Σωκράτης

Loading...

Loading...

Γ1, 6ο Γυμνάσιο Καβάλας

Loading...

Loading...

Αυτό το βιβλίο ανήκει στους μαθητές του:

Loading...

Loading...

Γ1, 6ο Γυμνάσιο Καβάλας

Σωκράτης και νόμοι

Σωκράτης και νόμοι

(παρουσιάζονται μπροστά στον Σωκράτη πέντε γέροι άντρες και ένα μικρό κοριτσάκι με δεμένα μάτια )
Σωκράτης : ποιοι είστε εσείς ? 
Νόμος 2 : Τι εννοείς ποιοι είμαστε;   
Νόμος 3 : Εμείς είμαστε οι νόμοι. Εσύ ποιος είσαι;
Σωκράτης: Εγώ είμαι ο Σωκράτης! 
Νόμος 1: Ώστε εσύ είσαι ο σπουδαίος Σωκράτης που μας υπερασπίζεται, καιρό ήθελα να σε γνωρίσω.
Νόμος 4 : Υπεράσπιση το λες εσύ αυτό; Για κοίτα τον τώρα που ήρθε η ώρα να μας εφαρμόσει λακίζει. 
Κοριτσάκι: (τραβάει τον χιτώνα του πέμπτου νόμου) Κύριε νόμε γιατί λακίζει ο Σωκράτης ;
Νόμος 5 : Δεν φοβάται παιδί μου ούτε δειλιάζει, απλά είναι λίγο δύσκολο να βάλεις τέλος στην ζωή σου.
Νόμος 4: Αφού η μικρή είναι μπελάς γιατί την παίρνουμε μαζί μας.
Νόμος 2 : Γιατί κανονικά αυτή πρέπει να μας οδηγεί.
Σωκράτης : Συγγνώμη που επεμβαίνω αλλά ποια είσαι εσύ κοριτσάκι μου
Κοριτσάκι: εγώ είμαι η Δικαιοσύνη από εμένα είναι φτιαγμένη όλοι οι νόμοι εγώ τους καθοδηγώ. 
Σωκράτης: Τότε γιατί τις έχετε κλειστά τα μάτια ;
Νόμος 3: ωχού πολλά δεν μας είπες και εμείς εντολές ακολουθούμε άλλοι μας είπαν να της δέσουμε τα μάτια και να την καθοδηγούμε.
Νόμος 1 : Δυστυχώς έτσι είναι παιδί μου, κανένας μας δεν θέλει να κρατάει τυφλή την δικαιοσύνη, όμως οι εντολές είναι εντολές.
Σωκράτης : Λυπάμαι πολύ μικρή μου που δεν μπορείς να δεις και λυπάμαι και για εσάς που δε σας αφήνουν να κάνετε σωστά την δουλειά σας. Ας επανέλθουμε τώρα όμως στο ερώτημα του κυρίου νόμου. (δείχνει τον 4 στην σειρά νόμο). Πότε μου δεν λάκισα, δεύτερες σκέψεις δεν μου πέρασαν από το μυαλό γιατί πιστεύω ότι πρέπει να εφαρμόζεστε να καθοδηγήστε από αυτό το μικρό και τόσο αθώο κοριτσάκι. Διότι μόνο τα παιδιά ξέρουν βαθιά μέσα τους τι θα πει δικαιοσύνη. Για αυτό και εγώ σας ευχαριστώ που με τιμήσατε με την παρουσία σας αλλά ήρθε η ώρα να σας χαιρετήσω. ( πίνει το κώνειο και πεθαίνει )
Νόμος 5 : Μήπως πρέπει να αλλάξουμε και να αφήσουμε την δικαιοσύνη ελεύθερη; Μήπως πρέπει να μας καθοδηγεί μόνη της; Σκεφτείτε πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν ζούσε ο Σωκράτης. (απευθύνεται προς το κοινό)

