Loading...
Ο λυράρης και η νεράιδαLoading...
Loading...
Θρύλος της κρητικής λαϊκής παράδοσηςΔιασκευή : Ελένη Τσούτσια-Λουλάκη
Book Creator : Ευαγγελία Γκούντα ΠΕ 79.01
Μια φορά κι έναν καιρό, σ' ένα χωριό της Κρήτης, ήταν ένα παλικάρι, ο Λάμπρος, ο οποίος το μόνο που ήθελε στη ζωή του ήταν να παίζει καλά τη λύρα.
Τον έστειλε ο πατέρας του στον καλύτερο λυράρη, μα ο Λάμπρος γρήγορα ξεπέρασε τον δάσκαλο κι ήθελε να μάθει παραπάνω!
2
Σαν μεγάλωσε λιγάκι, ο πατέρας του τον έστειλε και στον δάσκαλο της πολιτείας, μα ούτε εκείνος ήταν αρκετός για τον Λάμπρο.
Ο πατέρας του θύμωσε και του είπε πως έπρεπε να βρει μια δουλειά και να αφήσει τη λύρα, μα ο Λάμπρος απάντησε πως θα γίνει λυράρης, αλλά ακόμα δεν ξέρει να παίζει όπως θέλει η καρδιά του. Έφυγε λοιπόν για να μάθει την τέχνη του.
3
Μετά από μέρες συνάντησε έναν γέροντα, που του είπε πως μόνο οι νεράιδες μπορούσαν να τον μάθουν να παίζει λύρα έτσι όπως ήθελε.
Έπρεπε να πάει νύχτα στο δάσος, να βρει ένα σταυροδρόμι, εκεί να χαράξει έναν κύκλο, να σταθεί μέσα του και να μη βγει με τίποτα μέχρι το πρωί.
4
Πράγματι, αυτό έκανε αμέσως. Όταν ήρθαν μεσάνυχτα, εμφανίστηκαν οι νεράιδες που χόρευαν και τραγούδαγαν.
Ο Λάμπρος έπαιζε τη λύρα του και κρατιότανε να μη βγει να χορέψει μαζί τους. Εκείνες προσπαθούσαν να τον παρασύρουν κι αυτός έπαιζε αγέρωχος τη λύρα!
5
Η πιο μικρή νεράιδα του ζήτησε τη λύρα για να παίξει. Έπαιξε, κι ο Λάμπρος μαγεύτηκε, μα δεν την άκουσε όταν τον προέτρεψε να βγει έξω από τον κύκλο, για να του μάθει την τέχνη της λύρας.
6
Λίγο πριν ξημερώσει, οι νεράιδες το πήραν απόφαση, κι εκεί που ετοιμάζονταν να φύγουν, η μικρή ζήτησε ένα αντάλλαγμα, για να τον μάθει να παίζει τη λύρα. Εκείνος έβγαλε έξω το μικρό του δαχτυλάκι. Η νεράιδα το έκοψε και έφυγε.