4ο φύλλο

Αρ. φύλλου 4
26 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2022

ΨΗΦΙΑΚΑ ΝΕΑ ΤΟΥ 1ου ΓΕΛ ΞΑΝΘΗΣ

Βράβευση του σχολείου μας στον
Εθνικό Διαγωνισμό
Γαλλοφωνίας 2022
Une mission de sauvetage “verte”…
Μια “πράσινη” αποστολή διάσωσης

Έκθεση φωτογραφίας "Βιώσιμη Πόλη" του 1ου Λυκείου σε συνεργασία με το γραφείο του Εuro Direct
Υπ. καθηγήτριες: Γλερίδου Λ. και Μαυροπούλου Ε.
σελ. 12

Υπ. καθηγήτρια Δ. Μπακιρτζή

σελ.5

Διασημότητα-Υπεροψία: Έννοιες έντονα
συνδεδεμένες
γράφει η μαθήτρια
Βερβερίδου του Β1
σελ.19

"Οι κοινωνικές ανισότητες
της Γεωγραφίας"

Οι μαθητές του Γυμνασίου Πολυσίτου ανταποκρινόμενοι στην πρόσκληση του Υπουργείου Παιδείας με θέμα
" Για το Μέλλον της Ευρώπης"
συμμετείχαν με επιστολή τους στην πλατφόρμα του υπουργείου γράφοντας για "τις κοινωνικές ανισότητες της γεωγραφίας" και απέδειξαν ότι όλοι οι μαθητές μπορούν να συνεισφέρουν με τις ιδέες τους για την κοινή ευρωπαϊκή πορεία.
Ακολουθεί η επιστολή στη σελίδα 13

Τέχνη ή καταπίεση;
γράφουν οι μαθήτριες Πατσίκα
και Δ.Σταύρου

σελ. 15
Υπ. καθηγήτρια Μ.Ηλιάδου

Πολιτική a la έρως
γράφει η μαθήτρια
Αρβανιτίδου Σοφία του Β1
σελ.24
υπ. καθηγητής Γρ. Μαλικιώσης

Στο μάθημα των αγγλικών της Β’ Λυκείου τα παιδιά μελέτησαν την ιστορία του « Γλάρου Ιωνάθαν» ή αλλιώς «Jonathan Livingstone seagull» του Richard Bach. Το μυθιστόρημα ενέπνευσε γενιές και γενιές εφήβων. Έτσι και οι μαθητές μας εμπνεύστηκαν, ζωγράφισαν και έγραψαν για το μυθιστόρημα ... σελ.28

υπ.καθηγητής Τζαμπαζλής Αθ.

Ειδικοί της τοπικής εταιρείας Sunlight που επισκέφτηκαν το σχολείο μας ενημέρωσαν τους μαθητές μας για την οργάνωση και τις επαγγελματικές προοπτικές μιας εταιρείας. σελ. 43

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ
1ο ΗΜΕΡΗΣΙΟ ΞΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΞΑΝΘΗΣ
Διεύθυνση Δευτεροβάθμια Ξάνθης
Κωδικός Σχολείου (ΥΠAIΘ) 3751010

ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Έδρα του Σχολείου (διεύθυνση):
Ν. Καζαντζάκη 1, 67100, Ξάνθη
Τηλέφωνο: 2541065354/2541022162
Fax: 25410-83061
e-mail mail@1lyk-xanth.xan.sch.gr
Ιστοσελίδα http://www.1lyk-xanth.xan.sch.gr
Διευθυντής Σχολικής Μονάδας: Κάππος Ιωάννης Υποδιευθυντές Α & Β: Χατζηκωνσταντινίδου Δημόκλεια / Μαυροπούλου Ευλαμπία
Πρόεδρος Συλλόγου Γονέων/Κηδεμόνων: Δημητρόπουλος Ιωάννης

Εισαγωγή

Ο Εσωτερικός Κανονισμός Λειτουργίας του Σχολείου (άρθρο 37, Ν.4692/2020) βασίζεται σε όσα προβλέπονται από την πολιτεία για την εκπαίδευση και τη λειτουργία των δημόσιων και ιδιωτικών Σχολείων και βασίζεται στις αποδεκτές παιδαγωγικές αρχές, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαίτερες συνθήκες λειτουργίας του Σχολείου και τα χαρακτηριστικά της τοπικής σχολικής και ευρύτερης κοινότητας. Η συμμετοχή οποιουδήποτε ατόμου στη σχολική ζωή σημαίνει αυτόματα την ανεπιφύλακτη αποδοχή και σχολαστική τήρηση του σχολικού κανονισμού, στο σύνολό του

Σύνταξη,έγκριση και τήρηση του Κανονισμού.

