தன்னலமற்ற உதவி

அகிலனின் அம்மா, அகிலன் ஏதோ ஒன்றை யோசித்துக்கொண்டு இருப்பதை உணர்ந்தார். அவன் அம்மா அவனிடம் சென்று “ அகிலா, ஏன் பள்ளியிலிருந்து வந்ததிலிருந்து ஏதோ யோசித்துக் கொண்டு உள்ளாய்"&nbsp; எனக் கேட்டார்.

அகிலனின் வீட்டின் அருகில் வசிக்கும் இன்னொரு நண்பன் பவித்ரன், இன்னொரு வகுப்பில் அதே பள்ளியில் படித்து வந்தான்.எனவே அகிலன் பவித்ரனிடம் சென்று உதவி கேட்டான். பவித்ரனும் அவனுக்கு பேனா தந்து உதவினான். அன்று மதிய உணவு வேளையில் எதிர்பாராத விதமாக அகிலனின் உணவு கீழே கொட்டிவிட்டது. உடனே அகிலன் சக நண்பர்களிடம் ,தன் உணவு கொட்டிவிட்டதால் எல்லோரும் தங்கள் உணவை சிறிது பகிர முடியுமா எனக் கேட்டான்.ஆனால் பவித்ரனை தவிர பிற நண்பர்கள் அனைவரும் மறுத்து விட்டார்கள்.

Book Name: Thannallamatra Uthavi Author Name: Sujay Kaleeswaran ISBN: 978-81-19636-14-3 First Edition in Tamil : 2023 Published By: Tamilezhuthapadi Publications and Research| www.tamilezhuthapadi.org 296,Mehta Nagar, Chennai - 600069. Tamilnadu, India. Printed by Vanakkam Printers, Chennai, India Some rights reserved. The text and illustrations are CC-BY 4.0 licensed which means you can download the digital version of this book, remix illustrations and even make a new story - all free on tamilezhuthapadi.org. No part of this book should be reproduced mechanically by any other printers or publishers without the prior written permission of the publisher.

பிற நண்பர்கள் பவித்ரனின் வருத்தத்தை அறிந்து அவனுக்கு ஆறுதல் கூறினர்.நண்பர்கள் அனைவரும் பவித்ரனிடம் நாம் அகிலனுக்கு அவனது தவறை உணர்த்த வேண்டும் எனவும் அதற்காகவே தாங்கள் அனைவரும் அவனுக்கு எந்த உதவியும் செய்யாதது போல் நடிப்பதாகவும் கூறினர். எனவே பவித்ரனும் அவ்வாறே தங்கள் திட்டத்திற்கு உதவுமாறும் கேட்டுக்கொண்டனர். &nbsp;பவித்ரனும் அதற்கு ஒப்புக்கொண்டான்.

நாம் பிறருக்கு உதவி செய்தால் தெய்வம் நமக்கு உதவி செய்யும் என்று அவர்கள் வகுப்புத் தமிழ் ஆசிரியர் பாடம் எடுக்கத் தொடங்கினார்.

Pencils border

இந்த புத்தகம் தமிழ் எழுதப்படி இணையதளத்தின் புது முயற்சி. கிரியேட்டிவ் காமன்ஸ் உரிமங்களின் கீழ் இப்புத்தகத்தில்&nbsp;உள்ள உள்ளடக்கத்தை பதிவிறக்கம் செய்யலாம், மொழிபெயர்க்கலாம் மற்றும் புதிய கதைகளை உருவாக்க பயன்படுத்தலாம் . அவ்வாறு புத்தகங்களைப் பயன்படுத்தும் போது, ஆசிரியருக்கு அவரது படைப்பை அங்கீகரிக்கவும்&nbsp;, மாற்றங்கள் செய்யப்பட்டிருந்தால் அவற்றையும் குறிப்பிட வேண்டும் என்பதை தெரிவித்துக்கொள்கிறோம்.இவற்றைப்&nbsp;பற்றியும், முழு பயன்பாட்டு விதிமுறைகள் மற்றும் பண்புக்கூறுகளையும் அறிய, பின்வரும் இணையதளத்தில் இருந்து&nbsp;தெரிந்து கொள்ளுங்கள்.https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/

