Το βιβλίο δημιουργήθηκε από τη συνεργασία των συντακτικών ομάδων του Δικτύου Σχολείων e-τύπος 

Διασχολική έρευνα για τον σχολικό εκφοβισμό

Ερώτηση 2η 50ο Γυμνάσιο Αθηνών

Οι μαθητές/τριες πιστεύουν κατά 50% ότι η χειρότερη μορφή σχολικού εκφοβισμού είναι ο σωματικός εκφοβισμός. Ακολουθεί με περίπου 30% ο κοινωνικός ενώ ο λεκτικός, ο διαδικτυακός και η βίαιη αρπαγή προσωπικών αντικειμένων ακολουθούν με χαμηλά ποσοστά. 

Ερώτηση 4η 4ο Γυμνάσιο Κοζάνης

Στην ερώτηση ποιοι πιστεύουν ότι πέφτουν θύματα σχολικού εκφοβισμού με βάση το φύλο, το 57,3 % των ερωτηθέντων μαθητών/ τριών απάντησαν ότι είναι τα αγόρια και ακολουθούν τα κορίτσια με ποσοστό 42,7 % . Αξίζει να σημειωθεί ότι δεν υπάρχει μεγάλη απόσταση στα ποσοστά και αποδεικνύεται ότι και τα δύο φύλα υφίστανται σχολικό εκφοβισμό με ένα μικρό προβάδισμα στα αγόρια που ανέρχεται στο 14,7 %.

Ερώτηση 6η 2ο Γυμνάσιο Σπάρτης

Στην ερώτηση αν έχει υπάρξει ο μαθητής/ η μαθήτρια&nbsp;θύμα/θύτης/παρατηρητής σε περιστατικό σχολικού εκφοβισμού, η πλειοψηφία όσων απάντησαν, δηλαδή 74% περίπου, έχουν βρεθεί ως αυτόπτες μάρτυρες και παρατηρητές σε ανάλογα επεισόδια. Ένα ποσοστό επίσης 23% περίπου απάντησαν με θάρρος πως έχουν υποστεί bullying, ενώ το 4% περίπου ομολόγησαν πως υπήρξαν θύτες.

Ενδεικτικές απαντήσεις

Ο σχολικός εκφοβισμός είναι ένα πολύ ευαίσθητο θέμα που δυστυχώς είναι δύσκολο να αντιμετωπιστεί. Παρ’ όλα αυτά θεωρώ πως υπάρχουν τρόποι για να μειωθεί. Αρχικά οι γονείς πρέπει να μαθαίνουν στα παιδιά από μικρή ηλικία για την σωστή συμπεριφορά στα αλλά παιδιά. Έπειτα το σχολείο δεν πρέπει να ξεχνά να υπενθυμίζει διαρκώς στους μαθητές για το που μπορούν να απευθυνθούν αλλά και να είναι πιο παρατηρητικό όσων αφορά την συμπεριφορά τον παιδιών. Και φυσικά να μην ξεχνά πως τέτοιου είδους ενημερώσεις πρέπει να γίνονται όλο τον χρόνο και όχι μόνο σε ειδικές περιστάσεις όπως η παγκόσμια ημέρα κατά της βίας.

ΠΡΕΠΕΙ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ,ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ,Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΝΑ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΙΞΟΥΝ ΕΝΕΡΓΟ ΡΟΛΟ ΣΤΗΝ ΕΞΑΛΕΙΨΗ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ ΑΥΤΟΥ.ΤΕΤΟΙΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ.ΕΠΟΧΗ ΠΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΡΟ:ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ.

Με την κατάλληλη επικοινωνία μεταξύ του θύματος και την οικογένειά του και το σχολείο, σωστή διαπαιδαγώγηση από το σπίτι για το θέμα του σεβασμού απέναντι στο συνάνθρωπο

Με βάση τις απαντήσεις των μαθητών/τριών στο τελευταίο ερώτημα εντοπίζουμε τις εξής λύσεις/προτάσεις για το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού: 1. Η πραγματοποίηση δράσεων σχετιζόμενων με το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού κατά την διάρκεια σχολικών προγραμμάτων. 2. Αυστηροί κανόνες και μηδενική ανοχή στο σχολικό εκφοβισμό τόσο από τους καθηγητές όσο τους μαθητές. 3. Προσφορά έμπρακτης βοήθειας στο θύμα και σε επίπεδο ψυχικής ενδυνάμωσης και ανθεκτικότητας. 4. Απομόνωση των θυτών και αυστηροποίηση των ποινών. 5. Ο ρόλος των καθηγητών θα πρέπει να είναι αλλαγμένος με αλλά λόγια οι καθηγητές θα πρέπει να είναι πιο κοντά στα παιδιά και να διατηρούν ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας. 6. Μιλά τώρα- η λύση στο φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού είναι να μιλάς. 2ο Γυμνάσιο Κομοτηνής

Στην έρευνα συμμετείχαν 586 μαθητές/τριες,&nbsp;εκ των οποίων   57,7% είναι&nbsp;κορίτσια&nbsp;και 42,3 % είναι&nbsp;αγόρια.