Ο Εσωτερικός Κανονισμός Λειτουργίας συντάχθηκε ύστερα από εισήγηση του Διευθυντή του Σχολείου, με τη συμμετοχή όλων των μελών του Συλλόγου Διδασκόντων/ουσών, των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων, του προεδρείου του δεκαπενταμελούς μαθητικού συμβουλίου του Σχολείου και του εκπροσώπου του Δήμου και εγκρίθηκε από τον Σύλλογο Διδασκόντων/ουσών στο πρακτικό 20/06.10.2021. Επιπλέον, έχει εγκριθεί από τη Συντονίστρια Εκπαιδευτικού Έργου που έχει την παιδαγωγική ευθύνη του Σχολείου μας, καθώς και από τον Διευθυντή Εκπαίδευσης (άρθρο 37, Ν.4692/2020). Ο Εσωτερικός Κανονισμός Λειτουργίας με την έναρξη του σχολικού έτους κοινοποιείται σε όλους του γονείς/κηδεμόνες και αναρτάται στον ιστότοπο του Σχολείου. Μια συνοπτική μορφή του διανέμεται και συζητείται διεξοδικά με όλους τους/τις μαθητές/ριες του Σχολείου. Η ακριβής τήρησή του αποτελεί ευθύνη και υποχρέωση της διεύθυνσης του Σχολείου, των εκπαιδευτικών, των μαθητών και των γονέων/ κηδεμόνων. Ο Κανονισμός επικαιροποιείται σε τακτά χρονικά διαστήματα, μέσω της προβλεπόμενης από τον νόμο συμμετοχικής διαδικασίας όλων των μελών της σχολικής κοινότητας, έτσι ώστε να συμπεριλαμβάνει νέες νομοθετικές ρυθμίσεις, να ανταποκρίνεται στις αλλαγές των συνθηκών λειτουργίας του Σχολείου και τις, κατά καιρούς, αποφάσεις των αρμόδιων συλλογικών οργάνων του.

Το σύνολο του κανονισμού θα διαβάσετε στην ιστοσελίδα του σχολείου: http://1lyk-xanth.xan.sch.gr/

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Διαγωνισμός Γαλλοφωνίας

Το βραβευμένο έργο στο διαγωνισμό
Γαλλοφωνίας

Ημερίδα Στίβου του 1ου ΓΕΛ Ξάνθης

Έκθεση Φωτογραφίας "Βιώσιμη Πόλη"

"Κοινωνικές Ανισότητες Γεωγραφίας"
από το Γυμνάσιο Πολυσίτου

"Τέχνη ή καταπίεση" των μαθητριών
Πατσίκα Α-Μ και Ψωμά Δ.

"Όταν γίνεις μάνα, θα καταλάβεις" της
μαθήτριας Δελή Αρχοντίας

"Περί θεού και φλεγμονής" της μαθήτρι-
ας Σ. Αρβανιτίδου

"Διασημότητα-Υποτροφία: έννοιες συν-
δεδεμένες" της μαθήτριας Μ.
Βερβερίδου

"Φιλοζωία" των μαθητριών Χρ. Παντε-
λίδου και η Δ. Σταύρου

"Πίσω στο παρελθόν" της μαθή-
τριας Χαραλαμπίδου Ευαγγ.

"Στου πολέμου τα χαρακώματα" των
μαθητών Μοσχίδου Χ.,Δόντσου Ι.,Μαρ-
τίνης Στ.,Μελίδης Κ.,Ρόιδου Ρ.,
Παγωνάκης Γιώργος

"Πολιτική ala έρως" της μαθήτριας
Αρβανιτίδου Σ.

Εργασίες μαθητών
1. Αγγλικά
2. Βιολογία
3. Ν.Λογοτεχνία

Εκδηλώσεις στο σχολείο

02

04

06

08

09

10

5

6

11

12

13

15

17

18

19

21

22

23

24

28
30
38

44

"Μια πράσινη αποστολή διάσωσης"

Εθνικός Διαγωνισμός Γαλλοφωνίας 2022
Θερμά συγχαρητήρια στους μαθητές μας για τη βράβευσή τους. Kατέκτησαν την 1η θέση στην Περιφέρεια της Ελλάδος εκτός Αττικής.

"Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν δυο φίλοι μαγικοί: η Βρισηίδα, ένα ελάφι από την Ξάνθη, και ο Απολλιναίρ, ένας παριζιάνος βάτραχος..."
Κάπως έτσι, ξεκινάνε οι περιπέτειες των δυο φίλων στην πόλη με τα χίλια χρώματα και στην πόλη του φωτός. Δυο φίλων που πάνω απ' όλα βάζουν την παράξενη, μοναδική φιλία τους.

Και κάπως έτσι, η συμμετοχή των 10 μαθητών από το τμήμα Β'3 του Σχολείου μας βραβεύτηκε στον Εθνικό Διαγωνισμό Γαλλοφωνίας 2022 που διοργάνωσαν η Πρεσβεία της Γαλλίας στην Ελλάδα και το Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδας.

Το αφηγηματικό κείμενο - παραμύθι που έγραψαν στα γαλλικά οι μαθητές με τίτλο "Μια πράσινη αποστολή διάσωσης" συνοδεύεται από ένα υπέροχο καρέ κόμικ.

Υπεύθυνη καθηγήτρια Γαλλικών του σχολείου μας η κυρία Δήμητρα Μπακιρτζή

Μια “πράσινη” αποστολή διάσωσης

Μια φορά και ένα καιρό, σ’έναν κόσμο μαγικό ζούσαν δυο φίλοι δι’ αλληλογραφίας. Δυο φίλοι διαφορετικοί, ένα ελάφι που κατοικούσε στην Ξάνθη και ονομαζόταν Βρισηίδα, και ένας βάτραχος, που κατοικούσε στο Παρίσι και ονομαζόταν Apollinaire. Η ζωή τους κυλούσε ήρεμα, χωρίς ανατροπές. Πολύ σύντομα όμως αυτό θα άλλαζε και οι ήρωές μας θα ζήσουν μια απίστευτη περιπέτεια…
Ένα ηλιόλουστο πρωινό, καθώς η Βρισηίδα έπινε νερό στις όχθες του κρυστάλλινου ποταμού Νέστου, ένα λευκό περιστέρι έφτασε και της άφησε ένα γράμμα. Εκείνη χαρούμενη έτρεξε να το ανοίξει, γιατί ανυπομονούσε να μάθει νέα από τον Apollinaire. Η χαρά της έσβησε όταν διάβασε τη λέξη “Βοήθεια” πάνω σε ένα σημείο του χάρτη. Και αμέσως συνειδητοποίησε ότι ο φίλος της ήταν φυλακισμένος σε ένα μεγάλο εστιατόριο του Παρισιού προκειμένου να γίνει η φημισμένη σπεσιαλιτέ «βατραχοπόδαρα». Ο Apollinaire χρειαζόταν οπωσδήποτε τη βοήθεια της Βρισηίδας. “Ωχ τι θα κάνω τώρα;” σκέφτηκε εκείνη. “ Πρέπει να φύγω, να πάω στο Παρίσι. Δεν μπορώ να τον αφήσω μόνο του”. Και αμέσως ετοίμασε τη βαλίτσα της για να ξεκινήσει το περιπετειώδες ταξίδι της για την πόλη του φωτός.

Une mission de sauvetage “verte”…

Il était une fois deux correspondants qui vivaient dans un monde magique... Deux amis différents, un cerf qui habitait à Xanthi et qui s'appelait Briséis et une grenouille qui habitait à Paris et qui s’appelait Apollinaire. Leur vie se déroulait calmement, sans aucun bouleversement. Mais bientôt cela allait changer et nos héros vivront une aventure incroyable…
Un matin ensoleillé, comme Briséis buvait de l’eau au bord de la rivière cristalline Nestos, un pigeon blanc est arrivé et lui a laissé une lettre. Elle a couru joyeusement pour l’ouvrir, car elle attendait avec impatience des nouvelles d’Apollinaire. Sa joie s’est éteinte lorsqu’elle a lu la phrase ‘’Au secours’” sur la carte. Et tout de suite, elle s’est rendu compte que son copain était emprisonné dans un grand restaurant parisien pour devenir la spécialité française “cuisses de grenouilles”! Apollinaire avait absolument besoin de l’aide de Briséis. ’’Oh, qu’est-ce je vais faire maintenant?" pensa-t-elle. ’’Je dois partir, aller à Paris. Je ne peux pas le laisser seul!’’. Et elle a immédiatement préparé sa valise pour commencer son voyage aventureux vers la ville-lumière.

