Loading...
Μαθητικό περιοδικό του 5ου Γυμνασίου ΝεάποληςLoading...
Τα (ε)ξυπνοπούλιαLoading...
Αφιέρωμα στην καταιγίδα ... μιας πανδημίαςLoading...
1ο τεύχος, Μάρτιος 2022
Καλωσορίσατε
Σκέψεις
στο περιοδικό μας
Όταν ο ιός χτύπησε την πόρτα μας, από τον Β. Βενετικίδη, Λ. Γλαρούδη και τη Μ. Καρανταΐδου, σελ. 4
Στο πλαίσιο του πολιτιστικού μας προγράμματος Εμπνέομαι-Σκέφτομαι- Δημιουργώ αποφασίσαμε να αφιερώσουμε το 1ο τεύχος της φετινής μας δημοσιογραφικής περιπέτειας στον ιό που εισέβαλε στις ζωές όλων μας και επέφερε πρωτόγνωρες αλλαγές. Το θέμα είναι αρκετά στενάχωρο μέχρι και οδυνηρό για κάποιους από μας. Γι' αυτό προσπαθήσαμε η ανάγνωση των άρθρων μας να αφήσει μια αισιόδοξη αίσθηση.
Οι αλλαγές στις συνήθειες και στον τρόπο ζωής των παιδιών της Σοφίας Τατάρογλου, σελ. 6
Οι μάσκες κι εμείς από τον Γ. Κριστιτσάλη, Π. Κυζιρίδη και Κ. Παναγιωτίδη, σελ. 8
από τους γονείς του Π. Τερζόπουλου, σελ. 10
από την κ. Βασιλική Πλατανιώτη, νοσηλεύτρια στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του Νοσοκομείου «ΑΧΕΠΑ» Θεσσαλονίκης, σελ. 12
Συνεντεύξεις
Σας ευχόμαστε καλή απόλαυση!
Αντί έρευνας
Ομάδα συντακτών/-ριών
Α1: Β. Βενετικίδης, Λ. Γλαρούδης, Μ. Καρανταΐδου
Α2: Γ. Κριστιτσάλης, Π. Κυζιρίδης, Σ. Κωταντζή, Κ. Παναγιωτίδης
Α3: Τζ. Πελλούμπι, Μ. Σκορδά, Χρ. Ταταβέλη, Σ. Τατάρογλου, Π. Τερζόπουλος, Θ. Τζιούρας, Λ. Τήλιου, Α. Τόπκα, Κ. Τσαλικίδης, Λ. Τσερκέζη, Λ. Χαλαστάνης-Χουρναζίδης, Κ. Χατζηδιαμαντίδου
Α1: Β. Βενετικίδης, Λ. Γλαρούδης, Μ. Καρανταΐδου
Α2: Γ. Κριστιτσάλης, Π. Κυζιρίδης, Σ. Κωταντζή, Κ. Παναγιωτίδης
Α3: Τζ. Πελλούμπι, Μ. Σκορδά, Χρ. Ταταβέλη, Σ. Τατάρογλου, Π. Τερζόπουλος, Θ. Τζιούρας, Λ. Τήλιου, Α. Τόπκα, Κ. Τσαλικίδης, Λ. Τσερκέζη, Λ. Χαλαστάνης-Χουρναζίδης, Κ. Χατζηδιαμαντίδου
από τη Μ. Σκορδά, τη Χρ. Ταταβέλη, τη Σ. Τατάρογλου και την Κ. Χατζηδιαμαντίδου, σελ. 18
Υπεύθυνοι εκπαιδευτικοί
Κ. Στέκα, φιλόλογος Med
Λ. Πλατανιώτης, φιλόλογος
Π. Αδαμόπουλος, φιλόλογος
Κ. Στέκα, φιλόλογος Med
Λ. Πλατανιώτης, φιλόλογος
