Η περιπέτεια ενός αβγού 4

Πετούσε για ώρα το αβγό και τα τέσσερα χελιδόνια πάνω από μια μεγάλη θάλασσα που φαινόταν σαν να μην είχε τελειωμό. Και την στιγμή που τα φτερά των πουλιών κουράστηκαν απο την ανεμοπορεία είδαν μια χώρα μεγάλη και αρκετά κρύα , κι ας ήταν άνοιξη.

"Μα πού είμαστε ? Νομίζω οτι έχουμε χαθεί , πετάμε τόση ώρα χωρίς σταματημό και είμαι σχεδόν σίγουρο πως έχουμε αφήσει την Αμερική πίσω μας εδώ και ώρες"

Τα χελιδόνια κοίταξαν γύρω τους στον ουρανό μήπως και βρούνε κάποιον να τους βοηθήσει.

Για καλή τους τύχη εκείνη την ώρα ένα σμήνος απο ασπρόμαυρες νότες πετούσαν πάνω απο το κεφάλι τους. Είχαν καβαλήσει σαν άλογο ένα φύσημα του αέρα και ταξίδευαν με ταχύτητα. Απ'όπου κι αν περνούσαν άφηναν πίσω τους μια μελωδία, που αν κάποιος την άκουγε ένιωθε μια παράξενη ευτυχία στην καρδιά.

"Τι περίεργα πουλιά.."

"Δεν είμαστε πουλιά, είμαστε νότες και μάλιστα διάσημες"

Eίπε με καμάρι η νότα " μόλις γλιστρήσαμε στα κρυφά από την παρτιτούρα του συνθέτη Claude Debussy και πηγαίνουμε να μας ζωγραφίσει ένας διάσημος ζωγράφος της Ρωσίας ο Wassily Kandinsky. Ακούσαμε πως ο ζωγράφος αυτός είναι κάτι σαν μάγος ! Αφού με τα πινέλα του μεταμορφώνει τις νότες σε χρώματα .

Ας ακούσουμε απο ποιά σύνθεση το έσκασαν οι νότες της ιστορίας!

"Στην Ρωσία λοιπόν είμαστε !Δεν την γνώριζα αυτή την χώρα" είπε το ένα χελιδόνι και έβγαλε απο την φτερούγα του ένα χάρτη να δει τι ταξίδι έκαναν .

Κοιτάξτε κι εσείς στο χάρτη! Πόσο απέχουν οι Ηνωμένες πολιτείες Αμερικής απο την Ρωσία? Βρείτε φωτογραφίες της Ρωσίας!

Και για ποιό λόγο θέλετε να μεταμορφωθείτε απο μουσική.. σ' έναν πίνακα ζωγραφικής?

Μα γιατί θέλουμε να μας νιώθουν οι άνθρωποι όχι μόνο με τα αφτιά τους αλλά και με τα μάτια τους!"

Και με αυτά τα λόγια , όλες οι νότες προσγειώθηκαν πλάι σ' ένα κύριο που ζωγράφιζε χρώματα πολλά σε έναν πίνακα. Και μια μια νότα μεταμορφωνόταν απο ήχο , σε έμπνευση στα αφτιά του ζωγράφου , που είχε συνήθειο να ακούει τα χρώματα και να βλέπει τους ήχους.

Wassily Kandinsky

Το μικρό αβγό εντυπωσιασμένο απο την ζωγραφική της μεταμόρφωσης, πλησίασε τον ζωγράφο που κοιτούσε αφοσιωμένος τον πίνακα και παραμιλούσε μόνος , σαν να βρισκόταν σε όνειρο.
"Οι γραμμές κουβαλούν ήχους .. το τετράγωνο μου θυμίζει το κόκκινο χρώμα .. το μπλε τον ουρανό ..και ηχεί σαν σάλπιγγα! Το λευκό ηχεί σαν αυλός ..και..και.." ο ζωγράφος σιώπησε σαν να ακούει κάτι και συγχρόνως όλοι έκαναν ησυχία και οι νότες και τα χελιδόνια και το μικρό αβγό

"Και το πράσινο το ακούω καθαρά ..έχει τον ήχο του βιολιού!"

Το χελιδόνι έξυσε το κεφάλι του με την φτερούγα του.

"Δεν καταλαβαίνω τι λέει αυτός ο ζωγράφος και δεν καταλαβαίνω την ζωγραφική του!" είπε και κοίταξε τον πίνακα που ζωγράφιζε εκείνη την στιγμή.

Ας δούμε τον πίνακα κι εμείς ! Νιώθετε πως τα σχήματα κρύβουν μια μουσική? Αν ο πίνακας ήταν μουσική, τι μουσική θα ήταν? Χαρούμενη? Θλιμμένη?

Σταμάτα χελιδόνι να βλέπεις με τα μάτια και άκου με την καρδιά! Κοίτα καλύτερα τον πίνακα και θα δεις πως ο ζωγράφος κρύβει μέσα στα σχήματα και τα χρώματα τις μουσικές που αγαπά

Έχει άραγε δίκιο το μικρό αβγό? Ας ακούσουμε αυτή την φορά τον πίνακα!