Story Attribution: This story: தன்னலமற்ற உதவி is written by சுஜய் TamilEzhuthapadi books ©&nbsp;, 2023. Some rights reserved. Released under CC BY 4.0 license. Visit us at https://tamilezhuthapadi.org/ contact us at contact@tamilezhuthapadi.org

அகிலன் அடுத்த நாள் பள்ளிக்குச் சென்று தன் நண்பர்களிடம்&nbsp; மன்னிப்புக் கேட்டான். அவன் நண்பர்களும் அவனை மகிழ்ச்சியாகக் கட்டித் தழுவிக் கொண்டனர். தாங்கள் அகிலனுக்கு உதவி செய்யாததைப் போல் நடித்ததாகவும் கூறினர். அகிலனுக்கு எல்லோருக்கும் உதவும் குணம் வர வேண்டும் என்பதே அவர்களின் விருப்பம் எனவும் கூறினர். அகிலன் தனக்கு நல்ல நண்பர்கள் கிடைத்ததை நினைத்து மகிழ்ந்தான்.

அந்த முதியவர் கூறியதைக் கேட்டு அகிலன் சிரித்தான். நீங்கள் சொல்லுவதில் எனக்கு உடன்பாடு &nbsp;இல்லை என்று கூறி மீண்டும் நகைத்தான்.&nbsp;

திடீரென மேகம் இருண்டது, பலத்தக் காற்று வீசியது. சிறிது நேரத்திற்கெல்லாம் மழை சிறிது சிறிதாக வரத் தொடங்கியது. இதைச் சற்றும் எதிர்பார்க்காத அந்த முதியவரும் அகிலனும் மிகவும் அதிர்ச்சி அடைந்து செய்வதறியாமல் ஒரு நிமிடம் அந்த இடத்திலேயே நின்றனர்.

அவர்கள் தம் நண்பன் அகிலன்,அனைவரிடமும் அன்பாகவும்,சுயநலமின்றி உதவி செய்யும் மனதோடும் திகழ வேண்டும் என்று விரும்பினார்கள். அதற்காக அகிலனின் நண்பர்கள் அனைவரும் ஒரு தீர்மானம் கொண்டு வந்தனர். அதன்படி அவர்கள் அகிலனுக்கு எந்த உதவியும் செய்யாதவர்களைப் போல நடிக்கத் தொடங்கினார்கள்.

Bunting border

ஆசிரியர் பற்றி: என் பெயர் சுஜய். நான் நான்காம் வகுப்பு படிக்கின்றேன். நான் அமெரிக்காவில் வசிக்கிறேன். எனக்கு சிறு கதைகள் எழுதுவது மற்றும் வரைதல் பிடிக்கும். எனது ஆசிரியருக்கும் , குடும்பத்தினருக்கும் மற்றும் நண்பர்களுக்கும் நன்றி.

இந்த புத்தகத்தை&nbsp;கம்மிங் தமிழ்ப்&nbsp;பள்ளியின் களஞ்சியத்திலிருந்து படிக்கிறீர்கள். மேலும் விவரங்களுக்கு&nbsp; https://www.cummingtamilschool.org/ ஐ அணுகவும்&nbsp;.

இந்தக் காட்சியை கண்ட அகிலன் “ஏன் தாத்தா , அந்த முதியவருக்கு இலவசமாகவே பழங்களை தந்து விட்டீர்கள் ?நீங்களோ நடக்க முடியாமல் வெயிலில் கஷ்டப்பட்டு பழங்களை விற்றுக்கொண்டு உள்ளீர்கள் ,இவ்வாறு எல்லோருக்கும் உதவாதீர்கள்” எனக் கூறினான்.

