Το τζίνι

Ένα τζίνι κάποιο βράδυ, βγήκε μέσα απ' το λυχνάρι και μου έταξε πολλά και μου πήρε τα μυαλά.

Έμεινα με μάτια απορημένα και στόμα ανοιχτό, όταν είδα μέσα ότι είχε ένα λυχνάρι παλιό. -Δεν σ'αρέσει; ρώτησε η μαμά. -Ήσουν στο όνειρο μου εκείνη τη βραδιά; -Κάθε λυχνάρι παλιό κρύβει μια επιλογή και σ'αγαπώ! Με κοίταξε τρυφερά και μου έκλεισε το μάτι πονηρά: -Μέσα στον εφιάλτη τον σκοτεινό υπάρχει και το παραμιλητό, αγόρι μου μικρό! Τι έζησα εκείνη τη βραδιά; Εφιάλτη τελικά! Με ένα τζίνι πονηρό, ίσως και ορφανό!

Θα σε γλυτώσω από τον μικρό τον αδελφό χαρίζοντάς σου ένα τρένο χρωματιστό. Κλείσε τα μάτια και φαντάσου αυτή την μαγική στιγμή που θα' ναι σαν όνειρο για μια ζωή!

-Άσε με να το σκεφτώ και σε λίγο θα σου πω! Στο λυχνάρι μπήκε ξανά και με άφησε με σκέψεις μες στη βραδιά.

ΛΙΝΑ ΡΟΚΑ

Θα σου δώσω ένα παλάτι, διαμάντια και χρυσαφικά αν στερηθείς για πάντα του μπαμπά την αγκαλιά.

Ένα δωμάτιο παιχνίδια, μια τεράστια παιδική χαρά και ένα μαγικό χαλί, για της μαμάς το γλυκό φιλί.

Πώς θα είναι η ζωή χωρίς τη ζέστη μιας αγκαλιάς και το μέλι απ' το φιλί της μαμάς; Και αν χάσω τον μικρό μου αδερφό, άραγε τι θα γενώ; Τι να τα κάνω τα πλούτη, τη χλιδή,όταν δε θα 'χω την οικογένειά μου σε κάθε στιγμή; Το λυχνάρι έμεινε κλειστό, αλλά ακόμα αναρωτιέμαι αν το τζίνι ήταν ορφανό.

Όνειρο ή εφιάλτης μες στη βραδιά; Δεν ξέρω... όταν άκουσα τη μαμά να φωνάζει ότι "η ώρα είναι εννιά". Άφησα το τζίνι στο μυαλό, αλλά ξανάρθε κάποιο δειλινό.

Έκλεινα τα εφτά και μαζευτήκανε όλοι στο σπίτι για ευχές και φιλιά. Η μαμά μου έδωσε το δώρο της σε ένα όμορφο κουτί, που ήταν τυλιγμένο με κορδέλα χρυσή.

Name

Safari may block some audio or video from playing automatically and ‘read to me’ will skip these. You can configure this in Safari’s preferences.