Ο "Μικρός Πρίγκιπας της καρδιάς μας"

Stars pattern

Ο "Μικρός Πρίγκιπας" της καρδιάς μας

Pencils border

"Η ποίηση έχει τις ρίζες της στην ανθρώπινη ανάσα – και τι θα γινόμασταν, αν η πνοή μας λιγόστευε;" Γιώργος Σεφέρης

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟΥΣ ΠΛΑΝΗΤΕΣ Ο πρίγκιπας επισκέφτηκε πλανήτες διαφορετικούς. Στον πρώτο συνάντησε έναν βασιλιά που φορούσε πολλά χρυσαφικά. Ο βασιλιάς ήταν επίμονος και αυστηρός και ήθελε να τον υπακούν ενστικτωδώς. Στον δεύτερο πλανήτη ήταν ο ματαιόδοξος που ήταν πάντα αισιόδοξος. Του άρεσε να τον ακούν και πάντα να τον χειροκροτούν.

Επόμενος σταθμός ήταν ο μεθύστακας. Αυτός έπινε πολύ χωρίς να ξέρει το γιάτι. Ήταν μπερδεμένος και πολύ αφηρημένος. Τέταρτος πλανήτης αυτός του επιχειρηματία, που μετρούσε τ΄ αστέρια με μανία. Ήταν έξυπνος και σοβαρός και κάθε πράξη του έβγαινε ακριβώς.

Watercolor texture 3

Ευτυχώς που ήρθε ένας κύριος και τους έπιασε από το αυτί. Το παιδί γλύτωσε. «Γιατί σε κορόιδευαν αυτοί;» τον ρώτησα. «Είναι νταήδες, αυτό κάνουν», μου απάντησε. Δεν άντεχα άλλο, δεν μπορούσα να μείνω άλλο εκεί. Αυτή δεν είναι η γη που ήξερα και αγάπησα. Σε φιλώ Λίτσα μου, με φωνάζει το τριαντάφυλλο. Έφυγε, λέει, η γυάλα. Θα τα πούμε αύριο.

&nbsp;Σε αγαπώ, ο πρίγκιπάς σου

2. ΑΡΤΕΜΙΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ Αγαπημένο μου ημερολόγιο, Είναι αργά το βράδυ και γω δεν μπορώ να κοιμηθώ. Είμαι τόσο χαρούμενος και προβληματισμένος συνάμα. Μόλις έχω επιστρέψει στον δικό μου πλανήτη από τη Γη και θέλω να μοιραστώ τα πάντα μαζί σου. Εκεί στη γη&nbsp;ένιωσα κάτι το μοναδικό, το φοβερό! Οι κάτοικοι από την πρώτη στιγμή μου φέρθηκαν με αγάπη και τρυφερότητα. Μου έμαθαν να ξεχωρίζω το καλό από το κακό, το δίκαιο από το άδικο, την αγάπη από την έχθρα. Και όλα αυτά όχι με λόγια αλλά με έργα!! Οι κάτοικοι της γης λοιπόν πράγματι, περίεργα όντα! Όταν τους αντίκρισα για πρώτη φορά, τρόμαξα!&nbsp;Ήθελα να το βάλω στα πόδια! Φοβήθηκα, έτρεμα!&nbsp;Ήταν όλοι τους μασκοφόροι. Κανείς δεν χαμογελούσε. Ήταν σκύνθρωποι και κάτι τους βασάνιζε πολύ.

Μια περίεργη, πρωτόγνωρη αρρώστια τους χτύπησε την πόρτα. Το όνομα αυτής κορονοϊός. Όλοι φοβούνταν μην αρρωστήσουν. Κανείς δεν πλησίαζε τον άλλον. Όλοι από μακριά και αγαπημένοι! Ώσπου κάποια στιγμή, έγινε το θαύμα! Ο κορωνοϊός,&nbsp;ως διά μαγείας, εξαφανίστηκε. Οι άνθρωποι πέταξαν τις μάσκες! Επιτέλους είδα στα πρόσωπα τους&nbsp;τα χαμόγελα, μεταμορφώθηκαν! Ξαφνικά, όλοι αγκαλιάζονταν και έκλαιγαν&nbsp;από χαρά. Μεγάλες στιγμές! &nbsp;&nbsp;&nbsp;Αφού λοιπόν έφυγε η αρρώστια, είπαμε να το γλεντήσουμε.&nbsp;Έτσι πήγαμε&nbsp;σε μια ταβερνούλα να φάμε. Εκεί να δεις γλέντια!!! Αντί οι άνθρωποι να μιλάνε μεταξύ τους, ήταν ο καθένας παγιδευμένος μέσα στο κινητό του τηλέφωνο. Ξαφνιάστηκα, δεν ήξερα τι θα πει κινητό τηλέφωνο. Όμως το έμαθα και αυτό!

Αχ! Πού να ήξεραν ... Και θα μου πεις, πώς βρέθηκαν τα παιδιά εκεί; Θα σου εξηγήσω! Ο λόγος που βρέθηκα στην Αφρική είναι ότι συμμετείχα σε μία αδελφοποίηση σχολείων. Να μη στα πολυλογώ, όλα καλά .Σε εκείνο το σημείο αποχαιρέτησα τον Μικρό Πρίγκιπα κι εκείνος αμέσως έγινε σκόνη και χάθηκε. Αυτά λοιπόν! Δε χρειάζεται να ανησυχείς! Ο μικρός πρίγκιπας ζει και είναι ευτυχισμένος και ... απ’ ό,τι φαίνεται&nbsp;θα παραμείνει για πάντα ένα μικρό, αθώο κι ευαίσθητο παιδί! &nbsp;Περιμένω απάντησή σου!

&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Με αγάπη, Χριστοπούλου Ελένη

Τη ρώτησα τι συνέβη και κείνη με δάκρυα στα μάτια μου είπε : «Βομβάρδισαν την πλατεία, βομβάρδισαν τον άμαχο πληθυσμό, υποσχέθηκαν πως δεν θα το έκαναν.» Εγώ τότε κατάλαβα τι έπρεπε να κάνω. Πήγα κοντά της και της έδωσα μια αγκαλιά που ίσως θα μπορούσε να καταλαγιάσει λίγο τον πόνο της ... Νιώθω απελπισία, πόνο και ντροπή. Λυπάμαι που οι μεγάλοι και γενικότερα οι άνθρωποι δεν κατάλαβαν και δεν θα καταλάβουν ποτέ τα σημαντικά και ανεκτίμητα πράγματα στη ζωή! Αγαπητό μου ημερολόγιο δε θα αργήσω να σου γράψω!

Ο Μικρός σου Πρίγκιπας

ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ Ένα ξανθό μικρό παιδί ξεκίνησε να φύγει, από πλανήνη όμορφο με ένα μόνο στολίδι. Είχε ένα τριαντάφυλλο, πολύ το αγαπούσε, μα το παράτησε θαρρώ, αν και το νοσταλγούσε. Πήγε σε έξι όμορφους, καλούς, γλυκούς αστέρες, συνάντησε πολλούς εκεί μα βαρέθηκε πολύ! Ο μικρός μπερδεύτηκε και πήγε και σε άλλον , εκεί συνάντησε πολλούς, όσους δε βάζει ο νους!