Ερώτηση 13η Δίκτυο Σχολείων e-τύπος

Πώς πιστεύετε ότι&nbsp;μπορεί να αντιμετωπιστεί&nbsp;αυτό το φαινόμενο; Να γράψετε με συντομία τη&nbsp;γνώμη σας. Στην ερώτηση που αφορά προτάσεις και λύσεις για την αντιμετώπιση του σχολικού εκφοβισμού, οι μαθητές/τριες έδωσαν ενδιαφέρουσες απαντήσεις που δείχνουν ότι είναι ευαισθητοποιημένοι στο θέμα και επιθυμούν όχι μόνο την αντιμετώπιση του φαινομένου αλλά και την πρόληψή του, κάνοντας συγκεκριμένες προτάσεις.

Οι μαθητές/τριες έδωσαν ενδιαφέρουσες απαντήσεις σχετικά με την αντιμετώπιση του σχολικού εκφοβισμού. Οι λύσεις επικεντρώνονται:&nbsp; στο θέμα της σωστής διαπαιδαγώγησης από την οικογένεια, στον ρόλο του σχολείου και των εκπαιδευτικών, στα εκπαιδευτικά προγράμματα και στις δράσεις , στην ανάγκη παρουσίας ειδικών στα σχολεία,&nbsp;όπως&nbsp;οι ψυχολόγοι, στον ενεργό ρόλο του παρατηρητή, στην ενίσχυση της αποδοχής του διαφορετικού και στην υποχρέωση της καταγγελίας αλλά και τιμωρίας τέτοιων φαινομένων. 1ο Γυμνάσιο Ελευθερίου - Κορδελιού

5ο Πρότυπο Γυμνάσιο Χαλκίδας

Με δράσεις πάνω στον σχολικό εκφοβισμό και πιο συγκεκριμένα μιλώντας τα θύματα  για την εμπειρία τους σε αυτόν το θέμα. 

Να στρέψουν την προσοχή και να κάνουν διάλογο γονείς και καθηγητές με τα παιδιά.

Οι νέοι θα πρέπει να μάθουν να δρουν συλλογικά, σεβόμενοι ο ένας τον άλλον. Για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο απαραίτητη είναι η βαθύτερη καλλιέργεια τους τόσο από το οικογενειακό όσο και από το σχολικό περιβάλλον.

Κατά τη γνώμη μου θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί ο σχολικός εκφοβισμός αν λαμβάναμε πιο αυστηρά μέτρα.

Αν ενωθούμε όλοι και σταθούμε ενωμένοι απέναντι στους θύτες σχολικού εκφοβισμού.

Δίκτυο σχολείων e-τύπος&nbsp; Διασχολική έρευνα για τον σχολικό εκφοβισμό

Το ερωτηματολόγιο διαμορφώθηκε με βάση τις ερωτήσεις από την Πανελλήνια έρευνα για την ενδοσχολική βία και τον εκφοβισμό στην Πρωτοβάθμια και τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων. Η φόρμα μοιράστηκε διαδικτυακά &nbsp;και συμπληρώθηκε προαιρετικά από τα μέλη των συντακτικών ομάδων αλλά και από άλλους μαθητές /τριες των σχολείων. Στόχος της έρευνας ήταν να διερευνήσει : <ul><li>τις αντιλήψεις των μαθητών για το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού</li><li>τα είδη του σχολικού εκφοβισμού</li><li>τον ρόλο του θύτη, του θύματος και του παρατηρητή</li><li>τους τρόπους αντιμετώπισης </li></ul>

Ερώτηση 7η 2ο Γυμνάσιο Ωραιοκάστρου

Σχεδόν το 50% των ερωτηθέντων μαθητών&nbsp;πιστεύει ότι η αιτία για την άσκηση βίας από έναν έφηβο στον χώρο του σχολείου είναι&nbsp;οι άσχημες καταστάσεις&nbsp;που βιώνει&nbsp; στο σπίτι. Μικρότερο ποσοστό μαθητών , που αποτελεί το 20,5% του συνόλου, αιτιολογεί τη συγκεκριμένη&nbsp;συμπεριφορά με&nbsp; την αυξημένη σωματική διάπλαση που δίνει&nbsp; &nbsp;την αίσθηση της υπεροχής ως προς την σωματική δύναμη.&nbsp; Μικρή διαφορά υπάρχει&nbsp;ανάμεσα στις απαντήσεις για πρώην θύματα σχολικού εκφοβισμού (15%) και για μαθητές που&nbsp; χαίρουν&nbsp; της αποδοχής των συμμαθητών&nbsp;τους και πιστεύουν πως&nbsp; όποια πράξη και να κάνουν θα είναι αρεστή από το&nbsp; σχολικό περιβάλλον ακόμη και αν αυτή είναι&nbsp;κατακριτέα (16%).&nbsp;

Ερώτηση 5η 2ο Γυμνάσιο Κομοτηνής

Με βάση τις απαντήσεις ένας μαθητής θα γίνει θύμα σχολικού εκφοβισμού κυρίως λόγω της εμφάνισής του (ποσοστό σχεδόν 70%). Ακολουθεί η καταγωγή με αρκετά χαμηλότερο ποσοστό (20,4%).

