Book Creator | Νικόλαος - Ιωσήφ Μαιζών

Νικόλαος - Ιωσήφ Μαιζών
(Nicolas Joseph Maison)
Σύντομη περίληψη της ζωής του
Γέννηση: 19 Δεκεμβρίου 1771 (Επιναί-συρ -Σεν)
Θάνατος: 13 Φεβρουαρίου 1840 (Παρίσι)
Ο Νικόλαος- Ιωσήφ Μαιζών ήταν:
● Βαρόνος (1808) και κόμης (1813) της αυτοκρατορίας του Ναπολέοντα
● Στρατιωτικός διοικητής του Παρισιού (1815)
● Μαρκήσιος (1817)
● Επικεφαλής του Εκστρατευτικού σώματος του Μοριά (1828)
● Στρατάρχης της Γαλλίας (1829)
● Υπουργός Εξωτερικών (4-17/11/1830), Πρόξενος στη Βιέννη (1830) και στην Αγία Πετρούπολη (1833) και Υπουργός Πολέμου (1835-1836).

Εικόνα 1. Νικόλαος- Ιωσήφ Μαιζών
By Léon Cogniet - Joconde database: entry 000PE005576. Upload by Jimmy44, Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=10315517

Έλαβε μέρος σε 50 μάχες και τραυματίστηκε παραπάνω από 30 φορές. Πέθανε στις 13 Φεβρουαρίου 1840 ύστερα από ολιγοήμερη και ξαφνική ασθένεια. Κατά τη διάρκεια της καριέρας του τιμήθηκε με πολλά παράσημα και το όνομά του είναι χαραγμένο στην Αψίδα του Θριάμβου στο Παρίσι.

Εικόνα 2. Νικόλαος- Ιωσήφ Μαιζών
By Alois Senefelder - http://www.frenchempire.net/biographies/maison/, Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=1101567

Η πορεία της καριέρας του μέχρι το 1828
Κατατάχθηκε στα γαλλικά επαναστατικά στρατεύματα, συμμετείχε στους Ναπολεόντειους Πολέμους εναντίον των Πρώσων, στην εκστρατεία της Ισπανίας και της Ρωσίας όπου και τιμήθηκε με τον βαθμό του υποστρατήγου. Τραυματίστηκε στην μάχη της Λειψίας (1813), τιμήθηκε με τον Μεγάλο Σταυρό της Λεγεώνας της Τιμής και με τον τίτλο του κόμη του Αυτοκράτορα. Μετά την καθαίρεση του Ναπολέοντα, προσχώρησε στην παράταξη των Βουρβόνων και διετέλεσε στρατιωτικός διοικητής του Παρισιού (1815). Υπήρξε επίσης μέλος της Βουλής των Ομοτίμων και έφερε τον τίτλο του Μαρκησίου.

Εικόνα 3. Νικόλαος- Ιωσήφ Μαιζών, Στρατάρχης της Γαλλίας (πίσω του διακρίνεται ο χάρτης του Μορέως)
By Léon Cogniet - http://collections.chateauversailles.fr/#a02a3a28-e77e-4929-9285-56b48ae2ffd9, Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=10315590

L' Expédition de Morée

Το Γαλλικό Εκστρατευτικό Σώμα στην Πελοπόννησο (1828 -1829) (Εxpédition de Morée)

Μετά την υπογραφή της Συνθήκης του Λονδίνου (19 Ιουλίου 1828) μεταξύ των Μεγάλων Δυνάμεων (Γαλλία, Αγγλία, Ρωσία) και στο πλαίσιο της δυναμικής παρέμβασης υπέρ της επαναστατημένης Ελλάδας αποφασίστηκε η αποστολή γαλλικής εκστρατευτικής δύναμης στην Πελοπόννησο για την απομάκρυνση του αιγυπτιακών στρατευμάτων του Ιμπραήμ-Πασά, που από το 1825, προκειμένου να βοηθήσουν τους Οθωμανούς Τούρκους, είχαν προξενήσει τεράστιες καταστροφές στην Πελοπόννησο. Η ηγεσία της Γαλλικής Στρατιωτικής Αποστολής, η οποία ανατέθηκε από τον βασιλιά Κάρολο Ι στον στρατηγό Nicolas-Joseph Maison, ξεκίνησε από την Τουλόν στις 17 Αυγούστου 1828. Αποτελούνταν από μια δύναμη τριών μοιρών (14.000 άνδρες) με επικεφαλής τους Maison, Sebastiani και Schneider. Ωστόσο, η εκκένωση της Πελοποννήσου από τους Αιγύπτιους είχε ήδη δρομολογηθεί από τις 9 Αυγούστου 1828 µε τη συνθήκη της Αλεξάνδρειας και έτσι ο γαλλικός στρατός κατέλαβε ανεμπόδιστα τα τρία μεσσηνιακά φρούρια (Νεόκαστρο Πύλου, Μεθώνη, Κορώνη) (αρχές Οκτώβρη). Το Κάστρο της Πάτρας και το Φρούριο του Ρίου παραδόθηκαν στους Γάλλους αντίστοιχα στις 8 και 30 Οκτωβρίου ύστερα από μια σύντοµη αντίσταση. Ως τα τέλη του ίδιου μήνα όλη η Πελοπόννησος ήταν ελεύθερη.

Εικόνα 4. Συνάντηση του Στρατηγού Μαιζών με τον Ιμπραήμ Πασά στο Ναβαρίνο, Σεπτέμβριος 1828
By Jean-Charles Langlois (1789-1870) - Collections du château de Versailles, Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=64370171

Εικόνα 5. Παράδοση του Κάστρου του Ρίου στον Στρατηγό Μαιζών (1828)
By Jean-Charles Langlois (1789-1870) - Collections du château de Versailles, Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=64371826

Η ενίσχυση και η βοήθεια στην Πελοπόννησο από το γαλλικό εκστρατευτικό σώμα
Σημαντικές δραστηριότητες του γαλλικού εκστρατευτικού σώματος ήταν η ανοικοδόμηση των φρουρίων και των κατεστραμμένων πόλεων, η αναδιοργάνωση του τακτικού στρατού, η αντιμετώπιση της επιδημίας που έπληξε την περιοχή των Καλαβρύτων, ο εµβολιασµός των κατοίκων, η ανάπτυξη της γεωργίας και η γενικότερη οικονοµική ενίσχυση του πληθυσμού. Ωστόσο, ιδιαίτερη προσφορά στην ανασύσταση του Ελληνικού κράτους υπήρξε το έργο του επιστημονικού επιτελείου (γεωγράφοι, καλλιτέχνες, αρχιτέκτονες, βοτανολόγοι κ.ά), γνωστό ως «Επιστημονική Αποστολή του Μοριά» (Mission Scientifique de Morée), που συνόδευε το γαλλικό εκστρατευτικό σώμα και είχε σαν σκοπό την χαρτογράφηση της Πελοποννήσου και την καταγραφή των αρχαιολογικών της θησαυρών.

Εικόνα 7: Τα μέλη της επιστημονικής επιτροπής της Εκστρατείας του Μοριά μελετώντας τα ερείπια του σταδίου της αρχαίας Μεσσήνης By Prosper Baccuet and Jean-Baptiste Bory de Saint-Vincent - Jean-Baptiste Bory de Saint-Vincent, Relation de l' Expédition scientifique de Morée: Section des sciences physiques, F.-G. Levrault, Paris, 1836. 2 volumes et un atlas., Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=83622071