(copy) A new book

Rainbow paper border

Sevgi ne saraylarla ölçülür ne de külçeler. Sıkıldı varlıklı olmaktan, Hiçbir iş yapmayıp yan gelip yatmaktan, Amaçsız, hedefsiz yaşamaktan. Ailesine duydu büyük bir özlem, Anladı ki sevgiyi yaşamak ve yaşatmak en büyük erdem.

Sarayın bütün odaları gezdirildi, Yattı kuş tüyünden yataklarda, Başladı Milu bu sarayda yaşamaya. Gün geçtikçe bastı kalbine bir yalnızlık. Ne odalar oyaladı onu ne bahçeler Nedir kalbindeki bu ıssızlık. En büyük zenginlik anladı ki hep küçücük şeyler Kanaat etmeyen elindekini de kaybeder, Elindeki mutluluklar bir bir uçar gider.

Paper stack border

"YAZ YAZ DERNEĞİ" projesi kapsamında, projede karışık ülke takım öğrencileri tarafından hazırlanan fabl kitabımız, projemizin ortak kitabıdır.&#160;

*MİRKET MİLU’NUN *YOLCULUĞU 4-10 *ÖZGÜRLÜĞÜN GÜZELLİĞİ 10-13 *SAF DOSTLUK 14-19 *GEYİK VE DOSTLARI 20-27 &#160;*BUGÜNÜ DEĞİL YARINI DA DÜŞÜN 28-31 *ASLAN İLE SIRTLAN 32-35 &#160;*GÖRÜNÜŞE DEĞİL ÖZÜNDEKİ CEVHERE 36-39

Leaf border

Tilki: “Tam ağzıma göre bir lokma. Şunu parçalayıp güzelce yiyeyim.” diye düşünür. Sincaba dost canlısı gibi gözükmeye çalışan tilki, köpeğin uzaklaştığını görüp yavaşça yaklaşır. -&nbsp;&nbsp;&nbsp;Sincap kardeş köpekle olan konuşmanıza şahit oldum. Köpeğin sana çıkışı gereksiz ve saçmaydı. Sonuçta birlikte yolculuğa çıkmışsınız ve sen de onun kadar uykusuzmuşsun. -&nbsp;&nbsp; Sen bizi mi dinliyordun? -&nbsp;&nbsp;Sadece kulak misafiri olmuştum. Böyle bir haksızlığa göz yumamazdım. Köpeğe kızgınlığı dinmeyen sincap, tilkinin bu dostça yaklaşımına kayıtsız kalmayarak tilki ile sohbet etmeye devam eder.

-&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Köpek benim çok eski bir dostumdu. Bana böyle davranmazdı, bu aralar biraz garipleşmişti zaten.&nbsp;

Clouds pattern

&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ÖZGÜRLÜĞÜN GÜZELLİĞİ Bir hayvanat bahçesi vardı şehrin birinde. Birçok hayvan yaşardı kafes içinde. Kendini beğenen bir de tavus kuşu vardı, Rengarenk tüyleriyle gösterişli biçimde. Tavus kuşumuzun yanına kara karga geldi. Tavus kuşu böbürlenerek dedi ki: --Aman Allah’ım! Bu tüylerinin hali ne? Hiç bakmaz mısın kendine? Karga etrafına bir bakındı ve&nbsp;şöyle dedi: --Bana mı söyledin acaba? -Bizim tavus kuşu açtı renkli kuyruğunu, kabardıkça kabardı ve dedi ki: --Senin gibi bir kuş görmedim şimdiye kadar. Hep benim gibi güzel, tüyleri parlak, gösterişli&nbsp;sanıyordum tüm kuşları. Yanılmışım oysa seni gördükten sonra.

-&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Hadi gel beraber seninle ceviz aramaya gidelim. -&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Sana neden güveneyim? Bana bir şey yapmayacağını nereden bilebilirim? “Peki, sana hemen birkaç ceviz bulup getireceğim.” der ve ormana yönelir. Bir süre sonra birkaç cevizle sincabın bulunduğu ağaca doğru yönelir. Tilkiyi cevizle karşısında gören sincap hem şaşırır, hem de aç olduğu için sevinir. Uykusunu almış olan köpek hatasını anlar ve sincaptan özür dilemeye gitmek için yola koyulur. O sırada tilki sincabı ağaçtan indirmek için aşağı çağırır: -&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Hadi gel sincap kardeş cevizleri al karnını doyur.