Πιστεύω πως μπορεί να σταματήσει, εάν γίνονται διάφορα προγράμματα για την ψυχική υγεία των μαθητών με τη βοήθεια ειδικών οι οποίοι γνωρίζουν ή παρευρίσκονταν ή δέχονταν εκφοβισμό

Πιστεύω πως μπορεί να αντιμετωπιστεί αυτό το φαινόμενο με κάποιους/ες παιδοψυχολόγους.

Πιστεύω ότι το φαινόμενο μπορεί να αντιμετωπιστεί εάν γίνει συνειδητοποιητό στους νέους και πιο συγκεκριμένα στα θύματα ότι δεν πρέπει να φοβούνται ούτε τους θύτες αλλά ούτε το να απευθυνθούν σε κάποιον μεγαλύτερο. Έτσι και θα γίνει γνωστό στους καθηγητές και στους γονείς το άσχημο αυτό περιστατικό, αλλά και θα μπορέσει το σχολείο να περιορίσει τέτοιου είδους συμπεριφορές ευκολότερα, καθώς δεν θα βρίσκεται σε άγνοια σε σχέση με το πρόβλημα.

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ <ul><li>Εισαγωγή</li></ul> <ul><li>Έρευνα (Ερωτηματολόγιο - Απαντήσεις)</li></ul> <ul><li>Προτάσεις - λύσεις των μαθητών/τριών για τον σχολικό εκφοβισμό</li></ul> <ul><li>Εικαστικές δημιουργίες μαθητών/τριών του Δικτύου Σχολείων e-τύπος</li></ul>

Ερώτηση 3η 5ο Πρότυπο Γυμνάσιο Χαλκίδας

Στην ερώτηση: "Ποια&nbsp; είναι η πιο συχνή μορφή σχολικού εκφοβισμού που παρατηρείτε στο χώρο του σχολείου&nbsp; σας;" ένα μεγάλο ποσοστό 70% απάντησε ότι είναι ο λεκτικός εκφοβισμός ενώ ένα μικρότερο ποσοστό 17,7% απάντησε ο κοινωνικός εκφοβισμός όπως απομόνωση – κοροϊδία μαθητών από όλη την τάξη.

Προτάσεις μαθητών/τριών για την αντιμετώπιση του σχολικού εκφοβισμού

Η εξάλειψη της σχολικής βίας είναι μια πολύπλοκη και πολυδιάστατη πρόκληση, αλλά υπάρχουν μερικά βήματα που μπορούν να ληφθούν για να βελτιωθεί η κατάσταση: Ενημέρωση και ευαισθητοποίηση: Εκπαίδευση των μαθητών, του προσωπικού και των γονέων σχετικά με τις επιπτώσεις της βίας και των συνεπειών της για το άτομο και την κοινότητα. Δημιουργία ασφαλών περιβαλλόντων: Ενθάρρυνση των σχολικών αρχών και του προσωπικού να δημιουργήσουν περιβάλλοντα που προάγουν τον σεβασμό, τη συμπόνια και την αμοιβαία συνεργασία. Ενίσχυση της ψυχοκοινωνικής υποστήριξης: Παροχή πρόσβασης σε ψυχολογικές και κοινωνικές υπηρεσίες υποστήριξης για τους μαθητές που αντιμετωπίζουν τη βία ή έχουν ανάγκες ψυχοκοινωνικής υποστήριξης. Επίκουρηση και κατάρτιση του προσωπικού: Παροχή εκπαιδεύσεων και εργαλείων για τους εκπαιδευτικούς και το προσωπικό του σχολείου για τη διαχείριση των συμπεριφορικών προβλημάτων και την αντιμετώπιση της βίας. Ενθάρρυνση της επικοινωνίας και της ανοιχτής συζήτησης: Δημιουργία μηχανισμών όπου οι μαθητές να μπορούν να εκφράζουν τις ανησυχίες τους και να αναφέρουν περιστατικά βίας με ασφάλεια και εμπιστοσύνη. Αυτά τα μέτρα δεν είναι μοναδικά και μπορεί να χρειαστεί να προσαρμοστούν στις συγκεκριμένες ανάγκες και πραγματικότητες κάθε σχολείου και κοινότητας.

Με ενημέρωση τόσο των μαθητών όσο και των γονέων κατάργηση στερεοτύπων κυρίως από το οικογενειακό περιβάλλον.

Με συμβουλευτική και ψυχολογική παρέμβαση παράλληλα στο οικογενειακό περιβάλλον και εκπαιδευτικό περιβάλλον.

Ο θύτης πρέπει να εκφράζει τα συναισθήματά &nbsp;του και να μιλάει για τα προβλήματά του ώστε να μην ξεσπάει σε αλλους. Ταυτόχρονα το θύμα πρέπει να μιλήσει σε καποιον που εμπιστεύεται.

ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΛΥΣΟΥΝ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ ΧΩΡΙΣ ΒΟΗΘΕΙΑ. Για να αντιμετωπίσει το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού πρέπει να μιλήσει σε κάποιον μεγαλύτερο του όπως ο γονέας ή σε καθηγητές . &nbsp;

Ερώτηση 11η 2ο ΓΕΛ Ελευθερίου - Κορδελιού

Οι μαθητές στην πλειονότητά τους πιστεύουν ότι η λύση στο πρόβλημα είναι η καλή επικοινωνία με τους γονείς τους. Μικρότερος αριθμός μαθητών επιλέγει να απευθυνθεί στους καθηγητές. Ελάχιστοι θα προσπαθήσουν να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους, ή με τη βοήθεια των φίλων τους ή της αστυνομίας

Οι αιτίες της βίας από κάποια παιδιά ποικίλουν και οι συμμετέχοντες στην έρευνα τις εντόπισαν στο οικογενειακό περιβάλλον, σε προηγούμενη θυματοποίησή τους, στην αίσθηση ότι έχουν μεγάλη σωματική δύναμη και στη δημοφιλία τους. Λαμβάνοντας υπ’ όψιν τα παραπάνω, η βία μπορεί να περιοριστεί εάν τα παιδιά που ζουν σε άσχημες οικογενειακές συνθήκες αναζητήσουν βοήθεια από ειδικές δομές ή οργανισμούς. Αρχικά θα πρέπει να στραφούν στο σχολείο ή σε ενήλικες που εμπιστεύονται, προκειμένου να εκθέσουν το πρόβλημα και έπειτα να αναζητηθεί λύση υπεύθυνα και οργανωμένα. Εάν η αιτία της άσκησης βίας είναι ότι οι ίδιοι οι θύτες υπήρξαν στο παρελθόν θύματα, τότε η λύση πιθανότατα να είναι πάλι η αναζήτηση βοήθειας από κάποιον ειδικό. Είναι πιθανό η βία που βίωσαν να είχε αρνητικές επιπτώσεις στον ψυχισμό τους και να προσπαθούν να ξεπεράσουν το ψυχικό τους τραύμα ασκώντας και οι ίδιοι/ες βία. Σε περίπτωση που οι θύτες ασκούν βία εκμεταλλευόμενοι/ες τη σωματική τους δύναμη, τότε θα πρέπει μέσω της συζήτησης με εκπαιδευτικούς, γονείς και ψυχολόγους να συνειδητοποιήσουν ότι θα πρέπει να αξιοποιήσουν τη δύναμη αυτή δημιουργικά, κάνοντας κάποιο άθλημα ή κάποια κοινωνική εργασία. Τέλος, αν οι θύτες θεωρούν ότι μπορούν να ασκούν βία επειδή είναι δημοφιλείς και αυτό δικαιολογεί οποιαδήποτε πράξη τους, θα πρέπει να καταλάβουν ότι όλες οι αξιόποινες πράξεις έχουν συνέπειες ανεξάρτητα από το ποιος είναι και πόσο δημοφιλής είναι αυτός που τις κάνει. 2ο Γυμνάσιο Ωραιοκάστρου

Να μην κρίνεις το άλλον για το πώς είναι η εξωτερική του εμφάνιση , η καταγωγή του ή η οικονομική κατάσταση της οικογένειάς του.

Επειδή η θύτες που δημιουργούν το σχολικό εκφοβισμό δεν ανήκουν στην ίδια περίπτωση, άρα θα πρέπει να δούμε από πια αίτια κάποιος γίνεται θύτης και να βρούμε λύση σε αυτήν την αιτία.

Να δίνεται η απαραίτητη προσοχή στις πρώτες ενδείξεις σχολικού εκφοβισμού που μπορεί να θεωρούνται ασήμαντες πριν το φαινόμενο πάρει μεγαλύτερες διαστάσεις

Μέσω της παιδείας που ξεκινάει από το σπίτι. Αν δεν εξαλειφθούν οι βίαιες συμπεριφορές στο σπίτι και οι συγκρούσεις, δεν πρόκειται να υπάρξει αλλαγή

1ο Γυμνάσιο Βέροιας

Οι μαθητές και οι μαθήτριες που συμμετείχαν στην έρευνα ανέδειξαν τον καίριο ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει το σχολείο στην αντιμετώπιση ή την περιστολή του φαινομένου του σχολικού εκφοβισμού. Προτείνοντας ως μέτρα τη συνεργασία σχολείου και ειδικών, την επιμόρφωση εκπαιδευτικών και την υλοποίηση δράσεων κατά του σχολικού εκφοβισμού από την εκπαιδευτική κοινότητα αναδεικνύουν την ευθύνη που έχει το σχολείο. Ενδεχομένως, μέσα στο πλαίσιο της σχολικής ζωής οι ίδιοι οι μαθητές μπορούν να διαδραματίσουν ουσιαστικό ρόλο αναλαμβάνοντας το έργο του "διαμεσολαβητή" μεταξύ των συμμαθητών που συγκρούονται. Προς αυτήν την κατεύθυνση θα μπορούσε να βοηθήσει η υλοποίηση προγραμμάτων διαμεσολάβησης στις σχολικές μονάδες! Άλλωστε, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως όταν οι ίδιοι οι μαθητές εμπλέκονται ενεργά σε ζητήματα που τους απασχολούν κατορθώνουν με δημιουργικό τρόπο να βρίσκουν λύσεις! 1ο Γυμνάσιο Βέροιας

Ερώτηση 1η 1ο Γυμνάσιο Ελευθερίου - Κορδελιού

Οι περισσότεροι μαθητές απαντούν ότι δεν συμφωνούν με τέτοια φαινόμενα ενώ&nbsp;με μικρότερο ποσοστό ακολουθεί η απάντηση&nbsp;«το φαινόμενο αυτό μου προκαλεί φόβο». Υπάρχει και ένα μικρό ποσοστό που δηλώνει ότι δεν τον ενδιαφέρει το φαινόμενο.