Π. Αδαμόπουλος, φιλόλογος
Με τα φτερά της φαντασίας
Η επίθεση του κορονέλου, του Θ. Τζιούρα, σελ. 22
Δέκα ερωτήσεις για τον Covid- 19
από τους Κ. Τσαλικίδη, Λ. Χαλαστάνη - Χουρναζίδη, σελ. 27
από τους Κ. Τσαλικίδη, Λ. Χαλαστάνη - Χουρναζίδη, σελ. 27
Επιλογικά
Τελικά βγαίνουμε πιο σοφοί μετά την πανδημία;
του Θωμά Τζιούρα, σελ. 28
του Θωμά Τζιούρα, σελ. 28
Το εξώφυλλο επιμελήθηκε η Λ. Τσερκέζη
Προτάσεις για τον ελεύθερο χρόνο,
04
Περιεχόμενα
Σκέψεις
Όταν ο ιός χτύπησε την πόρτα μας, από τον Β. Βενετικίδη, Λ. Γλαρούδη και τη Μ. Καρανταΐδου, σελ. 4
Οι αλλαγές στις συνήθειες και στον τρόπο ζωής των παιδιών της Σοφίας Τατάρογλου, σελ. 6
Οι μάσκες κι εμείς από τον Γ. Κριστιτσάλη, Π. Κυζιρίδη και Κ. Παναγιωτίδη, σελ. 8
από τους γονείς του Π. Τερζόπουλου, σελ. 10
από την κ. Βασιλική Πλατανιώτη, νοσηλεύτρια στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του Νοσοκομείου «ΑΧΕΠΑ» Θεσσαλονίκης, σελ. 12
Συνεντεύξεις
18
Αντί έρευνας
από τη Μ. Σκορδά, τη Χρ. Ταταβέλη, τη Σ. Τατάρογλου και την Κ. Χατζηδιαμαντίδου, σελ. 18
Με τα φτερά της φαντασίας
Η επίθεση του κορονέλου, του Θ. Τζιούρα, σελ. 22
Δέκα ερωτήσεις για τον Covid- 19
από τους Κ. Τσαλικίδη, Λ. Χαλαστάνη - Χουρναζίδη, σελ. 27
από τους Κ. Τσαλικίδη, Λ. Χαλαστάνη - Χουρναζίδη, σελ. 27
Επιλογικά
Τελικά βγαίνουμε πιο σοφοί μετά την πανδημία;
του Θωμά Τζιούρα, σελ. 28
του Θωμά Τζιούρα, σελ. 28
Προτάσεις για τον ελεύθερο χρόνο,
σελ. 30
Σκέψεις...
Όταν ο ιός χτύπησε την πόρτα μας
από τον Β. Βενετικίδη, Λ. Γλαρούδη και
τη Μ. Καρανταΐδου
τη Μ. Καρανταΐδου
Ήταν Μάρτιος του 2020, όταν ένας ιός, ο κορονοϊός, συγκλόνισε όλο τον κόσμο. Εμφανίστηκαν τα πρώτα κρούσματα στην Ελλάδα. Οι πολίτες και οι υγειονομικοί πανικοβλήθηκαν. Με το πέρασμα των ημερών, τα κρούσματα πολλαπλασιάστηκαν, οπότε οι ειδικοί έκριναν απαραίτητο να περιοριστούμε, δηλαδή να μπούμε σε καραντίνα. Αυτό, όπως ήταν αναμενόμενο, επηρέασε την εκπαιδευτική διαδικασία, με αρνητικές επιπτώσεις στους μαθητές.
