Η Σαρακοστή

Η Σαρακοστή

Mahmoud Farshchian

ΛΙΝΑ
ΡΟΚΑ

Ένα- η εξώπορτα ανοίγει και "σκιρτά"
στου επισκέπτη τη θωριά.
Δύο- τα σκαλοπάτια ανεβαίνει
με βήμα σιγανό, του χρόνου το αερικό.
Τρία-πανέρι γεμάτο, αφήνει στα πόδια της μπροστά,
για να ξαποστάσει μια σταλιά.
Τέσσερα-το κουδούνι αντηχεί,
σαν θέλει κάτι να μου πει.
Πέντε- μια έκπληκτη ματιά, στην ασκητική κυρά.
'Έξι-καλοδεχούμενα τα δώρα στα σκαλιά
και έχω στρώσει το τραπέζι με πολίτικα γεμιστά.
Εφτά- μη βγάλεις παπούτσια στο κατώφλι Κυρά,
γιατί απ' ότι βλέπω είναι παρά πολλά.

Καθαρά Δευτέρα κάποια χρονιά ,
απρόσμενη επίσκεψη στα σκαλιά.
Βάλαμε στο τραπέζι καλούδια απ' το πανέρι,
που είχε φέρει απ' τα δικά της μέρη.
Σερβίρισα στα πιάτα πολίτικα γεμιστά, καλαμαράκια αχνιστά και σοκολατένιο χαλβά.
Είπαμε τόσα πολλά μέχρι
που η κούραση φάνηκε στη ματιά.
Ζήτησε να πλύνει τα πόδια, που ήταν σε σύνολο εφτά και όχι δύο φυσιολογικά.
Μια τεράστια λεκάνη με σαπούνι και νερό
για να χωρέσουν αυτόν τον αριθμό.
Είδα κάτι παράξενο, πριν τα πόδια μπουν στο νερό και δεν το περίμενα από ένα άτομο ασκητικό.
Μια εικόνα υπήρχε σε κάθε πόδι!
Έφταιγε το παπούτσι ή το καλαπόδι;
Βλέποντας τα μάτια μου τα γουρλωτά ,
η Σαρακοστή άρχισε να μιλά:
-Κάθε πόδι είναι μια ιστορία
μέχρι του Χριστού τη θυσία.
Και με γαλήνια φωνή άρχισε να μου εξηγεί.

Της Ορθοδοξίας λέγεται η πρώτη Κυριακή
και μιλά για μια "μάχη" με τέλος και αρχή.
Ο βασιλιάς Θεόφιλος έδωσε διαταγή,
οι εικόνες να καταστραφούν χωρίς αναβολή.
Η όμορφη Θεοδώρα, στο δωμάτιο της κρυφά
τις φύλαγε σαν τα μάτια της τα καστανά.
Στο τέλος οι εικόνες που δεν πρόλαβαν να καούν στη πυρά, υψώθηκαν με ευλάβεια και πάλι στην εκκλησιά.