ოლიმპიური თამაშები

Parchment

ოლიმპიაში გამართულ თამაშებზე ყველა ბერძნული სამეფოდან იყრიდნენ თავს და იმ პერიოდში ყოველგვარი ომი და დაპირისპირება დროებით წყდებოდა. დაუძინებელი მტრებიც კი წყენას ივიწყებდნენ და ერთმანეთს მხოლოდ მშვიდობიანი მეთოდებით, სარბიელზე ეცილებოდნენ უძლიერესის, უსწრაფესისა და ყველაზე მოხერხებულის წოდებისთვის. ამასთან, ათლეტები თამაშებზე თავთავიანთი სახელმწიფოების ელჩებად მიიჩნეოდნენ და ამიტომ, თითოეულის გამარჯვება მისივე ქვეყნისა თუ ქალაქის უპირატესობად აღიქმებოდა.

ჰ ე რ ა კ ლ ე

ჯილდოდ ქანდაკება

ძველ საბერძნეთში - უმთავრესი ოთხი პანელინური თამაშებიდან (დანარჩენი სამი იყო: ისთმიური, ნემეური, პითიური) . იმართებოდა ოლიმპიაში, ელიდაში, პელოპონესის ნახევარკუნძულის ჩრდილო-დასავლეთ მხარეში. პირველ ოლიმპიურ თამაშებზე კონკრეტული ცნობები არ მოიპოვება. ყველაზე ადრეული და ისტორიულად სარწმუნო ცნობა თარიღდება ძვ.წ. 776 წლით, როცა გამარჯვებულთა გვარების ჩაწერა და თამაშების აღრიცხვა დაიწყეს.

ანტიკური ოლიმპიური თამაშები საერთო-სახალხო რელიგიური დღესასწაული იყო, რომელიც საკულტო ცერემონიალისა და სპორტული შეჯიბრებებისგან შედგებოდა. ეძღვნებოდა ძველბერძნული პანთეონის უმაღლეს ღვთაებას - ზევსს. ზოგიერთი გადმოცემის თანახმად, ოლიმპიური თამაშები თვით ზევსმა დააფუძნა, სხვა ლეგენდის მიხედვით - მისმა ვაჟმა, ჰერაკლემ.&nbsp;

ოლიმპიურ თამაშებს საკმაოდ დიდი ისტორია აქვს,ის ძალიან საინტერესოა.ჩვენი აზრით ოლიმპიურმა თამაშებმა მნიშვნელოვანი როლი ითამაშა სპორტის სახეობების ჩამოყალიბებაში და მათ განვითარებაში..

დაჯილდოვება ოლიმპიურ თამაშებზე

პირველ დღეს იმართებოდა დღესასწაულის საზეიმო გახსნა. სტადიონზე ელანოდიკები წარადგენდნენ მონაწილეებს. შემდეგ ყველანი გადადიოდნენ ალტისში, სადაც მსხვერპლშეწირვის რიტუალს ატარებდნენ, ათლეტები და მსაჯები კი დებდნენ ფიცს, რომ პატიოსნად იბრძოლებდნენ და პატიოსნად განსჯიდნენ ასპარეზობას. იმავე დღეს იმართებოდა კენჭისყრა, ყალიბდებოდა ორთაბრძოლების წყვილები, ღამით კი - ანთებული ჩირაღდნებით - მსვლელობა.

ოლიმპიური ცეცხლი&nbsp;— ოლიმპიური ცეცხლი ერთ-ერთი სიმბოლო, მას ანთებენ თამაშების გახსნისას და ანთია მათ დასრულებამდე. ოლიმპიური ცეცხლის ანთების ტრადიცია არსებობდა ჯერ კიდევ ძველ საბერძნეთში. ოლიმპიური ცეცხლი დაკავშირებული ლეგენდასთან&nbsp;პრომეთეს&nbsp; შესახებ, რომელმაც&nbsp;ზევსს&nbsp;ცეცხლი მოსტაცა და ადამიანებს ჩამოუტანა.

ოლიმპიური ცეცხლი

მეორე დღეს იმართებოდა ჭაბუკების შეჯიბრებანი სირბილში, ჭიდაობაში, კრივსა და ცხენოსნობაში. 