50ο Γυμνάσιο Αθηνών

Ερώτηση 10η ΓΕΛ Χορτιάτη

Ενθαρρυντικό είναι το μήνυμα της έρευνας σχετικά με την ανάληψη δράσης σε περίπτωση που μια εκφοβιστική συμπεριφορά έχει θεατές στον σχολικό χώρο. Στο σχετικό ερώτημα λίγοι μαθητές θα επέλεγαν, όπως φαίνεται, να απομακρυνθούν από τον χώρο του περιστατικού (4,1%) και ελάχιστοι απάντησαν ότι θα έμεναν αμέτοχοι (3,4%). Το μεγαλύτερο ποσοστό (71,7%) των μαθητών θεωρεί ότι πρέπει να καλέσει βοήθεια. Επίσης, από τις απαντήσεις προκύπτει ότι μικρό ποσοστό πιστεύει ότι ο ίδιος ο μάρτυρας οφείλει να προσπαθήσει να βοηθήσει το θύμα (20,8%).

Τα γραφήματα 1 και 2 δείχνουν τα ποσοστά συμμετοχής των συνεργαζόμενων&nbsp;σχολείων.

Όσον αφορά την τελευταία ερώτηση που ζητείται από τους μαθητές/τριες να αναπτύξουν εν συντομία πώς πιστεύουν ότι μπορεί να αντιμετωπιστεί το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού, οι απαντήσεις που μας έκαναν ιδιαίτερα εντύπωση είναι αυτές που προτείνουν ως λύση την ύπαρξη στα σχολεία ειδικών, δηλαδή ψυχολόγων ή σχολικών συμβούλων ή κοινωνικών λειτουργών για την αντιμετώπιση αυτού του σοβαρού προβλήματος. Οι μαθητές/τριες έχουν εξοικειωθεί με τη σημασία ύπαρξης αυτών των ειδικοτήτων στα σχολεία και ότι ένα τόσο φλέγον ζήτημα απαιτεί ειδικό χειρισμό και γνώσεις που δεν μπορεί να το διαχειριστεί ένας εκπαιδευτικός χωρίς ειδική κατάρτιση επί του θέματος. Επίσης, το γεγονός ότι πολλές απαντήσεις και γνώμες αναφέρονται στη σωστή συμπεριφορά και τον σεβασμό στον άλλο που απορρέει από την οικογένεια, μας δείχνει πόσο ώριμα και συνειδητοποιημένα είναι τα παιδιά υποδεικνύοντας μας ότι αυτή μαθαίνεται και καλλιεργείται αρχικά από το σπίτι και τους γονείς. 4ο Γυμνάσιο Κοζάνης

Όσον αφορά την τελευταία ερώτηση, οι μαθητές μας προτείνουν κατά ένα μεγάλο ποσοστό τα παιδιά να μιλάνε στους γονείς τους ή τουλάχιστον σε κάποιον μεγαλύτερο. Επίσης, πολύ βάρος δίνουν στο να μεγαλώνουν οι γονείς πιο σωστά τα παιδιά τους, να τους μαθαίνουν για τις ηθικές αξίες, τον σεβασμό και γενικότερα να συμπεριφέρονται σωστά! 50ο Γυμνάσιο Αθηνών

Να υπερασπιζόμαστε τους εαυτούς μας και τους συνανθρώπους μας. Να μην ενοχλούμε τους άλλους για να καλύψουμε τα κόμπλεξ μας. Μόλις δούμε να γίνεται αυτό το φαινόμενο να βοηθήσουμε και αν χειροτερέψει να καλέσουμε ενήλικα.

Όλοι πρέπει να σταματήσουν τον σχολικό εκφοβισμό. Μπορούν να βοηθηθούν από έναν ψυχολόγο ή μια κοινωνική λειτουργό. Πρέπει να δοθεί βοήθεια και στα στους θύτες αλλά και στα θύματα.

Το φαινόμενο αυτό μπορεί να αντιμετωπιστεί με τη βοήθεια των νόμων και της αστυνομίας.

Αν τα παιδιά μπορέσουν να βοηθήσουν τον εαυτό τους, να αντιμετωπίσουν τις δύσκολες καταστάσεις.

