Loading...
Loading...
Ένα ουράνιο τόξο στην αυλή μουΠαράξενοι... εθελοντές
Κόκκινη κλωστή δεμένη,
με ουράνιο τόξο τυλιγμένη,
με εφτά χρώματα βαμμένη,
παραμύθι περιμένει.
Να αρχινήσει παραμύθι,
το κουκί και το ρεβίθι.
Μια φορά και έναν καιρό,
τον καινούριο ή τον παλιό.
Εκεί ψηλά στον ουρανό,
ουράνιο τόξο φωτεινό,
θέλει να' ρθει στην αυλή,
παραμύθι να μας πει.
Στου σχολείου μας την αυλή,
που είναι όμορφη πολύ,
μαζευτήκαμε προχθές,
έντεκα μαθητές.
Κι έφτασε όλο χαρά,
με τα χρώματα του τα εφτά.
Καθίσαμε αναπαυτικά,
ν’ ακούσουμε το «Μια φορά...».
Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν μια μεγάλη παρέα. Ο ψεύτης βοσκός, ο Πινόκιο, ο Μικρός Πρίγκιπας και όλα τα ζώα από τους μύθους του Αισώπου. Η Κοκκινοσκουφίτσα, η Σταχτοπούτα, ο Κοντορεβιθούλης, η κότα με τα χρυσά αυγά, η Χιονάτη με τους εφτά νάνους, πρίγκιπες, πριγκίπισσες, βασιλιάδες -και ο Μίδας- βασίλισσες, πλούσιοι, φτωχοί... Όλοι αυτοί και πολλοί άλλοι ακόμη, ξύπνησαν ένα πρωί κι αποφάσισαν να βγουν από τα παραμύθια και τα βιβλία τους. Αποφάσισαν να κάνουν κάτι διαφορετικό, ίσως και συναρπαστικό για ν΄ αλλάξουν τη ζωή τους. Συνεννοήθηκαν στέλνοντας μηνύματα ο ένας στον άλλον με τρόπο μαγικό, που μόνο στα παραμύθια μπορεί να συμβεί. Εκεί προσδιόριζαν τον τόπο και την ώρα συνάντησής τους.
Για να πούμε την αλήθεια, αυτός που σκέφτηκε και ξεκίνησε όλη την ιστορία, ήταν ο ψεύτης βοσκός. Αυτός έστειλε και το πρώτο μήνυμα. Εκεί εξηγούσε την επιθυμία του να δραπετεύσουν απ' τα παραμύθια τους και να ζήσουν ελεύθεροι για καλό σκοπό. Δε δυσκολεύτηκε να τους πείσει, ειδικά όταν τους διαβεβαίωσε ότι σταμάτησε εδώ και πολύ καιρό να λέει ψέματα επειδή «το πάθημα του έγινε μάθημα». Έτσι, έστειλε στον καθένα τους έναν χάρτη με λεπτομέρειες και οδηγίες για τον τόπο συνάντησής τους που θα ήταν η παραλία « Έντεκα φυσαλίδες». Ζήτησε μάλιστα από τον καθένα ξεχωριστά να προσπαθήσει να φέρει όσο περισσότερους γνωστούς και φίλους μπορούσε, να προσκαλέσει και ήρωες παραμυθιών από άλλες
χώρες γιατί ήταν πολύ σημαντικό να μαζευτούν πολλοί.
χώρες γιατί ήταν πολύ σημαντικό να μαζευτούν πολλοί.
Τότε, μια Κυριακή πρωί, η παραλία γέμισε από πολλούς, παρά πολλούς παράξενους επισκέπτες. Πανέμορφες κυρίες με τα πολύχρωμα φορέματά τους - όμορφα σαν το ουράνιο τόξο - μικροί και μεγάλοι ήρωες, όλοι τους χαμογελαστοί, έτοιμοι για νέες περιπέτειες. Αφού συστήθηκαν μεταξύ τους, αγκαλιάστηκαν γεμάτοι χαρά για την γνωριμία.
Ο ψεύτης βοσκός που οργάνωσε αυτή τη συνάντηση, πήρε τον λόγο αφού ανέβηκε στην αγκαλιά του καλόκαρδου γίγαντα για να τον βλέπουν όλοι. Τους ευχαρίστησε που τον ακολούθησαν, τους υπενθύμισε ότι δεν λέει πια ψέματα και μπορούν να τον εμπιστεύονται. Ο Πινόκιο χαμογέλασε αινιγματικά... Στη συνέχεια εξήγησε ότι ζητάει τη βοήθεια όλων για κάτι που λέγεται «εθελοντισμός». Επειδή όλοι κοιτάχτηκαν με απορία, τους είπε ότι διάβασε σε ένα βιβλίο πως με τον εθελοντισμό μπορείς να κάνεις καλύτερο τον κόσμο που ζεις αλλά και τον εαυτό σου. Πώς; Βοηθάς όποιον έχει ανάγκη χωρίς όμως να ζητάς πληρωμή ή ανταλλάγματα κι έτσι γίνεσαι χρήσιμος. Τους ενημέρωσε ακόμη ότι ο αληθινός κόσμος κινδυνεύει και χρειάζεται επειγόντως την βοήθειά τους για να σωθεί. Ζήτησε να ενωθούν όλοι και να προσπαθήσουν να σώσουν ό,τι μπορούν.