Η ιστορία της Βασιλόπιτας

Frosobooks

Μια μέρα όμως φάνηκαν εχθροί να έρχονται. Τα ακόντια και τα σπαθιά τους ακούγονταν από μακριά. Οι κάτοικοι της Καισάρειας χτύπησαν τις καμπάνες και μαζεύτηκαν να αποφασίσουν πώς θα αντιμετωπίσουν αυτό το φοβερό εχθρό,

Ο Άι Βασίλης τους συγκέντρωσε και προσπάθησε να τους δώσει κουράγιο. Τους είπε πως δεν πρέπει κανείς να σκοτωθεί, να μην αντισταθούν, να μην κάνουν πόλεμο. Δεν αξίζει να θυσιαστεί καμιά ζωή. Καλύτερο να μαζέψουν όσα χρυσαφικά και λίρες έχουν και να τα δώσουν στον εχθρό για να φύγει και να γλυτώσουν. Κι έτσι έκαναν. Όλοι οι κάτοικοι έφεραν ό,τι είχαν και δεν είχαν, προκειμένου να αποφύγουν τον πόλεμο. Συγκέντρωσαν το θησαυρό σε ένα σεντούκι και το έδωσαν στον Άι Βασίλη.

Ο αρχηγός των εχθρών σάστισε. " Δώρο; Τι θα πει δώρο;" ρώτησε. "Δεν ξέρεις; Δεν σου έκαναν ποτέ δώρο όταν ήσουν παιδί;" ρώτησε ο Άη Βασίλης. "Όχι, δεν μου έκαναν ποτέ δώρο. Δεν ξέρω τι είναι δώρο. Ξέρω μονάχα να πολεμάω. " Κι ύστερα συνέχισε φωνάζοντας νευριασμένος: "Δε θέλω τα δώρα σας, θέλω μόνο πόλεμο! Δε θέλω τα δώρα σας!" και πήρε το στρατό του και έφυγε ταπεινωμένος.

Την άλλη μέρα κάλεσε τους κατοίκους και τους είπε:" Θα κάνουμε το πιο μεγάλο γλυκό της γης για να γιορτάσουμε την ειρήνη. Φέρτε πολλά σακιά αλεύρι, πολλά αβγά,  και γάλα, μέλι, καρύδια και μυρωδικά. Ρίξτε τα μέσα σε αυτή τη δεξαμενή. " Έτσι κι έκαναν. Κουβάλησαν όσα υλικά είχαν και τα έριξαν στη μεγάλη δεξαμενή. Μετά τα ανακάτεψαν με μεγάλα ξύλα κι έφτιαξαν το ζυμάρι. " Και τώρα, ρίξτε μέσα στο ζυμάρι όλα τα χρυσαφικά που μαζέψαμε", τους είπε ο Άη Βασίλης κι έτσι έκαναν.

Πριν από πολλά χρόνια, στο βασίλειο του Βυζαντίου, υπήρχε μια πόλη που την έλεγαν Καισάρεια. Ήταν πλούσια και ειρηνική και είχε για αρχηγό της τον Άγιο Βασίλειο. Έναν άνθρωπο με μεγάλη καλοσύνη και ηρεμία. Είχε φτιάξει γηροκομεία, σχολεία, ορφανοτροφεία, νοσοκομεία και γενικά φρόντιζε η πολιτεία του να είναι ευτυχισμένοι και οι άνθρωποι όλοι χαρούμενοι. Γι' αυτό και όλοι τον αγαπούσαν.

Έψησαν τις πίτες σε τεράστια ταψιά. Έπειτα έκοψαν ίσα κομμάτια και τα μοιράστηκαν. Κι έγινε το εξής απίστευτο. Ο καθένας πήρε όσα χρυσαφικά έδωσε μέσα στο κομμάτι που του έτυχε! Έτσι η Καισάρεια απόφυγε και τον πόλεμο, αλλά και τη φαγωμάρα. Κι η γαλήνη ξαναγύρισε στην πόλη. Από τότε κάθε γιορτή του Άη Βασίλη, φτιάχνουμε τη Βασιλόπιτα και βάζουμε μέσα το φλουρί.

Την άλλη μέρα εμφανίστηκε μπροστά στην πύλη της πόλης της Καισάρειας ο στρατός των εχθρών. Αρχηγός τους ήταν ένας μικρόσωμος καβαλάρης, που όμως ήταν σκληρός και αιμοβόρος πολεμιστής.

Ο Άη Βασίλης και οι κάτοικοι της Καισάρειας στάθηκαν με θάρρος μπροστά στον εχθρικό στρατό κρατώντας τα σεντούκια με τους θησαυρούς τους. "Πού είναι ο στρατός σας;" είπε ο αρχηγός των εχθρών με άγρια φωνή. "Δεν θέλουμε να πολεμήσουμε, είπε ο Άη Βασίλης. Θα σας κάνουμε ένα δώρο για να φύγετε χωρίς να κάνουμε πόλεμο"

Οι κάτοικοι της Καισάρειας έστησαν γλέντι τρικούβερτο. Γλύτωσαν τον πόλεμο ανέλπιστα, γλύτωσαν και τα χρυσαφικά τους! Όμως ο Άη Βασίλης ήταν ανήσυχος. Ήξερε πως τα χρυσάφια είναι διαβολικό πράγμα και μπορούν να κάνουν τους ανθρώπους να φαγωθούν μεταξύ τους. Πώς θα τα μοιράσει; Δεν ξέρει τι έδωσε ο καθένας και μπορεί να του πουν ψέματα. Τα χρυσάφια πρέπει να πάνε στα χέρια αυτών που τα έδωσαν δίκαια και σωστά. Μα πώς;

Name

Safari may block some audio or video from playing automatically and ‘read to me’ will skip these. You can configure this in Safari’s preferences.