Η Ηλέκτρα και η Λουλουδένια

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μία μέλισσα που την έλεγαν Ηλέκτρα, η οποία ήταν εργάτρια. Κάθε μέρα έβγαινε από την κυψέλη της και πήγαινε μαζί με τις άλλες μέλισσες εργάτριες να μαζέψουν νέκταρ και γύρη.

Η Ηλέκτρα είχε μία ιδιαιτερότητα, ήθελε να μαζεύει νέκταρ μόνο από ροζ λουλούδια, αυτό δεν το γνώριζαν οι άλλες μέλισσες, ήταν το μυστικό της Ηλέκτρας. η Ηλέκτρα μιλούσε στα ροζ λουλούδια και αυτές της μιλούσαν.

Η Ηλέκτρα είχε αποκτήσει και μία κολλητή φίλη, ροζ λουλούδι βέβαια και αυτή, την οποία την είχε ονομάσει Λουλουδένια.

Με τη Λουλουδένια περνούσε σχεδόν τη μισή της μέρα. Έπαιζαν, κουβέντιαζαν, γελούσαν κι έλεγαν χαζομάρες. Όταν βράδιαζε η Ηλέκτρα επέστρεφε στην κυψέλη της λίγο καθυστερημένα αλλά πάντα με το όμορφο χαμόγελό της, έπειθε τη βασίλισσα και έτσι η βασίλισσα τη συγχωρούσε.

Μια παράξενη μέρα ξεκίνησε για την Ηλέκτρα καθώς στη διαδρομή της προς την εργασία της, άρχισε μία ξαφνική μπόρα.

Η Ηλέκτρα πανικοβλήθηκε καθώς δεν έβρισκε την κολλητή της φίλη, τη Λουλουδένια. Ρωτούσε τα άλλα λουλούδια μήπως την είχαν δει. Καμιά όμως δεν την είχε δει καθώς είχε παντού πολύ ομίχλη και δεν μπορούσαν να δουν η μία την άλλη. Προχωρώντας η Ηλέκτρα απογοητευμένη επειδή κανένας δεν είχε δει τη Λουλουδένια, ξαφνικά ακούει μια τρομαγμένη φωνή να φωνάζει: Βοήθεια! Βοήθεια! Βοήθεια!

Ακολουθώντας τον ήχο, η Ηλέκτρα παρατηρεί ότι η Λουλουδένια ήταν αυτή που φώναζε για βοήθεια. Τη βρήκε ξαπλωμένη, διότι μια σταγόνα βροχής είχε πέσει πάνω της και την είχε τραυματίσει σ' ένα από τα πέταλά της.

Η Ηλέκτρα τη σήκωσε, της γιάτρεψε την πληγή, την καθησύχασε, διότι η Λουλουδένια είχε πανικοβληθεί γι' αυτό που της συνέβη.