Μα η ηρωίδα μας αντιμετώπιζε ένα σοβαρό πρόβλημα, δεν είχε εγκαταλείψει ποτέ το ποτάμι της κι επομένως δεν ήξερε πώς να φτάσει στον Σταθμό των Ζώων. Περπάτησε και περπάτησε μέχρι που είδε ένα επιβλητικό ρολόι μπροστά της. Βρισκόταν στο κέντρο της Ξάνθης, στη διάσημη πλατεία της, όπου το ρολόι αποτελούσε το σημείο αναφοράς των κατοίκων της. “Ουφ κουράστηκα πολύ, θα ξεκουραστώ μια στιγμή στη σκιά του ρολογιού”. Ξαφνικά, μια όμορφη μελωδία την ξύπνησε και η Βρισηίδα κατευθύνθηκε προς τα εκεί. “Κάποιος παίζει πιάνο, θα μπορούσε να με βοηθήσει να βρω τον Σταθμό;” αναρωτήθηκε. Προχώρησε προς την παλιά πόλη ακούγοντας ταυτόχρονα το πικ-απ να παίζει δίσκους του Μάνου Χατζηδάκη. Ω! Τι έκπληξη! Βρισκόταν μπροστά στο σπίτι του διάσημου Έλληνα μουσικοσυνθέτη. Ωστόσο, δεν υπήρχε κανείς να την βοηθήσει και συνέχισε τον δρόμο της.

Μια γλυκιά μυρωδιά της τρύπησε τη μύτη και δεν την άφηνε να σκεφτεί. Έτσι, μπήκε σε ένα ζαχαροπλαστείο και είπε: “ Θα ήθελα να δοκιμάσω το γλυκό που μυρίζει τόσο ωραία!” Οι ζαχαροπλάστες γέλασαν και της προσέφεραν μερικές καριόκες, το διάσημο τοπικό γλυκό. Η Βρισηίδα ξετρελάθηκε και μάλιστα αγόρασε ένα κουτί για τον δρόμο. Μόλις βγήκε από το μαγαζί, είδε πολύ κόσμο να χορεύει και να τραγουδάει μεταμφιεσμένος με αποκριάτικες στολές. ‘Ήταν το μεγάλο Καρναβάλι της Ξάνθης, της πόλης με τα χίλια χρώματα όπως οι ντόπιοι την αποκαλούν. Χωρίς να το καταλάβει καλά-καλά, βρέθηκε πάνω σε ένα άρμα με πεταλούδες ώσπου η πιο πολύχρωμη πεταλούδα πήρε την Βρισηίδα στα φτερά της και την μετέφερε στο Σταθμό των Ζώων. Πήρε το πρώτο τρένο για Παρίσι και απόλαυσε την ασυνήθιστη υποβρύχια διαδρομή.

Mais notre héroïne affrontait un gros problème; elle n’avait jamais quitté sa rivière, donc elle ne savait pas comment se rendre à la Gare des Animaux. Elle marcha et marcha jusqu'au moment où elle aperçut une grande horloge imposante devant elle. Elle se trouvait au centre-ville de Xanthi, sur la place fameuse où l’horloge était le point de référence de tous les habitants. “Ouf je suis trop fatiguée, je vais me reposer un moment sous l'ombre de l’horloge. Soudain, une belle mélodie la réveilla et Briséis se dirigea la musique. “Quelqu’un joue du piano, pourrait-il m’aider à trouver la Gare?”, se demanda-t-elle. Elle se promena dans la vieille ville tout en écoutant le tourne-disque jouer la musique de Manos Hatzidakis. Oh! Quelle surprise! Elle se trouvait devant la maison du célèbre compositeur grec. Cependant, il n’y avait personne pour l’aider et elle continua son chemin.
Une douce odeur lui piqua le nez et ne la laissait pas réfléchir. Alors, elle est entrée dans une pâtisserie et elle a dit: “Je voudrais goûter le gâteau qui sent si bon". Les employés ont ri et ils lui ont offert des cariocas, un fameux gâteau local. Briséis était toute excitée et elle a même acheté une de boîte de cariocas pour la route. Dès qu’elle quitta le magasin, elle vit des milliers de gens danser et chanter déguisés. C'était le grand Carnaval de Xanthi, de la ville des mille couleurs comme l’appellent ses habitants. Sans qu’elle s’en rende compte, elle se trouva sur un char plein de papillons. Le plus coloré parmi eux a transporté Briséis sur ses ailes jusqu’à la Gare des Animaux.

