A new book

Ο νάνος και ο ανεμόμυλος.

Μία παράξενη ιστορία από τους μικρούς συγγραφείς του....
Ολοήμερου Πλανήτη

Εκδόσεις 1ο Δ.Σ Αγριάς

Την γραμματέα έκανε η εκπ/κος Ζωή Γεροστάθη

Ο δρόμος με τις αμυγδαλιές ήταν ολάνθιστος. Τα χρώματα ξεπηδούσαν σαν στάλες βροχής από κάθε λουλουδάκι και ο ήλιος έλαμπε ψηλά.
κανείς δεν κυκλοφορούσε στον λουλουδιασμένο δρόμο.
Δεξιά του δρόμου υπήρχε ένας ολάνθιστος κήπος καταπράσινος με μυριάδες μυρωδάτα λουλούδια.
Στο βάθος του κήπου κάτι φάνηκε να κινείται.

Ένας μικρός νάνος έκανε αργά αργά την εμφάνισή του. Φορούσε κόκκινο μυτερό σκουφάκι με μία χρυσή καρδούλα στην κορυφή του. Kόκκινα παπούτσια και καρώ παντελόνι.
Είχε μία μύτη σαν αυγό γενειάδα σαν το χιόνι και φορούσε μία γκρίζα ζεστή μπλούζα από μαλλί.
Στάθηκε στο μέσο του κήπου ακίνητος σαν άγαλμα καμαρωτός καμαρωτός και ο σκούφος του έκρυβε τα μάτια του.

Ξαφνικά σαν κάτι να κύλισε και φρούπ ένα μήλο κατακόκκινο μα σκουληκιασμένο προσγειώθηκε στο κεφάλι του.
Το μήλο κύλισε στη γη μπροστά στα πόδια του νάνου κι ένα μικρό καταπράσινο σκουληκάκι γαντζώθηκε πάνω στο κατακόκκινο σκουφί.
Στην αρχή σκαρφάλωσε προς την ολόχρυση καρδιά του καπέλου και μετά σιγά σιγά σκαρφάλωσε στην αυγουλένια μύτη του νάνου και κάθισε εκεί.

Ο νάνος είδε με τις άκρες των ματιών του το μικρό σκουλήκι και έγινε κόκκινος σαν παντζάρι. Στην αρχή άρχισε να φωνάζει και στη συνέχεια τίναζε τα χέρια του δεξιά και αριστερά προσπαθώντας να διώξει τον απρόσκλητο επισκέπτη.
Το πρόσωπό του φούσκωσε και μέσα απ τα μάτια του ξετρύπωσε ένα μικρό τριχωτό τερατάκι με γουρλωτά μάτια που ολοένα και μεγάλωνε και μεγάλωνε.
Μία άγρια δυνατή φωνή ακούστηκε και τα λουλούδια τρεμούλιασαν.
" Φύγε από εκεί παλιοσκούληκο!!! ΤΩΡΑ!!!

Το σκουληκάκι σήκωσε τις κεραίες του τις κούνησε πότε δεξιά και πότε αριστερά και από τον φόβο του κύλισε στη γη. Είδε τα γουρλωτά μάτια από το τερατάκι του θυμού να το κοιτάζουν τρομακτικά και γρήγορα γρήγορα άρχισε να γλιστράει πάνω στο γρασίδι.
Γλίστρησε , γλίστρησε ώσπου βρήκε μία βαθιά σκοτεινή τρύπα και χώθηκε εκεί.