Tilkiye güvenen sincap tam aşağı inecekken dostu köpeği karşısında görür. Köpek sakın aşağı inme der ve tilkiye saldırmaya başlar. Böylece herkesi kandıramayacağını anlayan kurnaz tilki, oradan kaçarak canını zor kurtarır.&nbsp;

Watercolor texture 3

Yaptığından pişman olmuş Aslan, Yardımı için borçlu kaldığı Sırtlan’dan utanmış. Aslan kardeş “Aslan’dan büyük Fil var” demiş Sırtlan. Pişman olmak güzelmiş, akıllanmış bizim Aslan. O gün bugündür hakkı gözetir olmuş Aslan. Bir daha kimseye haksızlık yapmamış.

Nasıl olduysa eski düşmanını gören Filler aslanı kovalamaya başlamış. Aslan önde, Filler arkada bir koşuşturma başlamış. Filler onu koştururken aslında onunla sadece konuşmak istemiş. Herkesi kendi gibi zanneden ormanlar kralı Aslan ise kaçmaya devam etmiş. &nbsp;Kaçmaktan yorulmuş ve bitik düşmüş olduğu sırada bir yardım eli gelmiş. Haksızlık ettiği Sırtlan hemen onu yuvasına götürmüş.

Konuştular uzun uzadıya, Anlattı derdini yakına yakına. Şaşırdı Dusi duyduklarına: -Bunlar en büyük mutluluklar aslında Ne yaparım ailem yanımda olmasa. Teşekkür edip Milu devam etti yoluna. Düşündü Arı Dusi’nin dediklerini Mirket Milu yanlış mı yapmıştı yoksa. Ay yükseldi gökte, açıldı kalbinde yara. Sabaha devam edecekti yoluna. Birden bir Kartal yakaladı gagasıyla Uçtulaaar, uçtulaaar karanlıkta yıldızların altında. Vardılar Ormanların Kralı Aslan’ın sarayına.

Görünce koca sarayı, Kalmamıştı o pişman halinden eser. Sanmıştı burada yaşamak onu mutlu eder. Muhafızlar aldılar Milu’ yu götürdüler Kral Goja’ya, Anlattı Milu bir bir neden çıktı bu yola, Kuruldu sıkı bir dostluk aralarında. Zengin sofralarda taze etler yedirildi,

Watercolor texture 1

Geyiğe yardım için gelen tilki ise geyiği bir kayanın arkasında saklanırken görmüş ve hemen gidip yerini avcılara haber vermiş. Avcılar, tilkiyle konuştuktan sonra “Bir taşla iki kuş vururuz. “ düşüncesiyle tilkiyi de avlamaya karar vermişler. Avcılardan ikisi geyiğin peşine düşerken biri ise tilkiyi yakalamış. Bu sırada gelen karga kötü sesiyle bağıra bağıra şarkılar söyler ve avcı dayanamayıp oradan hızlıca uzaklaşır. Tilki karganın sayesinde kurtulmuş ve yaptığı hatadan çok pişman olmuş.

Diğer iki avcı geyiği tam yakalayacakken boynuzlarından, güvercinler ağızlarına aldıkları taşları onlara atmaya başlamış. Avcılar bu saldırıdan kaçmaya çalışmış ama bu sefer de karşılarına aslan çıkmış. Her taraftan kuşatılan avcılar, güçlükle arabalarına ulaşmış ve oradan bir daha gelmemek üzere kaçmışlar. Bu olaydan sonra ormandaki tüm hayvanlar, birbirlerine sımsıkı sarılmış ve asla kopmayacak bir sevgi bağıyla bağlanmışlar. Ve anlamışlar ki “Birlikten kuvvet doğar.”

