Druga strona

cyrku

Opowiadanie napisane w ramach konkursu "Popisz się talentem", organizowanego przez wydawnictwo Nowa Era

Dawid
Barchański

"Udało się!
Uff! 
Już nie muszę dłużej tego naprawiać!"

Profesor podszedł do zwierzofonu
i przeciągnął
zakurzoną
wajchę
w swoją stronę.

Nic się
nie zadziało.

Profesor spróbował jeszcze raz.
I jeszcze raz.
Ciągle machał wajchą w tę i we w tę,
aż nagle zwierzofon
zaczął się dymić i bzyczeć.

@

# % $

Bzzyt! Bzzyt!

Profesor
z zaskoczenia
upadł na ziemię.

Loading...

"Głupia maszyna,
nawet włączyć się nie chce!"

Powiedział profesor, uderzając w stół.

I nagle, po uderzeniu w stół,
zwierzofon się włączył!

Loading...

Tuba wyskoczyła
z pudła,
a z niej zaczęła
grać muzyka cyrkowa.

Loading...

Loading...

Loading...

"To tam zgubiłem zwierzofon!
W cyrku!
Jak mogłem tego nie zauważyć?"

Powiedział profesor,
energicznie zawijając wąsa wokół swojego palca.

Loading...

Nagle
profesorowi
przerwało
pierwsze
zwierzątko.

Loading...

"Czy my im coś zrobiliśmy?
Czemu nas tak traktują? 
Czemu muszę skakać przez płonące obręcze?" – zawarczał przygnębiony tygrys.

"A ja mam stawać na jakiś mały, głupi podest i w dodatku na dwóch łapach.
Ja ważę 3 tony!" – krzyknął zirytowanym głosem słoń.

"Nie wiem czemu nam każą robić takie okropne rzeczy? 
Dlaczego zamykają nas w klatkach?
Czy my coś im zrobiliśmy?
Ja naprawdę tego nie rozumiem…"

– zawył smutno niedźwiedź

Zwierzofon znowu zaczął się dymić
i bzyczeć,
a nagranie zaczęło szumieć.

"O nie, to znowu się dzieje!"
– wykrzyczał przerażony profesor.

"Bzzyt! Bzzyt!"
– bzyczała
coraz głośniej maszyna.




Profesor usiadł na ziemi i chwycił się za głowę ze strachu.
Maszyna przestała wydawać odgłosy.

"Ciekawe, hmm...
wtedy to dłużej trwało"
– powiedział profesor,
znowu próbując włączyć maszynę
"Jejusiu, co się z nią dzieje?"
– kontynuował, drapiąc się po głowie.
"A może głośnik się spalił?
Albo tuba się zapchała? Hmm…"
- dopowiedział profesor, po czym szybko zabrał się za rozkręcanie zwierzofonu.
"A więc się nie myliłem! Głupia tuba!"
– wykrzyczał profesor wysypując z niej piasek.

Profesor zakręcił zwierzofon, mocno przymocował tubę i ponownie włączył maszynę.

Tym razem usłyszał płacz oraz piski.

"Ja nie chcę już kręcić piłką na nosie!
Mój biedny nosek jest cały obdarty!
Nie chce już!"
– piszczała zapłakana foka.