od łacińskiego słowa sexta, co znaczy szóstą część, ponieważ kątomierz (limbus) – podstawowa część przyrządu – stanowi wycinek jednej szóstej koła.
Żródła:
https://pomorskie.travel/artykuly/luneta-heweliusza-czyli-polski-da-vinci-mieszkal-w-gdansku/
https://pl.wikipedia.org/wiki/Jan_Heweliusz
http://www.wiw.pl/nowinki/astronomia/200101/20010130-002.asp
https://www.wilanow-palac.pl/image.php/3259/57_heweliusz_maly.jpg
https://pl.wikipedia.org/wiki/Oktant
https://www.wilanow-palac.pl/o_pozarze_obserwatorium_heweliusza.html
https://pomorskie.travel/artykuly/luneta-heweliusza-czyli-polski-da-vinci-mieszkal-w-gdansku/
https://pl.wikipedia.org/wiki/Jan_Heweliusz
http://www.wiw.pl/nowinki/astronomia/200101/20010130-002.asp
https://www.wilanow-palac.pl/image.php/3259/57_heweliusz_maly.jpg
https://pl.wikipedia.org/wiki/Oktant
https://www.wilanow-palac.pl/o_pozarze_obserwatorium_heweliusza.html
Ebook został przygotowany
na potrzeby projektu Erasmus+
2020-1-PL01-KA229-082143
na potrzeby projektu Erasmus+
2020-1-PL01-KA229-082143