მწვრთნელად გადაცმული ქალი სტადიონზე რომ არ შეპარულიყო, ერთ-ერთი პრეცედენტის შემდეგ დაადგინეს, რომ მწვრთნელებიც ასპარეზობას ათლეტებივით სრულიად შიშვლები უნდა დასწრებოდნენ. ეს ამბავი ასე მომხდარა: ძვ.წ. 404 წელს, 94-ე ოლიმპიადაზე კალიფატერია, მეორენაირად - ფერენიკა, სტადიონზე მწვრთნელის მოსასხამით შეპარულა, რათა ენახა, თუ როგორ იასპარეზებდა მისი ვაჟიშვილი, პეისედორი კრივში, ახალგაზრდების შეჯიბრებაში. როდესაც მისმა ვაჟმა გამარჯვება მოიპოვა, უზომოდ გახარებული კალიფატერია წამოხტა და მისკენ გაექანა, მაგრამ ამ დროს მოსასხამი ჩამოსძვრა და ყველამ დანახა, რომ ქალია. მას სასტიკი განაჩენი ელოდა, მაგრამ შეიწყალეს, რადგან სახელგანთქმული ოლიმპიონიკის, დიაგორეს ქალიშვილი გახლდათ. ოღონდ, მსგავსი სიტუაცია მომავალში რომ აღარ განმეორებულიყო, დადგინდა - სტადიონზე მწვრთნელებიც შიშვლები უნდა ყოფილიყვნენ.

რედაქტორები:ალეკო ბაზანდარაშვილი. გიორგი მჭედლიძე. ჯაბა მჭედლიშვილი. ლანა მშვიდობაძე, მაიკო ღვინაძე. მარიამ ბატონისაშვილი. ქეთევან ყულუმბეგაშვილი ციკო ხანიშვილი. ზურა ღვინაძე. ერეკლე ღუღუნაძე. თამარ სეროფიანი. ლიკა ჩიტიშვილი. ცოტნე შატაკიშვილი.

მესამე დღეს ტარდებოდა ძირითადი ასპარეზობები - პროგრამის სხვადასხვა სახეობაში. მეოთხე დღეს სტადიონზე იმართებოდა შეჯიბრება პენტატლონში, იპოდრომზე კი - რბოლა ეტლებით და დოღი. ოლიმპიური თამაშები სრულდებოდა ჰოპლიტოდრომით - შეიარაღებული ათლეტების სირბილით. 

ოლიმპიური თამაშები

ოლიმპიური გვირგვინი

ქალებს არათუ წართმეული ჰქონდათ თამაშებში მონაწილეობის უფლება, არამედ დასწრება, თვალყურის დევნებაც კი სასტიკად ეკრძალებოდათ. გამონაკლისი იყო მხოლოდ მიწათმოქმედებისა და ნაყოფიერების ქალღმერთ დემეტრას ქურუმი. პავსანია თავის წიგნში „ელადის აღწერილობა“ აღნიშნავს, რომ ოლიმპიის მახლობლად არსებობდა კლდე, ტიპაიონი, საიდანაც ოლიმპიურ თამაშებზე შეპარულ ქალებს უფსკრულში აგდებდნენ.

&gt;&gt;&gt;&gt;პირველი ანტიკური ოლიმპიური თამაშებია-სირბილში შეჯიბრება, შუბის ტყორცნა და სიგრძეში ხტომა.

ბუნებრივია,ოლიმპიურ თამაშებს გამარჯვებულებიც ჰყავდა ვნახოთ როგორ აჯილდოვებდნენ ანტიკურ ხანაში მათ ?

ოლიმპიური თამაშები ყოველ ოთხ წელიწადში(1417 დღე), ზაფხულის ბუნიაობის (ივლისი-აგვისტო) შემდეგ ტარდებოდა. დღესასწაულის განმავლობაშ მთელ საბერძნეთში საყოველთაო სიმშვიდე სუფევდა. ასპარეზობის ადგილი იყო ელისის ოლიმპია. ძველი ქალაქის-პისას მახლობლად მდებარე ადგილი ზევსის წმინდა სავანედ ითვლებოდა. ოლიმპიადაზე ათლეტები სრულიად შიშვლები ასპარეზობდნენ (გარდა მეეტლეებისა).

მეხუთე დღე ეთმობოდა გამარჯვებულთა საზეიმო დაჯილდოებას, ლხინსა და თამაშების დახურვას. გამარჯვებულებს „ოლიმპიონიკებს“ უწოდებდნენ. მათი ჯილდო იყო წმინდა ზეთისხილის გვირგვინი და პალმის რტო. მას, ვინც სამგზის გაიმარჯვებდა, უფლება ეძლეოდა დაედგა თავისი ქანდაკება ოლიმპიაში. გამარჯვებულთა სახელებს საქვეყნოდ აცხადებდნენ და განადიდებდნენ იმ ქალაქებს, საიდანაც ისინი იყვნენ. ოლიმპიონიკესი ცხოვრების ბოლომდე თავისუფლდებოდასახელმწიფოებრივი ვალდებულებისაგან და საყოველთაო პატივით იყო მოსილი.

Name

Safari may block some audio or video from playing automatically and ‘read to me’ will skip these. You can configure this in Safari’s preferences.