அதற்கு அந்த முதியவர்,"நான், வருந்தும் சிலருக்கு உதவுவதால் எனக்கு இன்பமே வந்து சேரும். மாறாக இதில் துன்பம் ஏதும் இல்லை எனவும் ,எவனொருவன் தன்னால் இயன்ற உதவிகளை செய்வானோ அவன் துன்பப்படும் நேரங்களில் தானாக உதவி அவனை வந்தடையும் "எனக் கூறினார்.

நாட்கள் மெல்ல நகர்ந்தன.அகிலன் தன் அனைத்து நண்பர்களும் தன்னை விட்டு விலகி இருப்பதாக உணர்ந்தான். அவனும் வழக்கம் போல் தன் சுபாவத்தையும் மாற்றிக்கொள்ளவில்லை. அவன் பள்ளியிலிருந்து வீட்டிற்கு செல்லும் வழியில் ஒரு முதியவர் தள்ளு வண்டியில் பழங்களை வைத்து விற்றுக்கொண்டு வந்தார், அவர் வண்டியில் கொய்யாப்பழம்,மாதுளை,நெல்லிக்காய், மாம்பழம் மற்றும் வாழைப்பழம் என கனிகள் பல இருந்தன. முதியவர் வயது மூப்பு காரணமாக மிகவும் மெதுவாக அந்தப் பழ வண்டியை தள்ளிக்கொண்டு வந்து கொண்டிருந்தார்.

அடுத்த நாள் விளையாட்டு மைதானத்தில் பவித்ரன் கீழே விழுந்து அவனது முட்டியில் நன்கு அடிப்பட்டுவிட்டது. வழக்கம் போல் அகிலன் எந்த உதவியும் செய்ய முன் வரவில்லை. பிற நண்பர்கள் பவித்ரனுக்கு முதல் உதவி அளித்து அவனை வகுப்பிற்கு அழைத்து வந்தனர். அகிலன் தன் அருகிலிருந்தும் தனக்கு எந்த உதவியும் செய்யவில்லையே என &nbsp;பவித்ரன் மிகவும் வருந்தினான்.

அங்கு சிலர் பழங்களை வாங்கிக் கொண்டுச் சென்றனர். அகிலனும் அந்த முதியவரிடம் கொய்யாப்பழம் வாங்கி உண்ணலானான். அப்போது அந்த வழியில் இன்னொரு முதியவரும் மர நிழலில் அமர்ந்திருந்தார்.அவர் பார்ப்பதற்கு பசியால் வாடுபவராகவும் மிகுந்த ஏழையாகவும் தோற்றம் அளித்தார். அந்தப் பசியால் வாடிய முதியவர், பழங்களை விற்கும் முதியவரிடம் தனக்கு சில பழங்களைத் தந்து உதவுவீர்களா என வேண்டினார். அதற்கு பழங்களை விற்பவரும் சிறிதும் யோசிக்காமல் எவ்வளவு வேண்டுமானாலும் எடுத்துக்கொள்ளுங்கள் என்றார்.எனவே அந்தப் பசியால் வாடிய முதியவர் மனமகிழ்ந்து பழங்களை எடுத்துக்கொண்டு நன்றி கூறிச் சென்றார்.

தன்னலமற்ற உதவி

ஆசிரியர்: சுஜய்

அகிலன் அவன் அம்மாவிடம் அன்று நடந்தவற்றை எல்லாம் கூறினான்.அதனை ஒரு மாயம் போல் உணர்வதாகவும் கூறினான். அதற்கு அவன் அம்மா ,”ஆம் அந்த முதியவர் கூறியது முற்றிலும் உண்மை. இந்த உலகில் எவரும் எவர் உதவியின்றியும் வாழ இயலாது.மேலும் , நாம் சுயநலமில்லாமல் பிறருக்கு இயன்ற அளவேனும் உதவி செய்ய வேண்டும் ,அவ்வாறு செய்தால் நாம் துன்பத்தில் &nbsp;இருக்கும் போது ஏதாவது ஒரு வகையில் நமக்கு உதவி வந்து சேரும்", எனக் கூறினார்.