Ο πλανήτης λοιπόν ήταν πολύ μεγάλος, και αυτός ήτανε μικρός μα είχε πολύ κάλλος. Εκεί συνάντησε αλεπού, φίδι και έναν πιλότο. Μαθήματα πήρε πολλά, τα κράτησε σαν όπλο. Και τελικά εγύρισε στον αρχικό πλάνητη, με το τριαντάφυλλο βρεθήκανε στ΄ αληθινό τους σπίτι. Του είπε όσα έμαθε στις δικές του περιπλανήσεις, και ζήσανε αυτοί καλά χωρίς φωνές και παρεξηγήσεις! ΕΛΕΝΗ ΡΑΧΜΑΝΙΔΟΥ

"Αποκλείεται!" σκέφτηκα και τον κοίταξα πιο προσεκτικά:&nbsp;χρυσαφένια ξανθά μαλλιά, πλατύ χαμόγελο, λαμπερά μάτια, καλοσυνάτο πρόσωπο και μια πράσινη κάπα, δηλαδή όπως ακριβώς τον είχατε παρουσιάσει!&nbsp;Κι όμως, όσο κι αν δεν το πιστεύετε, είμαι σίγουρη πως αυτός ήτα ο Μικρός Πρίγκιπας! Δεν μπορούσα να κρατηθώ! Άρχισα να φωνάζω σαν τρελή: "Ο Μικρός Πρίγκιπας επέστρεψε!", μέχρι που ο Μικρός Πρίγκιπας με ρώτησε από πού τον ξέρω. Έτσι του διηγήθηκα όλη την ιστορία από το βιβλίο σας και κάθε φορά που ξεχνούσα έστω και την παραμικρή λεπτομέρεια, την πρόσθετε αυτός! Η φίλη μου πάλι δεν είχε ιδέα για τον Μικρό Πρίγκιπα αλλά όταν άκουσε όλη την ιστορία δεν μπορούσε να πιστέψει την τύχη της! Ο Μικρός Πρίγκιπας μας ρωτούσε συνεχώς για ό,τι έβλεπε μπροστά του, καθώς γι’ αυτόν όλα ήταν πρωτόγνωρα!&nbsp;

&nbsp;Εκείνο το βράδυ ήταν το καλύτερο της ζωής μου! Κάναμε κάτι σαν εξερεύνηση μαζί με τον Μικρό Πρίγκιπα! Περπατήσαμε σε ένα δρομάκι που κατέληγε στην θάλασσα, μετά κολυμπήσαμε μέχρι που φτάσαμε σε μια σπηλιά. Μπήκαμε μέσα και βρεθήκαμε σε ένα πολύ περίεργο μέρος. Ήταν σαν μια χρονομηχανή! Είχε κάτι σαν φούσκες και σε κάθε φούσκα μπορούσα να δω κι από ένα διαφορετικό μου όνειρο. Νομίζω ότι ο κάθε ένας έβλεπε κάτι διαφορετικό! Μετά θυμάμαι μίλησα στον Μικρό Πρίγκιπα για εσάς, του είπα, ότι τον αναζητάτε και μου απάντησε ότι είναι συνέχεια δίπλα σας (κάτι που δεν πολύκατάλαβα). Μετά θυμάμαι ότι ξύπνησα ξαπλωμένη πάνω στο&nbsp;σεντόνι που είχαμε στρώσει στην παραλία το προηγούμενο βράδυ, δηλαδή εκεί που ήμουν πριν έρθει ο Μικρός Πρίγκιπας.

Bolt red

ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙ Μουσική: Μ. Φραγκούλης Στίχοι: Π. Καρασούλος Ερμηνεία: Μ. Φραγκούλης

ΜΙΑ ΚΕΡΔΙΣΜΕΝΗ ΦΙΛΙΑ Ένας μικρούλης πρίγκιπας βρέθηκε στη ζωή μου, μου ΄μαθε πράγματα πολλά που κράτησα μες στην ψυχή μου. &nbsp; Οι φίλοι είπε είναι ιεροί κι αν στην ζωή δεν έχεις, σου φαίνονται όλα δύσκολα, γι΄ αυτό να τους προσέχεις.

Έχει ένα τριαντάφυλλο, στον κόσμο δεν είναι άλλο, για κείνον είν΄ μοναδικό και δεν υπάρχει άλλο. Μια αλεπού συνάντησε, πολύ αγαπητή και του ΄μαθε το νοήμα για όλη τη ζωή. Αυτό είναι η φιλία, πράγμα δυσεύρετο και αληθινό γι΄αυτό κι εγώ τον πρίγκιπα πολύ τον αγαπώ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΡΑΠΤΗΣ

Η ΑΓΑΠΗ Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ Μια φορά και έναν καιρό&nbsp; ζούσε ένα παιδάκι ξανθό&nbsp; σε έναν πλανήτη μαγικό,&nbsp; που ταξίδευε στον ουρανό.&nbsp; Είχε ένα τριαντάφυλλο μοναδικό&nbsp; μέχρι που συνάντησε έναν κήπο&nbsp; με τριαντάφυλλα γεμάτο.&nbsp; Στεναχωρηθηκε πολύ, νόμιζε πως το δικό του ήταν ειδικό. Μίλησε με τα άλλα τριαντάφυλλα, τους ρώτησε τι έκαναν μαζί τόσα πολλά.&nbsp; Μετά από λίγο κατάλαβε πως αυτά ήταν διαφορετικά.

Αυτά δεν ήξεραν τι σημαίνει η αγάπη,&nbsp; δεν ήξεραν πώς να αγαπούν.&nbsp; Τους ένοιαζε κυρίως να είναι όμορφα,&nbsp; μόνο εξωτερικά και όχι εσωτερικά.&nbsp; &nbsp; Τότε ο μικρός πρίγκιπας κατάλαβε ότι το δικό του τριαντάφυλλο&nbsp; ήταν όντως μοναδικό&nbsp; &nbsp; ΣΙΤΖΑΚ ΖΕΪΝΕΠ

&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; Ξαναγύρισε πιλότε! Ναι, έγινε το θαύμα! Εκεί που περπατούσα στην έρημο, ξαφνικά είδα ένα φως. Σταμάτησα… Στάθηκα ακίνητη και έτριψα τα βλέφαρά μου! Δεν πίστευα στα μάτια μου, όμως η καρδιά μου μου έλεγε να πλησιάσω. Έτσι, με λίγη δυσκολία βέβαια, κατάφερα να διακρίνω τα χρυσά μαλλιά ενός μικρού παιδιού. Κοντοστάθηκα στην αρχή, δυσκολεύτηκα να το πιστέψω. Ήταν αλήθεια όμως. Ο μικρός πρίγκιπας στεκόταν μπροστά μου! Αμέσως ξεκίνησα να τον ρωτάω διάφορα πράγματα όμως δε μου απαντούσε. Το μόνο που έκανε ήταν να με παρακαλάει να του ζωγραφίσω έναν ήλιο, λέγοντας μου ότι τον θέλει για να φωτίζει το λουλούδι του. Έμεινα άφωνη! Χάρηκα τόσο πολύ που επιβεβαίωσα ότι το λουλούδι του ζει ακόμα! Έτσι, αμέσως του τον ζωγράφισα και αρχίσαμε την κουβέντα…

Του είπα ότι ξέρω την ιστορία του με σένα και μου είπε μάλιστα να σου πω ότι χάρηκε πολύ, θέλει να σε ξανασυναντήσει και έχεις τα χαιρετίσματά του. Έτσι ανοίξαμε μια πολύ όμορφη συζήτηση. Μου είπε ότι στον πλανήτη του είναι όλα καλά, και με το λουλούδι του και με τα Μπαομπάπ. Επίσης μου εξέφρασε τη χαρά του για το δεσμό φιλίας που ανέπτυξε με την αλεπού, οπότε δε χρειάζεται να ανησυχείς! Ύστερα του εκμυστηρεύτηκα κι εγώ τα προβλήματα μου και μου έδωσε πολύ σημαντικές συμβουλές. Αυτή όμως που πραγματικά με άγγιξε ήταν ότι «την ουσία δεν την βλέπουν τα μάτια παρά μόνο η καρδιά». Μετά απ’ αυτό δυστυχώς έπρεπε να φύγω. Είχα πολλά παιδιά να με περιμένουν πίσω, τα οποία θεώρησαν ότι έπαθα κάτι, επειδή φαινόταν να μιλάω μόνη μου… Βλέπεις δεν μπορούσαν να δουν τον Μικρό Πρίγκιπα…

Watercolor texture 1

Ποιήματα που έγραψαν οι μαθητές του Β3

Επόμενος στόχος; Μα φυσικά να γράψω ένα δικό μου θεατρικό έργο, στο οποίο θα πρωταγωνιστούν και Α.ΜΕ.Α. και ελπίζω να διακριθεί στο επόμενο φεστιβάλ. Μοναχοπαίδι εσύ, μοναχοπαίδι και η Μαρία, η οποία πρέπει να ξέρεις, ότι πήρε τα μάτια σου, τη δικαιοσύνη σου, όχι όμως τον συναισθηματισμό σου, ενώ τα καστανόξανθα μαλλιά της και τα μακριά της δάχτυλα είναι χαρακτηριστικά του πατέρα της. Νιώθω ότι θα τα πούμε σύντομα, όμως πρέπει να σε αφήσω, γιατί σε λίγο έχω μάθημα στη σχολή. Αν μπορούσες να με δεις, πιστεύω θα ένιωθες περήφανη, που τελικά κατέκτησες αυτά που τότε θεωρούσες απίθανα.

