Είναι ένα παραμύθι, που δημιουργήθηκε από τη δασκάλα Δημητριάδη Σταυρούλα και τους μαθητές της Β΄τάξης του 18ου Δημοτικού Σχολείου Βόλου με πολλή αγάπη! 

Λάκι Λάκι το μικρό ελαφάκι 

Ο Λάκι Λάκι σταμάτησε σε ένα ξέφωτο. Στάθηκε &#160;περήφανα με το κεφάλι ψηλά και κοίταξε με τα &#160;πανέμορφα μεγάλα μάτια του τριγύρω.&#160; Προσπαθούσε να καταλάβει με τη δυνατή του &#160;όσφρηση τον κίνδυνο.&#160;

Ο Λάκι Λάκι έφτασε στο ρεματάκι, είδε τους φίλους του να καθρεφτίζονται και να βουτούν το κεφαλάκι τους στα κρυστάλλινα νερά, τινάζοντας μακριά τις δροσερές σταγόνες κι έπαιξε μαζί τους. Πλησίασαν τον γέρο-πλάτανο και διάβασαν το μήνυμα αγάπης που είχαν χαράξει επάνω του οι πρόγονοί τους με τα κέρατά τους. Το ίδιο θα κάνουν κι αυτοί όταν θα έρθει η σειρά τους...

Ο Λάκι Λάκι έτρεξε με μεγάλα πηδήματα &#160;προς το δάσος να βρει τους φίλους του. Τα πουλάκια θαύμασαν την ομορφιά του &#160;και του χάρισαν το πιο ωραίο τραγούδι&#160; &#160;τους. Τα ελατάκια έσκυψαν να τον δουν &#160;καλύτερα.&#160;

- Μα ο άνθρωπος, παππού, μας αγαπάει! Μας &#160;έβαλε στους μύθους, στα παραμύθια του, στα &#160;τραγούδια του! Ήμασταν το αγαπημένο ζώο &#160;της Θεάς του κυνηγιού, της Άρτεμις! Και πόσα &#160;παιδιά με τους γονείς τους έρχονται στην &#160;Πάρνηθα για να μας δουν!&#160;

- Να προσέχεις! Του είχε πει ο παππούς του. Θα μυρίζεις από μακριά τους εχθρούς μας!&#160; - Και ποιοι είναι οι εχθροί μας, παππού;&#160; - Ο λύκος, η καφέ αρκούδα, τα μεγάλα αρπακτικά, οι γύπες αλλά και ο άνθρωπος!&#160;

Κάτω από τη γέρικη βελανιδιά, κουρασμένα, κοιμήθηκαν κι ονειρεύτηκαν ότι ήρθαν τα μικρά παιδιά για να παίξουν μαζί τους. Κι όλο το δάσος πλημμύρισε από τις χαρούμενες φωνές και τα γέλια τους... Τότε, ο ήλιος έσκυψε και τα αγκάλιασε με τις ακτίνες του κι ήταν όλα ευτυχισμένα...

- Μα είναι ο Λάκι Λάκι! Τι χαριτωμένος!&#160; Τι λαμπερό τρίχωμα!&#160; - Και πόσο ευγενικός! Πετάχτηκε η κυρία &#160;κουκουβάγια. Πάντα με χαιρετάει όταν &#160;περνάει!&#160;

- Σε λίγες μέρες γίνεσαι οκτώ μηνών! Τα κέρατά &#160;σου είναι έτοιμα να βγουν!&#160; - Θα έχω μεγάλα κέρατα σαν του μπαμπά!&#160; - Ναι, και κάθε χρόνο θα τα αλλάζεις! Είπε η &#160;μανούλα του καμαρώνοντάς τον.&#160;

Leaf border

Clouds pattern

Οι μαθητές της Β΄τάξης του 18ου Δημοτικού Σχολείου <ol><li>Μάριος Μιχαλόπουλος </li><li>Ελένη Παυλίδη </li><li>Γιώργος Πέτσης </li><li>Γιώργος Κύρος </li><li>Μαρία Σίμου </li><li>Παύλος Ντούσης </li><li>Αναστάσης Σταματιάδης </li><li>Μαριάννα Γρίβα </li><li>Δάφνη Στόρεϋ </li><li>Βικτώρια Φεσάτι </li><li>Δημήτρης Μανώλης </li><li>Ειρήνη Τσαγγάλη </li><li>Μίλτος Αντζούρης </li><li>Ζανέττα Χήρα </li><li>Ορέστης Ουτσελάκης </li></ol>