Karga bu alaylı ifade sonrasında şöyle dedi: --Ben de tüm kuşları benim gibi özgür sanıyordum halbuki. Bir kafes içinde oluşunuzu görüne kadar. “Özgürlük mü o da ne?” dedi tavus kuşu şaşırarak. Bizim karga şöyle karşılık verdi ona

--Özgürlük istediğin yere uçmak, istediğin yere gitmektir, mavi gökyüzünde kaybolmaktır. Oysa sen bir kafeste sadece güzel tüyleri düşünüyorsun, yanılıyorsun aslında. Karışabilsen dünyanın güzelliklerine, nefes alsan özgürce hak verirsin dediklerime. Tavus kuşu anladı, o anda dış görünüşün önemli olmadığını. Özür diledi kargadan. Her ayrıcalığın özgürlüğe bir saldırı olduğu anladı. &nbsp;&nbsp;“Özgürlüğe paha biçilemez.”&nbsp;sözü, kendini yere göye koyamayan kuşumuzun düsturu oldu.

&nbsp;&nbsp;&nbsp; ASLAN İLE SIRTLAN Günlerden bir gün Sırtlan’ın biri ormanda geziyormuş. Bir anda önünde kendisinden büyük bir av bulmuş. “Ne kadar şanslı günümdeyim” demiş. Kocaman ve yaralarından bitik düşmüş bir bizon, Tam da önünde yatıyormuş. Bizonu taşımaya çalışmış, fakat yerinden oynatamamış. Oradan geçen ormanlar kralı bir aslanla karşılaşmış.

Aslana demiş ki: Aslan kardeş, “Bana avımı taşımakta yardım eder misin? Hemen şurada bir Bizon var” demiş. Aslan da karnı çok aç olduğu için teklifi kabul etmiş. Ne var ki Aslan oyun bozanlık etmiş. Koca Bizon’u Sırtlan’dan alıp kendi yemek istemiş, Boynu bükük Sırtlan bunun haksızlık olduğunu söylemiş. Fakat Aslan onu hiç dinlememiş.

Tavşan bunun üzerine: Hay hay güzel dostum. Hemen gidiyorum aslanı kurtarmaya, sen bak tatlı canını korumaya, demiş. Tavşan, önce diğer tavşan arkadaşlarını aslanın bulunduğu yere göndermiş. Sonra ise kurnazlığıyla tanınan tilkiye gidip ondan bir plan kurmasını istemiş. Tilki, tavşana: -Tamam, kardeş sen koş diğer hayvanlardan yardım iste. Ben de geyik kardeşimize gideyim yardıma, demiş. Tavşan, yolda gördüğü karga ve güvercinlere konuyu anlatıp onları da yanına katarak yola koyulmuş. Yolda gördükleri araba izlerini takip ederek aslanın yanına varmışlar.

Gördükleri manzara onları sevindirmiş çünkü yardıma gelen diğer tavşanlar, neredeyse ağın tamamını kemirmiş. Geriye kalan kısmı ise gelen kuşlar ve güzel gözlü tavşan beraberce bitirmiş. Aslan kurtarılınca: Sevgili kardeşlerim,&nbsp;size borçlu hayatım, Bundan sonra vermeyeceğim size bir zarar, olmayacaktır hatam, demiş ve hep beraber yola koyulmuşlar.&nbsp;

MİRKET MİLU’NUN YOLCULUĞU Mirket Milu yaşardı kolonisinde, İki ayağının üzerine kalkıp yapardı gözetleme. Yoktu havadan ve karadan gelen bir tehlike, Yorulur çekilirdi köşesine, Söylenirdi her şeye kendi kendine. Sevmezdi yağmuru, uykusuz akşamları, Sevmezdi bebek Mirket’lere bakmayı, Sevmezdi her akşam tehlikede olmayı. Ne güzel olurdu hayat kaygısız olsaydı, Ne güzel olurdu aylak aylak dolaşsaydı. Hiçbir derdi olmadan rahatça yaşasaydı,&nbsp; Uşakları emrine koşsaydı, Sarayı altınlarla dolap taşsaydı. Babası “En büyük zenginlik aile!” derdi. Bu cümle ne kadar da anlamsızdı gelirdi.

