Loading...

"Ο Ήχος της Αγιά-Σοφιάς"

το πείραμα του Stanford University

Loading...

Ο ναός της Αγίας Σοφίας στην Πόλη ήταν ο μεγαλύτερος περίκλειστος χώρος στον κόσμο για πάνω από 1000 χρόνια. Η ακουστική του ναού ήταν μια μυθική αλλά άγνωστη εμπειρία για τους σύγχρονους επισκέπτες. Στην πρόσφατη ιστορία του ο ναός ήταν επισκέψιμος, αλλά μόνο ως μουσείο. Τα υλικά κατασκευής στο εσωτερικό του, όπως μάρμαρο και μωσαϊκό, βελτίωναν σίγουρα τον ήχο της ψαλμωδίας. Όμως, πώς ακριβώς ήταν αυτός ο ήχος;

Ας ξεναγηθούμε καταρχάς στο μνημείο! Εδώ μια σύντομη περιήγηση με ξεναγό το... BBC.

Ο τομέας της ακουστικής τεχνολογίας τα τελευταία χρόνια έχει προοδεύσει σημαντικά. Ένα από τα επιτεύγματά του είναι και το λεγόμενο "convolution reverb". Δηλαδή κατάφεραν στο αντικείμενο αυτό, να "αιχμαλωτίσουν" την ακουστική ενός χώρου, και να την... "αποθηκεύσουν", άρα και να την μεταφέρουν όπου θέλουν.
Με λίγα λόγια κάθε χώρος έχει μια συγκεκριμένη ακουστική ταυτότητα, και αυτή πλέον είναι φορητή!

Σύμφωνα με αυτή την τεχνολογία, μια μπάντα μπορεί να κάνει ηχογράφηση στο στούντιο, και να ακούγεται σα να δίνει συναυλία στο... Carnegie Hall!

Στο Πανεπιστήμιο του Stanford, οι επιστήμονες σκέφτηκαν να εφαρμόσουν αυτή την τεχνολογία, για να αναβιώσουν τον ήχο της Αγιάς Σοφιάς. Η ιδέα ήταν να συλλάβουν επί τόπου τον τωρινό της ήχο, για να τον αναδημιουργήσουν οπουδήποτε αλλού.

Η ιδέα, ήταν μοναδική! Κανείς δεν είχε ακούσει τον ήχο του ναού, από την Πτώση της Κωνσταντινούπολης το 1453 και μετά!

Ξεκίνησαν λοιπόν το πείραμά τους. Σε αυτό, χρειάστηκαν φυσικά τη βοήθεια του ίδιου του χώρου, που τον καιρό που εξελισσόταν το ερευνητικό τους πείραμα, ήταν μουσείο. (Σήμερα η Αγία Σοφία είναι πια τζαμί).

Πιο συγκεκριμένα, ζήτησαν από το μουσείο να τους ηχογραφήσει εντός του ναού, μερικά μπαλόνια που σκάνε. Εκείνοι το έκαναν, και έστειλαν στο Stanford το αποτέλεσμα.

Με αυτό τον τρόπο θα ήταν σαν να ταξιδεύουν ηχητικά στο παρελθόν, παίρνοντας μια γεύση για το πώς ήταν η ακουστική εμπειρία εντός του ναού.