Δική σου, η Μεγάλη Έμυ Κάλφα

Orange geometrical pattern

Η σκηνή με την αλεπού από την ταινία του 2015 Σκηνοθεσία: M. Osborne

Γεια σου παλιέ μου εαυτέ! Πλέον είμαι 40 χρονών και είπα να κάνω μια ανασκόπηση της ζωής μου. Από μικρός ονειρευόμουν να γίνω streamer, γιατί μου άρεσαν πολύ τα video games. Τα αγαπημένα μου ήταν αυτά που είχαν σχέση με το ποδόσφαιρο. Επίσης έπαιζα σε μία ομάδα της πόλης μου και όλοι έλεγαν ότι, όταν μεγαλώσω, θα μπορούσα να γίνω ένας σπουδαίος ποδοσφαιριστής. Μεγαλώνοντας όμως με κέρδισαν τα μαθήματα και ειδικά η βιολογία, η χημεία, τα μαθηματικά και η φυσική. Μου άρεσε να βλέπω ταινίες με γιατρούς που σώζουν ζωές και ειδικά μικρά παιδιά. Τελικά έγινα ένας επιτυχημένος γιατρός και έχω ταξιδέψει πολλές φορές στην Αφρική βοηθώντας άρρωστα παιδιά.

Καθώς περνούσαν τα χρόνια με πολλούς φίλους από το σχολείο χαθήκαμε και δεν βλεπόμασταν πια. Είναι όμως και αυτοί οι λίγοι με τους οποίους συνεχίζουμε να κάνουμε παρέα ακόμη και σήμερα. Πολλές φορές πηγαίνουμε όλοι μαζί για ποδόσφαιρο και άλλες φορές περνάμε ατελείωτα βράδια συζητώντας για τα παιδικά μας χρόνια. Κάποια στιγμή γνώρισα τη γυναίκα της ζωής μου και αποκτήσαμε μια πανέμορφη οικογένεια, με δυο καταπληκτικά παιδιά, τον Νίκο και τη Χριστίνα. Οι συναντήσεις με τους φίλους μου αραίωσαν και&nbsp;τον περισσότερο ελεύθερο μου χρόνο τον περνάω με τα παιδιά μου.

Bright ideas border

1. Ο πιλότος συναντά στο πρόσωπο του Μικρού Πρίγκιπα τη χαμένη του παιδικότητα. Εσείς καλείστε να συναντήσετε τον ενήλικο εαυτό σας, όταν θα είναι γύρω στα 40. Τι νομίζετε ότι θα είχε να σας πει;

Red geometrical pattern

Η συνάντηση με τα τριαντάφυλλα, από όπερα βασισμένη στον "Μικρό Πρίγκιπα" Μουσική: Rachel Portman Λιμπρέτο: Nicholas Wright

Αγαπημένη μου Λίτσα (ξέρεις εσύ, από το αλεπουδίτσα ...), Σου γράφω για να σου πω τις εμπειρίες μου από τη γη το 2022. Επισκέφτηκα λοιπόν για άλλη μια φορά αυτόν τον πλανήτη. Θυμάσαι πως ήταν με την αλεπού, τα τριαντάφυλλα, τον πιλότο... Αυτά περίμενα κι εγώ να αντικρίσω. Μα........ ουφφφ..... Αυτήν τη φορά συνάντησα πολλούς ανθρώπους, μα κανείς δε μου μιλούσε. Έλεγα σε όλους: «Θέλεις να γίνουμε φίλοι;». Μα τίποτα, όλοι μιλούσαν για έναν τύπο. Χρόνο νομίζω τον λέγανε. Μάλλον θα είναι υπουργός ή κάτι τέτοιο. Κρατούσαν στο χέρι τους όλοι ένα περίεργο κουτί. Δεν μπορώ να καταλάβω πόσους ανθρώπους είχαν χώσει εκεί μέσα. Το καθένα έβγαζε και από μια διαφορετική φωνή. Περίεργα πράγματα!

Προχώρησα ακόμη λίγο και είδα ανθρώπους να κοιμούνται κάτω. Πίστευα πως θα είχαν κανένα πιτζάμα πάρτι. Ρώτησα μια κυρία: «Γιατί κλαίς; Δε σου αρέσουν τα πάρτι;» κι εκείνη μου απάντησε ότι γίνεται πόλεμος. «Μα τι είναι αυτό;», τη ρώτησα. «Ο πόλεμος είναι το χειρότερο πράγμα που μπορεί να σου συμβεί. Χάνεις το σπίτι, την οικογένειά σου και ό,τι αγαπάς». Λυπήθηκα πολύ και ένιωσα άβολα, οπότε συνέχισα το ταξίδι μου. Είδα μια παρέα παιδιών ή μάλλον αυτό νόμιζα πως ήταν. Όταν πλησίασα είδα ότι τα τρία από αυτά χτυπούσαν και μιλούσαν άσχημα για το ένα. Προσπάθησα να το υπερασπιστώ, μα δεν τα κατάφερα, κορόιδευαν και εμένα.

Ποιήματα που έγραψαν οι μαθητές του Β4

ΤΟ ΑΛΕΠΟΥΔΑΚΙ Ο πρίγκιπας δεν είχε φίλους και ήθελε να βρει, οπότε πήρε απόφαση να φύγει από 'κει. Τον κόσμο όλο ταξίδεψε και βρήκε φιλαράκι, στη γη αυτό βρισκότανε κι ήταν αλεπουδάκι! Για τη φιλία του εξήγησε πως ειν' σημαντική, γι' αυτό κι εκείνος ρώτησε «να παίξουμε μαζί;» Η αλεπουδίτσα χάρηκε και ήθελε πολύ έναν φίλο να εμπιστεύεται και να περνάν χρόνο μαζί. Τελικά γίνανε φίλοι πάρα πολύ καλοί, ταιριάξανε και παίξανε πολλά παιχνίδια μαζί, μα έπρεπε να φύγει, να πάει να το βρει.

Το τριαντάφυλλο περίμενε τον πρίγκιπα να δει, γιατί ήξερε πως θα γυρίσει, να το αναζητήσει. Ο ξανθούλης όμως τελικά σε δίλημμα βρισκόταν «αλεπού ή τριαντάφυλλο;». Αυτό αναρωτιόταν. Την απόφαση την πήρε με πονεμένη καρδιά, αποχαιρέτησε την αλεπού και έφυγε μακριά, όμως, λίγο πριν φύγει από τη γη, έτρεξε τον πιλότο γρήγορα να βρει και του ΄πε: «κοίτα τα άστρα, εγώ θα είμαι 'κει!». ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΚΟΥΤΣΟΔΗΜΑΚΗ

ΜΑΘΗΜΑ ΖΩΗΣ &nbsp; Ήταν Πρίγκιπας Μικρός, γλυκός και μαγικός ένα ταξίδι έκανε στη γη και αυτό του άλλαξε την ψυχή. Λύπη τον έπιασε σφοδρή όταν έφτασε σε μια αυλή. Πολλά τριαντάφυλλυλλα είδε μαζεμένα&nbsp; που του θύμιζαν όλα το δικό του, αυτό το ένα. Εκείνο που τον έκανε βασιλιά, εκείνο που σκέπαζε κάθε βράδυ από την καταχνιά. «Θεέ μου τι καταστροφή! Όταν το μάθει, θα το πιάσει θλίψη τρομερή!»