Bıkmıştı Milu burada yaşamaktan, Ayrılacaktı yuvasından, Kopacaktı bu hayattan. Çıkacaktı yola güneş doğmadan. Az gitti, uz gitti, dere tepe düz gitti. Birden Arı Dusi çıktı karşısına Telaşla uçarken kovanına, çarptı bizim Milu’ya.

GEYİK VE DOSTLARI Bir zamanlar kuşların neşeyle uçtuğu, çiçeklerin rengârenk açtığı ve ıssız bir ormanı renklendirdiği, göğe kadar uzanan ağaçların birçok canlıya ev olduğu bir orman varmış. Bu orman kötülüklerden uzak, düşmanlığın ve öfkenin uğramadığı bütün hayvanların kardeşçe huzur içinde yaşadığı bir yermiş. Bu güzel ormanda tüyleri güneşin altında ışıl ışıl parlayan, boynuzları metrelerce öteden bile hayranlık uyandıran kıvrımlara sahip ve yeryüzündeki hiçbir geyik türünde olmayan bir tarafı gri renkte bir tarafı kahverengi olan bacaklara sahip bir geyik yaşarmış. Bir de ormanın kralı -yıllardır geyiğin peşinde olan- yeleleri gür mü gür olan ve bakışlarıyla tüm hayvanlara söz geçiren yaşlı bir aslan da varmış. Bir taraftan da özgürlüklerine son derece düşkün güvercinler, kurnazlıkta usta tilki, sesi çok kötü olan benekli bir karga, gözleri ela, tüyleri pamuk gibi yardımsever bir tavşan da yaşarmış.

Ormana huzur ve sükûnet hâkimken günlerden bir gün aslan, geyiği yalnız görüp arkasından sessizce yaklaşmış. Tam geyiği avlayacakken bir dal parçasına basmış ve geyik onu hemen fark edip koşmaya başlamış. Geyik can havliyle kaçarken aslanın acı kükremelerini duyup bir anlık merakla arkasına dönmüş. Bir de ne görsün üç yabancı iri yarı adamın aslanı tuzağa düşürdüğünü görmüş. Aslan olanları izleyen geyiği görünce:

Watercolor texture 2

GÖRÜNÜŞE DEĞİL ÖZÜNDEKİ CEVHERE Ağaçkakan Modi ve Tembel hayvan Ayli Hayvanat bahçesinde ilgi görmekten bunalan iki arkadaş Günlerinin hep aynı geçmesinden şikayet eder bu iki yoldaş. Şikayet etmekte haklıdırlar. İlgiden sıkılmış aslında yalnızdır onlar. Hayvanları faydasız ve güçsüz gören insanlar Onlara sevgi göstermek yerine kötü davranırlar.

Yaşadıkları zulme karşı koymaya güçleri bile yetmez. Onların yaşadığı bu yer mutlu olmalarına izin vermez. Bir planı var aklında, gücü yok yorgun vücudunda.. Tembel hayvan Ayli’nin amacı&nbsp;gösterisi bitince inmektir aşağıya Tam inecekken yalpalayıp düşer izleyenlerin ayak ucuna Kahkalara eşlik edenlerden biri Ağaçkakan Modi Düşünmez arkadaşının halini, kırar kalbini.

Marifet gülmek değil saygı duymak herkese. &nbsp;Sende müşküle düştüğünde herkes gösterir elleriyle Düşünmeden konuşmak benim huyum &nbsp;Anladım nedir durum, kırdıysam özür dilerim Seni üzmektense huylarımı değiştiririm.

Buna üzülen Ayli&nbsp;engel olamaz kendine Söylenir Ağaçkakanın yüzüne Dalga geçme arkadaşım benimle Saygı göstermelisin herkesin özelliğine Görünüşe değil ,özündeki cevhere. Sakar olabilirim arkadaşım, övünme kendinle