(παρουσιάζονται μπροστά στον Σωκράτη πέντε γέροι άντρες και ένα μικρό κοριτσάκι με δεμένα μάτια )
Σωκράτης : ποιοι είστε εσείς ? 
Νόμος 2 : Τι εννοείς ποιοι είμαστε;   
Νόμος 3 : Εμείς είμαστε οι νόμοι. Εσύ ποιος είσαι;
Σωκράτης: Εγώ είμαι ο Σωκράτης! 
Νόμος 1: Ώστε εσύ είσαι ο σπουδαίος Σωκράτης που μας υπερασπίζεται, καιρό ήθελα να σε γνωρίσω.
Νόμος 4 : Υπεράσπιση το λες εσύ αυτό; Για κοίτα τον τώρα που ήρθε η ώρα να μας εφαρμόσει λακίζει. 
Κοριτσάκι: (τραβάει τον χιτώνα του πέμπτου νόμου) Κύριε νόμε γιατί λακίζει ο Σωκράτης ;
Νόμος 5 : Δεν φοβάται παιδί μου ούτε δειλιάζει, απλά είναι λίγο δύσκολο να βάλεις τέλος στην ζωή σου.
Νόμος 4: Αφού η μικρή είναι μπελάς γιατί την παίρνουμε μαζί μας.
Νόμος 2 : Γιατί κανονικά αυτή πρέπει να μας οδηγεί.
Σωκράτης : Συγγνώμη που επεμβαίνω αλλά ποια είσαι εσύ κοριτσάκι μου
Κοριτσάκι: εγώ είμαι η Δικαιοσύνη από εμένα είναι φτιαγμένη όλοι οι νόμοι εγώ τους καθοδηγώ. 
Σωκράτης: Τότε γιατί τις έχετε κλειστά τα μάτια ;
Νόμος 3: ωχού πολλά δεν μας είπες και εμείς εντολές ακολουθούμε άλλοι μας είπαν να της δέσουμε τα μάτια και να την καθοδηγούμε.
Νόμος 1 : Δυστυχώς έτσι είναι παιδί μου, κανένας μας δεν θέλει να κρατάει τυφλή την δικαιοσύνη, όμως οι εντολές είναι εντολές.
Σωκράτης : Λυπάμαι πολύ μικρή μου που δεν μπορείς να δεις και λυπάμαι και για εσάς που δε σας αφήνουν να κάνετε σωστά την δουλειά σας. Ας επανέλθουμε τώρα όμως στο ερώτημα του κυρίου νόμου. (δείχνει τον 4 στην σειρά νόμο). Πότε μου δεν λάκισα, δεύτερες σκέψεις δεν μου πέρασαν από το μυαλό γιατί πιστεύω ότι πρέπει να εφαρμόζεστε να καθοδηγήστε από αυτό το μικρό και τόσο αθώο κοριτσάκι. Διότι μόνο τα παιδιά ξέρουν βαθιά μέσα τους τι θα πει δικαιοσύνη. Για αυτό και εγώ σας ευχαριστώ που με τιμήσατε με την παρουσία σας αλλά ήρθε η ώρα να σας χαιρετήσω. ( πίνει το κώνειο και πεθαίνει )
Νόμος 5 : Μήπως πρέπει να αλλάξουμε και να αφήσουμε την δικαιοσύνη ελεύθερη; Μήπως πρέπει να μας καθοδηγεί μόνη της; Σκεφτείτε πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν ζούσε ο Σωκράτης. (απευθύνεται προς το κοινό)

Νόμοι:     
- Σωκράτη, εσύ που μας παραβίασες και μας παρέβλεψες με απερισκεψία και με ασέβεια, δέξου τώρα την τιμωρία που σου επιβάλουμε για τις λανθασμένες σου πράξεις.
Σωκράτης:
- Μα γιατί εσείς που είστε οι ίδιοι οι νόμοι, που επιβάλετε τη δικαιοσύνη και φροντίζετε για τους πολίτες δεν αναγνωρίζετε την άδικη ποινή μου; Το μόνο που θέλω είναι να διδάξω στους νέους την αλήθεια για να μορφωθούν, να εξελιχθούν και να καλλιεργήσουν το πνεύμα τους.
Νόμοι:
- Μπορεί το έργο σου να έχει καλές προθέσεις αλλά η στάση σου παραπλανεί τους νέους και τους γεμίζει με τις διαστρεβλωμένες ιδέες που τους διδάσκεις. Έτσι απομακρύνονται από τις οικογένειές τους και φέρονται βλάσφημα στους γονείς τους αλλά και στους θεούς που αμφισβητούν την ύπαρξή τους και τις μεγάλες δυνάμεις που κατέχουν.
Σωκράτης:
- Δεν ευθύνομαι εγώ για τις πράξεις των νέων παρά μόνο γι’ αυτά που τους διδάσκω, τα οποία στηρίζονται στη λογική και είναι πέρα για πέρα αληθινά.
Νόμοι:
- Οι πράξεις σου αυτές σε καθορίζουν ένοχο γι’ αυτό δέξου την ποινή σου και σκέψου καλά τα παραπτώματά σου.