Τα δάκρυα έτρεχαν καυτά όμως η μοίρα του φρόντισε γι΄ αυτά. Αλεπού με ανθρώπινη λαλιά&nbsp; &nbsp;&nbsp;έμελλε να του μάθει μύρια μυστικά. Ημέρωμα του ζήτησε, πλησίασμα υπομονετικό για να δώσει στην καρδιά της χρώμα φωτεινό. Φίλοι γίνανε αιώνιοι, παντοτινοί και στην ψυχή του φύλαξε μια συμβουλή. «Κράτα τους φίλους σου κοντά! Τα στάχυα σαν θα βλέπω,&nbsp; θα μου θυμίζουν τα χρυσά σου τα μαλλιά.&nbsp;&nbsp; Και μην ξεχνάς τα λόγια τα σοφά: την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια πάρα μόνο η καρδιά!» ΕΛΕΝΗ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΥ

ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ Μια φορά κι έναν καιρό, σ΄έναν πλανήτη μακρινό, ζούσε ένα αγοράκι που τον κόσμο ήθελε να αλλάξει. Ήτανε μικρό πολύ, με απορίες στον νου και στην ψυχή, μα στην αγάπη πίστευε, και τη&nbsp;φιλία δίδασκε! Συνάντησε μια αλεπού, που την αγάπησε πολύ. Αφού την εξημέρωσε, φίλη την αποκαλούσε! Η αλεπού τού έμαθε να έχει υπομονή, πίστη, αγώνα και αφοσίωση, για ό,τι αυτός ποθεί!

Έμαθε σε όλους εμάς, πως η ουσία δεν είναι στα μάτια, αλλά είναι στην καρδιά, μόνο με αυτή βλέπεις καλά!!! ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΥΦΑΚΗΣ

1. ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΜΕΡΑΧΤΣΑΚΗ Αγαπητέ κύριε Εξυπερύ, &nbsp;Πάνε χρόνια από τότε που διάβασα το βιβλίο σας. Θυμάμαι ξεκάθαρα να λέω στη μαμά μου: "Μαμά, πότε θα ξαναέρθει ο Μικρός Πρίγκιπας στη γη;". Βέβαια η μαμά μου απαντούσε: "Αυτά είναι παραμύθια μικρή μου. Δεν υπάρχει ούτε Μικρός Πρίγκιπας, ούτε πιλότος, ούτε λουλούδι, ούτε και αλεπού". Εγώ όμως είχα πεισμώσε!. Θα έβρισκα τον Μικρό Πρίγκιπα και θα γινόμασταν φίλοι, θα κάναμε μαζί σκανδαλιές, θα πηγαίναμε μαζί στο σχολείο και φυσικά θα παίζαμε κάθε λογής παιχνίδια! Τώρα ακόμη και ως έφηβη πιστεύω πραγματικά ότι ο Μικρός Πρίγκιπας υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει. Μια μέρα λοιπόν, με πήρε τηλέφωνο η φίλη μου και με προσκάλεσε να πάω το καλοκαίρι στο εξοχικό της που ήταν κοντά στην θάλασσα .

Εγώ δέχτηκα μετά χαράς και έτσι άρχισα από νωρίς τις προετοιμασίες: εισιτήριο για το λεωφορείο,&nbsp;ρούχα κλπ.. Όταν έφτασα, η φίλη μου μου έκανε μια σύντομη ξενάγηση και το βράδυ, μια και είχε ζέστη και πανσέληνο, αποφασίσαμε να στρώσουμε στην παραλία για να κοιμηθούμε. Καθώς κοιτούσαμε τα αστέρια, θυμηθήκαμε τα παλιά! Εκεί λοιπόν που αναπολούσαμε, θυμήθηκα την ευχή που είχα κάνει μικρή (να γνωρίσω από κοντά τον Μικρό Πρίγκιπα και να γίνουμε φίλοι). Ξαφνού&nbsp;άρχισα να ακούω καμπανάκια και γέλια… Κοίταξα απορημένη τη φίλη μου και από το πρόσωπό της κατάλαβα ότι και αυτή άκουγε το ίδιο! Έτσι μπερδεμένες σηκωθήκαμε και κοιτάξαμε τριγύρω. Τότε είδα ακριβώς από πίσω μου ένα αγόρι, σχετικά κοντό, με ξανθά μαλλιά και πράσινη κάπα.

Ο ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ ΚΑΙ Η ΑΛΕΠΟΥ Ένας πρίγκιπας μικρός πήγε σε έναν κήπο, λουλούδια είδε εκεί, τριαντάφυλλα που μοιάζανε πολύ. Ύστερα συνάντησε μια αλεπού που ήθελε να φτιάξει δεσμούς. Ημέρωμα της έλειπε και φίλους δεν είχε πολλούς. Μέρα παρά μέρα καθόντουσαν μαζί και, μέχρι να πεις κίμινο, φίλοι γίναν στη στιγμή. Μα κάπου ήρθε και αυτός, ο δύσκολος ο αποχωρισμός και ο πρίγκιπας έφυγε σοφός. ΘΑΝΑΣΗΣ ΓΙΑΝΝΑΡΑΚΗΣ

Μικρή μου Έμυ,&nbsp;&nbsp; Προσπαθώ να σκεφτώ, αν αυτό το γράμμα μου θα σε έβρισκε καλά. Σε θυμάμαι μαθήτρια, καθισμένη στο γραφείο με τα ίσια, σκούρα καστανά μαλλιά σου και το πιγούνι ακουμπισμένο στις παλάμες να χαζεύεις τη Στρέσσυ, που κολυμπάει στο μικρό της ενυδρείο και να ονειρεύεσαι εκείνο το τεράστιο ενυδρείο με τον κρυφό φωτισμό και τα αληθινά υδρόβια φυτά. Ίσως να ήταν μαύρο, ίσως ασημί, ίσως κάποιο άλλο χρώμα, έτσι και αλλιώς ήσουν πάντα αναποφάσιστη, με πολύ δημιουργική ωστόσο φαντασία (και μεταξύ μας σε ευχαριστώ πολύ γι’ αυτό). Λοιπόν, δε θα το πιστέψεις, αλλά αυτό το ενυδρείο στάθηκε η αφορμή για να σου γράψω. Στηρίζω ακόμη το πιγούνι στο χέρι μου, μόνο που τα μαλλιά μου είναι αρκετά πιο μακριά και είμαι έξι πόντους πιο ψηλή από τότε.

Προς ενημέρωση, το ενυδρείο είναι ασημί, καλύπτει σχεδόν τον μισό τοίχο και κολυμπάνε ξέγνοιαστα&nbsp;πενήντα τέσσερα ψαράκια. Παρόλο που σε λίγο έχω μάθημα, αισθάνθηκα την ανάγκη να σου μιλήσω για να σου πω αυτό: Τα κατάφερες περίφημα. Ξέρω καλά πόσο συναισθηματική και παραχωρητική είσαι, όπως ξέρω καλά πόσο πολύ ήθελες να ανοίξεις τη δική σου σχολή θεατρολογίας για Α.Μ.Ε.Α. Η σχολή αυτή ονομάζεται «Αυλαία» και μετράει ήδη 13 χρόνια λειτουργίας. Περιττό να σου πω μικρή μου, ότι τα τέσσερα χρόνια ως φοιτήτρια στη σχολή Καλών Τεχνών, εδώ στην Αθήνα, θα σου μείνουν αξέχαστα. Ευτυχώς παρέμεινες δημιουργική και αναποφάσιστη, οπότε δεν σταματάς να βάζεις νέους στόχους και να προσπαθείς να τους κατακτάς.

ΕΝΑΣ ΦΙΛΟΣ ΑΠΟ ΜΑΚΡΙΑ Ζούσε σ΄ έναν πλανήτη μικρό με ένα τριαντάφυλλο απαιτητικό, όμως αποφάσισε να φύγει μακριά του, να γνωρίσει κι άλλους φίλους στην καρδιά του. Γνώρισε ανθρώπους πολλούς&nbsp; όμως στην καρδιά μοναχικούς. Μια φίλη του καλή, η αλεπού, όχι πονηρή, του είπε πως οι άνθρωποι αυτοί τους φίλους ανάγκη δεν τους έχουν. Επίσης του΄μαθε καλά πως η καρδιά βλέπει&nbsp; και πράγματα αόρατα. Παρ' όλα αυτά γνώρισε κι ένα πιλότο με καρδιά ζεστή και όχι σαν των άλλων ψυχρή .