Λίγες ώρες αργότερα, η Βρισηίδα έφτασε επιτέλους στον προορισμό της και δεν μπορούσε να σταματήσει να κοιτά γύρω της. Βρισκόταν ήδη στις όχθες του Σηκουάνα και διέσχιζε το δρομάκι όπου ήταν οι πωλητές παλιών βιβλίων (bouquinistes). Ξαφνικά, καθώς ξεφύλλιζε τα παλιά βιβλία, εμφανίστηκε ένας άγριος κυνηγός και φώναξε «Ένα ελάφι στον πάγκο του Lucas, ελάτε να το πιάσουμε γρήγορα προτού φύγει!». Η Βρισηίδα τρομαγμένη άρχισε να τρέχει ώσπου έφτασε σε ένα bateau mouche που ήταν έτοιμο να φύγει. Ανέβηκε αμέσως και προσπάθησε να κρυφτεί μέσα στο πλήθος ενώ έβλεπε τον κυνηγό να χάνεται ανάμεσα στους πάγκους. Ανακουφισμένη πια αποφάσισε να απολαύσει την άγνωστη διαδρομή. Να, δεξιά είναι το Μουσείο Ορσέ και στα αριστερά δεσπόζει η Παναγία των Παρισίων. «Ω! τι πανέμορφο που είναι το Παρίσι!» αναφώνησε, αλλά μετά συγκεντρώθηκε στον σκοπό του ταξιδιού της. Δεν είχε έρθει εδώ για διακοπές, αλλά για να σώσει τον φίλο της τον Apollinaire.

Έπειτα, έφτασε στον Πύργο του Άιφελ διότι εκεί κοντά ήταν το εστιατόριο όπου είχε παγιδευτεί ο πράσινος φίλος της. Έμεινε με ανοιχτό το στόμα μόλις τον αντίκρυσε. «Θα στείλω μια καρτ ποστάλ στην κουκουβάγια Αθηνά, τη φίλη μου, μόλις σώσω τον Apollinaire!» είπε ενθουσιασμένη και άρχισε να τρέχει προς τα δεξιά. Μπλέχτηκε για λίγο στα στενά σοκάκια του τρίτου διαμερίσματος κι έπειτα έφτασε μπροστά στο πολυτελές εστιατόριο με το όνομα “Τα όμορφα αστέρια”.

Elle prit le train pour Paris tout en profitant du trajet insolite sous-marin.
Quelques heures plus tard, Briséis est finalement arrivée à sa destination et elle ne pouvait pas arrêter de regarder autour d’elle... Elle se trouvait déjà au bord de la Seine et traversait l'allée des bouquinistes. Soudain, comme elle feuilletait les vieux livres, un chasseur cruel apparut et cria: “Un cerf sur le banc de Lucas, attrapons-le vite avant qu’il parte!”. Briséis effrayée, commença à courir jusqu'à ce qu’elle se trouve devant un bateau-mouche prêt à partir. Elle monta immédiatement à bord et elle essaya de se fondre dans la foule tout en regardant le chasseur se perdre parmi les bancs. Briséis, soulagée, décida de profiter du trajet inconnu. Voilà à droite c’est le Musée d’Orsay et à gauche domine Notre Dame de Paris. “Oh! Paris est si merveilleux!”, s'exclama-t-elle. Mais elle se concentra sur le but de son voyage; elle n'était pas venue pour passer ses vacances, mais pour sauver son ami Apollinaire.
Alors, elle est descendue à la Tour Eiffel car tout près se trouvait le restaurant où son ami vert était capturé. Elle resta bouche bée devant l’imposante Tour Eiffel. “J’enverrai une carte postale à la chouette Athéna, mon amie, dès que j’aurais sauvé Apollinaire!”, elle dit avec enthousiasme et commença à courir vers la droite. Elle se perdit un temps dans les ruelles sordides du

