Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821

29/5/1453 ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ (400 χρόνια σκλαβιάς)

Η Άλωση της Κωνσταντινούπολης υπήρξε το αποτέλεσμα της πολιορκίας της βυζαντινής πρωτεύουσας, της οποίας Αυτοκράτορας ήταν ο Κωνσταντίνος ΙΑ΄ Παλαιολόγος, από τον οθωμανικό στρατό, με επικεφαλής τον σουλτάνο Μωάμεθ Β΄.
Η πολιορκία διήρκεσε από τις 6 Απριλίου έως την Τρίτη, 29 Μαΐου 1453
(Ιουλιανό ημερολόγιο). Η άλωση αυτή της Κωνσταντινούπολης,
σήμανε και το τέλος της υπερχιλιετούς Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.

Παιδομάζωμα – Γενίτσαροι... Το παιδομάζωμα ήταν οθωμανική πρακτική απαγωγής νέων αγοριών, με σκοπό την ανατροφή τους ως στρατιωτών ή τη στελέχωση υπηρεσιών του σουλτάνου.
Ο Τούρκος απεσταλμένος εμφανιζόταν στα χωριά και απαιτούσε να παρουσιαστούν μπροστά του όλοι οι πατεράδες με τους γιους τους. Από αυτούς διάλεγε τους πιο καλοφτιαγμένους και δυνατούς, για να γίνουν γενίτσαροι. Στην αρχή οι Τούρκοι έπαιρναν παιδιά ηλικίας 6-7 χρόνων και μόνο ένα παιδί από κάθε οικογένεια. Αργότερα όμως η στράτευση επεκτάθηκε στις ηλικίες των 8-10 ετών και σιγά σιγά αυξήθηκε ο αριθμός των παιδιών ανά οικογένεια, μέχρι που ήταν ενδεχόμενο να δοθούν όλα τα αρσενικά παιδιά.

Γενίτσαροι

Δάσκαλοι του γένους
Κρυφό σχολειό

· Δάσκαλοι του Γένους : ονομάζονται οι μορφωμένοι Έλληνες που κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας συνέβαλαν, με την προφορική διδασκαλία τους
ή με τα κείμενα τους, στην καλλιέργεια της ελληνικής παιδείας.
· Η Οθωμανική Αυτοκρατορία απαγόρευε την εκπαίδευση των υπόδουλων Ελλήνων στη διάρκεια της Τουρκοκρατίας, για να εξασφαλίσει την αμάθεια και, έτσι,
και τη δουλοφροσύνη τους, με αποτέλεσμα να οργανωθούν
κρυφά νυχτερινά σχολεία από ιερείς, που μυστικά δίδασκαν γραφή και ανάγνωση.

ΡΗΓΑΣ ΦΕΡΑΙΟΣ : ήταν Έλληνας συγγραφέας, πολιτικός, στοχαστής
και επαναστάτης.
«Ως πότε παλικάρια θα ζούμε στα στενά» τραγουδά το 1796 ο Ρήγας Φεραίος (1757-1798) με σκοπό να ξεσηκώσει τους Έλληνες.
Ο Θούριος αποτελεί το τρίτο μέρος του επαναστατικού πολιτικού φυλλαδίου του και αναφέρεται
στην αξία της ελευθερίας και στα ανθρώπινα δικαιώματα.

Θούριος του Ρήγα Φεραίου γραμμένος το 1970 από τον Χρήστο Λεοντή

1814
ΙΔΡΥΣΗ ΤΗΣ ΦΙΛΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ από τον Εμμανουήλ Ξάνθο, τον Νικόλαο Σκουφά και τον Αθανάσιο Τσακάλωφ. με σκοπό την αφύπνιση του έθνους. ήταν η σημαντικότερη από τις μυστικές οργανώσεις που σχηματίστηκαν για την προετοιμασία της επανάστασης και για την απελευθέρωση των Ελλήνων από την Οθωμανική Αυτοκρατορία

1820
●      Ύστερα από συννενόηση με τον
Ι. Καποδίστρια ΟΡΙΖΕΤΑΙ ΑΡΧΗΓΟΣ Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΥΨΗΛΑΝΤΗΣ ο οποίος ήταν στρατηγός του τσάρου της Ρωσίας.
●      Είσοδος της Εταιρείας στη φάση προετοιμασίας του Αγώνα.
●      Ρήξη του Σουλτάνου με τον Αλή Πασά στη Ρούμελη , την Ήπειρο και την Αλβανία.
●      Η Επανάσταση ριζώνει στα Νησιά του Αιγαίου, στη Ρούμελη και το μοριά εξαιτίας του συμπαγούς ελληνικού πληθυσμού και της ισχυρής χριστιανικής κοινότητας.

ΕΝΑΡΞΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΩΝ ΚΙΝΗΜΑΤΩΝ
Στην έναρξη του αγώνα το σύνολο των ένοπλων δυνάμεων προερχόταν από τους κλέφτες και τους αρματολούς της προεπαναστατικής περιόδου· αυτοί θα αποτελούσαν το κυριότερο τμήμα των επαναστατικών δυνάμεων σε όλη τη διάρκεια της επανάστασης. Επιθέσεις εναντίον Τούρκων έγιναν το δεκαήμερο μεταξύ 14-25 Μαρτίου σε διαφορετικά σημεία στο Μωριά

15 ΜΑΡΤΙΟΥ
ο Παλαιών Πατρών Γερμανός ύψωσε το λάβαρο της επανάστασης στο
μοναστήρι της Αγίας Λαύρας στα Καλάβρυτα.