Φίλοι έγιναν με τον καιρό και έμαθαν πολλά μαζί θαρρώ. Μα όταν ήρθε η ώρα του αποχωρισμού, τα δάκρυα κύλησαν παντού, όμως βρήκαν παρηγοριά στα αστέρια&nbsp;εκεί ψηλά. Μια φιλιά δυνατή πρέπει να αναζητά ο άνθρωπος στη ζωή . Κάποιον πιστό, εχέμυθο και υποστηρικτικό, που είναι πάντα εκεί, ακόμη και στη πιο δύσκολη στιγμή. ΜΑΡΙΝΑ ΛΑΧΑΝΑ

Πολλές φορές&nbsp;βλέπω στα παιδιά μου τον εαυτό μου μικρό και μαλώνουμε για τα ίδια πράγματα που μάλωνα και εγώ με τους γονείς μου. Το καλύτερο είναι όμως όταν παίζουμε μαζί&nbsp;βιντεοπαιχνίδια. Τότε γίνομαι πάλι παιδί και, όταν πέφτω για ύπνο, ονειρεύομαι ότι είμαι ο καλύτερος streamer&nbsp;του κόσμου. Και τότε παίρνω τηλέφωνο τους φίλους μου, για να τους διηγηθώ το όνειρό μου και είμαι σίγουρος ότι θα με καταλάβουν.

Ο εαυτός σου στα σαράντα του

Bolt purple

ΚΑΠΟΤΕ ΗΜΟΥΝΑ ΠΑΙΔΙ Μουσική: Γ. Θεοδωρόπουλος Στίχοι: Γ. Οικονομίδης Ερμηνεία: Γ. Περαντάκος

ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΗΡΕ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΕΠΟΥ Ήτανε κάποτε ένα αγοράκι γλυκό και τρυφερό, του άρεσε να ανακαλύπτει τον κόσμο με έναν τρόπο μαγικό και έκανε άπειρες ερωτήσεις στους κατοίκους διαφόρων πλανητών. Συνάντησε κάποτε ένα τριαντάφυλλο το οποίο αγάπησε πολύ &nbsp;και απέκτησε μαζί του σχέση συναισθηματική. Αλλά γι΄ αυτό, το μόνο μέλημά του ήταν να βρει γυάλα για να προστατευτεί. &nbsp;Ο πρίγκιπας πληγώθηκε πολύ &nbsp;με αποτέλεσμα να οδηγηθεί σε διαφυγή και εφόσον λοιπόν έφτασε στη Γη, &nbsp;βρήκε μία αλεπού που δεν ήταν πονηρή και την συμπάθησε πολύ.

Εκείνη του εξήγησε πως για να γίνουν φίλοι καλοί, έπρεπε την εξημέρωση να βάλουν σε εφαρμογή. Αφού γίνανε όμως κολλητοί και δημιούργησαν δεσμούς, &nbsp;την αποχωρίστηκε, με χίλιους δισταγμούς. Ο πρίγκιπας πήρε από αυτήν μαθήματα πολλά, ένα όμως από αυτά ήταν από το πιο σημαντικά. &nbsp;Έμαθε την έννοια της φιλίας, της αγάπης και της υπομονής. &nbsp;Έτσι κατάλαβε πως το τριαντάφυλλό του ήταν μοναδικό &nbsp;και το ξεχώρισε από όλα τα άλλα λουλούδια που ήταν όμοια με αυτό. ΜΑΡΙΑ ΚΟΥΤΡΟΜΑΝΟΥ

ΤΑ ΟΜΟΡΦΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΑ ΒΛΕΠΕΙΣ ΜΟΝΟ Ήταν κάποτε ένας Πρίγκιπας μικρός που ταξίδευε σε πλανήτες, πάει πολύς καιρός. Έκανε φιλίες πολλές κι έμαθε πράγματα από αυτές. Έμαθε ότι τα όμορφα πράγματα στον κόσμο με την καρδιά τα βλέπεις μόνο κι αν πολύ χρόνο σε κάτι&nbsp;αφιερώνεις, γίνεται μοναδικό και το εξημερώνεις. Κατάλαβε επίσης στο λεπτό πως οι μεγάλοι δεν βλέπουν πέρα από το ορατό. Ποτέ δεν βρίσκουν αυτό που ψάχνουν και περίεργοι πολύ του μοιάζουν.

Έτσι εφοδιάστηκε με γνώση, υπευθυνότητα κι άφησε πίσω του την ανωριμότητα Ωρίμασε συναισθηματικά και βρήκε μια συντροφιά!&nbsp; &nbsp;ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΜΕΡΑΧΤΣΑΚΗ

Και μια ακροστιχίδα! ΜΙΚΡΟΣ ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ = Μοναδικός Ιδιοφυής Καλοσυνάτος Ρομαντικός Όμορφος Συναισθηματικός

Παιδί Ρηξικέλευθος Ιδιαίτερος Γελαστός Καλόκαρδος Ιδανικός Παρατηρητικός Αθώος Σωστός ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΜΕΡΑΧΤΣΑΚΗ

Πάντως είμαι σίγουρη ότι δεν ήταν όνειρο, γιατί, όταν ξύπνησε η φίλη μου, μου διηγήθηκε το ‘’όνειρο’’&nbsp;που είχε δει και στο τέλος, αφού συνειδητοποιήσαμε ότι το είχα ζήσει και εγώ, ενθουσιασμένες συζητούσαμε ξανά και ξανά για τον Μικρό Πρίγκιπα!&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Σας ευχαριστώ πολύ που μοιραστήκατε την εμπειρία σας με τον μικρό πρίγκιπα με όλους τους ανθρώπους και κυρίως με τα παιδιά! Δυστυχώς όμως ξέχασα να τον ρωτήσω για το τριαντάφυλλό του και για το τι έκανε με το φίμωτρο που του ζωγραφίσατε για το αρνάκι του, δηλαδή αν κατάφερε να του το βάλει,&nbsp;παρόλο που δεν είχε λουράκι για να το δέσει εκεί! Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας. Είμαι σίγουρη πως μόνο εσείς μπορείτε να με καταλάβετε!

Με εκτίμηση, Αλεξάνδρα Μεραχτσάκη

ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ ΜΟΥ Αχ&nbsp;τριαντάφυλλό μου, εγώ που σε νόμιζα μοναδικό,&nbsp; τώρα τι είναι αυτό ; Μπροστά μου στέκονται&nbsp; αμέτρητα σαν κι εσένα τριαντάφυλλα,&nbsp; πώς γίνεται αυτό ; Πώς με ξεγέλασες τόσον καιρό ; Ψάχνω κουράγιο να βρω&nbsp; και&nbsp;να σκεφτώ&nbsp; γιατί δεν είσαι το μοναδικό! ΣΑΔΗΚ ΕΣΛΕΜ

ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ Ήταν ένας πρίγκιπας μικρός αλλά αγνός. Επισκέφθηκε πολλούς πλανήτες ως που έφτασε στη γη. Συνάντησε τριαντάφυλλα πολλά σε έναν μόνο κήπο, χιλιάδες. Στεναχωρήθηκε πολύ γιατί νόμιζε πως είχε το μόνο σε αυτή τη ζωή.

Μετά βρήκε μια αλεπού την ημέρωσε και έγιναν φίλοι. Η αλεπού του έμαθε το νόημα της ζωής, να έχει φίλους είναι δύσκολο, του είπε. Ήρθε όμως η ώρα του αποχωρισμού. Τότε η αλεπού χάρισε στον πρίγκιπα ένα μυστικό, πως μόνο με την καρδιά βλέπεις καθαρά, &nbsp;την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια. ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΡΑΣ

ΣΕ ΕΝΑΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΜΑΚΡΙΝΟ Σε έναν πλανήτη μακρινό ζούσε ένας πρίγκιπας μικρός με το τριαντάφυλλο του το μοναδικό, που τον κάνει να φύγει από τον πλανήτη τον μικρό. Ταξίδια κάνει πολλά και ανθρώπους συναντά, ρωτά πολλές ερωτήσεις αλλά αυτός δεν απαντά. Όταν φτάνει στη γη, βλέπει μια αλεπού μοναδική. Η αλεπού του μαθαίνει να βλέπει με την καρδιά και όχι με τα μάτια.

Αυτή η συμβουλή που του δίνει τον κάνει να γυρίσει στον πλανήτη που είχε φύγει. ΛΑΤΗΦ ΕΪΜΕΝ

(σε πεζό λόγο αυτή τη φορά. Πάντα όμως με τα φτερά της φαντασίας αλλά και της ενσυναίσθησης!)

