ΕΘΙΜΑ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ

Μπότιδες
Οι μπότιδες είναι πήλινα κανάτια, γεμάτα νερό, με στενό στόμιο και δυο χερούλια στο πλάι, δεμένα με κόκκινες κορδέλες. Τα μπαλκόνια και τα παράθυρα είναι στολισμένα με ένα κόκκινο πανί. Είναι ένα έθιμο που γιορτάζεται μόνο στην Κέρκυρα και έχει ρίζες από τα ενετικά χρόνια της κατοχής του νησιού.
Δήμητρα

ΤΑ ΛΑΖΑΡΑΚΙΑ
Τα Λαζαράκια είναι μικρά, αφράτα, ημίγλυκα ψωμάκια που παρασκευάζουν οι χριστιανοί το Σάββατο του Λάζαρου, τη Μεγάλη Εβδομάδα. Έχουν το σχήμα σπαργανωμένου ανθρώπου, όπως παριστάνεται ο Λάζαρος στις εικόνες, και συμβολίζουν την ανάστασή του. Είναι νηστίσιμα, δηλαδή δεν
περιέχουν γαλακτοκομικά προϊόντα ή αυγά. Για τον λόγο αυτό, σε αντίθεση με τα τσουρέκια, αλείφονται με ελαιόλαδο για να γίνουν πιο γυαλιστερά.

Υλικά

Για τη ζύμη
200 ml νερό
80 γρ. ζάχαρη, κρυσταλλική
14 γρ. μαγιά, ξερή
400 γρ. αλεύρι γ.ο.χ.
30 ml ηλιέλαιο
1 πρέζα γαρύφαλλο, τριμμένο
½ κ.γ. κανέλα, τριμμένη
Για τη γέμιση
100 γρ. καρύδια, θρυμματισμένα
50 γρ. σταφίδες, ξανθές
Στικ γαρύφαλλου, για τα μάτια
ΧΡΙΣΤΙΝΑ

Τα φαναράκια της Αρκαδίας
Στο Λεωνίδιο της Αρκαδίας, η νύχτα της Ανάστασης είναι η Νύχτα των Αερόστατων, έθιμο που ξεκίνησε στα τέλη του 19ου αιώνα. Η όμορφη πρωτεύουσα της Τσακωνίας μετατρέπεται σε ένα φαντασμαγορικό σκηνικό θέαμα. Το έθιμο αυτό προέρχεται από ντόπιους ναυτικούς οι οποίοι γυρίζοντας τον κόσμο, εντυπωσιάστηκαν από κάποιο αντίστοιχο ασιατικό έθιμο. Στη συνέχεια, το μετέφεραν στην πατρίδα τους, που με το πέρασμα των χρόνων καθιερώθηκε και συνδυάστηκε με το εορτασμό του Ανάστασης.
ΑΠΟΣΤΟΛΙΑ

Πάσχα στη Φολέγανδρο - Από σπίτι σε σπίτι

Το Πάσχα στη Φολέγανδρο γιορτάζεται με ιδιαίτερο τρόπο καθώς την Κυριακή του Πάσχα η εικόνα της Παναγίας κατεβαίνει από το μοναστήρι και περιφέρεται από σπίτι σε σπίτι. Κυριολεκτικά, όλα τα σπίτια του νησιού, όσο διαρκεί η περιφορά, είναι ανοιχτά και καλοδέχονται τον κόσμο που την ακολουθεί με διάφορα κεράσματα, οπότε οι παρευρισκόμενοι έχουν την ευκαιρία να κεραστούν και να γευτούν τοπικά
πασχαλινά εδέσματα και ποτά σε όλα τα σπίτια που υποδέχονται την Εικόνα. Με την δύση του ηλίου η Εικόνα παραδίδεται στην Άνω Μεριά και μεταφέρεται με τα πόδια έως την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, όπου και διανυκτερεύει μετά την τέλεση του εσπερινού. Η περιφορά της συνεχίζεται τη Δευτέρα του Πάσχα στην Άνω Μεριά και τη Τρίτη στο Καραβοστάσι (Λιμάνι).
ΣΤΕΛΛΑ

Το “κάψιμο του Ιούδα”
Το “κάψιμο του Ιούδα” αποτελεί ένα ξεχωριστό έθιμο το οποίο αναβιώνει σε περιοχές της Ελλάδας κάθε βράδυ της Ανάστασης, προσελκύοντας πλήθος κόσμου που θέλει να θαυμάσει την τιμωρία του φιλάργυρου προδότη. Η διατήρηση του εθίμου μέχρι σήμερα, μπορεί να εκφράζει την
έντονη ανάγκη για αποτίναξη κάθε είδους προδοσίας.
Το μυστικό της επιτυχίας του εθίμου κρύβεται στην προετοιμασία του ομοιώματος, καθώς περίπου τρεις ημέρες νωρίτερα, οι κάτοικοι φτιάχνουν τον Ιούδα από υφάσματα, άχυρα, και ξύλα, βάζοντας στα μάτια
του κροτίδες, που θα τον “αποχαιρετήσουν” με τον πιο “κατάλληλο” τρόπο. Η αναπαράσταση γίνεται σε υψηλό σημείο της περιοχής, προσφέροντας στον κόσμο που παρακολουθεί, ένα εντυπωσιακό θέαμα.
Από το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου τα αγόρια του χωριού συγκεντρώνουν ξερά ξύλα και κλαδιά τα οποία και συγκεντρώνονται σε ένα σημείο κοντά στην εκκλησία του χωριού ή σε κάποιο άλλο σημείο που είναι ορατό από όλες τις γειτονιές του χωριού. Τα κλαδιά μεταφέρονται σε καρότσες στο σημείο όπου θα στηθεί η φωτιά και τοποθετούνται πάνω σε άλλα δημιουργώντας ένα μεγάλο σωρό.
Στην κορφή του σωρού τοποθετείται το πάνινο ομοίωμα του Ιούδα και όλοι περιμένουν την νυχτερινή λειτουργία της Πρώτης Ανάστασης τα μεσάνυχτα. Με το Χριστός Ανέστη βάζουν φωτιά στον μεγάλο σωρό με τα ξύλα που καίγονται μαζί με το ομοίωμα του Ιούδα κάνοντας τη νύχτα μέρα.
ΧΡΗΣΤΟΣ