![](https://assets.api.bookcreator.com/XYVaB7kXxTgalJjx1VZ3Jn74gif1/books/UsIF32vySNSx8oH0rU1eHw/assets/pqWc70z1SUaDZEO_3DWreA.png?width=169&height=169)
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗΣ ΓΡΑΦΗΣ Α΄ΤΑΞΗΣ ΤΟΥ 4ΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΧΑΛΚΙΔΑΣ
![](https://assets.api.bookcreator.com/XYVaB7kXxTgalJjx1VZ3Jn74gif1/books/UsIF32vySNSx8oH0rU1eHw/assets/lr6hzXzJReKQHiOJvspp7Q.jpeg?width=630&height=490)
Συμμετέχουν οι μαθητές των τμημάτων Α1, Α3 , Α4
Υπεύθυνη καθηγήτρια: Χαραλαμπίδου Ελένη, Φιλόλογος
Υπεύθυνη καθηγήτρια: Χαραλαμπίδου Ελένη, Φιλόλογος
![](/_next/static/media/shadow-light.2e386fee.png)
![](/_next/static/media/shadow-brighten.a2a9d200.png)
Loading...
ΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΠΑΡΑΜΥΘΙ...Loading...
![](https://assets.api.bookcreator.com/XYVaB7kXxTgalJjx1VZ3Jn74gif1/books/UsIF32vySNSx8oH0rU1eHw/assets/VWcxRGlSSTCN6gqXdJw_vw.jpeg?width=808&height=576)
Loading...
Ο βράχος που με ταξιδεύει...Loading...
![](https://assets.api.bookcreator.com/XYVaB7kXxTgalJjx1VZ3Jn74gif1/books/UsIF32vySNSx8oH0rU1eHw/assets/ioSTCJ-BT02F2aykx_wtdw.jpeg?width=454&height=454)
Loading...
Ένα, δύο, τρία...πέσε, Άγγελε! Έλα!Loading...
Α. Γ. Ο ασβός και ο μύρμηγκας
![](https://assets.api.bookcreator.com/XYVaB7kXxTgalJjx1VZ3Jn74gif1/books/UsIF32vySNSx8oH0rU1eHw/assets/Glh2YlYrQVuJXlBKy-BRbw.jpeg?width=384&height=311)
Μην κρίνεις τον άλλο από το μέγεθός του αλλά από τις ικανότητες που έχει!
Ρ. Φ.
![](https://assets.api.bookcreator.com/XYVaB7kXxTgalJjx1VZ3Jn74gif1/books/UsIF32vySNSx8oH0rU1eHw/assets/uot6IXAgR0mV3ulQ-XfhSg.jpeg?width=239&height=325)
Η Αναδάσωση
![](https://assets.api.bookcreator.com/XYVaB7kXxTgalJjx1VZ3Jn74gif1/books/UsIF32vySNSx8oH0rU1eHw/assets/K0GT64l7RgubdEYd19g7Sg.jpeg?width=533&height=300)
![](https://assets.api.bookcreator.com/XYVaB7kXxTgalJjx1VZ3Jn74gif1/books/UsIF32vySNSx8oH0rU1eHw/assets/6MsEGi7BS56h27Vg-52XLA.jpeg?width=421&height=421)
Σ. Α.
Άμπρα...Κατάμπρα!
![](https://assets.api.bookcreator.com/XYVaB7kXxTgalJjx1VZ3Jn74gif1/books/UsIF32vySNSx8oH0rU1eHw/assets/sY1xx1gEQG-PhzGModHLDA.jpeg?width=358&height=358)
Άμπρα...Κατάμπρα!
Ε. Π.
![](https://assets.api.bookcreator.com/XYVaB7kXxTgalJjx1VZ3Jn74gif1/books/UsIF32vySNSx8oH0rU1eHw/assets/EK_otEOpQ-mLJPcRpUIxqw.jpeg?width=344&height=378)
Νίκος Καζαντζάκης "Η Νέα Παιδαγωγική"
![](https://assets.api.bookcreator.com/XYVaB7kXxTgalJjx1VZ3Jn74gif1/books/UsIF32vySNSx8oH0rU1eHw/assets/cMipiB2bSw6yKSRuaNCqBw.png?width=566&height=562)
Δημιουργική γραφή: "Ο πατέρας του μικρού Καζαντζάκη αφηγείται στο ημερολόγιό του την πρώτη μέρα στο σχολείο του γιου του."