Με την επιβολή της καραντίνας, πολλές δομές, όπως τα σχολεία έκλεισαν. Εφόσον όλες οι βαθμίδες εκπαίδευσης ανέστειλαν τη λειτουργία τους, οι μαθητές δεν είχαν τη δυνατότητα να συμμετέχουν σε διδακτικά προγράμματα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μην εξελίσσονται μαθησιακά και να έχουν αδυναμίες σε απαραίτητες γνώσεις. Όλα αυτά προκάλεσαν άγχος, έλλειψη αυτοπεποίθησης και χαμηλή αυτοεκτίμηση. Έτσι, η ψυχολογία τους επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό. Εκτός από τα μαθήματα, τα παιδιά αποξενώθηκαν μεταξύ τους, οι φιλίες αποδυναμώθηκαν και τα συναισθήματα περιορίστηκαν. Εν ολίγοις, ήταν η χειρότερη
Με την επιβολή της καραντίνας, πολλές δομές, όπως τα σχολεία έκλεισαν. Εφόσον όλες οι βαθμίδες εκπαίδευσης ανέστειλαν τη λειτουργία τους, οι μαθητές δεν είχαν τη δυνατότητα να συμμετέχουν σε διδακτικά προγράμματα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μην εξελίσσονται μαθησιακά και να έχουν αδυναμίες σε απαραίτητες γνώσεις. Όλα αυτά προκάλεσαν άγχος, έλλειψη αυτοπεποίθησης και χαμηλή αυτοεκτίμηση. Έτσι, η ψυχολογία τους επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό. Εκτός από τα μαθήματα, τα παιδιά αποξενώθηκαν μεταξύ τους, οι φιλίες αποδυναμώθηκαν και τα συναισθήματα περιορίστηκαν. Εν ολίγοις, ήταν η χειρότερη
περίοδος της πανδημίας. Ευτυχώς που η κατάσταση βελτιώθηκε στη δεύτερη φάση, τουλάχιστον σε ένα βαθμό.
Η πολιτεία έκρινε απαραίτητη την άμεση έναρξη των διαδικτυακών μαθημάτων, έτσι ώστε να μειωθούν τα προβλήματα της προηγούμενης περιόδου. Η τηλεκπαίδευση, ωστόσο, οδήγησε τους μαθητές και τις μαθήτριες σε μια απρόσμενη μετάβαση από τη σχολική τάξη στην οθόνη. Αυτό προϋπέθετε απαραίτητες τεχνολογικές γνώσεις, τις οποίες οι εκπαιδευτικοί πολλές φορές δεν διέθεταν. Επιπλέον, κάποια παιδιά δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν τον απαιτούμενο υλικοτεχνικό εξοπλισμό. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τα μαθήματα να προχωρούν με αργό ρυθμό, γεγονός που αποθάρρυνε τα παιδιά ως προς την θέληση και το ενδιαφέρον που έτρεφαν για τα μαθήματα. Ακόμα χειρότερα, σε σύντομο χρονικό διάστημα, αδιαφόρησαν και δεν συμμετείχαν στις διαδικτυακές συναντήσεις.
Εν τέλει, οι μαθητές και οι μαθήτριες επέστρεψαν στα σχολεία τους με κενά. Για την αναπλήρωση αυτών των κενών χρειάζεται χρόνος και στοχευμένη δουλειά, ώστε να αναστραφεί το αίσθημα άρνησης και αποστροφής για κάθε μαθησιακή διαδικασία. Όταν μάλιστα ταυτόχρονα η ψυχολογία εξακολουθεί να είναι ταραγμένη, γίνεται αντιληπτό πόσο δύσκολο είναι το απαιτούμενο έργο που πρέπει να επιτελεστεί. Γίνεται, λοιπόν, καταφανές ότι οι περιορισμοί που εξακολουθούν να ισχύουν, καθιστούν τη μάθηση μια δύσκολη υπόθεση.
Η πολιτεία έκρινε απαραίτητη την άμεση έναρξη των διαδικτυακών μαθημάτων, έτσι ώστε να μειωθούν τα προβλήματα της προηγούμενης περιόδου. Η τηλεκπαίδευση, ωστόσο, οδήγησε τους μαθητές και τις μαθήτριες σε μια απρόσμενη μετάβαση από τη σχολική τάξη στην οθόνη. Αυτό προϋπέθετε απαραίτητες τεχνολογικές γνώσεις, τις οποίες οι εκπαιδευτικοί πολλές φορές δεν διέθεταν. Επιπλέον, κάποια παιδιά δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν τον απαιτούμενο υλικοτεχνικό εξοπλισμό. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τα μαθήματα να προχωρούν με αργό ρυθμό, γεγονός που αποθάρρυνε τα παιδιά ως προς την θέληση και το ενδιαφέρον που έτρεφαν για τα μαθήματα. Ακόμα χειρότερα, σε σύντομο χρονικό διάστημα, αδιαφόρησαν και δεν συμμετείχαν στις διαδικτυακές συναντήσεις.