Οι μαθητές δίνουν ιδιαίτερη έμφαση στην ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των ίδιων, του εκπαιδευτικού προσωπικού και των γονέων σχετικά με τις επιπτώσεις της βίας και των συνεπειών της για το άτομο και την κοινότητα. Επίσης, όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν, χρειάζεται "Ενθάρρυνση των σχολικών αρχών και του προσωπικού να δημιουργήσουν περιβάλλοντα που προάγουν τον σεβασμό, τη συμπόνια και την αμοιβαία συνεργασία" αλλά και "Παροχή εκπαιδεύσεων και εργαλείων για τους εκπαιδευτικούς και το προσωπικό του σχολείου για τη διαχείριση των προβλημάτων συμπεριφοράς και την αντιμετώπιση της βίας". Οι συμμετέχοντες στην έρευνα ζητούν να δημιουργηθούν οι μηχανισμοί εκείνοι που θα διασφαλίζουν ότι οι μαθητές "μπορούν να εκφράζουν τις ανησυχίες τους και να αναφέρουν περιστατικά βίας με ασφάλεια και εμπιστοσύνη". ΓΕΛ Χορτιάτη

Κατερίνα Λαλαϊτά - 1ο Γυμνάσιο Ελευθερίου - Κορδελιού

Τα σχολεία που συμμετείχαν στην έρευνα είναι τα εξής: <ul><li>1ο&nbsp;Γυμνάσιο Ελευθερίου- Κορδελιού</li></ul> <ul><li>50ο&nbsp;Γυμνάσιο Αθηνών</li></ul> <ul><li>5ο&nbsp;Πρότυπο Γυμνάσιο Χαλκίδας</li></ul> <ul><li>4ο&nbsp;Γυμνάσιο Κοζάνης</li></ul> <ul><li>2ο&nbsp;Γυμνάσιο Κομοτηνής</li></ul> <ul><li>2ο&nbsp;Γυμνάσιο Σπάρτης</li></ul> <ul><li>2ο&nbsp;Γυμνάσιο Ωραιοκάστρου</li></ul> <ul><li>1ο&nbsp;Γυμνάσιο Βέροιας</li></ul> <ul><li>ΕΝΕΕΓΥΛ Αργολίδας</li></ul> <ul><li>ΓΕΛ Χορτιάτη</li></ul> <ul><li>2ο&nbsp;ΓΕΛ Ελευθερίου –Κορδελιού</li></ul>

2ο Γυμνάσιο Ωραιοκάστρου

Η παιδεία και η αγωγή την οποία λαμβάνουν τα παιδιά είναι καταλυτική.Με την εκπαίδευση στην σωστή συμπεριφορά , στον υγιή τρόπο σκέψης όπου τα παιδιά θα μάθουν να σκέφτονται τις συνέπειες των πράξεών τους και τέλος να απαλλαγούν τα παιδιά από στερεότυπα, προκαταλήψεις και ζηλοφθονίες .

Να ευαισθητοποιηθεί η οικογένεια, να υπάρξει σωστότερη αντιμετώπιση από τους καθηγητές/δασκάλους και να γίνουν περισσότερες ομιλίες στα σχολεία. 

Πιστεύω πως πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή από τους εκπαιδευτικούς σε χώρους του σχολείου και φυσικά στο διαδίκτυο.

Να μάθουν οι άνθρωποι να υποδέχονται την διαφορετικότητα ενός ανθρώπου.

Το Δίκτυο Σχολείων e-τύπος είναι ένα δίκτυο σχολείων από διάφορες πόλεις της Ελλάδας με κοινό άξονα την έκδοση ψηφιακών μαθητικών εντύπων (εφημερίδες/περιοδικά). Στόχος του δικτύου είναι η εξωστρέφεια, η επικοινωνία, η ανταλλαγή καλών πρακτικών, η σύμπραξη, η διάδραση, η δημιουργικότητα. Τα σχολεία που συμμετέχουν στο Δίκτυο είναι τα εξής: 1ο Γυμνάσιο Ελευθερίου – Κορδελιού Θεσσαλονίκης, 50o Γυμνάσιο Αθήνας, 5ο Πρότυπο Γυμνάσιο Χαλκίδας,4ο Γυμνάσιο Κοζάνης, Ενιαίο Ειδικό Επαγγελματικό Γυμνάσιο – Λύκειο (ΕΝ.Ε.Ε.ΓΥ.-Λ) Αργολίδας, 2ο Γυμνάσιο Σπάρτης, 2ο Γυμνάσιο Ωραιοκάστρου, 2ο Γυμνάσιο Κομοτηνής, 1ο Γυμνάσιο Βέροιας, Γενικό Λύκειο Χορτιάτη, 2ο Γενικό Λύκειο Ελευθερίου – Κορδελιού

Ελευθεριάδου Αφροδίτη - 2ο ΓΕΛ Ελευθερίου - Κορδελιού

Καλό θα ήταν το άτομο που δέχεται εκφοβισμό αρχικά να αναγνωρίσει αν πρόκειται για πλάκα ή αν είναι όντως εκφοβισμός, και στη συνέχεια, αν ο θύτης/ες επιμένει θα μπορούσε να μιλήσει σε κάποιον εκπαιδευτικό για το πρόβλημά του ή στους φίλους/ συγγενείς του. Από την άλλη ο θύτες επίσης, θα πρέπει να καταλάβουν τι είναι η πλάκα και τι ο εκφοβισμός και να βάλουν κάποια όρια στον εαυτό τους αλλά και να βάλουν τον εαυτό τους στη θέση του θύματος. Οι παρατηρητές καλό θα ήταν επίσης να μιλήσουν εκ μέρους του άλλου παιδιού για το θέμα που απασχολεί κάποιον. Θα μπορούσαν να πάρουν το μέρος του θύματος ή να μιλήσουν στον θύτη για το πώς νιώθει. 2ο Γυμνάσιο Σπάρτης

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Σχολικού Εκφοβισμού το&nbsp;Δίκτυο σχολείων μαθητικών εντύπων e-τύπος, το οποίο αποτελείται από τις συντακτικές ομάδες έντεκα σχολείων από διάφορες πόλεις της Ελλάδας, πραγματοποίησε διαδικτυακή έρευνα για το κοινωνικό φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού.

