Γεια σου και σε σένα! 
Σε βλέπω χαρούμενη.

Γεια σου!

Πώς να μην είμαι; 
Με τη μάσκα μας, βέβαια, αλλά είμαστε εδώ, μιλάμε, παίζουμε, συζητάμε…κι όλα αυτά ζωντανά, όχι μέσω οθόνης. 

Ζωντανά… είναι και τα λουλουδάκια μου! Ξέρεις… κατά τη διάρκεια της καραντίνας χάρηκα τον κήπο μου.

Κι εγώ! Δεν θα το πιστέψεις αλλά κάθε μέρα πότιζα τα λουλούδια.

Αγάπησα τον κήπο μας και μαζί του το περιβάλλον.

Διάβασα σε άρθρο ότι η γη ‘’ ανάσανε’’ με τον αναγκαστικό εγκλεισμό μας.

Πραγματικά! Η καραντίνα συμπεριφέρθηκε φιλικά στο περιβάλλον. Ο αέρας μας έγινε καθαρός. Η γη μας ξεκουράστηκε από το ‘’ποδοβολητό’’ των ανθρώπων.

Ελευθερώθηκαν δρόμοι και τα ζωάκια περπατούσαν ανενόχλητα. 

Και γιατί όχι; Εμείς καταπατήσαμε το χώρο τους. Εμείς οικοδομήσαμε σε δασικές περιοχές. Είδα φωτογραφίες από τη Βενετία, που έδειχναν δελφίνια να κολυμπούν στα κανάλια κάτι που είχε να γίνει έναν αιώνα.