Όταν η Ελένη συνάντησε την Ιφιγένεια

Από τους μαθητές της Γ' τάξης του 6ου Γυμνασίου Καβάλας

Ιφιγένεια: Γεια σου Ελένη!
Ελένη: Αμάν! Γεια σου Ιφιγένεια πως είσαι;
Ιφιγένεια: Όλα καλά, εσύ;
Ελένη: Εγώ έτσι και έτσι.
Ιφιγένεια: Μα γιατί, τι έπαθες;
Ελένη: Τώρα που βρήκα τον άντρα μου είμαι κάπως καλύτερα βέβαια, αλλά ακόμα έχω τύψεις για τον πόλεμο στην Τροία… Και με αυτά που μαθεύτηκαν τώρα είμαι ακόμα χειρότερα.
Ιφιγένεια: Τι έγινε δηλαδή; Θα έπρεπε να χαίρεσαι αφού νικήσαμε τον πόλεμο και έχεις βρει και τον άντρα σου.
Ελένη: Όλα αυτά τα χρόνια οι σκοτωμοί που έγιναν για εμένα πήγαν τζάμπα…
Ιφιγένεια: Τι εννοείς;
Ελένη: Εννοώ ότι όλα ήταν ένα παιχνίδι τον θεών… Ένα είδωλο μου είχε κλέψει ο Πάρης και εγώ κρυβόμουν στην Αίγυπτο. Πέθαναν τόσες οικογένειες για το τίποτα…
Ιφιγένεια: Πω, πω, σοβαρά μιλάς δηλαδή;
Ελένη: Ε ναι, τι με βλέπεις να έχω διάθεση για πλάκες;
Ιφιγένεια: Μη νομίζεις, κι εγώ παραλίγο να χάσω τη ζωή μου.
Ελένη: Πώς πήγες να πεθάνεις;
Ιφιγένεια: Με είχαν ξεγελάσει να πάω να αρραβωνιαστώ τον Αχιλλέα αλλά είχαν σκοπό να με θυσιάσουν. Βλέπεις δεν φυσούσαν άνεμοι για να ξεκινήσει η εκστρατεία για τον Τρωικό πόλεμο και ο μάντης Κάλχας είπε ότι έπρεπε να θυσιαστώ. Ευτυχώς τελευταία στιγμή με λυπήθηκε η Άρτεμη…
Ελένη: Tragic! Πάλι καλά που γλύτωσες.
Ιφιγένεια: Ναι άστα να πάνε, να θέλει να με σκοτώσει ο ίδιος μου ο πατέρας, απίστευτο!
Ελένη: Ρε τον Αγαμέμνονα… Βλέπω κι εσύ έχεις πολλά δυσάρεστα νέα! Πέρνα από το παλάτι για κανέναν καφέ να τα πούμε πιο αναλυτικά...
Ιφιγένεια: Άσε μπλέξαμε με αυτό το σόι! Σίγουρα θα περάσω κάποια στιγμή διότι τις επόμενες ημέρες θα πρέπει να επιστρέψω στην Ταυρίδα. Τα λέμε! 