Ήταν γεμάτο κόσμο και καθώς ήταν πολύ επικίνδυνο να μπει, βρήκε την έξοδο κινδύνου. Εκεί συνάντησε έναν συμπαθητικό γάτο. «Καλησπέρα δεσποινίς, τι κάνετε εδώ;». Η Βρισηίδα του διηγήθηκε όλες τις περιπέτειές της για να φτάσει εδώ και αυτός την λυπήθηκε. «Θα μιλήσουμε στην σεφ Λου, είναι πολύ καλή και θα ελευθερώσει τον φίλο σου τον Apollinaire, μην ανησυχείς! Θα πάω τώρα αμέσως να την βρω» είπε ο γάτος και έφυγε.
Ξαφνικά μια μεγάλη κόκκινη πόρτα άνοιξε και η σεφ Λου μπήκε κρατώντας τον Apollinaire στην αγκαλιά της. “ Ω! βάτραχε είσαι ελεύθερος πια!” αναφώνησε με ενθουσιασμό. “Λυπάμαι πραγματικά για την αναστάτωση που σας προκάλεσα. Έχω κατσαδιάσει τον βοηθό μου για αυτή του την ανοησία. Μα θα σας συμβούλευα να εγκαταλείψετε γρήγορα την πόλη γιατί οι άλλοι σεφ είναι ήδη στο κατόπι σας. Φύγετε από την πίσω πόρτα θα είστε ασφαλ…” δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει την φράση της και οι δύο φίλοι βγήκαν από το εστιατόριο. “Ω! Apollinaire είμαι τόσο ευτυχισμένη που σε βλέπω” είπε με δάκρυα στα μάτια η Βρισηίδα. Ο Apollinaire την έσφιξε στην αγκαλιά του και της ψιθύρισε: “Είσαι η ηρωίδα μου! Ευχαριστώ!”. Και οι δυο φίλοι μπήκαν στο υποβρύχιο της επιστροφής.
Ξαφνικά μια γοργόνα-ταχυδρόμος τους έφερε ένα καινούριο μήνυμα. Τώρα ο Liam, ο φλύαρος παπαγάλος από τον Αμαζόνιο χρειαζόταν τη βοήθειά τους. Μια νέα αποστολή διάσωσης θα ξεκινούσε και οι ήρωές μας ήταν ήδη πολύ ενθουσιασμένοι στην ιδέα μιας ακόμη αξέχαστης περιπέτειας…

troisième arrondissement et puis, elle arriva devant le restaurant luxueux appelé “Les belles étoiles”.Il y avait plein de monde et comme c'était trop dangereux d’y entrer, elle chercha l'entrée de secours Là, elle rencontra un chat sympa. ”Bonsoir, mademoiselle, que cherchez-vous ici?”. Briséis lui raconta toutes ses aventures et lui, il s'est senti désolé pour sa nouvelle amie. “Nous allons parler au chef Lou, elle est d’une grande gentillesse ; elle va libérer ton ami Apollinaire, ne t’inquiète pas! Je vais la chercher tout de suite”, dit le chat et partit.
Soudain, une grande porte rouge s’ouvrit et le chef Lou entra avec Apollinaire dans les mains. "Oh! Grenouille ! tu es libre maintenant" cria avec enthousiasme. "Je suis désolée de l’inconvénient que j’ai provoqué. J’ai sermonné mon sous-chef pour sa bêtise. Mais je vous conseillerais de quitter au plus vite la ville parce que d’autres chefs en sont après vous. Partez par l’entrée de service et vous serez en sécur..." elle n’a même pas pu finir sa phrase et les deux amis sont sortis du restaurant. "Oh! Apollinaire, je suis si heureuse de te voir" dit Briséis avec des larmes aux yeux. Apollinaire serra dans ses bras Briséis et lui chuchota : “Mon héroïne! Merci!”. Les deux amis montèrent dans le sous-marin du retour.
Tout à coup, une sirène-factrice leur apporta un nouveau message. Maintenant, Liam, le perroquet bavard qui vivait en Amazonie, avait besoin de leur aide. Une nouvelle mission de sauvetage commença et nos deux héros étaient tout excités à l’idée d’une aventure inoubliable….