Loading...

Εθισμός στο διαδίκτυο

Loading...

Συγγραφή-Εικονογράφηση
Γκιόκα Πίτερ
Ζαμπιός Δημήτρης
Κλαπάκης Γιώργος
Λουκατάρη Ρόζα
Χατζόπουλος Θανάσης

Ο Μπάμπης ένα φυσιολογικό δεκάχρονο αγόρι ξύπνησε το πρωί μιας Κυριακής και αποφάσισε να βγει να πάρει λίγο καθαρό αέρα.
Όταν πήγε στην πλατεία της γειτονιάς του, γνώρισε ένα παιδί δύο χρόνια μεγαλύτερο του.
Καθώς μιλούσαν, το παιδί είπε στον Μπάμπη να κατεβάσει ένα παιχνίδι με όπλα στο κινητό του.

Άρχισε να το παίζει μέρα και νύχτα και δεν έπαιζε πια με τους φίλους του, ακόμα κι όταν τον καλούσαν να παίξει μαζί τους. Δεν μπορούσε να το αποχωριστεί. Του ήταν αδιανόητο να ασχοληθεί με κάτι άλλο. Του είχε γίνει έμμονη ιδέα η νίκη.
Μετά από μερικές μέρες, η κατάσταση είχε σοβαρέψει ακόμη περισσότερο. Ο Μπάμπης είχε αρχίσει να γίνεται όλο και πιο επιθετικός. Η μαμά του, του έλεγε να βγει να παίξει με τους φίλους του, αλλά ο Μπάμπης της φώναζε και την έδιωχνε από το δωμάτιό του. Ήθελε να κάθεται στο δωμάτιό του και να παίζει. Δεν ήθελε να φάει, αλλά ούτε και να κοιμηθεί. Ήταν φανερό ότι χρειαζόταν βοήθεια.

O Mπάμπης έπαιζε τόσο πολύ, ώσπου μια μέρα του συνέβη κάτι κακό. Έπαθε επιληψία. Η μητέρα του, τον βρήκε στην μέση του δωματίου και τρομαγμένη κάλεσε ασθενοφόρο, το οποίο τον πήγε στο νοσοκομείο.

Όταν ξύπνησε ο γιατρός του είπε ότι καλό θα ήταν να συμβουλευτεί έναν ψυχολόγο και τον προέτρεψε να σταματήσει να παίζει ηλεκτρονικά για αρκετό καιρό.

  Από τότε ο Μπάμπης άρχισε να βγαίνει περισσότερο έξω από το σπίτι και να συναντάει τους φίλους του.
Άρχισε να γυμνάζεται και να παίζει μπάσκετ. Ξεκίνησε να τρέφεται σωστά και από τότε είχε μια υγιή και χαρούμενη ζωή.