H ΝΑΥΜΑΧΙΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ 
29 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1824

2ο Γυμνάσιο Καλύμνου
τμήμα Γ'1

Loading...

Loading...

Η Ναυμαχία του Γέροντα  ήταν η μεγαλύτερη ναυμαχία που έγινε στη διάρκεια της επανάστασης του 1821,στις 28- 29 Αυγούστου του 1824, στον κόλπο του Γέροντα της Μ.Ασίας απέναντι από τη Λέρο,και συγκεκριμένα ανάμεσα στα Πεζώντα Καλύμνου, στο Γαϊδουρονήσι, τους Αγίους Αποστόλους και στα Τσατάλια της Μ. Ασίας

Loading...

Η ναυμαχία έληξε με μεγάλη νίκη των Ελλήνων εναντίον του συνασπισμένου τουρκοαιγυπτιακού στόλου.Πάνω από250 πλοία τουρκικά, αιγυπτιακά, αλγερινά και τυνησιακά,με 2500 πυροβόλα ενάντια σε 70περίπου ελληνικά, με 800 μόνο πυροβόλα. Σε αυτή την ιστορική ναυμαχία πήραν μέρος όλοι οι τολμηροί και γενναίοι ναυμάχοι της θάλασσας: Ανδρέας Μιαούλης, ο οποίος διοικούσε τον ελληνικό στόλο,Δημήτριος Παπανικολής, Λέκκας Ματρόζος, Ιάκωβος Τομπάζης, Τσαμαδός, Ανδρέας Πιπίνος, Σαχτούρης, ο ναύαρχος των Σπετσών Ανδρούτσος και άλλοι….

Δημήτριος Παπανικολής

Ανδρέας Μιαούλης

Αρχηγοί του τουρκοαιγυπτιακού στόλου ήταν οι πασάδες, Ισμαήλ Γιβραλτάρ και Χοσρέφ.Πράγματι, σε αυτή τη σημαντικότατη ναυμαχία μεταξύ του ελληνικού και του συνασπισμένου τουρκοαιγυπτιακού στόλου οι Έλληνες θριάμβευσαν!!! Μαρτυρίες αναφέρουν ότι τα πλοία ήταν τόσο κοντά στην Κάλυμνο, ώστε όσοι ανέβηκαν στον Προφήτη Ηλία για να παρακολουθήσουν τη σύγκρουση, έβλεπαν το επάνω μέρος των ιστίων. Το ίδιο παρακολουθούσαν και οι κάτοικοι της Λέρου από τα υψώματα του νησιού. Κορυφαία στιγμή ήταν εκείνη κατά την οποία φάνηκε μαύρος πυκνός καπνός κι ακούστηκε ένας δυνατός κρότος από την πλευρά του τουρκοαιγυπτιακού στόλου. Ήταν η στιγμή της ανατίναξης της φρεγάτας του Τούρκου ναυάρχου, από τον Υδραίο Γιωργάκη Θεοχάρη. Η ανακούφιση και η χαρά των Καλυμνίων παρατηρητών αλλά και των Λερίων ήταν ανείπωτη.

Μετά τη λήξη της ναυμαχίας ο τουρκοαιγυπτιακός στόλος έπλευσε τσακισμένος προς την Αλικαρνασσό, ενώ 30 ελληνικά πλοία μαζί με τον θριαμβευτή ναύαρχο Ανδρέα Μιαούλη, κατέπλευσαν στην Κάλυμνο, όπως αναφέρει ο Καλύμνιος λόγιος, Γεώργιος Καραβοκυρός. Όταν έφθασαν τα πλοία στο λιμάνι, έτρεξαν οι Καλύμνιοι έξαλλοι από χαρά να τα υποδεχτούν και για να ευχαριστήσουν τα πληρώματά τους πρόσφεραν βόδια, πρόβατα, όρνιθες και ό,τι άλλο διέθεταν και μπορούσαν. Έγινε, όπως λέγεται, δοξολογία στον Ι.Ν.Παναγιάς της Χώρας και στη συνέχεια γλέντι.

Αφού, οι κάτοικοι, προμήθευσαν τα πλοία με τα αναγκαία, ο στόλος ετοιμάστηκε να αποπλεύσει για να συνεχίσει τη μεγάλη του αποστολή. Πριν, όμως, συζητήθηκε μεταξύ των τοπικών αρχόντων της Καλύμνου και του ναυάρχου Μιαούλη για το τι θα έπρεπε να κάνουν οι Καλύμνιοι στη συνέχεια. Ο Μιαούλης τούς συμβούλεψε, μετά τον απόπλου των ελληνικών πλοίων από το νησί, να συσταθεί επιτροπή που θα μεταβεί στην Κω, στην έδρα του Ανώτερου Τούρκου Διοικητή, για να καταθέσει την υποταγή της νήσου Καλύμνου, επειδή, όπως είπε, δε μπορούσε, ο ελληνικός στόλος να εγγυηθεί την προστασία της Καλύμνου. Έτσι και έγινε…