11/09/1898
Σήμερα ήταν μια σημαντική μέρα για τον μικρό μας Νίκο. Ξημερώνοντας είδα τον ενθουσιασμό στα μάτια του, καθώς προετοιμαζόταν για την πρώτη του μέρα στο σχολείο. Ήταν ντυμένος με τα γιορτινά του ρουχαλάκια και τον κόκκινο σκούφο του. Φορούσε τον Σταυρό που του έδωσε η μητέρα του και κρατούσε ένα βασιλικό κλωνί. Τον καμάρωσα... "Πώς περνάνε έτσι τα χρόνια", σκέφτηκα.
Του πήρα το χέρι και τον περπάτησα από το σπίτι μέχρι την αυλή του σχολείου. Καθώς περιμέναμε παρατήρησα ότι άρχισε να τρέμει και ανησύχησα χωρίς όμως να το δείξω στην έκφραση του προσώπου μου. Έσκυψα και του χάιδεψα τα μαλλιά. Αυτός, όμως, τινάχτηκε κοιτώντας με παγωμένο βλέμμα. Τότε είναι που τράβηξα πίσω το χέρι μου. Δεν ξέρω γιατί το έκανε αυτό... "Μήπως έκανα καμιά απότομη κίνηση και τον τρόμαξα", αναρωτήθηκα. Του εξήγησα ότι σε αυτό το κτίριο θα μάθει γράμματα και θα γίνει σπουδαίος, άμα διαβάζει σωστά.
Είδαμε τον δάσκαλο να πλησιάζει κρατώντας μια μακριά βίτσα, τον πλησίασα και του είπα ότι έχει πλήρη εξουσία να κάνει στον γιο μου ό,τι θέλει, ακόμη και να τον δέρνει, αρκεί να τον κάνει άνθρωπο με γνώσεις. Εκείνος με κοίταξε συγκαταβατικά και τότε αποχώρησα ικανοποιημένος απ' το σχολείο.
Εύχομαι το αποτύπωμα αυτής της μέρας να μείνει ανεξίτηλο στη μνήμη του Νίκου και να έχει ένα λαμπρό μέλλον στη ζωή του!
Σήμερα ήταν μια σημαντική μέρα για τον μικρό μας Νίκο. Ξημερώνοντας είδα τον ενθουσιασμό στα μάτια του, καθώς προετοιμαζόταν για την πρώτη του μέρα στο σχολείο. Ήταν ντυμένος με τα γιορτινά του ρουχαλάκια και τον κόκκινο σκούφο του. Φορούσε τον Σταυρό που του έδωσε η μητέρα του και κρατούσε ένα βασιλικό κλωνί. Τον καμάρωσα... "Πώς περνάνε έτσι τα χρόνια", σκέφτηκα.
Του πήρα το χέρι και τον περπάτησα από το σπίτι μέχρι την αυλή του σχολείου. Καθώς περιμέναμε παρατήρησα ότι άρχισε να τρέμει και ανησύχησα χωρίς όμως να το δείξω στην έκφραση του προσώπου μου. Έσκυψα και του χάιδεψα τα μαλλιά. Αυτός, όμως, τινάχτηκε κοιτώντας με παγωμένο βλέμμα. Τότε είναι που τράβηξα πίσω το χέρι μου. Δεν ξέρω γιατί το έκανε αυτό... "Μήπως έκανα καμιά απότομη κίνηση και τον τρόμαξα", αναρωτήθηκα. Του εξήγησα ότι σε αυτό το κτίριο θα μάθει γράμματα και θα γίνει σπουδαίος, άμα διαβάζει σωστά.
Είδαμε τον δάσκαλο να πλησιάζει κρατώντας μια μακριά βίτσα, τον πλησίασα και του είπα ότι έχει πλήρη εξουσία να κάνει στον γιο μου ό,τι θέλει, ακόμη και να τον δέρνει, αρκεί να τον κάνει άνθρωπο με γνώσεις. Εκείνος με κοίταξε συγκαταβατικά και τότε αποχώρησα ικανοποιημένος απ' το σχολείο.
Εύχομαι το αποτύπωμα αυτής της μέρας να μείνει ανεξίτηλο στη μνήμη του Νίκου και να έχει ένα λαμπρό μέλλον στη ζωή του!
Κ. Χ.