ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΟΛΥΜΒΑΡΙΟΥ
Μάθημα Μουσικής Αγωγής

ΤΟ ΠΟΤΑΜΑΚΙ ΠΟΥ ΦΟΥΣΚΩΣΕ

Εργασία των μαθητών
των τμημάτων Γ1 και Γ2
του Δημοτικού Σχολείου Κολυμβαρίου
στο πλαίσιο του προγράμματος με θέμα
"Ο/Η ενεργός/ή πολίτης που νοιάζεται"

Σχολικό έτος 2019-2020

Στον χειμωνιάτικο ουρανό τα σύννεφα πυκνώνουν και ρίχνουν τις όμορφες χιονονιφάδες τους πάνω στην κορυφή του βουνού.

Ακούστε το "Παγωμένο Ποταμάκι" του χειμώνα.

Το χιόνι γίνεται κρύσταλλος που λιώνει την άνοιξη. Πεντακάθαρο το νερό της πηγής που θα ποτίσει τη διψασμένη γη. Εδώ, δεν υπάρχει πολλή ζωή γιατί έχει χιόνια και όλα είναι σιωπηλά... και άσπρα...

Loading...

Έτσι γεννιέται το Ποταμάκι. Δεν είναι μεγάλο, είναι ένα ρυάκι. Παίρνει τον κατήφορο, φεύγει απο την πηγή κι αρχίζει το μεγάλο ταξίδι του, την άνοιξη που τα χιόνια λιώνουν.

Loading...

Loading...

Ακούστε το "Γάργαρο Ποταμάκι" της άνοιξης.

Loading...

Γύρω από το ποτάμι βλέπεις δέντρα, λουλούδια, ζώα... Στις όχθες του στέκουν ακίνητοι βράχοι, πολλά καλάμια, βατράχια πάνω σε νούφαρα και άλλα φυτά, λιβελούλες και κουνούπια. Με μικρή ζούγκλα μοιάζει η ζωή εδώ. Είναι ένα περιβάλλον με πολύ υψηλή υγρασία...

Loading...

Loading...

Το ποταμάκι
 – Από πού 'σαι ποταμάκι; (2)
– Από κείνο το βουνό. (4)
– Πώς τον λέγαν τον παππού σου; (2)
– Σύννεφο στον ουρανό. (4)
– Ποια είν' η μάνα σου; – Η Μπόρα!
– Πώς κατέβηκες στη χώρα;
– Τα χωράφια να ποτίσω
και τους μύλους να γυρίσω. (2)
– Στάσου να σε δούμε λίγο
ποταμάκι μου γλυκό
– Βιάζομαι πολύ να φύγω
ν' ανταμώσω το γιαλό. (2)

Ακούστε το τραγούδι "Το ποταμάκι" σε ποίηση Ζαχαρία Παπαντωνίου και μουσική Μαρίζας Κώχ. Τραγούδι Ειρήνη Λυρώνη.

Η γραμμή που ακολουθεί δεν είναι ευθεία, έχει στροφές και καταρράχτες και το ποταμάκι ακολουθεί την πορεία που ξέρει κάθε χρόνο. Μέχρι το τέλος του καλοκαιριού που αρχίζει να ξεραίνεται.

Ακούστε το "Τεμπέλικο Ποταμάκι" του καλοκαιριού.

Ακούστε το "Μελαγχολικό Ποταμάκι" του φθινοπώρου.

Και τότε ήρθε ο Άνθρωπος. Γέμισε με μπάζα και σκουπίδια τα ρέματα, έριξε τα βρόμικα νερα των σπιτιών και των εργοστασίων στις κοίτες του ποταμού, άλλαξε την πορεία του, μίκρυνε την κοίτη του για να μεγαλώσει το χωράφι του, έχτισε το σπίτι του δίπλα στο ρέμα, ψέκασε το χωράφι του με δηλητήρια...

Τώρα τα ψάρια, τα καβούρια, οι βάτραχοι, οι κάστορες και τα άλλα ζώα του ποταμού δεν μπορούν να ζήσουν αρμονικά γιατί το νερό είναι μολυσμένο. Ούτε ο άνθρωπος μπορεί να πιεί το νερό του... Κι όταν το νερό του θα πάει να βρει τη θάλασσα θα μολυνθεί και αυτή. Κανείς δεν θα μπορεί να κολυμπήσει στα νερά της.

Ένα χειμωνιάτικο πρωί, πω πω σύννεφα στον ουρανό! Πω πω χιόνια, βροχές, βροντές κι αστραπές! Βαρύς χειμώνας ακολούθησε και η πηγή στο βουνό ψηλά γέμισε με νερό. Ποοοολύυυυ νερό!!! Όλοι χάρηκαν που θα ξεδιψάσει η γη. Όλοι;