Loading...

Πού πήγε η χαρά;

Loading...

Μίνα Ιωαννίδου
2021

Μια φορά κι έναν καιρό, όχι πολύ καιρό πριν, στον πλανήτη γη τα πράγματα είχαν γίνει πολύ δύσκολα. Οι άνθρωποι ήταν κλεισμένοι όλοι στα σπίτια τους κι είχαν τα μάτια τους καρφωμένα σε μια οθόνη. Οι μεγάλοι γιατί δούλευαν μέσα απ’ αυτήν κι οι μικροί γιατί έκαναν μάθημα. Παράξενες λέξεις όπως τηλεργασία και τηλεκπαίδευση ακούγονταν δεξιά κι αριστερά κι όλοι έμοιαζαν να έχουν χάσει τη χαρά τους. Ποιος τους την είχε κλέψει; Ένας παράξενος ιός που του άρεσε να τρομάζει τους ανθρώπους.

Τα παιδιά είχαν εγκαταλείψει τα παιχνίδια τους κι έπαιζαν μόνο ηλεκτρονικά. Τα παιχνίδια έμεναν μέρες και νύχτες στα δωμάτια, χωρίς να τα αγγίξει κανείς. Μόνο η μαμά τα ξεσκόνιζε πού και πού.

Ένα βράδυ που κοιμούνταν όλοι, εκείνα μαζεύτηκαν κι είπαν να κάνουν ένα μίτινγκ, όπως άκουγαν να λένε τα παιδιά. Ήθελαν να βρουν έναν τρόπο να ξαναπαίξουν τα παιδιά μαζί τους και να ξαναέρθει η χαρά στον πλανήτη γη.
Πρώτα μίλησε το πατίνι...

Μετά μίλησε ο μεγάλος καφέ αρκούδος

Όλα προσπαθούσαν να βρουν μια λύση. Το αεροπλανάκι είπε...