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΓΡΑΦΗ

Από τους μαθητές των τμημάτων Β3 και Β4 Σχολ. έτος: 2021-2022

Υπεύθυνη καθηγήτρια: Σουβατζόγλου Σοφία

Την εικόνα στο εξώφυλλο φιλοτέχνησε ο μαθητής του Β3, Γιουσούφ Μπουράκ

Η ΑΓΝΗ ΤΟΥ Η ΚΑΡΔΙΑ Ο μικρός ο πρίγκιπας με τα μαλλιά του τα ξανθά, φίλο προσπάθησε να βρει και γι΄ αυτό πήγε μακριά. Πέρασε πλανήτες μεγάλους και μικρούς, μα φίλο δεν μπορούσε να βρει από αυτούς. Η αγνή του η καρδιά τον βοήθησε λοιπόν να καταλάβει ότι δε θα βρει φίλο στον κόσμο αυτό. Ένα τριαντάφυλλο μονάχα, θα έχει πλάι του για πάντα! ΕΛΕΝΗ ΚΕΝΑΝΙΔΟΥ

3. Απαντήστε στην έκκληση του πιλότου στο τέλος του βιβλίου. Γράψτε του για μία υποθετική συνάντησή σας με τον Μικρό Πρίγκιπα. Μην τον αφήνετε τόσο λυπημένο!

Ο ΜΙΚΡΟΣ ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ ΣΤΟΥΣ ΠΛΑΝΗΤΕΣ Ο Μικρός Πρίγκιπας ταξίδι ξεκίνησε μεγάλο, δεν έχανε ούτε λεπτό. Όλους τους πλανήτες επισκέφτηκε, τη μόρφωση είχε σκοπό. Στον πρώτο πλανήτη ένα βασιλιά συνάντησε λογικό πολύ, αλλά δεν δεχόταν την ανυπακοή! Έναν ματαιόδοξο γνώρισε που τον θαυμασμό επιθυμούσε και σε όλη του τη ζωή χαιρετούσε. Στον επόμενο πλανήτη ένας μεθύστακας κατοικούσε, περίεργος και σιωπηλός, όμως δεν έμεινε και για πολύ εκεί ο μικρός!

Στον τέταρτο πλανήτη έναν απασχολημένο επιχειρηματία είδε, που νόμιζε ότι όλα τού ανήκουν, και τα άστρα και οι πλανήτες. Λίγο πριν από το τέλος του ταξιδιού σε έναν φανανάφτη πήγε, που τους νόμους της ζωής όλους τους κατείχε. Τέλος, έναν κύριο είδε που τη γεωγραφία τη μελετούσε πολύ, και τον έστειλε στον πλανήτη Γη ... Από το ταξίδι του ένα δίδαγμα πήρε, πως οι μεγάλοι περίεργοι είναι πολύ! ΑΠΟΣΤΟΛΙΑ ΠΕΤΡΟΓΛΟΥ

Αγαπημένο μου ημερολόγιο, Σήμερα επισκέφτηκα τη γη. Ήμουν πολύ ανυπόμονος. Είχα πολλά χρόνια να έρθω εδώ όμως όλα μου φάνηκαν διαφορετικά από την τελευταία φορά.&nbsp; Ο πρώτος μου προορισμός ήταν στην Κομοτηνή. Μία μικρή πόλη την Ελλάδας, πάνω από την Αφρική γεωγραφικά. Στην τελευταία είχα πάει πριν από κάτι χρόνια. Έκανα μία βόλτα στο κέντρο. Και το μόνο που άκουγα ήταν αυτοί που μου φώναζαν να βάλω την μάσκα μου αλλιώς θα έτρωγα πρόστιμο. Τι είναι το πρόστιμο; Κάποιο καινούριο φαγητό; Δεν το είχα ξανακούσει, αλήθεια! Η μάσκα; Σίγουρα κάποια καινούργια μόδα. Επειδή είχα τόσες πολλές απορίες, ρώτησα έναν τυχαίο περαστικό τον λόγο για τον οποίο φορούν όλοι μάσκες. Μου αποκρίθηκε λέγοντας "Χαχα, καλά, σε ποιον πλανήτη ζεις;".&nbsp;"Στον πλανήτη Β612", του είπα. Με κοίταξε περίεργα και έφυγε.

Ένιωσα άβολα και ξεκίνησα να τρέχω. Μπήκα σε ένα στενό που είχε πολλά καφενεία με πολλούς … παππούδες! ‘’Ραγδαίες εξελίξεις σημειώνονται στον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας. Πάνω από 2.000 νεκροί στην Ουκρανία", άκουγα στην τηλεόραση και όλοι συζητούσαν γι΄αυτό. Τι γίνεται σε αυτόν τον πλανήτη; Πόλεμος; Δεν μπορώ να σκέφτομαι τους ανθρώπους να χάνουν μέλη της οικογένειας τους, φίλους τους, άτομα που έχουν περάσει τόσα πολλά μαζί … Εγώ δε θα μπορούσα να μείνω χωρίς το τριαντάφυλλό μου. Καταλαβαίνω πόσο δύσκολα μπορεί να είναι και μόνο που έχω φύγει ταξίδι χωρίς το τριαντάφυλλό μου. Τα πράγματα είναι περίεργα εδώ, δεν αντέχω άλλο να ακούω για αυτά. Πάω να βρω μια γωνίτσα να κοιμηθώ, για να συνεχίσω το ταξίδι μου αύριο. Σκέφτομαι τι άλλο θα αντικρίσω και τρομάζω ...

Δικός σου, ο Μικρός Πρίγκιπας&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;

Η ΜΕΓΑΛΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ Ήταν ένα λουλούδι πονηρό, με πολύ εγωισμό, ενοχλούσε τον πρίγκιπα πολύ, κι έτσι εκείνος έφυγε από κει, Φίλους έψαχνε πολλούς, βρήκε λίγους αλλά σημαντικούς. Η αλεπού τού έβαλε στο μυαλό, πως το λουλούδι του είναι μοναδικό. Συνάντησε άνθρωπους πολλούς, τους χαρακτήριζε περίεργους κι αυτούς, μα σε έναν πλανήτη μακρινό, βρήκε έναν πιλότο τρυφερό. Του σχεδίασε πρόβατα πολλά, μόνο ένα του άγγιξε την καρδιά.

Την ώρα του αποχωρισμού, υπήρχε συγκίνηση παντού, και έπειτα από καιρό, βρέθηκε το τριαντάφυλλο ζωντανό, κι έμειναν ξανά μαζί, δημιουργώντας μία σχέση ισχυρή. ΝΙΚΟΣ ΑΜΑΞΟΠΟΥΛΟΣ

ΙΕΡΟΙ ΔΕΣΜΟΙ Ένας πρίγκιπας μικρός ήρθε κάποτε στη γη την αγάπη για να βρεί. Ψάχνει, ψάχνει εδώ και εκεί την τύχη του ζητεί. Ξάφνου σ'ενα μέρος μακρινό, σε λιβάδι χλοερό, βρίσκει μια αλεπού που τον οδηγεί αλλού. Σε μέρη μαγικά, ζωντανά, αληθινά, γιατί αυτή είχε την καρδιά να του μάθει μυστικά.

Μυστικά για τη φιλία, την αγάπη, τη λατρεία. Φίλος να' σαι αληθινός, τι σημαίνει ευτυχώς του εξηγεί η αλεπού. Ιερούς δεσμούς να φτιάχνεις μοναδικούς και ισχυρούς!!! Αυτά του μαθαίνει η αλεπού και γίνεται μέρος της ζωής αυτού. ΑΡΤΕΜΙΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ

Ο ΠΙΛΟΤΟΣ, ΤΟ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ ΚΑΙ Η ΑΛΕΠΟΥ Ο Μικρός ο πρίγκιπας ο ξανθός, έναν φίλο έψαχνε αληθινό.&nbsp; Συνάντησε&nbsp;λοιπόν την αλεπού πάνω στη γη και τη βοήθησε να εξημερωθεί. Εξημερωθηκε έτσι η αλεπού αλλά ο Μικρός Πρίγκιπας έπρεπε να φύγει, να πάει αλλού, το τριαντάφυλλο του να συναντήσει,&nbsp; καθώς του είχε πολύ λείψει.&nbsp; Βρήκε έναν φίλο πραγματικό&nbsp; αλλά κατάλαβε πως αυτό δεν είναι παντα υποχρεωτικό.&nbsp; Είναι δυσκολο να βρεις έναν φίλο αληθινό,&nbsp; ειδικά όταν ζεις στον κόσμο αυτό.