CAPTION Half page image nullam nunc eros, vehicula feugiat

Ιφιγένεια: Γεια σου Ελένη!
Ελένη: Αμάν! Γεια σου Ιφιγένεια πως είσαι;
Ιφιγένεια: Όλα καλά, εσύ;
Ελένη: Εγώ έτσι και έτσι.
Ιφιγένεια: Μα γιατί, τι έπαθες;
Ελένη: Τώρα που βρήκα τον άντρα μου είμαι κάπως καλύτερα βέβαια, αλλά ακόμα έχω τύψεις για τον πόλεμο στην Τροία… Και με αυτά που μαθεύτηκαν τώρα είμαι ακόμα χειρότερα.
Ιφιγένεια: Τι έγινε δηλαδή; Θα έπρεπε να χαίρεσαι αφού νικήσαμε τον πόλεμο και έχεις βρει και τον άντρα σου.
Ελένη: Όλα αυτά τα χρόνια οι σκοτωμοί που έγιναν για εμένα πήγαν τζάμπα…
Ιφιγένεια: Τι εννοείς;
Ελένη: Εννοώ ότι όλα ήταν ένα παιχνίδι τον θεών… Ένα είδωλο μου είχε κλέψει ο Πάρης και εγώ κρυβόμουν στην Αίγυπτο. Πέθαναν τόσες οικογένειες για το τίποτα…
Ιφιγένεια: Πω, πω, σοβαρά μιλάς δηλαδή;
Ελένη: Ε ναι, τι με βλέπεις να έχω διάθεση για πλάκες;
Ιφιγένεια: Μη νομίζεις, κι εγώ παραλίγο να χάσω τη ζωή μου.
Ελένη: Πώς πήγες να πεθάνεις;
Ιφιγένεια: Με είχαν ξεγελάσει να πάω να αρραβωνιαστώ τον Αχιλλέα αλλά είχαν σκοπό να με θυσιάσουν. Βλέπεις δεν φυσούσαν άνεμοι για να ξεκινήσει η εκστρατεία για τον Τρωικό πόλεμο και ο μάντης Κάλχας είπε ότι έπρεπε να θυσιαστώ. Ευτυχώς τελευταία στιγμή με λυπήθηκε η Άρτεμη…
Ελένη: Tragic! Πάλι καλά που γλύτωσες.
Ιφιγένεια: Ναι άστα να πάνε, να θέλει να με σκοτώσει ο ίδιος μου ο πατέρας, απίστευτο!
Ελένη: Ρε τον Αγαμέμνονα… Βλέπω κι εσύ έχεις πολλά δυσάρεστα νέα! Πέρνα από το παλάτι για κανέναν καφέ να τα πούμε πιο αναλυτικά...
Ιφιγένεια: Άσε μπλέξαμε με αυτό το σόι! Σίγουρα θα περάσω κάποια στιγμή διότι τις επόμενες ημέρες θα πρέπει να επιστρέψω στην Ταυρίδα. Τα λέμε! 

CAPTION Half page image nullam nunc eros, vehicula feugiat

Loading...

