Loading...
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΜΕΤΡΟΥΣΕ ΤΑ ΚΥΜΑΤΑΚαθισμένος στο ακροθαλάσσι, ένας άνθρωπος είχε βαλθεί να μετράει τα κύματα, με μεγάλη προσοχή. Όταν καμιά φορά έχανε το λογαριασμό, στενοχωριόταν, και η λύπη του ήταν μεγάλη. Τότε, φάνηκε ένας γλάρος που πέταξε κοντά του και του είπε:
- Άνθρωπε, αντί να στενοχωριέσαι γι’ αυτά που περάσανε, καλύτερα να προσέχεις και να μετράς αυτά που θα έρθουν.
Κάποιος μετρούσε τα κύματα
σιμά στ’ ακροθαλάσσι,
μα χάνει το λογαριασμό
κι έπεσε πια να σκάσει.
- Άνθρωπε, μη θρηνολογείς
γι’ αυτά που’ χουν περάσει,
κοίτα ο νους σου σ’ όσα έρθουν
το μέτρημα μη χάσει…
Επιμύθιο: Ο άνθρωπος δεν πρέπει να κάθεται και να κλαίει για τα περασμένα, αλλά να νοιάζεται για τα μελλοντικά.
Loading...
Ο ΚΟΡΑΚΑΣ ΚΑΙ Η ΑΛΕΠΟΥΈνας κόρακας άρπαξε κάποτε ένα κομμάτι τυρί και κάθισε σε ψηλό κλαδί να το φάει. Τον είδε η πονηρή η αλεπού και λιγουρεύτηκε τον μεζέ. Στάθηκε, λοιπόν, κάτω απ’ το δέντρο και άρχισε να παινεύει τον κόρακα. Τι όμορφος και τι μεγάλος που είναι, μόνο που δεν έχει καλή φωνή. Αυτός, για να δείξει πως έχει καλή φωνή, άνοιξε το στόμα και έκραξε δυνατά, αλλά του έπεσε το τυρί. Η αλεπού, αρπάζοντάς το, του είπε:
- Κόρακα, τα έχεις όλα. Φρόντισε μόνο να αποκτήσεις και μυαλό!
Κόρακα, θα σου ταίριαζε
και θρόνος βασιλιά,
έτσι κι από το στόμα σου
δεν έλειπε η μιλιά!...
Την άκουσε ο άμυαλος,
το στόμα του ανοίγει,
κι αυτή μασώντας το τυρί:
- Η γνώση είναι λίγη!...
Επιμύθιο: Δεν πρέπει να πιστεύουμε αυτούς που μας κολακεύουν και να γινόμαστε ανόητοι.