Το παράπονο της σφαίρας

ΛΙΝΑ
ΡΟΚΑ

Loading...

Ως γηραιότερη, έχω ακούσει πάρα πολλά
 για κείνη τη σκοτεινή βραδιά.
Θετικά κι αρνητικά.
Μα πάντα έχω μια ερώτηση κρυφή,
 που δεν έχει πάρει απάντηση μέχρι αυτή τη στιγμή.
Θα μπορούσα άραγε εκείνη τη βραδιά, 
να ήμουν σκαρφαλωμένη στα κάγκελα τα φοιτητικά;
Θα είχε το σθένος η ψυχή, 
να ζητήσει το αναφαίρετο δικαίωμα στη ζωή;

-Μια φορά ήταν μια...
-Μια μητέρα;
-Όχι!
-Μια μέρα;
-Όχι!
Θα μ' αφήσεις να πάω την ιστορία πιο πέρα;
-Δεν μιλώ άλλο.
Μόνο ανοίγω τα αυτιά,
χωρίς άλλα ερωτηματικά.

1

-Ήταν που λες μια σφαίρα, σιδερένια, μικρή
και επικίνδυνη πολύ.
-Εκείνη το 'ξερε αυτό;
Ότι μπορεί να προκαλέσει μεγάλο κακό;
-Όχι σου απαντώ και συνεχίζω απ' το ερωτηματικό.
Γεννήθηκε σε ένα εργοστάσιο πυρομαχικών
και όχι σε ένα εργοστάσιο σοκολάτας και γλυκών.

2

Hall Groat

3

ΣΤΟΥΡΝΑΡΗ

Χρόνια όμως τώρα ζει σε ενός τοίχου τη ρωγμή.
Στουρνάρη γράφει η οδός ψηλά,
στην Πατησίων σε κάποια μεριά.
Κάθε μέρα ακούει γέλια, συζητήσεις, φωνές
και έτσι προσπαθεί να ξεχνάει
εκείνες τις άσχημες, παλιές στιγμές.
Χρόνια ξεχασμένη στο Πολυτεχνείο,
προσπαθεί να καταλάβει κι ας μη πήγε σχολείο.
Καλοκαίρια και χειμώνες,
σφηνωμένη σε κείνη τη μεριά,
θυμάται πάντα εκείνη τη βραδιά.

4