ΕΛ: Αγαπητή Ιφιγένεια, επιτέλους συναντιόμαστε! Θέλω πολύ να μάθω τα νέα σου.
ΙΦ: Καλή μου Ελένη,είμαι πολύ καλά...Σε ευχαριστώ για το ενδιαφέρον. Πες μου εσύ πως είσαι και πως τελικά κατάφερες να ξεφύγεις με τον θείο Μενέλαο από εκεί που ήσασταν?
ΕΛ: Είμαστε και οι δυο περίφημα αν και η περιπέτεια που ζήσαμε στην Αίγυπτο ήταν πολύ περίπλοκη και μεγάλη.
ΙΦ: Θα ήθελες να μου την διηγηθείς?
ΕΛ: Βρέθηκα στην Αίγυπτο εξαιτίας των θεων και παρέμεινα εκεί για πολλά χρόνια. Όλο αυτό τον καιρό είχα βρει καταφύγιο στον τάφο του Πρωτέα γιατί ο γιος του , ο Θεοκλύμενος , που ήταν βασιλιάς ,ήθελε να με παντρευτεί παρά την θέληση μου. Εγώ όλα αυτά τα χρόνια δεν έχασα όμως την πίστη μου και περίμενα τον ανδρα μου. Έτσι, λίγο αργότερα από το τέλος του Τρωικού Πολέμου εμφανίστηκε ο Μενέλαος στην προσπάθεια του να γυρίσει στην πατρίδα. Βέβαια, μας πήρε λίγο καιρό να αναγνωρίσουμε ο ένας τον άλλον αλλά τελικά όλα πήγαν καλά και μέσω ενός σχεδίου που εγώ κατέστρωσα, γυρίσαμε πίσω στην Ελλάδα αγαπημένοι και αφήνοντας όλα τα άσχημα στο παρελθόν.
Εγώ σου είπα την δική μου ιστορία...Τώρα θέλω να ακούσω και την δική σου.
ΙΦ: Εμένα η ιστορία μου αρχίζει από την μέρα που ο πατέρας μου ήθελε να με θυσιάσει για χάρη της εκστρατείας του. Την ώρα που θα με θυσίαζαν , με λυπήθηκε η θεά Άρτεμις, με έσωσε και έβαλε στη θέση μου ένα ελάφι. Όμως , η μητέρα μου δεν μπόρεσε να συγχωρέσει τον πατέρα μου γι ΄ αυτό που έκανε και τον σκότωσε. Από την άλλη εγώ έγινα ιέρεια της Αρτεμις με σκοπό να θυσιάζω οποιονδήποτε ξένο πλησίαζε στην Ταυρίδα. Ξαφνικά μια μέρα, είδα μπροστά μου τον Ορέστη και αποφάσισα να δραπετεύσω και να φύγω μαζί του. Και έτσι είμαι εδώ τώρα.
ΕΛ: Τελικά μας ενώνουν πολλά πράγματα που εμείς τόσο καιρό αγνοούσαμε.
ΙΦ: Εγώ ένα πράγμα κατάλαβα Ελένη , ότι ο πόλεμος που έγινε για χάρη σου , αν και δεν έφταιγες εσύ, ήταν ανούσιος καθώς μόνο προβλήματα έφερε σε όλους μας.
ΕΛ: Πράγματι, έχεις απόλυτο δίκιο. Τίποτα καλό δεν βγήκε από αυτόν τον πόλεμο αλλά ούτε και από κανέναν άλλον.

Loading...

ΕΛ: Αγαπητή Ιφιγένεια, επιτέλους συναντιόμαστε! Θέλω πολύ να μάθω τα νέα σου.
ΙΦ: Καλή μου Ελένη,είμαι πολύ καλά...Σε ευχαριστώ για το ενδιαφέρον. Πες μου εσύ πως είσαι και πως τελικά κατάφερες να ξεφύγεις με τον θείο Μενέλαο από εκεί που ήσασταν?
ΕΛ: Είμαστε και οι δυο περίφημα αν και η περιπέτεια που ζήσαμε στην Αίγυπτο ήταν πολύ περίπλοκη και μεγάλη.
ΙΦ: Θα ήθελες να μου την διηγηθείς?
ΕΛ: Βρέθηκα στην Αίγυπτο εξαιτίας των θεων και παρέμεινα εκεί για πολλά χρόνια. Όλο αυτό τον καιρό είχα βρει καταφύγιο στον τάφο του Πρωτέα γιατί ο γιος του , ο Θεοκλύμενος , που ήταν βασιλιάς ,ήθελε να με παντρευτεί παρά την θέληση μου. Εγώ όλα αυτά τα χρόνια δεν έχασα όμως την πίστη μου και περίμενα τον ανδρα μου. Έτσι, λίγο αργότερα από το τέλος του Τρωικού Πολέμου εμφανίστηκε ο Μενέλαος στην προσπάθεια του να γυρίσει στην πατρίδα. Βέβαια, μας πήρε λίγο καιρό να αναγνωρίσουμε ο ένας τον άλλον αλλά τελικά όλα πήγαν καλά και μέσω ενός σχεδίου που εγώ κατέστρωσα, γυρίσαμε πίσω στην Ελλάδα αγαπημένοι και αφήνοντας όλα τα άσχημα στο παρελθόν.
Εγώ σου είπα την δική μου ιστορία...Τώρα θέλω να ακούσω και την δική σου.
ΙΦ: Εμένα η ιστορία μου αρχίζει από την μέρα που ο πατέρας μου ήθελε να με θυσιάσει για χάρη της εκστρατείας του. Την ώρα που θα με θυσίαζαν , με λυπήθηκε η θεά Άρτεμις, με έσωσε και έβαλε στη θέση μου ένα ελάφι. Όμως , η μητέρα μου δεν μπόρεσε να συγχωρέσει τον πατέρα μου γι ΄ αυτό που έκανε και τον σκότωσε. Από την άλλη εγώ έγινα ιέρεια της Αρτεμις με σκοπό να θυσιάζω οποιονδήποτε ξένο πλησίαζε στην Ταυρίδα. Ξαφνικά μια μέρα, είδα μπροστά μου τον Ορέστη και αποφάσισα να δραπετεύσω και να φύγω μαζί του. Και έτσι είμαι εδώ τώρα.
ΕΛ: Τελικά μας ενώνουν πολλά πράγματα που εμείς τόσο καιρό αγνοούσαμε.
ΙΦ: Εγώ ένα πράγμα κατάλαβα Ελένη , ότι ο πόλεμος που έγινε για χάρη σου , αν και δεν έφταιγες εσύ, ήταν ανούσιος καθώς μόνο προβλήματα έφερε σε όλους μας.
ΕΛ: Πράγματι, έχεις απόλυτο δίκιο. Τίποτα καλό δεν βγήκε από αυτόν τον πόλεμο αλλά ούτε και από κανέναν άλλον.