Στις 17 Μαρτίου οι Μανιάτες οπλαρχηγοί συνεννοήθηκαν να κινηθούν ενωμένοι κατά των Τούρκων, σε τελετή που έγινε στην Αρεόπολη Λακωνίας με Δοξολογία στον ιερό ναό "ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ". Στις 23 Μαρτίου Μανιάτες και άλλοι οπλαρχηγοί κατέλαβαν αναίμακτα την Καλαμάτα συγκροτήθηκε επαναστατική επιτροπή, η «Μεσσηνιακή Γερουσία ή Σύγκλητος » με επικεφαλής τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη Από το πρώτο δεκαήμερο του Μαρτίου όλη η ανατολική Μάνη είχε τεθεί σε εμπόλεμη κατάσταση, όπως αυτό μαρτυρείται από σχετικό έγγραφο του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη με ημερομηνία 11 Μαρτίου 1821.

21 ΜΑΡΤΙΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ,
26 ΜΑΡΤΙΟΥ ΣΤΙς ΣΠΕΤΣΕΣ,
15 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΣΤΗΝ ΥΔΡΑ
17 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΣΤΗ ΣΑΜΟ.
Οι πρώτες επιτυχίες των πυρπολητών Παπανικολή και Κανάρη.

● Στα μέσα Μαρτίου 1821 ο Παπαφλέσσας είχε ολοκληρώσει τον κύκλο των περιοδειών του στην Πελοπόννησο και βρισκόταν μαζί με τον Αναγνωσταρά στη Μεσσηνία, περιοχή για την οποία είχε ταχθεί υπεύθυνος από την Φιλική Εταιρεία. Ο Κολοκοτρώνης ήταν επίσης στο χώρο ευθύνης του, τη Μάνη. Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος ήταν κρυμμένος στην Πάτρα, έτοιμος να αναλάβει δράση. Άλλοι Φιλικοί ήταν σε διάφορους χώρους ευθύνης ο καθένας. Παρά τις αμφιβολίες των προεστών, το κλίμα στην Πελοπόννησο ήταν έντονα επαναστατικό και ένας σπινθήρας έλειπε για την μεγάλη έκρηξη.

● 26 ΜΑΡΤΙΟΥ ΕΠΕΣΕ ΤΟ ΦΡΟΥΡΙΟ ΤΩΝ ΣΑΛΩΝΩΝ (ΑΜΦΙΣΣΑ) ύστερα από πολιορκία
2 ημερών και της Λιβαδειάς από τον Αθανάσιο Διάκο. Στην Στερεά Ελλάδα κηρύχθηκε επίσημα η έναρξη της επανάστασης στις 27 Μαρτίου, στη Μονή Οσίου Λουκά κοντά στη Λιβαδειά, με παρόντες τους οπλαρχηγούς Αθανάσιο Διάκο και Βασίλη Μπούσγο και προκρίτους της περιοχής.

● 29 ΜΑΡΤΙΟΥ ο Κολοκοτρώνης είχε μαζέψει 6.000 άνδρες και προσπάθησε να πολιορκήσει την Καρύταινα, όμως στην πρώτη έξοδο των Τούρκων, το στράτευμα διαλύθηκε. Δεν απογοητεύτηκε και μεθοδικά εγκατέστησε φρουρές σε επίκαιρα σημεία γύρω από την Τρίπολη (Λεβίδι, Πιάνα, Χρυσοβίτσι, Βέρβαινα, Βαλτέτσι, Τρίκορφα), για να μπορούν να ελεγχθούν οι δρόμοι που οδηγούσαν προς τα εκεί.

● Οι Οθωμανοί περιορίστηκαν στα κάστρα όπου είχαν αρχίσει πολιορκίες. Τα σπουδαιότερα από αυτά τα κάστρα ήταν τα κάστρα στο Ρίο και στο Αντίρριο, της Πάτρας, του Ακροκορίνθου πάνω από την Κόρινθο, τα δύο κάστρα του Ναυπλίου, το Παλαμήδι και το Μπούρτζι, της Μονεμβασιάς,
της Μεθώνης, της Κορώνης, το Νεόκαστρο και το
Παλαιόκαστρο του Ναυαρίνου (Πύλος) και το κάστρο της Τριπολιτσάς.
Στο κάστρο του Άργους που ήταν παραμελημένο δεν κλείστηκαν Οθωμανοί.
Τα κάστρα ήταν επί το πλείστον κτισμένα παράλια σε δύσβατα σημεία και είχαν το πλεονέκτημα της δυνατότητας τροφοδοσίας από τον οθωμανικό στόλο, εκτός από το κάστρο της Τρίπολης. Μέχρι το τέλος Μαρτίου οι μουσουλμάνοι της Πελοποννήσου, είχαν εγκαταλείψει τα πεδινά της Πελοποννήσου και είχαν περιοριστεί στα κάστρα, μερικά από τα οποία θεωρούνταν ικανά για ανάκτηση ολόκληρης της Πελοποννήσου. Οι περισσότεροι από αυτούς είχαν συγκεντρωθεί στην Τρίπολη