Hey geyik kardeş! Bana düştüğüm bu müşkül durumdan kurtulmam için yardım eder misin hiç düşünmeden? Bilirim korkarsın benden, Ama bugün olsun bize dayanışma günü, demiş.&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; Geyik içinden “Acaba yıllardır bütün ormanı bir bakışıyla titreten, bana hiç göz açtırmayan bu güçlü aslan birkaç insanoğluyla mı baş edemeyecek?” diye geçirmiş ve aslana cevap vermiş: -Aslan kardeş, yardım ederim aslında sana, bir daha musallat olmazsan bana.&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; Aslan can korkusu içinde geyiğe: - Söz veriyorum güzel kardeşim, kurtar beni bu tuzaktan. Olmayacağım sana musallat, demiş. Geyik aslanı kurtarmaya karar verip ve ona doğru yaklaşırken avcılardan biri geyiği fark etmiş. Diğer avcılara geyiği gösterip: Hey şuna bakın! Ne kadar da güzel boynuzları var.

Aralarından biri de, “bunu satsak çok para eder, hadi yakalayalım.” demiş ve hepsi aslanı oracıkta bırakıp geyiğin peşine düşmüşler.&nbsp; Geyik can havliyle avcılardan kaçarken yolda tavşanı görmüş ve ona: -Tavşan kardeş, ormanımıza dadandı birkaç haydut.&nbsp;Aslanı düşürdüler tuzağa koş yardım et ona, elinden tut, demiş.

Marble

Durumu ciddiyetini gören insanlar. Küresel Isınmayı, engellemek için kaynakları daha bilinçli kullanmaya başladılar. Artık bu buzlu daha mutlu, geleceğe umutlu... DEMEK Kİ NEYMİŞ "BİR ELİN NESİ VAR İKİ ELİN SESİ VAR"

Haber salmışlar beraberce kulaktan kulağa, Kutup samuru, Fok, Mors, Kutup tavşanı, Lemmingler, Misk öküzü, Ren geyiği topluca büyük bir göç yampışlar daha soğuk bölgelere. Göç ettiklerini gören turist kafilesi fotoğraflarını çekip haber yapmış tüm dünyaya. Demişler ki hayvanlar aç, perişan biz insanlar yüzünden belki de nesilleri tükenecek.

YAZ YAZ DERNEĞİ'NDEN FABLLAR

SAF DOSTLUK &nbsp;Köpek ile sincap birlikte yolculuğa çıkar. Gece olunca sincap, bir ağacın dalına tüner, köpek de ağacın altına kıvrılıp uyur. Sabahın ilk ışıklarıyla sincap gerinerek uyanır. Sabah kahvaltısı için yanında getirdiği cevizi kırmaya çalışırken ceviz birden köpeğin başına düşer. -&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;İki gündür uykusuzluktan güçsüzleştim sen de, başıma koca cevizi fırlatıyorsun. -&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Ben de seninle aynı şartlarda yolculuk ettim, karnım acıktı, uyandım, cevizimi kırmaya çalışırken aşağı senin kafana düştü. Cevizimi bana geri ver.

-&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Al işte cevizini, çok da meraklıydım, küçücük cevizin dişimin kovuğuna bile yetmez. Ben başka bir ağacın altında uyumaya gidiyorum. O küçük gördüğün ceviz benim bir öğünüm! Bir ağacın arkasından bütün olup bitenleri izleyen, günlerdir aç gezen tilkinin talihi birden dönmeye başlar.

BUGÜNÜ DEĞİL YARINI DA DÜŞÜN Buzulların erimesiyle başlamış bu hikaye; Kutup Sumru, fok, mors, kutup tavşanı, Lemmingler ve hatta buzulların kralı kutup ayı bile olmuş biçare. Yaşam alanları ısınmayla yok olmaya başlamış, Yiyecek bulmakta sıkıntı çeken dostlar birbirlerine saldırmış kutup ayısı, Morsu avlamaya karar vermiş. Bunu fark eden Mors, kutup ayısına şöyle seslenmiş: -Kutup ayısı kardeş, beni yiyeceksin bugünlük belki doyacaksın, ama yarın yine açsın.

Gel hep beraber çözüm bulalım bu işe. Kutup ayısı düşünmüş şöyle demiş: Haklısın Mors kardeş, hadi toparlanın göç ediyoruz daha soğuk diyarlara!

Name

Safari may block some audio or video from playing automatically and ‘read to me’ will skip these. You can configure this in Safari’s preferences.