- Μας προστατεύουν με νόμους και μέτρα. Όμως, &#160;χρειάζονται περισσότερα να γίνουν για να &#160;μπορούμε να ζούμε και σε άλλα βουνά της &#160;Ελλάδας.&#160; Υπάρχουν τόσο πανέμορφα δάση που &#160;θα μπορούσαμε να ζήσουμε φτάνει να &#160;βρίσκαμε τροφή! Αν εξασφαλίζαμε την τροφή &#160;μας, θα κάναμε οικογένειες και θα ζούσαμε &#160;ήσυχα και ειρηνικά στην Ήπειρο, τη Ροδόπη&#160;, στην Εύβοια...&#160;&#160; - Και να είμαστε ασφαλείς παππού! Να απαγορευτεί αυστηρά το κυνήγι μας!&#160;

18ο Δημοτικό Σχολείο Βόλου 

Λάκι Λάκι το μικρό ελαφάκι

Συγγραφέας: η εκπαιδευτικός Δημητριάδη Σταυρούλα Εικονογράφηση: οι μαθητές της Β΄ τάξης του 18ου Δημοτικού Σχολείου Βόλου

Λάκι Λάκι το μικρό ελαφάκι&#160;

- Εγώ θα ήθελα, όλα τα παιδιά να μάθουν περισσότερα για μας και να μας αγαπήσουν! Να μιλήσουν στο σχολείο για τη ζωή μας με τους δασκάλους τους! Να μάθουν ότι θέλουμε να ζήσουμε ήσυχα και ξένοιαστα χωρίς να φοβόμαστε!&#160;

- Πείνασα! Είπε το πιο μικρούλη. Θα φάω αυτά τα νόστιμα μανιτάρια!&#160; - Εγώ φύλλα και βελανίδια! Είπε το αδερφάκι του.&#160; -Κι εγώ φρούτα και λίγα χορταράκια! Είπε ο Λάκι Λάκι.&#160;

- Σωστά! Ο άνθρωπος μας αγαπάει! Μερικοί, όμως, θέλουν να εκμεταλλευτούν το δέρμα μας, το κρέας, ακόμα και τα κέρατά μας! Είναι οι λαθροκυνηγοί! Δεν σκέφτονται τον πόνο που μας δίνουν όταν μας χτυπούν με τα τόξα τους κι όταν πέφτουμε στις παγίδες που φτιάχνουν για να μην ακουστούν οι καραμπίνες τους!&#160;

- Κινδυνεύουμε παππού! Δεν σκέφτονται ότι πονάμε; Ότι είμαστε λίγα σε αριθμό και θα εξαφανιστούμε; Κι αν εξαφανιστούμε εμείς θα εξαφανιστούν και όλα τα ζώα που τρέφονται με εμάς;&#160;

- Σωστά, Λάκι Λάκι! Στα δάση να υπάρχουν Κέντρα Περίθαλψης, όπου θα μας φροντίζουν οι κτηνίατροι όταν έχουμε ανάγκη! Να μην υποφέρει κανένα μας!&#160; - Όμως, παππού, από τη φωτιά πώς θα σωθούμε;&#160; -Οι άνθρωποι παίρνουν όλο και περισσότερα μέτρα για να μας προστατεύσουν. Στα περισσότερα δάση υπάρχουν σύγχρονα Συστήματα Πυρόσβεσης!&#160;

Την ιστοριούλα έγραψε η εκπαιδευτικός Δημητριάδη Σταυρούλα και&#160;&#160;

την εικονογράφησαν οι μαθητές της Β΄ τάξης του 18ου Δημοτικού Σχολείου Βόλου του σχολικού έτους 2023 - 2024

Ο Λάκι Λάκι το κόκκινο μικρό ελαφάκι ξύπνησε χαρούμενο. &#160;Η μανούλα του η Νίνα η ελαφίνα βούρτσισε το &#160;τρίχωμά του και οι άσπρες βουλίτσες έλαμψαν &#160;κάτω από το λαμπρό φως του ήλιου.&#160;

Name

Safari may block some audio or video from playing automatically and ‘read to me’ will skip these. You can configure this in Safari’s preferences.