Loading...

Το Κοντραμπάσο

Loading...

Loading...

Ελένη Ψαρογιώργου

Το κοντραμπάσο ή αλλιώς βαθύχορδο, είναι ένα έγχορδο μουσικό όργανο που παίζεται με δοξάρι.
Στα αγγλικά λέγεται double bass ή contrabass
Είναι το μεγαλύτερο και συνεπώς το βαθύτερο σε ήχο μέλος της οικογένειας του βιολιού.

Παίζεται με το κάτω μέρος να στηρίζεται
στο έδαφος, με τη βοήθεια μεταλλικής
ράβδου.
Ο εκτελεστής είναι αναγκασμένος,
λόγω του μεγέθους του,
να παίζει όρθιος ή μισοκαθισμένος ,
στην άκρη ενός ψηλού σκαμνιού.

Το κοντραμπάσο διαφέρει λίγο από τα άλλα όργανα της οικογένειας του βιολιού. Η πλάτη του είναι πιο ίσια και το επάνω μέρος του ηχείου πιο επικλινές, πράγμα που βοηθάει τον εκτελεστή να το «αγκαλιάζει» καλύτερα όταν παίζει, χαρακτηριστικά που προέρχονται από τη βιόλα ντα γκάμπα.


Η μουσική του έκταση καλύπτει τρεις οκτάβες.
Έχει μήκος περίπου 1.80 μέτρα και
διαθέτει τέσσερις χορδές (μι, λα, ρε, σολ),
όπως και τα υπόλοιπα έγχορδα της
συμφωνικής ορχήστρας
( βιολί, βιόλα, βιολοντσέλο).

Παίζεται με το κάτω μέρος
να στηρίζεται στο έδαφος ,
με τη βοήθεια μεταλλικής ράβδου.

Για δύο αιώνες και περισσότερο χρησιμοποιήθηκε μόνο για να ενισχύσει την μπάσα μελωδική γραμμή ενός μουσικού έργου, την οποία παίζει το βιολοντσέλο.

Το κοντραμπάσο εξελίχτηκε τον 16ο αιώνα από το βιολόνε,
που ήταν το βαθύτερο σε μουσική έκταση μέλος της οικογένειας της βιόλας ντα γκάμπα και είχε τότε έξι ή επτά χορδές.

Μέσα στα επόμενα χρόνια άλλαξε πολλές φορές, σε μέγεθος, σχήμα και αριθμό χορδών.

Ως σολιστικό όργανο χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον Μότσαρτ .

Tο μάκρος των χορδών και οι μεγάλες αποστάσεις ανάμεσα στους φθόγγους του, δυσκολεύουν κάποιες τεχνικές εκτέλεσης, ενώ είναι πιο δύσκολο να παίξει γρήγορες μελωδίες σαν αυτές που αποδίδουν τα υπόλοιπα έγχορδα!

Μέχρι τον 19ο αιώνα, το κοντραμπάσο, συνήθως, έπαιζε τις ίδιες νότες με το βιολοντσέλο, αλλά μια οκτάβα χαμηλότερα.

Οι σύγχρονοι συνθέτες γράφουν συχνά ανεξάρτητα μέρη για το βιολοντσέλο και το κοντραμπάσο.