Εν τέλει, οι μαθητές και οι μαθήτριες επέστρεψαν στα σχολεία τους με κενά. Για την αναπλήρωση αυτών των κενών χρειάζεται χρόνος και στοχευμένη δουλειά, ώστε να αναστραφεί το αίσθημα άρνησης και αποστροφής για κάθε μαθησιακή διαδικασία. Όταν μάλιστα ταυτόχρονα η ψυχολογία εξακολουθεί να είναι ταραγμένη, γίνεται αντιληπτό πόσο δύσκολο είναι το απαιτούμενο έργο που πρέπει να επιτελεστεί. Γίνεται, λοιπόν, καταφανές ότι οι περιορισμοί που εξακολουθούν να ισχύουν, καθιστούν τη μάθηση μια δύσκολη υπόθεση.
από τον Β. Βενετικίδη, Λ. Γλαρούδη και
τη Μ. Καρανταΐδου
τη Μ. Καρανταΐδου
περίοδος της πανδημίας. Ευτυχώς που η κατάσταση βελτιώθηκε στη δεύτερη φάση, τουλάχιστον σε ένα βαθμό.
Η πολιτεία έκρινε απαραίτητη την άμεση έναρξη των διαδικτυακών μαθημάτων, έτσι ώστε να μειωθούν τα προβλήματα της προηγούμενης περιόδου. Η τηλεκπαίδευση, ωστόσο, οδήγησε τους μαθητές και τις μαθήτριες σε μια απρόσμενη μετάβαση από τη σχολική τάξη στην οθόνη. Αυτό προϋπέθετε απαραίτητες τεχνολογικές γνώσεις, τις οποίες οι εκπαιδευτικοί πολλές φορές δεν διέθεταν. Επιπλέον, κάποια παιδιά δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν τον απαιτούμενο υλικοτεχνικό εξοπλισμό. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τα μαθήματα να προχωρούν με αργό ρυθμό, γεγονός που αποθάρρυνε τα παιδιά ως προς την θέληση και το ενδιαφέρον που έτρεφαν για τα μαθήματα. Ακόμα χειρότερα, σε σύντομο χρονικό διάστημα, αδιαφόρησαν και δεν συμμετείχαν στις διαδικτυακές συναντήσεις.
Εν τέλει, οι μαθητές και οι μαθήτριες επέστρεψαν στα σχολεία τους με κενά. Για την αναπλήρωση αυτών των κενών χρειάζεται χρόνος και στοχευμένη δουλειά, ώστε να αναστραφεί το αίσθημα άρνησης και αποστροφής για κάθε μαθησιακή διαδικασία. Όταν μάλιστα ταυτόχρονα η ψυχολογία εξακολουθεί να είναι ταραγμένη, γίνεται αντιληπτό πόσο δύσκολο είναι το απαιτούμενο έργο που πρέπει να επιτελεστεί. Γίνεται, λοιπόν, καταφανές ότι οι περιορισμοί που εξακολουθούν να ισχύουν, καθιστούν τη μάθηση μια δύσκολη υπόθεση.
Η πολιτεία έκρινε απαραίτητη την άμεση έναρξη των διαδικτυακών μαθημάτων, έτσι ώστε να μειωθούν τα προβλήματα της προηγούμενης περιόδου. Η τηλεκπαίδευση, ωστόσο, οδήγησε τους μαθητές και τις μαθήτριες σε μια απρόσμενη μετάβαση από τη σχολική τάξη στην οθόνη. Αυτό προϋπέθετε απαραίτητες τεχνολογικές γνώσεις, τις οποίες οι εκπαιδευτικοί πολλές φορές δεν διέθεταν. Επιπλέον, κάποια παιδιά δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν τον απαιτούμενο υλικοτεχνικό εξοπλισμό. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τα μαθήματα να προχωρούν με αργό ρυθμό, γεγονός που αποθάρρυνε τα παιδιά ως προς την θέληση και το ενδιαφέρον που έτρεφαν για τα μαθήματα. Ακόμα χειρότερα, σε σύντομο χρονικό διάστημα, αδιαφόρησαν και δεν συμμετείχαν στις διαδικτυακές συναντήσεις.