Loading...

Ελένη: Συγνώμη νεαρή μου, μήπως γνωριζόμαστε; Το πρόσωπό σου μου θυμίζει ένα συγγενικό μου πρόσωπο από την πατρίδα μου.
Ιφιγένεια: Μα είναι δυνατόν; Δεν πιστεύω στα μάτια μου! Εσύ είσαι η Ελένη, η γυναίκα του θείου μου Μενέλαου του βασιλιά της Σπάρτης. Εγώ είμαι η Ιφιγένεια, η ανιψιά σου που παραλίγο να θυσιαστώ στο λιμάνι της Αυλίδας για χάρη των Ελλήνων. Πλέον όμως είμαι ιέρεια της Άρτεμης και ήρθα στην Αίγυπτο για να επισκεφτώ τη Θεονόη. Εσύ, όμως Ελένη, γιατί βρίσκεσαι εδώ;
Ελένη: Είναι μεγάλη ιστορία, Ιφιγένεια, η κατάστασή μου. Βλέπεις, όλα ήταν έργο της Αφροδίτης. Εγώ ποτέ δεν πήγα στην Τροία, μονάχα το είδωλό μου που δημιούργησε εκείνη. Τώρα βρίσκομαι εδώ παγιδευμένη και προσπαθώ να αποφύγω τον γάμο μου με την Θεοκλύμενο που με θέλει για σύντροφο.
Ιφιγένεια: Δηλαδή, ο πόλεμος γινόταν όλο αυτό τον καιρό για ένα είδωλο; Δεν μπορώ να το πιστέψω! Και ο Μενέλαος τι απέγινε;
Ελένη: Ο Μενέλαος, μετά από τον μακροχρόνιο πόλεμο και τις περιπέτειές του στη θάλασσα, έφτασε εδώ. Όμως κινδυνεύει, καθώς αν μάθει ο Θεοκλύμενος ότι ο σύζυγός μου επέστρεψε, θα τον σκοτώσει και δεν θα πάμε ποτέ στην πατρίδα.
Ιφιγένεια: Μην στεναχωριέσαι, Ελένη, εγώ θα σε βοηθήσω. Μερικές φορές για να αποφύγουμε τις δυσκολίες πρέπει να επιλέξουμε τον δόλο και την πονηριά. Έτσι και στη δική σου περίπτωση θα βρούμε ένα σχέδιο για να αποδράσετε. Αρχικά πρέπει να εξασφαλίσεις την εμπιστοσύνη της μάντισσας Θεονόης για να μην προδώσει το σχέδιο σου στον αδερφό της. Αυτό άστο πάνω μου. Θα την ικετεύσω, και σαν καλή μου φίλη που είναι, θα μείνει σιωπηλή μέχρι να φύγετε. Τώρα όμως εσύ τρέχα να βρεις τον Μενέλαο και βρείτε ένα έξυπνο σχέδιο για να εξαπατήσετε τον βασιλιά.
Ελένη: Αχ! σ’ ευχαριστώ τόσο πολύ Ιφιγένεια. Χωρίς εσένα δεν θα μπορούσα ποτέ να φύγω. Θα προσευχηθώ στους θεούς να με βοηθήσουν κι αυτοί. Και όταν γυρίσω στην πατρίδα θα κάνω αμέτρητες θυσίες σε σένα και στην Άρτεμης. Σε χαιρετώ τώρα. Πρέπει να βιαστώ να βρω τον Μενέλαο.
Ιφιγένεια: Αντίο, Ελένη. Θα σε επισκεφτώ στην Σπάρτη όταν γυρίσεις.