Ο Μικρός ο Πρίγκιπας ήταν τυχερός που βρήκε φίλους σαν αυτούς.&nbsp; Ο Πιλότος, το τριαντάφυλλο και η αλεπού&nbsp; θα είναι πάντα στην καρδιά του μικρού αυτού παιδιού. ΕΜΥ ΚΑΛΦΑ

Είμαι πια 40 ετών. Μένω στη Θεσσαλονίκη. Έχω σπουδάσει και αυτή τη στιγμή εργάζομαι ως ψυχολόγος. Παντρεύτηκα στα 30 μου χρόνια κι έκανα δύο παιδιά, τον Στέφανο και τη Δανάη. Ο&nbsp;Στέφανος είναι 8 χρονών και η Δανάη 10. Βέβαια πριν από λίγο καιρό χώρισα και μεγαλώνω μόνη μου τα παιδιά, αν και έχω τη βοήθεια της μητέρας μου. Όποτε θέλω λίγο προσωπικό χρόνο για μένα,&nbsp;της τα αφήνω και βγαίνω έξω ή φωνάζω τις&nbsp;κολλητές μου στο σπίτι,&nbsp;με τις οποίες είμαστε κολλητές από την Πέμπτη Δημοτικού και είναι πλέον&nbsp;οι νονές των παιδιών μου. Πρόσφατα βρήκα και μια νέα σχέση, τον Αλέξανδρο, ο οποίος με βοηθάει πολύ στο μεγάλωμα των παιδιών. Δεν έχει καμία σχέση με τον προηγούμενο σύζυγό μου, είναι πολύ γλυκός και βοηθάει πολύ στις δουλειές του σπιτιού.

Μπορώ&nbsp;να πω πως&nbsp;νιώθω αρκετά ευχαριστημένη από τη ζωή μου και τις επιλογές μου, παρόλα αυτά όμως,&nbsp;μου λείπει σε μεγάλο βαθμό η εφηβική μου ηλικία. Θα συμβούλευα όλα τα παιδιά αυτής της ηλικίας να μην δυσανασχετούν στο άκουσμα και μόνο της λέξης&nbsp;σχολείο. Η καλύτερη ηλικία είναι αυτή, τα μαθητικά τα χρόνια είναι τα καλύτερα και θα πρότεινα&nbsp;στα νεότερα παιδιά να τα&nbsp;ζήσουν στο έπακρο, γιατί θα έρθει κάποια στιγμή, που θα μεγαλώσουν και το μόνο&nbsp;που θα έχουν να διηγούνται στα παιδιά τους θα&nbsp;είναι αυτά τα χρόνια (ιστορίες από το σχολείο, από τους καθηγητές κλπ.).&nbsp;

Ο σαραντάχρονος εαυτός σου

Ένα φίδι τον έστειλε εκεί όπου είχε γεννηθεί. Καθώς έφτασε στη γη, τύχη είχε τρομερή. Μια αλεπουδίτσα φουντωτή, του έμαθε τι θα πει: ''η φιλία η δυνατή''. Ο πιλότος έκλαψε πολύ, μα το αγόρι ήξερε πώς θα ανταμειφθεί. Ένα γέλιο στοργικό, δώρο αιώνιο γλυκό.

Στον πλανήτη του αντίκρισε κάτι μαγικό. Το τριαντάφυλλο ήταν πια γλυκό και τρυφερό. Για πάντα έζησαν μαζί, ΦΙΛΟΙ αιώνιοι, παντοτινοί. Θα γνωρίσεις πολλούς και διαφορετικούς ανθρώπους, μα μόνο λίγοι θα είναι οι εκλεκτοί. &nbsp; ΜΑΡΙΝΑ ΤΣΟΜΠΑΝΙΔΗ

4. Υποθέστε ότι ο Μικρός Πρίγκιπας ταξιδεύει στη Σελήνη. Εκεί συναντά τους Σεληνίτες. Χρησιμοποιήστε ως αφετηρία το σχετικό απόσπασμα από την "Αληθινή Ιστορία" του Λουκιανού, που διδαχτήκατε στο μάθημα της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας.

Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ Ήταν κάποτε ένας πρίγκιπας μικρός με μεγάλα όνειρα. Φίλους έψαχνε παντού αλλά μάταια. Βόλτες σε πλανήτες έκανε, φίλους αναζητώντας. Μα κανείς δεν ταίριαζε με αυτό που ήθελε να βρει. Ήρθε και στη γη, ήταν η τελευταία του επιλογή. Πήγε σε μια έρημο, φίλους για να δει. Έναν πιλότο βρήκε που ταίριαζαν πολύ. Όταν λοιπόν ήρθε η στιγμή να φύγει από εκεί, στεναχωρέθηκε πολύ. Αντίο, είπε κι έφυγε.

Αργότερα μια αλεπού βρήκε, της μίλησε αλλά αυτή ήθελε πολύ να εξημερωθεί. Έτσι λοιπόν κι ο πρίγκιπας την εξημέρωσε, μέσα σε λίγες μέρες κατάφερε και ταίριαξε. Λίγο καιρό μετά θυμήθηκε το τριαντάφυλλο που είχε αφήσει στον πλανήτη του. Έφυγε και από εκεί. Πήγε πίσω στο σπίτι του. «Μου έλειψες», του είπε και έμειναν μαζί. ΘΟΔΩΡΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Bolt blue

<a href="https://www.youtube.com/watch?v=1gOeCHgBPF8">https://www.youtube.com/watch?v=1gOeCHgBPF8</a>

Ο Μικρός Πρίγκιπας Μουσική: Μ. Φραγκούλης Στίχοι: Π. Καρασούλος Ερμηνεία: Μ. Φραγκούλης

2. Υποθέστε ότι ο Μικρός Πρίγκιπας επισκέπτεται τον πλανήτη μας σήμερα. Γράψτε σε μια σελίδα ημερολογίου τις σκέψεις και τα συναισθήματά του.

Η ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΕΝΟΣ ΞΕΝΙΤΕΜΕΝΟΥ Κάποτε σε έναν πλανήτη μαγικό, ζούσε ένα αγόρι μοναχό. Ένας σπόρος έπεσε στη γη κι ένα τριαντάφυλλο βγήκε στη στιγμή. Ήταν όμορφο και λαμπερό, μα στην καρδιά του είχε ψύχρα και εγωισμό. Το αγόρι για να&nbsp;ξεφύγει από το κακό, έκανε ένα ταξίδι μακρινό. Έφτασε σε έναν πλανήτη με βασιλιά, που όλο διαταγές του έδινε, άμα πια! Φεύγει και πάλι μακριά, τον Ματαιόδοξο συναντά. Χέρια τον έβαλε να χτυπά, πολύ πολύ δυνατά. Λίγο πιο κάτω στην πλαγιά, κάποιος που έπινε ένα σωρό ποτά.

Ο επιχειρηματίας τα αστέρια μετρούσε, σαν χρήματα τα χρησιμοποιούσε. Τον φανοκόρο έβλεπε απο μακριά, τη δουλειά του έκανε. Τον φουκαρά! Ένας γεωγράφος πιο κει, έλεγε πως ήξερε ολόκληρη τη γη. Μα τίποτε δε γνώριζε. Τι ντροπή!

Αγαπητέ μικρέ εαυτέ μου, &nbsp;&nbsp;Σου γράφω αυτό το γράμμα για να σου πω τι έχω καταφέρει στη ζωή μου και σε τι κατάσταση βρίσκομαι. Να ξέρεις ότι μου έχεις λείψει και θυμάμαι τις παλιές καλές εποχές. &nbsp;&nbsp;Όσον αφορά στην επαγγελματική μου καριέρα, έχω πραγματοποιήσει τα όνειρα μου και κατάφερα να γίνω αξιωματικός του στρατού. Πληρώνομαι κάθε μήνα και εξασκώ τη δουλειά που αγαπώ. Το πέρασμα των χρόνων με βρήκε να έχω τη δική μου οικογένεια, με δύο παιδάκια και την σύζυγό μου, Νεφέλη.