Εν τέλει, οι μαθητές και οι μαθήτριες επέστρεψαν στα σχολεία τους με κενά. Για την αναπλήρωση αυτών των κενών χρειάζεται χρόνος και στοχευμένη δουλειά, ώστε να αναστραφεί το αίσθημα άρνησης και αποστροφής για κάθε μαθησιακή διαδικασία. Όταν μάλιστα ταυτόχρονα η ψυχολογία εξακολουθεί να είναι ταραγμένη, γίνεται αντιληπτό πόσο δύσκολο είναι το απαιτούμενο έργο που πρέπει να επιτελεστεί. Γίνεται, λοιπόν, καταφανές ότι οι περιορισμοί που εξακολουθούν να ισχύουν, καθιστούν τη μάθηση μια δύσκολη υπόθεση.
Οι αλλαγές στις συνήθειες και στον τρόπο ζωής των παιδιών
της Σοφίας Τατάρογλου
Είναι γεγονός ότι για όλους τους ανθρώπους αυτή η περίοδος που διανύουμε είναι πολύ επώδυνη και ζοφερή. Για μας τα παιδιά, που λέγεται ότι είμαστε ευπροσάρμοστα, η κατάσταση δεν είναι εύκολη. Λίγο πολύ έχουν αλλάξει οι συνήθειές μας. Αρχίσαμε να είμαστε μέσα στο σπίτι και στη συνέχεια να κλεινόμαστε στον εαυτό μας. Μας έλειψαν οι φίλοι, ο έξω κόσμος, οι συγγενείς και κυρίως τα άτομα της τρίτης ηλικίας. Αρχίσαμε να απομονωνόμαστε...
Η μετάβαση και ιδιαίτερα η προσαρμογή στο Γυμνάσιο δεν ήταν εύκολη. Δεν ήταν εύκολο να γνωρίσουμε καινούρια άτομα και να κάνουμε καινούριους φίλους. Μάσκες, αποστάσεις, φόβος, άγχος… Σίγουρα αυτές οι συνθήκες δεν ευνοούν τις διαπροσωπικές σχέσεις. Οι εκπαιδευτικοί βέβαια συντέλεσαν στο να κοινωνικοποιηθούμε. Οπότε, ύστερα από μεγάλες δυσκολίες άρχισε να σχηματίζεται μια μεγάλη παρέα. Μια εφηβική παρέα, στην οποία δεν υπάρχουν κόντρες και εντάσεις, κάτι που είναι πολύ ευχάριστο, γιατί βοηθάει στο να δημιουργηθούν φιλίες μιας ζωής.
Η μετάβαση και ιδιαίτερα η προσαρμογή στο Γυμνάσιο δεν ήταν εύκολη. Δεν ήταν εύκολο να γνωρίσουμε καινούρια άτομα και να κάνουμε καινούριους φίλους. Μάσκες, αποστάσεις, φόβος, άγχος… Σίγουρα αυτές οι συνθήκες δεν ευνοούν τις διαπροσωπικές σχέσεις. Οι εκπαιδευτικοί βέβαια συντέλεσαν στο να κοινωνικοποιηθούμε. Οπότε, ύστερα από μεγάλες δυσκολίες άρχισε να σχηματίζεται μια μεγάλη παρέα. Μια εφηβική παρέα, στην οποία δεν υπάρχουν κόντρες και εντάσεις, κάτι που είναι πολύ ευχάριστο, γιατί βοηθάει στο να δημιουργηθούν φιλίες μιας ζωής.