Ελένη: Συγνώμη νεαρή μου, μήπως γνωριζόμαστε; Το πρόσωπό σου μου θυμίζει ένα συγγενικό μου πρόσωπο από την πατρίδα μου.
Ιφιγένεια: Μα είναι δυνατόν; Δεν πιστεύω στα μάτια μου! Εσύ είσαι η Ελένη, η γυναίκα του θείου μου Μενέλαου του βασιλιά της Σπάρτης. Εγώ είμαι η Ιφιγένεια, η ανιψιά σου που παραλίγο να θυσιαστώ στο λιμάνι της Αυλίδας για χάρη των Ελλήνων. Πλέον όμως είμαι ιέρεια της Άρτεμης και ήρθα στην Αίγυπτο για να επισκεφτώ τη Θεονόη. Εσύ, όμως Ελένη, γιατί βρίσκεσαι εδώ;
Ελένη: Είναι μεγάλη ιστορία, Ιφιγένεια, η κατάστασή μου. Βλέπεις, όλα ήταν έργο της Αφροδίτης. Εγώ ποτέ δεν πήγα στην Τροία, μονάχα το είδωλό μου που δημιούργησε εκείνη. Τώρα βρίσκομαι εδώ παγιδευμένη και προσπαθώ να αποφύγω τον γάμο μου με την Θεοκλύμενο που με θέλει για σύντροφο.
Ιφιγένεια: Δηλαδή, ο πόλεμος γινόταν όλο αυτό τον καιρό για ένα είδωλο; Δεν μπορώ να το πιστέψω! Και ο Μενέλαος τι απέγινε;
Ελένη: Ο Μενέλαος, μετά από τον μακροχρόνιο πόλεμο και τις περιπέτειές του στη θάλασσα, έφτασε εδώ. Όμως κινδυνεύει, καθώς αν μάθει ο Θεοκλύμενος ότι ο σύζυγός μου επέστρεψε, θα τον σκοτώσει και δεν θα πάμε ποτέ στην πατρίδα.
Ιφιγένεια: Μην στεναχωριέσαι, Ελένη, εγώ θα σε βοηθήσω. Μερικές φορές για να αποφύγουμε τις δυσκολίες πρέπει να επιλέξουμε τον δόλο και την πονηριά. Έτσι και στη δική σου περίπτωση θα βρούμε ένα σχέδιο για να αποδράσετε. Αρχικά πρέπει να εξασφαλίσεις την εμπιστοσύνη της μάντισσας Θεονόης για να μην προδώσει το σχέδιο σου στον αδερφό της. Αυτό άστο πάνω μου. Θα την ικετεύσω, και σαν καλή μου φίλη που είναι, θα μείνει σιωπηλή μέχρι να φύγετε. Τώρα όμως εσύ τρέχα να βρεις τον Μενέλαο και βρείτε ένα έξυπνο σχέδιο για να εξαπατήσετε τον βασιλιά.
Ελένη: Αχ! σ’ ευχαριστώ τόσο πολύ Ιφιγένεια. Χωρίς εσένα δεν θα μπορούσα ποτέ να φύγω. Θα προσευχηθώ στους θεούς να με βοηθήσουν κι αυτοί. Και όταν γυρίσω στην πατρίδα θα κάνω αμέτρητες θυσίες σε σένα και στην Άρτεμης. Σε χαιρετώ τώρα. Πρέπει να βιαστώ να βρω τον Μενέλαο.
Ιφιγένεια: Αντίο, Ελένη. Θα σε επισκεφτώ στην Σπάρτη όταν γυρίσεις.

ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ: Ελένη εσύ είσαι;
ΕΛΕΝΗ : Ναι εγώ είμαι και αν δεν με απατάει η μνήμη μου εσύ είσαι η Ιφιγένεια. Σωστά;
ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ : Ναι
ΕΛΕΝΗ : Χαίρομαι που σε συναντώ
ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ : Εγώ όμως όχι. Είσαι η αιτία που πέθανα εγώ και πόσοι άλλοι άνθρωποι. Θα έπρεπε να ντρέπεσαι μόνο που μου μιλάς.
ΕΛΕΝΗ : Με στεναχωρούν πάρα πολύ τα λόγια σου, αλλά σε συγχωρώ επειδή μάλλον δεν ξέρεις όλη την αλήθεια.
ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ : Εγώ το μόνο που ξέρω είναι ότι εξαιτίας σου πέθανα.
ΕΛΕΝΗ : Το ξέρω και λυπάμαι πολύ γι’ αυτό αλλά δεν είμαι εγώ η πραγματική ένοχη και αυτή που έχει την ευθύνη. 
ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ : Αν δεν φταις εσύ, τότε ποιος φταίει;
ΕΛΕΝΗ : Οι θεοί. Αυτοί είναι οι πραγματικοί ένοχοι για αυτά που πέρασες και εσύ και εγώ. Εγώ δεν βρισκόμουν καν στον πόλεμο αλλά ήμουν κρυμμένη κάπου στην Αίγυπτο.
ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ : Όλα αυτά που μου λες, μου ακούγονται τρελά αλλά δεν νομίζω να μου έλεγες τόσο μεγάλα ψέματα για να φύγει από πάνω σου η ευθύνη.
ΕΛΕΝΗ : Δυστυχώς Ιφιγένεια, αυτή είναι η αλήθεια και πράγματι ποτέ δε θα σου έλεγα ψέματα για να μην έχω εγώ απλώς την ευθύνη.
ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ : Δεν ξέρω τι να πω Ελένη, συγγνώμη για όσα σου είπα πιο πριν, αλλά όλα αυτά εγώ δεν τα γνώριζα.
ΕΛΕΝΗ : Δεν πειράζει, σε καταλαβαίνω και εγώ στη θέση σου τα ίδια θα μου καταλόγιζα.
ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ : Και πάλι με συγχωρείς. Αντίο, Ελένη
ΕΛΕΝΗ : Αντίο.
 

ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ: Ελένη εσύ είσαι;
ΕΛΕΝΗ : Ναι εγώ είμαι και αν δεν με απατάει η μνήμη μου εσύ είσαι η Ιφιγένεια. Σωστά;
ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ : Ναι
ΕΛΕΝΗ : Χαίρομαι που σε συναντώ
ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ : Εγώ όμως όχι. Είσαι η αιτία που πέθανα εγώ και πόσοι άλλοι άνθρωποι. Θα έπρεπε να ντρέπεσαι μόνο που μου μιλάς.
ΕΛΕΝΗ : Με στεναχωρούν πάρα πολύ τα λόγια σου, αλλά σε συγχωρώ επειδή μάλλον δεν ξέρεις όλη την αλήθεια.
ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ : Εγώ το μόνο που ξέρω είναι ότι εξαιτίας σου πέθανα.
ΕΛΕΝΗ : Το ξέρω και λυπάμαι πολύ γι’ αυτό αλλά δεν είμαι εγώ η πραγματική ένοχη και αυτή που έχει την ευθύνη. 
ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ : Αν δεν φταις εσύ, τότε ποιος φταίει;
ΕΛΕΝΗ : Οι θεοί. Αυτοί είναι οι πραγματικοί ένοχοι για αυτά που πέρασες και εσύ και εγώ. Εγώ δεν βρισκόμουν καν στον πόλεμο αλλά ήμουν κρυμμένη κάπου στην Αίγυπτο.
ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ : Όλα αυτά που μου λες, μου ακούγονται τρελά αλλά δεν νομίζω να μου έλεγες τόσο μεγάλα ψέματα για να φύγει από πάνω σου η ευθύνη.
ΕΛΕΝΗ : Δυστυχώς Ιφιγένεια, αυτή είναι η αλήθεια και πράγματι ποτέ δε θα σου έλεγα ψέματα για να μην έχω εγώ απλώς την ευθύνη.
ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ : Δεν ξέρω τι να πω Ελένη, συγγνώμη για όσα σου είπα πιο πριν, αλλά όλα αυτά εγώ δεν τα γνώριζα.
ΕΛΕΝΗ : Δεν πειράζει, σε καταλαβαίνω και εγώ στη θέση σου τα ίδια θα μου καταλόγιζα.
ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ : Και πάλι με συγχωρείς. Αντίο, Ελένη
ΕΛΕΝΗ : Αντίο.
 

Ε. Είσαι η Ιφιγένεια , η κόρη του Αγαμέμνονα ! Ζεις , νόμιζα ότι είχες πεθάνει …
Ιφ. Και εσύ η Ελένη ? Νόμιζα ότι είσαι στην Τροία μαζί με τον Πάρη και εξαιτίας σου είμαι τόσα χρόνια εξορισμένη στην Ταυρίδα .
Ε. Δεν έφταιγα εγώ-
Ιφ. Παραλίγο να πεθάνω από τα χέρια του ίδιου μου του πατέρα .
Ε. Είμαστε και οι δυο θύματα των Θεών ή της αλαζονείας των ανθρώπων. Εγώ δεν πήγα ποτέ στην Τροία.
Ιφ. Τι εννοείς , αφού σε πήρε ο Πάρης.
Ε. Όχι εμένα την σκιά μου πήρε , ενώ εγώ βρέθηκα στην Αίγυπτο .
Ιφ . Πως πήγες εκεί ?
Ε. Με την βοήθεια της Θεάς που προστάτευσε την τιμή μου .. Αλλά εσύ , γιατί λες ότι ήσουν στην Ταυρίδα?
Ιφ. Με έσωσε τελευταία στιγμή η Άρτεμις από την λύσσα των Ελλήνων που ήθελαν τον πόλεμο .
Ε. Εμείς γυναίκες είμαστε θύματα της πολεμικής διάθεσης των ανδρών.
Ιφ. Σε πιστεύω γιατί και εμένα μια θεά με μετέφερε … Και πράγματι είσαι η πιο δυστυχισμένη γυναίκα , ακόμα και από εμένα. Γιατί όλοι στην Ελλάδα σε κατηγορούν .
Ε. Είναι αλήθεια , αλλά εγώ ξέρω την πραγματικότητα και χαίρομαι που σε συνάντησα.
Ιφ. Και εγώ ! Μαζί θα παλέψουμε για έναν κόσμο ειρηνικό χωρίς αδικίες .
Ε. Συμφωνώ … Μια Λυσιστράτη την γνωρίζεις ?
Ιφ. Κάτι έχω ακούσει.
Ε. Πάμε να την βρούμε …