Ο Δικός μας Άγιος Βασίλης

Τα παιδιά μόλις γύρισαν σπίτι, ο ξένος είχε φύγει και το μικρούλι Ιωάννη άρχισε ένα παράπονο να τον πνιγεί. Και πάνω που οι αδερφούλες του, στην αγκαλιά του τον είχαν και τον παρηγορούσαν, τους φάνηκε ένα χτύπημα στην πόρτα πώς άκουσαν. -Παιδιά μας! Γυρίσαμε στο σπίτι, και όπως βλέπουμε είστε καλά! Παράξενο τίποτα δεν σας λείπει! Τα παιδιά τους εξήγησα τι είχε συμβεί, μα όπως όλοι οι μεγάλοι, δεν κατάλαβαν πολύ. -Θεέ μου, Σε ευχαριστούμε που έσωσες απόψε τα παιδιά μας. Να ναι καλά ο άνθρωπος μέσα από την καρδιά μας! Μα ποιος άραγε ήταν αυτός ο ευλογημένος που έφτασε στο σπίτι μας και ας μας ήταν ξένος. -Καλά δεν καταλάβατε ακόμη εσείς που είστε μεγάλοι; Στο σπίτι μας δεχτήκαμε τέτοια μεγάλη χάρη! Του Άη Βασίλη ήταν αυτή η ευλογία, του Αγίου μας που έρχεται από την Καισαρεία!

Και πάνω που ξημέρωνε και κρύωναν και τρέμαν, χτύπος στην πόρτα ακούστηκε και δεν το περίμεναν! Καλή σας μέρα ανοίξτε μου να μπω να ξαποστάσω. Περπάτησα ώρες πολλές μέχρις εδώ να φτάσω. Ευθύς την πόρτα ανοίξανε και είδαν ένα ξένο!.... -Πέρασε μέσα ξένε μου λίγο να ξαποστάσεις. Έχουμε ρόφημα ζεστό στο τζάκι μας να κάτσεις. -Ευχαριστώ σας έφερα κούτσουρα για το τζάκι. Γιατί είναι κρίμα στην παγωνιά μαζί τούτο το παιδάκι.

-Από πού έρχεσαι; -Από την Καισάρεια της Μικράς Ασίας. -Που πηγαίνεις; - Ταξιδεύω σε όλη την πατρίδα μας, μέχρι να φτάσω στο σχολείο μου. -Πας σχολείο; Ε τότε ξέρεις να μας πεις ένα τραγούδι. -Εγώ τραγούδια δεν ξέρω, γράμματα έμαθα -Ε! αν δεν ξέρεις γράμματα να μας πεις μία άλφα-βήτα! Από Α αρχίζει Αγάπη! Από Β η βοήθεια και η ψυχή που τη χαρίζει συναντάει την αλήθεια. Από Γ θες Γαλήνη, για το Δ δωρεά, για το Ε Ελπίδα να έχεις μέσα στην καρδιά!

-Μέσα σε πίτες βάλτε τα. Στους γείτονες μοιράστε τα. Κάθε ένας να πάρει αυτό που πρέπει και θα χει φλουριά στην τσέπη. Αυτό έκανα και εγώ στου Μοδέστου τον καιρό, που ήταν άρχοντας σκληρός και ζητούσε από τους ανθρώπους τα λεφτά τους και τους κόπους.... Έτσι από τα κλωνάρια επήρανε τα ολόχρυσα φλουριά και στους γειτόνους αποφάσισαν να δώσουν μερικά.

Έτσι τα πέντε αδέρφια μείνανε, μόνα μέσα στο σπίτι και προσπαθούσαν να παλεύουνε, την πείνα και τη λύπη! Μα όσο και να προσπάθησαν, τα τρόφιμα τελειώσαν Αντί για τρεις, μέρες εφτά, τραπέζι στο σπίτι στρώσαν…

Μια φορά κι έναν καιρό σε ένα ορεινό χωριό &nbsp;Ζούσε μια οικογένεια φτωχή που δεν είχε να τραφεί! Γι αυτό οι γονείς αποφασίσανε στην πόλη να κατέβουν, για να δουλέψουνε σκληρά και ύστερα να ανέβουν. Με δάκρυα φιλούσαν τα παιδιά και τ' αποχαιρετούσαν τ' αγκάλιαζαν, τα χάιδευαν και τα γλυκοκοιτούσαν. Και στους γειτόνους είπανε, να έχουνε το νου τους Και να προσέχουν τα παιδιά, σαν άνθρωπους δικούς τους!&nbsp;

