A new book

Hér má sjá hluta af þeim ljóðum sem urðu til hjá nemum í ljóðaáfanga vorið 2020 og bækur sem nemar hönnuðu sjálfir  
- Kennari var Þórarinn Hannesson

ÍSLE3LJ05 - Íslenska, ljóðagerð vor 2020

Blómið hvíta brosir, beint til mín og skín. Grasið hlær og glottir, gaman svona grín.

Bóndinn hleypur burt frá mér betri vill hann aðra. Hvernig getur hann vogað sér að hlaupa um og daðra.

Úti á palli situr hann Gamall, reiður og bitur. Hugsar um alla andfúla, þá skjálfhentu klaufa. Minnist allra heitra nótta, horfir á sólsetrið kveðja. Við verðum nú að vorkenna, þessum aumingja úrilla, lúna tebolla.

Tíminn líður hjá, eins og vatnið niður götuna. Lífið styttist óðum, eins og hvíta kertið sem brennur í glugganum. Þögnin yfir borginni, þung eins og samviskan sem spyr okkur stanslaust Höfum við gert nóg?

stóð og hló framan í mig. Ég reiddist fljótt og skammaðist en hann hló þá ennþá meir . Hvað gerir maður við svona óþolandi fíla? Sem hlæja bara þegar manni langar að rífast? Ég lokaði hann inni og henti lyklinum. Þetta ætti að kenna honum.

Margir frekar mættu nú menn og sína gleðja. Gefa frekar gjafir, trú, gleði til að geðja.

Karitas Sól er 25 ára Kópavogsbúi í fjarnámi við Menntaskólanum á Tröllaskaga. Þetta eru hennar ljóð og hugmyndir sem spruttu upp á yfirborðið í gegnum vorönn 2020.

Dugleg þykir daman unga, dæmalaust hvað hún er fín. Gunna þykir gaman núna, grobbar sig því hún sé sín.

Þykja flestum þungur andinn þegar Gunni öskrar "fjandinn!" Allir vita, allur landinn að hann er aðal vandinn.

Hlægja, gráta, hræðsla, ró, hamingja og gleði. Skelfing, iðrun, særa, von, sárindi á geði.

Name

Safari may block some audio or video from playing automatically and ‘read to me’ will skip these. You can configure this in Safari’s preferences.