அகிலனும்&nbsp;அவன் அம்மா கூறியதையும், அன்று நடந்த நிகழ்வையும் யோசித்துப் பார்த்தான். அன்று நடந்த நிகழ்வு அவனை மாற்றியது. அவன் தன் தவறுகளை உணர்ந்தான்.அகிலன் எந்த சமயத்திலும் தன் நண்பர்களுக்கு உதவாமல் , அவர்களிடமிருந்து மட்டும் உதவிகளை எதிர்பார்த்தததையும் எண்ணி வருந்தினான்.

ஒரு நாள் அகிலன் தனது பேனாவை வீட்டிலேயே மறந்து விட்டு பள்ளிக்கு வந்து விட்டான். அவன் வகுப்பறையில் பேனா வேண்டும் என்று தன் சக நண்பர்களிடம் உதவி கேட்டான். ஆனால் யாரும் அவன் பேசுவதைக் கூட கண்டு கொள்ளவில்லை.அவர்களிடம் இன்னொரு பேனா இருந்தும் அகிலனுக்கு கொடுக்க முன் வரவில்லை.

டெம்போ வண்டியும் அங்கிருந்து புறப்பட்டு சென்றது. அந்த முதியவருக்கு எப்படி உதவி கிடைத்து மழையில் நனையாமல் வீட்டிற்கு செல்ல வழி கிடைத்தது என்ற ஆச்சரியத்தோடு அகிலன் மழையில் நினைந்து கொண்டே வீட்டிற்குச் செல்ல தொடங்கினான். அவன் வீட்டிற்கு சென்ற பின்பும் இதைப் பற்றியே எண்ணிக் கொண்டு இருந்தான்.

ஒரு ஊரில் அகிலன் எனும் ஒரு சிறுவன் வாழ்ந்து வந்தான். அவன் எந்த உதவியும் செய்யாமல் சுயநலவாதியாக இருந்து வந்தான்.பிறர் துன்பத்தில் உள்ள போது அவர்களுக்கு உதவி செய்ய வேண்டும் என்ற எண்ணமே அவனுக்குத் துளி அளவும் இல்லை.

அப்போது அந்த வழியாக வந்த ஒரு டெம்போ வண்டியில் இருந்து வந்த ஒருவர் முதியவரைக் கண்டு, "ஐயா யோசிக்காதீர்கள். நான் உங்கள் வீட்டிற்குச் செல்லும் வழியில் தான் வசிக்கிறேன். பல முறை உங்களை நான் பார்த்தது உண்டு . என்னுடன் வாருங்கள், உங்கள் வீட்டிற்கு அழைத்து செல்கிறேன்",எனக் கூறினார். தன் உதவியாளர்கள் இருவரையும் அழைத்து அந்தப் பழ வண்டியை டெம்போ வண்டியில் வைத்து , தார்பாய் கொண்டு அந்தப்&nbsp;பழங்களை மழையில் நனையாதவாறு போர்த்தினார். முதியவரை டெம்போ வண்டியின் முன் இருக்கையில் அமரச் செய்தார்.

ஒரு சமயம் அகிலன் மற்றும் அவனது நண்பர்களும் விளையாடிக் கொண்டிருக்கும் போது, ஒரு&nbsp; நாய் அடிபட்டிருப்பதைக் கண்டனர். அவனது நண்பர்கள் அனைவரும் அந்த நாய்க்கு முதலுதவி அளித்து உதவினர்.

அச்சமயம் அகிலன் எதையும் கண்டு கொள்ளாமல் தனியே நின்று கொண்டிருந்தான். அவன் எந்த ஒரு உதவியும் செய்ய முன் வரவில்லை. மாறாக தன் நண்பர்களிடம் விளையாட்டுப் பூங்காவிற்குச் செல்ல நேரமாகிறது விரைந்து வாருங்கள் என்று கூறினான். அகிலனின் இந்தச் செயல் அவனது நண்பர்களுக்கு மிகவும் சோகத்தைத் தந்தது.