Ευχαριστούμε το Βαγγέλη Ηλιόπουλο και τον εικονογράφο Νικόλα Ανδρικόπουλο, για το υπέροχο βιβλίο τους, με τον "δικό μας" αληθινό και Ελληνικό Άη Βασίλη, που τόσο έλειπε από την βιβλιογραφία μας! Τη διασκευή σε έμμετρη μορφή έκαναν οι νηπιαγωγοί Στουμπίδη Άννα και Μπασματζίδου Μαρία

Παράξενα τα ρούχα του. Λες από παλιό συρτάρι. Στη ζώνη του εκρέμονταν χαρτί και καλαμάρι. Συζήτηση ξεκίνησαν όλοι μαζί παρέα και πέρασε η ώρα τους όμορφα και ωραία. Τους είπε ότι έρχεται από την Καισαρεία και σπίτι σπίτι πάει, να δώσει ευλογία. Ο γέροντας τους έμαθε ευχές από την αλφαβήτα, αγάπη από το Α και θάρρος από Θ.

Μέρες πολλές περάσανε που έπιασε το χιόνι Παραμονή πρωτοχρονιάς νομίζω ξημερώνει.... -&nbsp;Ελάτε σήμερα νωρίς να πάμε στο κρεβάτι &nbsp;Γιατί δεν έχει ο μικρός να φάει απόψε κάτι. (Είπε η μεγαλύτερη αδερφή.) Ο Μικρός όμως το άκουσε και άρχισε να κλαίει και μέσα από τα δάκρυα συνέχισε να λέει: -&nbsp;Εγώ πεινώ και δεν μπορεί ο ύπνος να με πάρει. &nbsp;&nbsp;Στείλε Θεέ μου τη μαμά πίσω να ΄ρθει ως χάρη! -&nbsp;Κοιμήσου αγγελούδι μου. Ο Θεός θα βοηθήσει &nbsp;Και μες το καταχείμωνο, το σπίτι σας θα ανθίσει.&nbsp; Του έλεγαν οι υπόλοιπες οι αδερφές του οι μεγάλες και μυστικά προσεύχονταν να ρθούνε μέρες άλλες&nbsp;.......&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;

-Να σου πω κάτι; Μου λείπουν οι γονείς μου. Είπε ο μικρότερος από τα αδερφάκια ο Ιωάννης. -Θα 'ρθούνε γρήγορα θα το δεις...... -Τι είναι αυτό; Κοιτάξτε. (είπανε τα κορίτσια) Κρέμονται φλουριά. Να δώσουμε και στους γείτονές μας, που μας έφεραν φαΐ, λιγάκι από αυτά.

Marble

Σήμερα μαζευτήκαμε, φίλοι μου για να δούμε, τον ξεχασμένο Ελληνικό Άη Βασίλη να θυμηθούμε. Δεσπότης Άγιος ήτανε, εις στην Καππαδοκία, στα γράμματα ήταν Σοφός με αγάπη στα βιβλία. Λεφτά για κοινό να, ποτέ του δεν κρατούσε, και όπου υπήρχε άρρωστος ή φτωχός πάντα τον βοηθούσε. Με τη "Βασιλειάδα" που έχτισε, μάζεψε όλους τους γέρους. Τα ορφανά μικρά παιδιά και τους αναγκεμένος. Ο ίδιος τους εφρόντιζε και τους τακτοποιούσε, και ότι η ανάγκη είχανε αυτός κατανοούσε. Κόκκινο ράσο έβαζε. Που δίνει τη χαρά. Και στα παιδάκια μοίραζε δώρα και γλυκά.

Για αυτό μη το μπερδεύετε με το χοντρούλη γερό και πως οι έμποροι σκεφτήκανε, ούτε και εγώ δεν ξέρω! Ο δικός μας ο Άη Βασίλης είναι αληθινός και ότι καλό ζητήσετε το δίνει καθενός!!!

Και εκεί που το ραβδί ακούμπησε βλάστησανε κλαριά και πάνω τους εκρέμονταν του κόσμου τα καλά. - Ωωω! μα κοίτα! Το ραβδί σου βγάζει κλώνους και ανθίζει! Με μιας γεννιούνται πέρδικες και με αγαθά το σπίτι μας γεμίζει! -Τα δώρα μας! τα δώρα μας! Φωνάξαν τα παιδιά! Θα μείνεις κοντά μας; -Για λίγο. Γιατί με περιμένουν και αλλού. Επισκέπτομαι όσους με έχουν ανάγκη και κυρίως τα μικρά παιδιά.

ΤΕΛΟΣ

Name

Safari may block some audio or video from playing automatically and ‘read to me’ will skip these. You can configure this in Safari’s preferences.