ლექსები და ზღაპრები

Clouds pattern

ნაკადული მორბოდა, ვით ირემი ქორბუდა, ნაკადული მოქროდა, გადამდნარი ქორბუდა. კოკორგახსნილ ვენახებს, ყანებს ეჩქროლებოდა, პირნათელა,მზეთვალა... ზღვისკენ ეჩქარებოდა.

მთვარის სხივს თუ ჩამოჰყვა, ბროლტანა და მინარი, მარგალიტის ნაწვეთი, ბროლის დანადინარი. დალიეთ, შეიშხეფეთ შემრგო, ტკბილი, ანკარა; თვისი წმინდა გულიდან ხალხმა ააწანწკარა!..

გიორგი ლეონიძე

მთიდან შავხევში ნისლები, ნეტავი,რისთვის ჩადიან? იქნებ,წყლის ამოსატანად, იქნებ,სხვა რამე დარდი აქვთ? არა!მიწას რომ აკოცონ, კაცის დანახვა სწყურიათ; ხეებს ემთხვიონ,რიყის ქვას, სად კაცის ნაფეხურია!

Watercolor texture 3

მადლობა ყურადღებისთვის ლიზი ზურაბაშვილი

თეთრი დათვივით მოვიდა თოვლი, და მხარზე უხმოდ დაგვადო თათი. თეთრი ფიფქები ცვივოდნენ თრთოლვით, ჩვენ არგვესმოდა ჩურჩული მათი. ჩვენ შინ დავბრუნდით შორ გზაზე მოვლით, ჩვენ თვითონ თოვლის ფანტელებს ვგავდით თეთრი დათვივით გამოგვყვა თოლვლი და აივანზეც შემოჰყო თათი

ვახუშტი კოტეტიშვილი

ლექსები  და  ზღაპრები

ლიზი ზურაბაშვილი

ერთმა კაცმა დიდძალი ოქრო მიწაში ჩაფლა.ყოველდღე მიდიოდა და იმ ადგილს ნახულობდა. შეამჩნია სხვა კაცმა და თქვა: უნდა მივიდე, გავთხარო ადგილი, რომელსაც ის კაცი ხშირად ნახულობს, და ვნახო, იქ რა ძევსო.მივიდა ღამით, ამოთხარა ოქრო, წაიღო და მის წილ ლოდი ჩამარხა. მოუნდა კაცს ნახვა თავისი ოქროსი.მოთხარა, ნახა ოქროს ნაცვლად ლოდი იდო. დაიწყო ტირილი და ვაება. მივიდა კაცი იგი მომპარავი და ჰკითხა: -რადა სტირიო? მან შესჩივლა -ოქრო დავმალე, დახარჯვა არა მენება, მოუპარავთ და მის წილ ლოდი ჩაუფლავთო. მაშინ კაცმა უთხრა: -ვაიშენ!რად სტირი?მაგ მიწაში თუნდაც ოქრო იდოს,თუნდაც ქვა, თუკი არ დახარჯავდიო

სულხან საბა ორბელიანი

შენ ისე ღრმა ხარ ქართულო ცაო

შენ ისე ღრმა ხარ,ქართულო ცაო, შენ ისე ღრმა ხარ... სამკვიდრო შენს ქვეშ მტრად შემოსულმა ვერავინ ნახა: ვერცა ოსმალომ,ვერცა მონღოლმა და ვერცა სპარსმა... შენი დიდების მომღერალია ოშკი და ზარზმა ბებერი ტაო... შენ ისე ღრმა ხარ,ისე ფაქიზი, ქართულო ცაო...

ანა კალანდაძე

-ჩემი რძლის მზითევი მაჩვენეთ. კოლოფი მოიტანეს და მეფემ ნახა რომ რძალს მხოლოდ ერთი სიპი ქვა მოჰყოლია და იწყინა და ქვა ზღვაში მოისროლა. მოვიდა მჭედელი და გაიგო ყოველივე. ქვას ზებნა დაუწყეს მაგრამ სადღა იპოვნიდნენ

მეფე და მჭედელი

ერთი მეფე სულ იმის ცდაში იყო, რომ თავის სამეფოში ან ოქროს ქანი ეპოვა და ან ქიმიის ოსტატი ეშოვა. იმ სამეფოში ერთი მჭედელი იყო. ერთხელ მჭედელმა ცული შექმნა და გაყიდა. კაცი, რომელმაც ცული იყიდა, წავიდა და შეშის ჭრა დაიწყო. ცული ერთ ქვას მოხვდა, ქვამ პირი წაუხდინა. თურმე ის ქვა, რასაც კი რკინეულს მოხვდებოდა, ოქროდ ცვლიდა. დახედა კაცმა ცულს, ნახა, რომ გაყვითლ- ებულიყო და პირი წახდომოდა.იწყინა, მჭედელმა მომატყუა და უვარგისი ცული მომყიდაო. მივიდა მჭედელთან და შუღლი გაუმართა. მჭედელი დიდად ჭკვიანი კაცი იყო. ჰკითხა: -პირი რამ წაუხდინა, რას შემოჰკარო? წაიყვანა კაცმა და ის ჯირკი აჩვენა: -აი, ამასა ვჭრიდი და, აი,ამ ქვას მოხვდაო! მჭედელს ცული დაუბრუნა,ფასი უკანვე გამოართვა და წავიდა. ის ქვა ამ მჭედელმა წაიღო.რა რკინასაც წაუსვა,სულ ოქროდ იქცა.გამდიდრდა მჭედელი ისე,რიცხვი არ იცოდა, რა ჰქონდა. მეფემ თქვა: -ამ მჭედელს ღმერთი სწყალობს,მრავალი აქვს,მის ქალს ჩემი შვილიისათვის ვითხოვო. ითხოვა ქალი,ქორწილი გაუმართა. მჭედელმა ასე თქვა: -ამ ქვაზე უფრო უცხო და უკეთესი მზითევი რა უნდა გავატანო,ამას გავატანო.ჩადო ოქროს კოლოფში ქვა და გაატანა.სხვა მზითევი არ მიუცია. მეფემ ბრძანა:

Name

Safari may block some audio or video from playing automatically and ‘read to me’ will skip these. You can configure this in Safari’s preferences.