25η Μαρτίου 1821 ( Γ΄- Δ΄)

Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ φέρνει στην Μαρία το μήνυμα, ότι θα γεννήσει τον Χριστό, τον Υιό του Θεού και Σωτήρα του κόσμου.
Μεγάλη γιορτή, από την οποία ξεκινάει το σχέδιο της σωτηρίας του ανθρώπου.
Η Μαρία, ταπεινά, απάντησε : Ας γίνει το θέλημα του Θεού.

25 Μαρτίου

Η ημέρα που γιορτάζουμε την επανάσταση των Ελλήνων, μετά από 400 χρόνια τουρκικής σκλαβιάς.

Η σκλαβιά ήταν αβάσταχτη.
Πείνα, στερήσεις, βασανιστήρια, χωρισμοί οικογενειών, καταπατήσεις βασικών ανθρώπινων δικαιωμάτων, όπως της μόρφωσης και της πίστης.
Η φλόγα της λευτεριάς έκαιγε βαθιά στις καρδιές των Ελλήνων και περνούσε από γενιά σε γενιά.

Η συμβολή των γυναικών στην επανάσταση, αλλά και στην προετοιμασία της ήταν πολύ σημαντική.

Μπουμπουλίνα
Σπ. Λάμπρου - Αγγ. Καψάσκη

Λεοντόκαρδες γυναίκες
όμορφες, δυναμικές,
καπετάνισσες γενναίες
πάντοτε ηρωικές.

Μπουμπουλίνα Λασκαρίνα
και Μαντώ του Μαυρογένους
πλοία δώσατε και χρήμα
για τη λευτεριά του γένους.

Πολεμήσατε σαν άντρες
δε σκιαχτήκατε εχθρό
λευτεριά για την Ελλάδα
είχατε πάντα σκοπό.

Μπουμπουλίνα Λασκαρίνα
και Μαντώ του Μαυρογένους
πλοία δώσατε και χρήμα
για τη λευτεριά του γένους.

Θε να μείνετε για πάντα
σ’ όλων μέσα τις καρδιές
σαν παράδειγμα Ελληνίδων
σε στιγμές ηρωικές.

Μπουμπουλίνα Λασκαρίνα
και Μαντώ του Μαυρογένους
πλοία δώσατε και χρήμα
για τη λευτεριά του γένους.

Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα
(Η Σπετσιώτισσα Καπετάνισσα)

Μαντώ Μαυρογένους
(Η ηρωίδα της Μυκόνου)

Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα

Ήταν Ελληνίδα ηρωίδα της Ελληνικής Επανάστασης του 1821.
Πολέμησε ηρωικά και υπήρξε ίσως η σπουδαιότερη γυναίκα
που έλαβε μέρος στην Επανάσταση.
Γεννήθηκε μέσα στις φυλακές της Κωνσταντινούπολης
στις 11 Μαΐου 1771, όταν η μητέρα της Σκεύω επισκέφτηκε
τον σύζυγό της, Σταυριανό Πινότση, τον οποίο είχαν φυλακίσει
οι Οθωμανοί για τη συμμετοχή του στα Ορλωφικά (1769-1770).
Μετά τον θάνατο του Πινότση στη φυλακή, μητέρα και κόρη
επέστρεψαν στην 'Υδρα. Μετακόμισαν στις Σπέτσες 4 χρόνια αργότερα.
Παντρεύτηκε δυο φορές, στην ηλικία των 17 με τον Σπετσιώτη Δημήτριο Γιάννουζα και στην ηλικία των 30 ετών με τον Σπετσιώτη πλοιοκτήτη και πλοίαρχο Δημήτριο Μπούμπουλη. Και οι δυο σκοτώθηκαν από Αλγερινούς πειρατές.
Είχε έξι παιδιά: τρία από τον πρώτο της γάμο και τρία από τον δεύτερο γάμο της.
Κληρονόμησε από τους συζύγους της τεράστια περιουσία, πλοία, γη και χρήματα .
Κατάφερε να αυξήσει την περιουσία της με σωστή διαχείριση και εμπορικές δραστηριότητες.
Αρχικά έγινε συνέταιρος σε αρκετά πλοία ενώ αργότερα κατασκεύασε τρία δικά της, το ένα από τα οποία, με το όνομα Αγαμέμνων και 18 κανόνια , πήρε μέρος στην Ελληνική Επανάσταση του 1821 .

Έγινε μέλος της Φιλικής Εταιρείας, που προετοίμαζε την ελληνική επανάσταση και ήταν η μόνη γυναίκα που μυήθηκε σε αυτή, αφού οι γυναίκες δεν γίνονταν δεκτές. Καθώς γυρνούσε στις Σπέτσες, αγόραζε μυστικά, όπλα και πολεμοφόδια από τα ξένα λιμάνια, τα οποία μετά έκρυψε στο σπίτι της, ενώ ξεκίνησε την κατασκευή του πλοίου Αγαμέμνων.

Όταν ξεκίνησε η ελληνική επανάσταση, είχε σχηματίσει δικό της εκστρατευτικό σώμα από Σπετσιώτες, τους οποίους αποκαλούσε «γενναία μου παλικάρια». Είχε αναλάβει να αρματώνει, να συντηρεί και να πληρώνει τον στρατό αυτό μόνη της . Τα δύο πρώτα χρόνια της επανάστασης είχε ξοδέψει όλη της την περιουσία.
Στα τέλη του 1824,όταν η Ελλάδα υπέφερε από τον δεύτερο εμφύλιο πόλεμο, ο Κολοκοτρώνης συλλαμβάνεται και φυλακίζεται μαζί με άλλους οπλαρχηγούς.
Η Μπουμπουλίνα αντιδρά και ζητά την αποφυλάκισή του. Τότε η ίδια κρίνεται επικίνδυνη από την Κυβέρνηση και συλλαμβάνεται, με εντολή να φυλακιστεί. Τελικά, εξορίστηκε στις Σπέτσες χάνοντας τη γη, που το Κράτος της είχε παραχωρήσει στο Ναύπλιο.

Όταν το 1825 η Ελλάδα βρέθηκε ξανά σε μεγάλο κίνδυνο, η Μπουμπουλίνα άρχισε να προετοιμάζεται ξανά, αλλά σκοτώθηκε σε συμπλοκή στις 22 Μαΐου 1825. Ο τρίτος γιος της ερωτεύτηκε την κόρη της πολύ πλούσιας οικογένειας των Κουτσαίων, προκρίτων στις Σπέτσες.
Οι Κουτσαίοι δεν ήθελαν τον γάμο μεταξύ των δύο οικογενειών διότι η Μπουμπουλίνα είχε ξοδέψει πια την τεράστια περιουσία της. Κατά τη διάρκεια λογομαχίας μεταξύ Μπουμπουλίνας και Κουτσαίων, ο Ιωάννης Κούτσης πυροβόλησε και την σκότωσε .
Στη Ρωσία, το θάρρος της εκτιμήθηκε ιδιαίτερα. Ο αυτοκράτορας Αλέξανδρος Α απένειμε στην Μπουμπουλίνα τον τίτλο του ναυάρχου του ρωσικού στόλου και τιμητικά το μογγολικό σπαθί ως αναγνώριση των προσόντων της. Έτσι, έγινε η πρώτη γυναίκα ναύαρχος του ρωσικού στόλου στην ιστορία της Ρωσίας και μια από τις πρώτες ναυάρχους στην παγκόσμια ιστορία.
Μετά τον θάνατο της και ύστερα από 193 έτη, έλαβε τιμητικά από την Ελληνική Πολιτεία το βαθμό της Υποναυάρχου.