2ο Γυμνάσιο Κομοτηνής

Στην ερώτηση πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τον σχολικό εκφοβισμό οι μαθητές/τριες που συμμετείχαν πρότειναν ως λύσεις τα εξής: -	Να μιλάμε σε γονείς και εκπαιδευτικούς -	Να βοηθάμε έναν συμμαθητή μας που μπορεί να του μιλάνε άσχημα ή να του συμπεριφέρονται άσχημα. -	Να υπάρχουν συνέπειες για τον μαθητή που ασκεί βία. -	Να γίνονται στα σχολεία και στην τοπική κοινωνία ΔΡΑΣΕΙΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΒΙΑΣ όπως για παράδειγμα ενημέρωση, ομαδικά παιχνίδια που να μας διδάσκουν τον σεβασμό, να αποδεχόμαστε ο ένας τον άλλον, να μπαίνουμε στη θέση του άλλου. -	Να μαθαίνουμε τρόπους στα σχολεία ώστε να ηρεμούμε και να χαλαρώνουμε και να μην βγάζουμε τα νεύρα μας με άσχημο τρόπο. Εμείς οι μαθητές της Γ΄Λυκείου του ΕΝ.Ε.Ε.ΓΥ.-Λ. Αργολίδας στέλνουμε το μήνυμα: Όλοι μαζί είμαστε πιο δυνατοί!!!

Πετρίδου Διαλεχτή - ΓΕΛ Χορτιάτη

Να ευαισθητοποιηθεί η οικογένεια, να υπάρξει σωστότερη αντιμετώπιση από τους καθηγητές/δασκάλους και να γίνουν περισσότερες ομιλίες στα σχολεία που να μιλάνε στα παιδιά.

Να υπάρχει ενημέρωση από το σχολείο στα παιδιά για το σχολικό εκφοβισμό και να μην μένει το σχολειο αμέτοχο σε τέτοια συμβάντα. Να υπάρχει συνεργασία μαθητών καθηγητών και γονιών .

Μπορεί να αντιμετωπιστεί τιμωρώντας τους νταήδες, με αποβολή και επίπληξη. Μπορεί επίσης να αντιμετωπιστεί με την ενημέρωση των γονέων και των δύο πλευρών.

Στα σχολεία οι καθηγητές θα πρέπει να αφιερώνουν κάποιες διδακτικές ώρες, ώστε να εξηγούν στα παιδιά το κακό που προκαλεί ο σχολικός εκφοβισμός στις ψυχές των παιδιών και στη ζωή τους γενικά . Τέλος κάθε σχολείο πρέπει να λάβει τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας .

Ερώτηση 9η ΕΝΕΕΓΥΛ Αργολίδας

Σύμφωνα με τις απαντήσεις οι αυτόπτες μάρτυρες φαίνεται ότι μένουν αμέτοχοι (ποσοστό 42,8% ) ή γελάνε (ποσοστό 31,7%) ενώ ακολουθούν με μικρά ποσοστά οι απαντήσεις «απομακρύνονται» ,  «ζητούν βοήθεια» και «εμπλέκονται στο επεισόδιο».

Βασιλεία Γ2 - 2ο Γυμνάσιο Κομοτηνής

Οι μαθητές/τριες προτείνουν ως λύση στο φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού να μην κρίνει κανείς το άλλον για το πώς είναι η εξωτερική του εμφάνιση, η καταγωγή του ή η οικονομική κατάσταση της οικογένειάς του. Ακόμη καλύτερα, να ερευνήσουμε ποια είναι τα αίτια που δημιουργούν το θύτη ή το θύμα.&nbsp; 2ο ΓΕΛ Ελευθερίου - Κορδελιού

Στην ερώτηση: Πώς πιστεύετε ότι &nbsp;μπορεί να αντιμετωπιστεί&nbsp; αυτό το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού; Να γράψετε με συντομία τη&nbsp; γνώμη σας.&nbsp; 1. Πάντοτε θα υπάρχουν μαθητές που θα ασκούν σωματική ή λεκτική βία. Σκοπός όμως είναι να περιοριστεί το φαινόμενο, ίσως με την βοήθεια τον καθηγητών - π.χ.να οργανωθούν διάφορες δράσεις κατά της βίας, ή ακόμα και να ενημερωθούν οι μαθητές για το φαινόμενο (τρόπους να προστατευτούν, πως να δράσουν σε περίπτωση που κάποιος είναι θύμα σχολικής βίας, τι να κάνουν εάν οι ίδιοι είναι το θύμα). 2. Πιστεύω ότι ένας καλός τρόπος αντιμετώπισης του σχολικού εκφοβισμού είναι η οργάνωση διαφόρων ομιλιών-συσκέψεων στο σχολείο με σκοπό την ενημέρωση των μαθητών από έναν ειδικό για τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει ο σχολικός εκφοβισμός τόσο στους θύτες όσο και στα θύματα, ενώ ακόμη μια αποτελεσματική λύση μπορεί να είναι η συγκέντρωση των μαθητών στο σχολείο με σκοπό να συνεργαστούν σε ποικίλες δραστηριότητες οι οποίες περνούν μηνύματα κατά της σχολικής βίας. 5ο Πρότυπο Γυμνάσιο Χαλκίδας