&nbsp;Έχω πολλές αναμνήσεις από την παιδική μου ηλικία τις οποίες νοσταλγώ. Θυμάμαι τις επιτυχίες μας στο πανελλήνιο πρωτάθλημα μπάσκετ, τις βόλτες με τους φίλους, το ποδόσφαιρο στις αλάνες αλλά, το πιο σημαντικό, την επίσκεψη στο γήπεδο της αγαπημένης μου ομάδας. &nbsp;&nbsp;Τέλος να ξέρεις πως περνάω καλά, έχω την υγεία μου, θα σ’ έχω πάντα στο μυαλό μου και δεν θα σε ξεχάσω ποτέ.

Με αγάπη, ο σαραντάχρονος εαυτός σου

ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗ ΓΗ Σ΄ έναν πλανήτη μακρινό ένα αγοράκι κάθεται μοναχικό. Αποκτά μια φίλη απαιτητική και τον κάνει να φύγει στη στιγμή. Ταξίδια κάνει πολλά χωρίς κανείς να τον σταματά. Τρέχει από εδώ, τρέχει από εκεί ώσπου καταφθάνει στη γη. Εκεί συναντά μια αλεπού αλλά τα μυαλά του είναι αλλού. Την ημερώνει στη στιγμή και γίνονται φίλοι παντοτινοί.

Έμαθε πράγματα σημαντικά από τα ταξίδια αυτά. Όμως φτάνει η στιγμή μετανιωμένος να γυρίσει στο πλανήτη που για πάντα θα ζήσει. ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗ

Ευτυχώς όμως δεν παρασύρθηκα, δεν αγόρασα τέτοια μικροσυσκευή. Προτίμησα τους λίγους και καλούς φίλους μου, με τους οποίους απέκτησα ουσιαστικές, γερές σχέσεις. Όταν ήρθε η ώρα να φύγω από τον πλανήτη γη, στεναχωρήθηκα, γιατί&nbsp;άφησα πίσω μου ανθρώπους με τους οποίους δέθηκα πολύ. Δεν πειράζει όμως. Ίσως να αγοράσω ένα κινητό για να τους στέλνω&nbsp;μηνύματα!!! Αυτά για σήμερα αγαπημένο μου ημερολόγιο. Νύσταξα. Θα τα πούμε αύριο. Καληνύχτα!

Στον πέμπτο πλανήτη ζούσε ο φανανάφτης. Δούλευε πολύ και δεν καθόταν ούτε για μια στιγμή. Ο πλανήτης του γύριζε συνεχώς και έπρεπε να τηρηθεί ο κανονισμός. Στον έκτο πλανήτη έμενε ένας γεωγράφος που ήθελε να μελετάει με πάθος, μα χρειαζόταν έναν εξερευνητή αλλά δεν ήξερε πού θα τον βρει. ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΠΠΑΤΟΣ

1. Λαχανά Μαρίνα Αγαπημένο μου ημερολόγιο, Με μάτια δακρυσμένα και καρδιά πονεμένη κι απογοητευμένη θα σου αφηγηθώ το τελευταίο μου ταξίδι, το οποίο ήταν στη Γη. Πρώτος σταθμός ήταν στην Αφρική. Ήθελα να δω πόσο έχει αλλάξει από την τελευταία μου επίσκεψη. Όμως δυστυχώς δε συνάντησα έναν πιλότο που είχε να αντιμετωπίσει το πρόβλημα του αεροπλάνου του αλλά οικογένειες που έπρεπε να αντιμετωπίσουν την πείνα, τη δίψα, τον καύσωνα το πρωί και την παγωνιά το βράδυ. Γνώρισα και μερικά παιδιά. Μια βαθιά θλίψη κυριαρχούσε στα πρόσωπά τους, σαν αστέρια που είχε κλέψει ο επιχειρηματίας. Ένιωθα ανίκανος που δεν μπορούσα να τους βοηθήσω, να κάνω έστω κάτι μικρό για να ελαττώσω αυτές τις αντίξοες συνθήκες της καθημερινότητάς τους και να φωτίσουν τα πρόσωπά τους σαν ένας ουρανός γεμάτος αστέρια!

Απελπισμένος από τον πρώτο σταθμό, αποφάσισα να επισκεφτώ μια πόλη της Ευρώπης. Ευτυχώς δε συνάντησα σε μεγάλο βαθμό την κατάσταση που αντίκρισα στην Αφρική. Όλοι οι άνθρωποι ήταν απασχολημένοι σε μια οθόνη. Ένα πέπλο αδιαφορίας κάλυπτε τα πρόσωπά τους σαν να μην ενδιαφέρονταν για το αν υπάρχει το ενδεχόμενο ένα αρνάκι να καταβροχθίσει ένα τριαντάφυλλο μοναδικό. Ήθελα να’ ξερα: Δεν αγωνιούν; Δε φοβούνται ;&nbsp;&nbsp; Τελευταίος προορισμός και ο πιο αποκαρδιωτικός για μένα ήταν η Ουκρανία. Μπαίνοντας στην πόλη είδα φωτιές, γκρεμισμένα σπίτια και κτήρια. Η σιωπή κυριαρχούσε παντού μέχρι που την έσπασε μια γυναικεία απελπισμένη κραυγή. Έτρεξα ώσπου τη συνάντησα. Έκλαιγε έχοντας αγκαλιά το παιδί της.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΚΟΥΤΣΟΔΗΜΑΚΗ

Αυτός ο πλανήτης φαινόταν περίεργος. Καθώς περπατούσα, παρατήρησα κάτι παράξενα πλάσματα και πλησίασα προς το μέρος τους . Ήταν φαλακροί, είχαν όμως γένεια μακριά , σχεδόν ως τα γόνατα, τα μάτια τους έμοιαζαν με ψεύτικα και είχαν μόνο ένα δάχτυλο. Αυτά τα χαρακτηριστικά που διέκρινα μου προκάλεσαν απορία, γι’ αυτό τους ρώτησα τι είδους πλάσματα ήταν. Μου απάντησαν πως ονομάζονται Σεληνίτες και τότε με ρώτησαν τι γυρεύω στο σπίτι τους και πώς βρέθηκα εκεί. Μετά από μία σύντομη κουβέντα γνωριμίας μου προσέφεραν ένα ασυνήθιστο δώρο: αν θέλω να μάθω τα μυστικά του κόσμου! Έτσι κι εγώ τους είπα ότι θέλω πολύ, αλλά δεν είχα καταλάβει ακριβώς τη διαδικασία. Εν τω μεταξύ, προχωρούσαμε για ώρες στο ατελείωτο μονοπάτι μέχρι που φτάσαμε στον προορισμό μας.

Το μόνο που είδα ήταν ένα ρηχό πηγάδι, οπότε τους ρώτησα προβληματισμένος πού ακριβώς θα δω τα μυστικά του κόσμου. Μου απάντησαν με νευριασμένο ύφος ότι το πηγάδι είναι η απάντηση. Πριν πάω μου έδωσαν ένα κρεμαστό με φεγγαρόπετρες και μου υπενθύμισαν να μην ξεχάσω να το φορέσω. Έτσι κι εγώ, τους άκουσα. Προχώρησα στο πηγάδι, έσκυψα και, πριν ακόμη ανοίξω τα μάτια μου, με πέταξαν μέσα. Τότε άρχισε το καλύτερο μέρος της διαδικασίας! Είδα φευγαλέα έναν ολόκληρο κόσμο να περνάει μπροστά από τα μάτια μου. Επιπλέον, μπορούσα να νιώσω τις χαρές και τις λύπες των ανθρώπων. Αυτό το συναίσθημα ήταν απερίγραπτο! Όταν άνοιξα τα μάτια μου βρισκόμουν και πάλι ύστερα από τόσο καιρό στον πλανήτη με το τριαντάφυλλό μου! Όμως, το περίεργο είναι ότι το κρεμαστό με τις φεγγαρόπετρες συνέχισε να βρίσκεται στον λαιμό μου ...&nbsp;

Name

Safari may block some audio or video from playing automatically and ‘read to me’ will skip these. You can configure this in Safari’s preferences.