Στην ερώτηση: «Πώς πιστεύετε ότι&nbsp;μπορεί να αντιμετωπιστεί&nbsp;αυτό το φαινόμενο; Να γράψετε με συντομία τη&nbsp;γνώμη σας.»&nbsp;υπάρχουν δύο αξιοσημείωτες απαντήσεις&nbsp;μαθητριών&nbsp;του&nbsp;2ου Γυμνασίου Σπάρτης, οι εξής: Το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί εάν λαμβάνονταν τα κατάλληλα μέτρα. Αρχικά όμως, αυτό που θα έπρεπε όλοι να καταλάβουν είναι πως όλοι είμαστε ίσοι, αλλά και να προσπαθήσουμε να βάλουμε τον εαυτό μας στην θέση εκείνων των παιδιών που έχουν υπάρξει θύματα σχολικού εκφοβισμού και να τα υποστηρίξουμε. Επιπρόσθετα, καλό θα ήταν οι γονείς να προσπαθούσαν να διαμορφώσουν ένα περιβάλλον κατάλληλο για τα παιδιά τους, γιατί οι περισσότεροι θύτες δεν είναι παρά παιδιά που ακολουθούν το πρότυπο των γονιών τους, το οποίο μπορεί να τα οδηγήσει στο να φέρονται άσχημα σε άλλα παιδιά, εφόσον παραδειγματίζονται από την συμπεριφορά των γονιών τους. 2ο Γυμνάσιο Σπάρτης

Ερώτηση 12η 4ο Γυμνάσιο Κοζάνης

Σε ένα από τα πιο καίρια ερωτήματα της έρευνας οι περισσότεροι μαθητές και μαθήτριες πιστεύουν ότι μπορεί να σταματήσει το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού σε ποσοστό 56,3% , ενώ το 43,7% είναι αρνητικό. Και πάλι οι διαφορές ανάμεσα στο Ναι και στο Όχι δεν είναι μεγάλες καθώς το ποσοστό ανέρχεται στο 12, 6%.

Ερώτηση 8η 1ο Γυμνάσιο Βέροιας

Αναφορικά με τα συναισθήματα που βιώνουν τα παιδιά -θύματα του σχολικού εκφοβισμού το μεγαλύτερο ποσοστό (32,3%) δήλωσε ότι αισθάνεται κατάθλιψη. Εξίσου σημαντικό είναι και το ποσοστό των μαθητών που αισθάνονται φόβο (30,5%). Αξιοσημείωτο στοιχείο αποτελεί το γεγονός ότι το 25,8% των μαθητών και μαθητριών που υφίστανται εκφοβισμό πλημμυρίζονται από ενοχές. Τέλος, το 11,4% των μαθητών δήλωσε ότι τα παιδιά -θύματα αισθάνονται λύπη.&nbsp;

Αθηνά Βασιλειάδου - 1ο Γυμνάσιο Ελευθερίου - Κορδελιού

Πιστεύω ότι μπορεί να αντιμετωπιστεί με περισσότερες και αυστηρότερες τιμωρίες για τα παιδιά που ασκούν βία σε οποιοδήποτε είδος και με επέμβαση σχολικής λειτουργού και ψυχολόγου συχνότερα στα σχολεία για ενημέρωση σχετικά με αυτό το θέμα.

Αλλαγές στο εκπαιδευτικό σύστημα!!!!!! 1.Να μην αναγκάζονται τα παιδιά να συμμετέχουν σε καταστάσεις που μπορεί να τους εκθέσουν και να δώσουν αφορμές. 2. Αυστηρότερες ποινές σε όποιους ασκούν εκφοβισμό. 3. Να μιλά όποιος δέχεται εκφοβισμό, δηλαδή να μπορούν να μιλήσουν σε καθηγητές για βοήθεια, να νιώθουν άνεση. 4. Καλύτερη ενημέρωση των μαθητών για το θέμα του σχολικού εκφοβισμό. 5. Κάποιος τρόπος υποβολής ανώνυμων καταγγελιών στο σχολίκο περιβάλλον. 6. Ευαισθητοποίηση των καθηγητών.

Το γράφημα δείχνει τη συμμετοχή των τάξεων Γυμνασίων και Λυκείων.&nbsp;Το μεγαλύτερο  ποσοστό συμμετοχής προέρχεται από τις τρεις τάξεις του Γυμνασίου.

Name

Safari may block some audio or video from playing automatically and ‘read to me’ will skip these. You can configure this in Safari’s preferences.